του Μανόλη Μ.
Μια μεγάλη συζήτηση έχει ανοίξει στα μέσα δικτύωσης και τον τύπο σχετικά με το αν υπάρχει συντηρητική στροφή στην Ελληνική κοινωνία, εκτιμώντας τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα από αξιόλογους διανοητές της Αριστεράς. Έτσι, ο Βασίλης Λιόσης ανήρτησε στην ιστοσελίδα «ΠΑΝΤΙΕΡΑ» ένα κείμενο του με τον τίτλο «Μήπως τελικά δεν υπάρχει συντηρητικοποίηση και της ελληνικής κοινωνίας; (σχετικά με έναν αντίλογο)». Το οποίο αποτελεί απάντηση σε άρθρο του οικονομολόγου και διανοούμενου της αριστεράς, που πρόσφατα κόσμησε το ψηφοδέλτιο της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, Ηλία Ιωακείμογλου με τον τίτλο «Τα εκλογικά αποτελέσματα δεν σηματοδοτούν συντηρητική στροφή της ελληνικής κοινωνίας». Ενώ στις 23-5, ο Βασίλης Λιόσης ξεκίνησε τη συζήτηση στην Εφ. Συντακτών με τον τίτλο «Πόσο βαθιά έχει προχωρήσει η συντηρητικοποίηση της ελληνικής κοινωνίας;». Και φτάσαμε στις 30-5 να κάνει τις δικές του εκτιμήσεις ο σ. Κώστας Παπαδάκης, μέλος και υποψήφιος της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, με το κείμενο: «Το φάντασμα της συντηρητικοποίησης και η πραγματικότητα στην κοινωνία…», ενώ και στις 6-6 γράφει η Όλγα Τσιλιμπάρη «Για τις προηγούμενες… και για τις επόμενες (Μέρες και Εκλογές)».
Σε όλα τα κείμενα θα δούμε ισχυρά επιχειρήματα και των δυο απόψεων σχετικά με το εάν τα αποτελέσματα αναδεικνύουν συντηρητική στροφή της Ελληνικής κοινωνίας…
Όμως νομίζω ότι δεν θα βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα, που θα ωφελήσουν στρατηγικά το επαναστατικό κίνημα και συνολικά το λαό, αν δεν δούμε τη συνολική πορεία σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο φόντο χώρου και χρόνου! Να δούμε την ιστορική πορεία του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος σε βάθος τουλάχιστον ενός αιώνα.
Εκεί θα δούμε: Ότι η λάμψη της Οκτωβριανής επανάστασης και το νέο κράτος των καταφρονεμένων παρακίνησε στην δημιουργία κομμουνιστικών κόμματων παντού στον κόσμο, που με τη σειρά τους μπαίνανε μπροστά στους απελευθερωτικούς αγώνες των χωρών τους και στη συνέχεια στην αντιμετώπιση του φασισμού σ όλα τα μέτωπα μαζί με τους Λαούς της Σοβιετικής Ένωσης, και μας έδωσαν την παγκόσμια Αντιφασιστική Νίκη! Μια νίκη που με τη σειρά της πυροδότησε το μεγάλο αντιαποικιακό κίνημα που τερμάτισε την αποικιοκρατία, το μεγάλο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα σε Ασία Αφρική Λατινική Αμερική και γέννησε μια σειρά Σοσιαλιστικές χώρες και Λαϊκές Δημοκρατίες. Ένα κίνημα που ο απόηχός του έφτασε στις νίκες της Κουβανέζικης επανάστασης και στις νίκες στην Ινδοκίνα το 1975. Ήταν η εποχή που ο Κ. Βάρναλης δημοσίευε τη «Μπαλάντα στον κυρ Μέντιο» το 1956 με το «Κοίτα οι άλλοι έχουν κινήσει κι έχει η πλάση κοκκινίσει» και ο Μάο Τσε Τουνγκ έλεγε ότι «Ο ανατολικός άνεμος είναι πιο ισχυρός απ’ το δυτικό».
