Δυόμιση μήνες μετά τις εκλογές στο Σύλλογο Υπαλλήλων Εθνικής Τράπεζας, συγκροτήθηκε το νέο προεδρείο. Με πλειοψηφία ΔΗΣΥΕ (ΠΑΣΚΕ)- ΔΑΚΕ (16 έδρες στις 25), η διαδικασία εξπρές κράτησε μόλις μιάμιση ώρα. Η πρόταση της ΠΑΣΚΕ έκανε λόγο για προεδρείο των 4 παρατάξεων (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΜΕ), χωρίς καμιά δέσμευση σε άξονες δράσης ή κάποιο πρόγραμμα, αλλά όχι και αντιπροσωπευτικό, αφού απέκλειε το εργατικό σχήμα Πρόταση Προοπτικής (2 έδρες, όσες και το ΠΑΜΕ).
Η Πρόταση Προοπτικής ήταν η μόνη παράταξη που κατέθεσε γραπτώς και δημόσια στους εργαζόμενους την πρότασή της για το Προεδρείο, αλλά και ευρύτερα ζητήματα για τη λειτουργία του Διοικητικού Συμβουλίου. Σύμφωνα με αυτή, η συγκρότηση έπρεπε να γίνει στη βάση ενός αναγκαίου προγράμματος διεκδικήσεων και δράσης, το οποίο και κατέθεσε αναλυτικά, που όμως δεν μπορούσε να υιοθετηθεί από τις πλειοψηφούσες παρατάξεις ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ. Ως εκ τούτου, δεν μπορούσε να συμμετάσχει σε ένα Προεδρείο ως «κομπάρσος». Κάλεσε δε τις αριστερές παρατάξεις να τοποθετηθούν γύρω από τις προτάσεις αυτές, και να μη συμμετέχουν ξανά σε ένα τέτοιο Προεδρείο. Δυστυχώς, ΔΑΣ (ΣΥΡΙΖΑ) και Ενιαία (ΠΑΜΕ), συμφώνησαν αμέσως σε ένα δήθεν αντιπροσωπευτικό προεδρείο, και θα συμμετέχουν και πάλι, νομιμοποιώντας όλη την πολιτική και πρακτική των εργοδοτικών κυβερνητικών παρατάξεων ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ.
Δημοσιεύτηκε στο Πριν της 1ης Μάρτη 2015
