Ο Ντέγιαν Κουλουσέφκι είναι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Αυτή τη στιγμή παίζει στην Πάρμα, αλλά πολύ σύντομα θα είναι, επίσημα, στη Γιουβέντους. Δεν έχει κλείσει ούτε καν τα είκοσί του χρόνια.
Μάρκο Μπουταφουόκο, 11 Μάρτη 2020
«Σε αυτούς που τώρα έχουν 28 πακέτα μακαρόνια. Σε αυτούς που ψάχνουν στη μαύρη αγορά απολυμαντικό για τα χέρια. Σε αυτούς που σχεδιάζουν να φύγουν μαζί με τα παιδιά τους προς περιοχές που δεν έχουν μολυνθεί από τον κορωνοϊό: μη ξανακοιτάξετε ποτέ πια με περιφρόνηση τους ανθρώπους που το προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο και την πείνα».
Αυτό το μήνυμα γράφτηκε στο προφίλ ενός παιδιού είκοσι χρονών: θα τα κλείσει τον Απρίλη. Ονομάζεται Ντέγιαν Κουλουσέφσκι και είναι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Αυτή τη στιγμή παίζει στην Πάρμα, αλλά πολύ σύντομα θα είναι, επίσημα, στη Γιουβέντους. Κατά πάσα πιθανότητα, προορίζεται να διανύσει πολύ δρόμο στον κόσμο του ποδοσφαίρου. Αυτό πιστεύουν οι τεχνικοί, και όσοι, όπως ο υπογεγραμμένος, τον έχουν δει να παίζει πολλές φορές. Είναι Σουηδός, αλλά το όνομά του φανερώνει ξεκάθαρα ότι η καταγωγή του είναι σλαβική. Πράγματι, είναι παιδί μιας μακεδονικής οικογένειας που βρέθηκε στην Βόρεια Ευρώπη. Πιθανότατα αντιλήφθηκε από την οικογένειά του τις δυσκολίες της ζωής των μεταναστών, πιθανότατα να έχει ακούσει από τους γονείς τις αναμνήσεις ενός όχι και τόσο μακρινού πολέμου.
Είναι είκοσι χρονών, αλλά φαίνεται ότι ο νεαρός έχει κατανοήσει, έστω και από τη θέση του προνομιούχου, ένα θεμελιώδες δίδαγμα: η μοίρα και η τύχη είναι ευμετάβλητες. Καλύτερα να μη μιλήσουμε για αγαθοσύνη. Τα λόγια του Ντέγιαν είναι, μέσα στην αγανάκτησή τους, έκφραση κοινής λογικής: μιας ορθολογικότητας που δεν σπανίζει μόνο στα παιδιά της ηλικίας του. Ούτε που έψαξα τις αντιδράσεις που είχαν στα κοινωνικά μέσα τα λόγια του, γραμμένα στα αγγλικά (αν και μιλάει πολύ καλά ιταλικά). Προφανώς, δεν θα έλειψαν και αυτοί που έγραψαν αθλιότητες αλλά, για ακόμα μια φορά, ας τους αγνοήσουμε.
Η απλότητα και η νηφαλιότητα του λόγου του καθιστούν περιττό κάθε επιπλέον σχόλιο.
Μετάφραση από τα ιταλικά: Βαγγέλης Ζήκος
Πηγή: Globalist Syndication
Ε σ.τ. ακούς; Για σένα και τους φίλους σου τα γράφει .
Και Λέφτη συμπληρώνω εγώ…
Και Μαρξ και Ένγκελς να συμπληρώσω κι εγώ…
Θα γυρίσω πίσω μαζί με τον φρηντριχ και θα στρίψουμε το λαρύγγι σε κάποιον λεφτ που μας προβοκάρει καιρό τώρα . Άιντε γιατί μας τα χει κάνει τσουρέκια το τυπακι.
γέρο Κάρολος και για την αντιγραφή s.r.
Αφελή, ελαφρόμυαλε και αδιάβαστε «οπαδέ μου» s.r. (τι κακό έκανα στον κόσμο όσο ζούσα, για να έχω τέτοιους οπαδούς, Θεέ μου;),
Πρώτον, σταμάτα να με παριστάνεις. Αυτό λέγεται πλαστοπροσωπία και (θα) είναι αδίκημα ακόμα και στη δεύτερη βαθμίδα της κομμουνιστικής κοινωνάς.