Ένα απελευθερωτικό επαναστατικό κύμα που κόπασε δυστυχώς με την επιβολή του ειρηνικού περάσματος απ τη σοβιετική γραφειοκρατική νομενκλατούρα στο 20ό συνέδριο με τη βία πολλάκις όπως στο δικό μας το ΚΚΕ!
Και ενώ οι Αμερικάνοι φυγαδεύονται απ το Βιετνάμ με μια ταπεινωτική ήττα και ο καπιταλισμός βιώνει την πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση το 1970 μετά την μετακατοχική περίοδο ευφορίας, το κίνημα σταδιακά υποχωρεί ευνουχισμένο και ο καπιταλισμός αναδιπλώνεται με την πολιτική του νεοφιλελευθερισμού την άρνηση δηλαδή των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης! Μια πολιτική που θα κυριαρχήσει στη Δύση με την κατάργηση των δασμών στη διακίνηση των αγαθών τη λεγόμενη παγκοσμιοποίηση και στην Ανατολή με τις ιδιωτικοποιήσεις του δημόσιου πλούτου που είχε συσσωρευτεί μέχρι τότε απ την εργατική τάξη στις αρχές της δεκαετίας του 90! Κι όχι μόνο αυτό αλλά μας βγάζουν και τη γλώσσα: «Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση» μας είπε η Θάτσερ και το υιοθέτησαν όλοι, μαζί με το τέλος της ιστορίας και πολλά άλλα.
Παρότι το σημείο καμπής του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος των λαών τοποθετείται εκεί στα μέσα της δεκαετίας του 50, κανένας δεν μπόρεσε να ανακόψει την πάλη των τάξεων ενάντια στην εκμετάλλευση. Πολύ περισσότερο σήμερα, με την επιστροφή της εκμετάλλευσης σε μεσαιωνικές συνθήκες απ’ την αντεργατική πολιτική του νεοφιλελευθερισμού! Έτσι βλέπουμε το φαινόμενο των συχνών εξεγέρσεων παγκοσμίως όπως και στη χώρα μας. Εξεγέρσεις όμως σε μεγάλο βαθμό αυθόρμητες που δεν είχαν ούτε συνέχεια ούτε συνέπεια, με τις επαναστατικές προλεταριακές δυνάμεις διασπασμένες και πολλές φορές σε σύγχυση όσον αφορά την αδυναμία τους! Επαληθεύονται και εδώ οι γραφές ότι χωρίς επαναστατική προλεταριακή καθοδήγηση, οι εργατικές λαϊκές εξεγέρσεις δεν κατορθώνουν να ολοκληρώσουν τους στόχους τους και να ανοίξουν το δρόμο στο σοσιαλισμό.
Μέσα σ’ αυτή την κατάσταση όλο και σκληρότερων μέτρων απ’ τη μια και με την έλλειψη επαναστατικής καθοδήγησης απ’ την άλλη είναι συνηθισμένο φαινόμενο οι μεταπτώσεις στις διαθέσεις του λαού από εξεγερσιακές σε συντηρητικές! Και το χειρότερο– κάτι που μπορεί να συμβεί σε ακραίες κοινωνικές συνθήκες εξαθλίωσης – η ατομική λύση τού «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».
Η ελληνική κοινωνία λοιπόν, δεν μπορεί να ξεφύγει απ’ αυτό το γενικό πλαίσιο! Με μια αριστερά που συνεχίζει αυτή την ίδια πολιτική της ήττας. Ο μεν Σύριζα να θεωρεί ανώριμο τον λαό γιατί δεν τον ψήφισε, ενώ το ΚΚΕ απ’ τη μια να θεωρεί ανώριμες τις συνθήκες, έστω και για οφθαλμοφανείς διεκδικήσεις – ειδικά μετά την υγειονομική κρίση που ξέσπασε με την πανδημία του κόβιντ και το έγκλημα των Τεμπών- όπως τις επανακρατικοποιήσεις των ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων ή την έξοδο από ευρώ ΕΕ και ΝΑΤΟ, παραπέμποντας τις στο Σοσιαλισμό, απ’ την άλλη ότι ..είναι έτοιμο να υπηρετήσει και από κυβερνητικές θέσεις όπως μας είπε τις προάλλες ο Αμπατιέλος δίχως να διασαφηνίζει το τι και πώς!
Αυτό που χρειάζεται το κίνημα είναι να δυναμώσει την επαναστατική Αριστερά, να συνεχίσει την διεκδίκηση των δικαιωμάτων και συνολικά της ζωής μας, να εμπνευστεί από και να μελετήσει τις παραδόσεις του δικού μας και του διεθνούς επαναστατικού κινήματος στις νίκες, τις αδυναμίες και τις ήττες του ώστε να ξαναβρεί τον δρόμο του!
Καλά τα λες αλλά το τελευταίο με τον …Αμπατιέλο(;!) δείχνει προσπάθεια πνιγμένου από την ολική δικαίωση του ΚΚΕ, να πιαστεί …από τα μαλλιά του!
Αν εσείς θεωρείτε…. ολική δικαίωση αυτή την ελάχιστη εκλογική άνοδο του σημερινού ΚΚΕ μπροστά στο ιστορικό μέγεθος του τότε ΚΚΕ νομίζω δεν καταλάβατε γρι απ το κείμενο
Το ιστορικό μέγεθος του “τότε ΚΚΕ” απεικονίζεται γλαφυρά στο σημερινό φάσμα από “Πλεύση”, Σύριζα και ΠΑΣΟΚ μέχρι την διπολική αριστερά του “Μαρξ/Οργουελ” και βέβαια το ίδιο το σημερινό ΚΚΕ. Δεν ωφελούν οι κούφιες νοσταλγικές ελεγείες των αποσκιρτημένων για κάτι, που δεν ήταν αυτό, που έδειχνε, άσχετα αν έπαιξε θετικό ιστορικό ρόλο σε συγκεκριμένες συνθήκες. Αμα κάνεις στρατολογίες “χτυπώντας τις καμπάνες” και μετά επαναπαύεσαι, αυτά θα έχεις. Και πολύ χειρότερα βέβαια άμα στήνεις “κινήματα” με συνδιαλλαγές/συγκολλήσεις κορυφών, για να θυμηθούμε και τις …εναλλακτικές, που αντιπαρατίθενται στο ΚΚΕ.
Η δικαίωση μιας κρίσης και μιας πολιτικής κρίνεται πάντα από γνωστικό νου και με βάση τα γεγονότα. Αμα υπάρξει και εκλογική επιβεβαίωση, ακόμη καλύτερα. Αλλά το κυριότερο και βασικότερο κριτήριο δικαίωσης είναι η άνοδος της μάχιμης πολιτικής δύναμης στο συνδικάτο και στο δρόμο.
Ανωνυμε 9/6/23 22:35 Μα στο τελευταίο συμφωνούμε απόλυτα και αυτό είναι το νόημα του κειμένου!!! Τι στο καλό… Όσον αφορά τώρα ότι θεωρεις τις μαζικές στρατολογιες την αιτια της μετάλλαξης του τότε ΚΚΕ που πολλοί απ αυτούς έκλαιγαν όταν παρεδιδαν τα όπλα, και άλλοι κατέληξαν σε φυλακές, ξερονησια η στην προσφυγιά, κι όχι την επιβολή του ειρηνικού περάσματος με τη βία, είναι σημείο του πέπλου της σύγχυσης που επικράτησε έκτοτε. Όσον αφορά το ιστορικό μέγεθος του τότε ΚΚΕ σύγκρινε την αγωνιστική πορεία του τότε, πάρα τα ιδιωνυμα, τα ξερονησια τις εκτελέσεις, αν το βελάκι ήταν προς τα πανω με την πορεία των σημερινων που αναφέρεις
Το τραγικό είναι ότι πολλοί (ας μην πω οι περισσότεροι) από αυτούς, που σε στιγμές έξαρσης στάθηκαν ηρωϊκά, στα κατοπινά πήγαν στα πασόκ η γράφανε “ευτυχώς ηττηθήκαμε”. Αρα η ηρωϊκή στάση ελάχιστη σχέση έχει με το βελάκι, όπως απέδειξε η πράξη. Το μυαλό δεν αντικαθίσταται με τίποτε. Εχω περισσότερη εμπιστοσύνη στο σημερινό ΚΚΕ από το ένδοξο της “μεγάλης πενταετίας”. Τουλάχιστον είναι απαλλαγμένο από τον διπολισμό της υπόλοιπης “Αριστεράς” και επίσης κατάλαβε ότι πρέπει να απευθύνεται άμεσα στον Λαό και όχι μέσω “συμμάχων” και μετώπων, που ούτε αξιόπιστοι/α είναι και ούτε καν και διαμεσολαβητικά (“ενωτικά” το λένε για εξωραϊσμό) λειτουργούν. Ορα και τι πάθαν όλες οι ευκαιριακές μετωπικές συσπειρώσεις και σε τούτες τις εκλογές….