Δεύτερον, να μου κάνεις τη χάρη και να πας να διαβάσεις (ξέρω ότι σού πέφτει δύσκολο, γιατί είναι φως φανάρι ότι δεν έχεις καλή σχέση με την ανάγνωση –δεν ξέρω καν αν γνωρίζεις ανάγνωση), να μου κάνεις, λοιπόν, τη χάρη και να διαβάσεις[*] τι έγραφα εγώ στους Sigfrid Meyer και August Vogt (προσοχή! δεν είναι παίκτες του NBA ούτε οδηγοί τής Φόρμουλα 1) στις 9 Απριλίου τού 1870. Να σου δώσω ένα μικρό δείγμα:
And most important of all! Every industrial and commercial centre in England now possesses a working class divided into two hostile camps, English proletarians and Irish proletarians. The ordinary English worker hates the Irish worker as a competitor who lowers his standard of life. In relation to the Irish worker he regards himself as a member of the ruling nation and consequently he becomes a tool of the English aristocrats and capitalists against Ireland, thus strengthening their domination over himself. He cherishes religious, social, and national prejudices against the Irish worker. His attitude towards him is much the same as that of the “poor whites” to the Negroes in the former slave states of the U.S.A.. The Irishman pays him back with interest in his own money. He sees in the English worker both the accomplice and the stupid tool of the English rulers in Ireland.
Δες και το συμπέρασμα που έβγαζα τότε, αν και έχω πολύ μεγάλες αμφιβολίες αν θα καταλάβεις τη σημασία του και τα καθήκοντα που βάζει σε κάθε εθνική εργατική τάξη):
After studying the Irish question for many years I have come to the conclusion that the decisive blow against the English ruling classes (and it will be decisive for the workers’ movement all over the world) cannot be delivered in England but only in Ireland.
[*] Μπορείς να το κάνεις με κλικ εδώ.
Καλή ανάγνωση. Και καλά μυαλά.
Καθόλου δικός σου,
Karl Marx
[Γράφτηκε από τον Left G700, καθ’ υπαγόρευση μέσω Skype από τον ίδιον τον Μαρξ]
Αγαπητοί φίλοι μου! Εδώ και καιρό κυκλοφορεί στο νέο τεχνολογικό επίτευγμα που δεν υπήρχε όσο ζούσα, στο διαδίκτυο, ένας αλαφρόμυαλος τυπάκος που προβοκάρει διαρκώς εμένα και τον Φρήντριχ. Λέγεται leftg700 και έχει ως χόμπι, να αναρτά αποσπάσματα κειμένων μου (νομίζω τσιτάτα τα λέτε), αποκομμένα από το υπόλοιπο έργο μου και κυρίως αποκομμένα από την εποχή που τα γέννησε!
Όταν και όσο ζούσα αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι, έδωσα σκληρή μάχη απέναντι στην θρησκοληψία τέτιων τύπων που κατανοούσαν το έργο μου σαν ευαγγέλιο, παγωμένο στον χρόνο. Για αυτό και είπα την γνωστή σε σας φράση “αν αυτοί είναι μαρξιστές εγώ προφανώς και δεν είμαι”. Σε κάτι τέτιους τύπους σαν τον δικό σας left αναφερόμουν τότε.
Δυστυχώς, από ότι βλέπω, αυτή η κακή συνήθεια της θρησκοληψίας, συνεχίζει να υπάρχει και στην εποχή σας. Για αυτό και σας λέω να αποδομείτε διαρκώς τον λόγο και τις θέσεις τυπων σαν τον αντιπαθή σε εμένα και τον Φρήντριχ “λεφτ” και των φίλων του!
Δικός σας, Κάρλ και δια την αντιγραφή s.r.
ΤΕΛΙΚΑ, ΠΟΙΟΙ ΚΑΨΑΝΕ ΤΟ ONE HAPPY FAMILY ΣΤΗ ΛΕΣΒΟ
Αυτοί που κάψανε και το Ράιχστανγκ στη Γερμανία!
«Συμβόλαιο» εμπρησμού στο «One Happy family»
Τρεις Παλαιστίνιοι οι δράστες,ο ένας με ελληνικό διαβατήριο. Οι δυο απ’ αυτούς ήρθαν στη Μυτιλήνη με σκοπό τον εμπρησμό.