Ανώνυμος
10/06/2023 at 14:58 Ότι θες καταλαβαίνεις φίλε μου Το βελάκι το σήκωνε ανοδικά ή το τερμάτιζε προς τα κάτω όπως στην περίπτωση της Βάρκιζας ή ηγεσία ! Μετά την επιβολή της ειρηνικού περάσματος απ τη Σοβιετική νομενκλατούρα όσοι δεν είχαν το θεωρητικό ιδεολογικό ανάστημα του Ζαχαριάδη και λίγων άλλων κατάντησαν στο “ευτυχώς ηττηθήκαμε” Αλλα για το επίδικο, οτι αυτή η επιβολή ήταν και το σημείο καμπής στην πορεία του δικού μας και του διεθνούς κ κινήματος δε μας είπες κάτι….Όσον αφορά τώρα τα μέτωπα έχεις μάλλον υπόψιν σου τα μέτωπα -ουρά της αστικής τάξης που είδαμε σ αυτή την περίοδο του…ειρηνικού περάσματος….Όχι ότι δεν είχαν γίνει και πρίν όπως η περίπτωση του ΕΑΜ…. Όχι οπως το φαντάστηκε ο Ζαχαριάδης με το γνωστό γράμμα του αλλά όπως το κατέληξε η ηγεσία των Παρτσαλιδη Σιαντου-Ρουσου , που τελικά επιβραβεύτηκε απ τη σοβιετική όταν τους επανέφερε στην ηγεσία του κόμματος να συνεχίσουν το καταστροφικό εργο τους!
Αν δεν απαλλαγούμε από την μυθολογία δε θα βρούμε άκρη. “Η κακή ηγεσία vs. αγνή βάση”. Κακό “πιασάρικο” για ανίδεους και άψητους φρεσκο”επαναστάτες”. Δες πως συγκροτήθηκε το ΕΑΜ και η ΠΕΕΑ. Τίποτε δεν έχει να ζηλέψει από όλα τα “μέτωπα”, που (ορθά) μέμφεσαι. Ηταν επίσης “μία από τα ίδια”. Ατομα και οργανώσεις “σφραγίδες”, χωρίς λαϊκό αντίκρυσμα, για “τη μόστρα”. Σημίτης, Αγγελόπουλος, Σβώλος, Τσιριμώκος και ….”λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις”. Διαμεσολαβητές λαϊκής “ενότητας”. Τίποτε δεν είπε γι αυτά ο Ν.Ζ., μόνο τα προφανή αποτελέσματα αυτός είχε το θάρρος να δει και να αντιμετωπίσει, η δε αυτοκριτική του για τον Αρη άργησε περίπου 5 χρόνια! Κι όμως αυτό το κακά συγκροτημένο μέτωπο, τελικά λειτούργησε και μεγαλούργησε για καιρό σαν Κοινωνική Συμμαχία, καθοδηγημένο περισσότερο από την ίδια την αναγκαιότητα της εποχής του. Ασφαλώς η πρώτη ευθύνη βαρύνει την ηγεσία, αλλά όχι, και πως και η “αγνή βάση” ήθελε κάτι άλλο. Ρώτα τους γονείς σου η παππούδες σου, αν έχεις από εκείνη την εποχή και εκείνο το κίνημα, να σου πουν, πως υποδέχονταν τον Οχτώβρη του ’44 τους Αγγλους κλπ. Φαίνεται και στις φωτογραφίες της εποχής… Ηταν εποχή σύγχυσης και αυταπατών, εν μέρει δικαιολογημένο από την αποφασιστικότητα του αντιπάλου (Ναζί, Τσώρτσιλ, συνολικά α/τ) και τις συνθήκες (ο μεγαλύτερος ταξικός πόλεμος της Ιστορίας, ο αναπόφευκτος Αντιφασισμός, που έλυνε τη κυρίαρχη αλλά συσκότιζε την βασική αντίθεση), αλλά είναι άλλο να έχεις καθαρή εικόνα τι παλεύεις και άλλο να κυνηγάς χίμαιρες. Και οι τωρινοί “φίλοι” σας τροτσκιστές, ρώτα τι λέγανε τότε, (συμμαχία με τους “γερμανούς φαντάρους”, ενίοτε και με τους ίδιους τους ….Ναζί(!), εναντίον του ..Στάλιν!) και τι γνώμη είχαν γι αυτούς οι υπόλοιποι κομμουνιστές και παρά το ιδεολογικό τους χάλι. Από πουθενά δεν υπήρχε φως. Στα τυφλά βάδιζαν όλοι και μόνο η αδήριτη πραγματικότητα, συχνά και η χοντράδα του ταξικού εχθρού, τους εξωθούσε σε σωστές αυτονόητες αποφάσεις, τις περισσότερες δυστυχώς κατόπιν εορτής, για μάχες, ένδοξες μεν, αλλά …οπισθοφυλακών δε. “Για να κάνεις πραγματικά μετωπική-πλατειά πολιτική πρέπει να είσαι ιδεολογικά αδιάλλακτος”. Μάθε ποιός το είπε αυτό. … Ο Ζαχαριάδης έγραψε τρία και όχι ένα γράμμα, φρόντισε να μάθεις τι λέγαν τα άλλα δύο, που …δεν άρεσαν στον Μεταξά! (Και σε πολλούς άλλους). Και η “Σοβιετική ηγεσία”, που επανέφερε τους καιροσκόπους, είχε πολλές και κρίσιμες διαφορές από εκείνη, που είχε διαδεχτεί με “ανώμαλους” τρόπους. Και μάλλον εκείνες η διαφορές συνοψίζουν την ουσία της ταξικής πάλης, που αντικαθρεφτιζόταν και στο ίδιο το κομμ. κίνημα, από την κορφή μέχρι τα νύχια. Και δυστυχώς δε λύθηκαν ποτέ, οδηγώντας μαθηματικά στην Ηττα.
Η Ιστορία είναι εκεί, για μελέτη σαν μέρος της ταξικής πάλης και μόνο μέσα από αυτήν θα προσεγγιστεί. Αλλιώς θα καταλήγουμε σε διπολισμούς ταξικο/αντιδραστικούς και θα μας καλαναρχάει η Αντίδραση με τους Οργουελ και τους Μαραντζίδηδες. Αλλά η ταξική πάλη θα τα λύσει, τελικά, όλα. Και κάτι φαίνεται στο πιο μάβρο σκοτάδι πριν από την αυγή….
Πάρε κι αυτό, δείγμα ότι δεν είναι όλα μαύρα:
“Το ΚΚΕ πρέπει να αυξήσει την δύναμή του στο 20% για να μπορεί να εκπροσωπήσει καλύτερα και πιο αποτελεσματικά στη Βουλή τους εργαζόμενους, λέει η κ. Κούνεβα. Με μεγάλη κοινοβουλευτική δύναμη θα μπορεί να προωθήσει και νόμους για τους εργαζόμενους, αναφέρει, εξηγώντας ότι το Κόμμα κάνει σωστή και δομημένη αντιπολίτευση.
«Το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα το οποίο υποστηρίζει τους εργαζόμενους και τους ανθρώπους. Το μοναδικό κόμμα το οποίο θα μεταφέρει τη φωνή τους και τον αγώνα και μέσα στη Βουλή και θα τους εκπροσωπήσει δυνατά, ισχυρά» δηλώνει.
Αναγνωρίζει, όμως, ότι είναι δύσκολο να κυβερνήσει το ΚΚΕ σε ένα αστικό κράτος.
Υπεραμύνεται του σοσιαλιστικού μοντέλου διακυβέρνησης, υποστηρίζοντας ότι η ζωή της στη Βουλγαρία ήταν καλή και πως δεν υπήρχε ανεργία, αλλά κοινωνικό μοντέλο με υψηλής ποιότητα Παιδεία, Υγεία και Έρευνα. «Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι κακό», λέει.
Εκτιμά πως οι πολίτες δεν ανέτρεψαν το σοσιαλιστικό μοντέλο, αλλά υπήρξε ένα σχέδιο από τον καπιταλισμό για την καταστροφή του, ώστε να μην υπάρχει αντίπαλο και διαφορετικό σύστημα.”
Aπλές αλήθειες, με καθημερινά λόγια, χωρίς ελιτίστικες διπολικές θολούρες.
O κόσμος θα τα λύσει τα αινίγματα παλεύοντας.
Μπα; ο υπαρκτός της Βουλγαρίας κατέρρευσε έτσι γενικά και αόριστα από τον ιμπεριαλισμό; δηλαδή πήγε ο ιμπεριαλισμός, μπούκαρε στην Βουλγαρία κ διέλυσε τον υπαρκτό; δεν θυμάμαι να έγιναν έτσι τα πράγματα! Εγώ θυμάμαι αντιθέτως, το ΊΔΙΟ ΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΌΜΜΑ, να καταργεί τον υπαρκτό, να παραιτει τον ζιβκοφ, να μετονομάζεται σε Σοσιαλιστικό κόμμα, και να κερδίζει τις εκλογές του 1990. Και στο καπάκι, να παλινορθωνει τον καπιταλισμό! Το ίδιο το ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ Κόμμα έτσι; Όχι τίποτα εξωγήινοι!
Επίσης, το ΚΚΕ με 8,5% που είχε λιγο πριν το πρώτο μνημόνιο και δεν σταματησε την κατρακύλα της εργατικής τάξης, ούτε και συμμετείχε στα μεγάλα λαϊκά κινήματα της τότε εποχής, αντιθέτως τα έβριζε. Γιατί λοιπον να το κάνει τώρα;
Τα κομμ. κόμματα της μετά το ’50 εποχής είχαν πάρει την κατηφόρα και χρόνο με το χρόνο θυμίζανε περισσότερο μέτωπα κομμουνιστών και “προοδευτικών δυνάμεων”. Υπήρχαν μεγάλες διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό τους, κατά περίπτωση βέβαια, γιατί τη μεγαλύτερη διάλυση βαρέσαν πρώτα τα μεγάλα κόμματα της Δύσης. Κι όσο για τα αποκόμματα, θαυμάζουμε και σήμερα τους νέους δρόμους, που άνοιξαν. Για τα “μεγάλα λαϊκά κινήματα” του Woke Kαπιταλισμού τάχουμε πεί, μην τα ξαναλέμε.
Γιατί να το κάνει τώρα το ΚΚΕ; Μια καλή ερώτηση. Θα σου απαντήσει η όλη του πορεία, από το ’85 και μετά. Ηταν ίσως το μόνο κομμ. κόμμα, που συνειδητοποίησε, που τραβάγαμε και άρχισε να ψάχνεται. Εγινε μεγάλη πάλη και εσωτερική και εξωτερική, έγινε ψάξιμο από την αρχή κυριολεκτικά, έχοντας πάντα ανοιχτό το ταξικό μέτωπο, έγινε και σημαντική αυτοκάθαρση και η πάλη αυτή συνεχίζεται γιατί είναι ταυτόσημη με την ταξική. Το κυριότερο, δεν τα δίπλωσε μπροστά στην αστική προπαγάνδα, όπως ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι. Τα αποτελέσματα είναι πια ορατά, δεν συγκρίνεται η πολιτική του επιρροή η σημερινή με την προ δεκαετίας η τριακονταετίας. Αξίζει πολλαπλάσια. Δείτε τι έχετε πάθει όλοι οι υπόλοιποι…. Σας τα λέει και η Κ. Κούνεβα, του “Δεκέμβρης-Κούνεβα”, μην ξεχνάτε.
Ανώνυμος
11/06/2023 at 16:21, λες και ψέματα…. “δεν συγκρίνετε” γράφεις, η τωρινή του πολιτική επιρροή, με αυτή προ δεκαετίας κ τριακονταετιας”. Πριν 10 χρόνια, είχε μεγαλύτερη επιρροή από ότι σήμερα, ε; Αυτά λένε τα στοιχεία.
Επίσης, ΤΙ διάολο μελετησατε 30 χρόνια τώρα; Για να συμβάλλετε στο να κλείσει το κίνημα πχ των Τεμπών κ να πάμε σε εκλογές; Που κ να μην μελετάγατε δηλαδή…
Ηρεμα 11/06/2023 at 21:57, ποιοτικά εννοώ ότι δεν συγκρίνεται. Είναι πιο συνειδητή και λιγότερο “λοιποδημοκρατική” η σημερινή επιρροή του ΚΚΕ από τις παληότερες. Πράγμα, που δε συμβαίνει με όλους τους υπόλοιπους, που τσαμπουνάνε τα ίδια διπολικά εδώ και 30 χρόνια.
Τώρα για το ΚΚΕ, που φρενάρει την Επανάσταση των Τεμπών ή “περιφρουρεί τη Βουλή”… συνεχίστε να λέτε τέτοια και θα μείνετε τρεις κι ο κούκος!
Μωραίνει Κύριος.
Ανώνυμος
11/06/2023 at 22:28, ηερμα αγαπητέ μου φίλε. Δεν προκύπτει από πουθενά η όποια πολιτική ωρίμανση της επιρροής του ΚΚΕ που λες. Είναι καλό όμως που παραδέχθηκε πως η επιρροή του γενικά, εχρι μειωθεί σε σχέση με πριν από 10 χρόνια.
Για το λαϊκό κίνημα των Τεμπών, νομίζω πως αν ηρεμήσεις και κοιτάξεις ψύχραιμα τα γεγονότα, θα δεις πως το ΚΚΕ το μόνο που έλεγε επί του πρακτέου, ήταν “να πληρώσουν οι ένοχοι”. Προφανώς και να πληρώσουν, όμως άμεσα αιτήματα όπως το ναωξαταργηθουν οι ιδιωτικοποιησεις και ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΡΙΤΉΡΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ, να ξαναγίνουν δημόσια όλα τα κοινωνικά αγαθά ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΡΙΤΉΡΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ, να καλυτερέψει η ποιότητα τους και να αξιωσουμε τον έλεγχο λαού και εργατικής τάξης πάνω σε αυτά, δεν τα είπε ποτέ και πουθενά το ΚΚΕ. ΑΡΝΉΘΗΚΕ να τα πει. Ούτε καν προσπάθησε να κλιμακωθεί αυτός ο λαϊκός αγώνας, παρά συνέβαλλε στο να κλείσει όλο αυτό κ να πάμε σε εκλογές. Αυτά λένε τα γεγονότα και η πραγματικότητα. Οπότε, μάλλον η ωρίμανση που λες, είναι στο μυαλό σου και μόνο.
Στο 11/06 11:46 Το 20% θα μας σώση; Ενώ ξέρει πια κ η κουτσή Μαρία, ότι πάντα η αστική κυβέρνηση έχει την πλειοψηφία στη Βουλή κ ένα – δυό δεκανίκια επιπλέον, για να περνά ή να απορρίπτη όποιο νομοσχέδιο θέλει, ενώ κ αυτοί που ψηφίζουν αντίθετα, κατά πάσαν πιθανότητα δε θα το έκαναν, αν υπήρχε η περίπτωση να περάση η επιλογή τους.
Βλέπω οτι σε καποια συμφωνούμε όπως στην φαινομενική αντίθεση ηγεσίας-βάσης κι οχι στην πραγματική αντίθεση επαναστατικής-επαναστατικής-οπορτουνιστικής γραμμής στο κόμμα…..Αλλά δεν μας είπες πως να εκφραστεί αυτή η αντίθεση σε συνθήκες ομηρείας του ΚΚΕ στη Σοβιετική Ένωση και την νεα ηγεσία των οπορτουνιστών Σουσλώφ -Χρουτσώφ Μπρέζνιεφ ? Της γνωστής “δεξιάς οπορτουνιστικής στροφής” ντε…Που επέβαλε -ξαναλέω , γιατί δεν το λαβαινεις υπ οψιν σου- το ειρηνικό περασμα για να βελτιώσουν τις οικονομικές σχέσεις τους με τον καπιταλιστικό κόσμο…Και μη μου πεις όχι ……Και στο κάτω κάτω η στραβοτιμονιά της (Λιβανου-Καζερτας ) Βάρκιζας διορθώθηκε ακριβώς ενα χρόνο μετά τον Φλεβάρη του 46 Συμφωνούμε και στο άλλο!!! :“Για να κάνεις πραγματικά μετωπική-πλατιά πολιτική πρέπει να είσαι ιδεολογικά αδιάλλακτος”. Σωστός!!! Εσύ (εσείς) όμως απορρίπτεται συνολικά τα μέτωπα , ακόμα και το ΕΑΜ κι οχι τις δεξιές εκτροπές τους …Μαζί με τα απονερα της γέννας πετάτε και το μωρό. Παραπάνω έγραφες :”πρέπει να απευθύνεται άμεσα στον Λαό και όχι μέσω “συμμάχων” και μετώπων,, που ούτε αξιόπιστοι/α είναι και ούτε καν και διαμεσολαβητικά (“ενωτικά” το λένε για εξωραϊσμό) λειτουργούν.” Μα πότε οι ενδιάμεσοι σύμμαχοι είναι σταθεροί αν δεν τους κρατά το Κ κόμμα ? Όσον αφορά τα γράμματα του ΝΖ τα εχω διαβάσει ηδη απ την εποχή που κάποιοι μιλούσαν για το “ανώμαλο εσωκομματικό καθεστως” που ειχε επιβάλλει καΙ οτι “πέθανε από καρδιακό επεισόδιο”…… Δεν απαντάω στα υπόλοιπα γιατί τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
Ανωνυμε 16.21 Είπαμε παραπάνω ότι τα πολλά λόγια φανερώνουν φτώχεια στα επιχειρήματα. Δηλαδή τι θέλεις να μας πεις αυτό το κατεβατό; Οτι οι δυτικό Ευρωπαίοι ρεφορμιστες Μπερλιγκουερ και σία ανάγκασαν τους Ρώσους ρεβιζιονιστες Σουσλωφ και σία με το πιστόλι στον κρόταφο να επιβάλουν το ειρηνικό πέρασμα στο διεθνές Κ Κίνημα; Ποιος θα σε πιστέψει; Άστο καλυτερα
Για το 09/06 21:35
Την εκλογική επιβεβαίωση, εγώ πάντως δεν την καταλαβαίνω, σε σχέση πάντα με το κίνημα. Αυτού του είδους την επιβεβαίωση, την είχαν μια σειρά μικρά κόμματα τα τελευταία χρόνια, που μπαινοβγήκαν στη Βουλή κ θα συνεχίσουν να την έχουν άλλα προσεχώς. Είναι ποιοτικά διαφορετική από τη μικρή εκλογική άνοδο του ΚΚΕ; Σε ποιά λογική βάση; Γιατί το σχόλιο αναφέρεται σε κρίση από “γνωστικό νου με βάση τα γεγονότα”.