Το ΚΚ Βενεζουέλας, πρόσφατα, ενημέρωσε για τις Αποφάσεις δύο Ολομελειών της ΚΕ του μέσα στο καλοκαίρι, σχετικά με τη στάση απέναντι στη συμμαχία που είχε έως τώρα με το σοσιαλδημοκρατικό κυβερνών κόμμα Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα Βενεζουέλας (ΕΣΚΒ).
Πιο συγκεκριμένα, σε δημοσίευμα του Ριζοσπάστη διαβάζουμε:
Όπως σημειώνει [το ΚΚ Βενεζουέλας στην ανακοίνωσή του],
«με κεντρικό θέμα τις πολιτικές εξελίξεις σε διεθνές και εθνικό επίπεδο, οι Ολομέλειες της ΚΕ εξέτασαν την τακτική του κόμματος στις νέες συνθήκες της ταξικής πάλης στη Βενεζουέλα και τις προοπτικές για συσπείρωση δυνάμεων στο πλαίσιο των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών στις 6 Δεκέμβρη. Έτσι αποφάσισαν να προωθήσουν την οικοδόμηση μιας συμμαχίας Λαϊκής Επαναστατικής Εναλλακτικής με ευρύ ενωτικό χαρακτήρα, που δεν θα αποκλείει καμία πατριωτική αντιιμπεριαλιστική δύναμη και αναλαμβάνει ένα πρόγραμμα πάλης για επαναστατική διέξοδο από την κρίση του εξαρτημένου και ραντιέρικου καπιταλισμού της Βενεζουέλας, πάει πέρα από το εκλογικό ζήτημα και εκφράζει την επαναστατική ενότητα εργατών, αγροτών και των οργανώσεων των κοινοτήτων και μια ευρεία πατριωτική αντιιμπεριαλιστική συμμαχία».
Πρέπει να σημειώσουμε ότι σε αυτή τη «Λαϊκή Επαναστατική Εναλλακτική» συμμετέχουν εκτός από το ΚΚ Βενεζουέλας κάποια από τα κόμματα που συμμετείχαν στην εκλογική συμμαχία του Μεγάλου Πατριωτικού Πόλου «Σιμόν Μπολίβαρ» με το κυβερνών κόμμα, και άλλα όπως το Κόμμα «Πατρίδα για όλους» (με σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση), το Κίνημα Τουπαμάρος (αυτοπροσδιοριζόμενοι ως οπαδοί του Τσε Γκεβάρα), το Επαναστατικό Κόμμα Εργασίας (εμφανίζονται ως Μαρξιστές – Λενινιστές), η οργάνωση Ταξική Πάλη – διεθνιστικό Μαρξιστικό Ρεύμα (στον τροτσκιστικό χώρο), το Κίνημα «Είμαστε η Λίνα» (αντιιμπεριαλιστική οργάνωση που πήρε το όνομά της από την Λίνα Ρον, οπαδό του Τσάβες η οποία πέθανε το 2011), Επαναστατικό Μπολιβαριανό Κίνημα 2000 (αυτοπροσδιορίζονται ως πατριωτική αριστερά), Δέσμευση για την Πατρίδα (αντιολιγαρχικό κίνημα), Αυτόνομο Δίκτυο Κοινοτήτων.
Δεν τηρήθηκε καμία συμφωνία
Το ΚΚ Βενεζουέλας στην επιστολή του επισημαίνει ότι 30 μήνες μετά τη συμφωνία του με το Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα για τη στήριξη του Προέδρου Μαδούρο στις εκλογές του 2018, που προέβλεπε και «αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης με μέτρα φιλολαϊκά σε πολιτικό και κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, με πατριωτικό αντιμπεριαλιστικό χαρακτήρα», με ευθύνη της ηγεσίας του ΕΣΚΒ
«δεν έχει επιδειχθεί πολιτική θέληση για την υλοποίηση καμίας από τις δεσμεύσεις της συμφωνίας. Μόνο στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής συντονίστηκαν δράσεις για την έκφραση αλληλεγγύης στον βενεζουελάνικο λαό και στην καταδίκη των επιθέσεων του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και των Ευρωπαίων συμμάχων του».
Επιπλέον, σημειώνεται ότι η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης ήταν υπέρ του κεφαλαίου, που επιδείνωσε τη θέση των εργατών και των φτωχών αγροτών. Η πολιτική μισθών οδήγησε σε μεγάλη πτώση των εισοδημάτων, επίσης υπήρξε χτύπημα των συλλογικών συμβάσεων, μαζικές απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα με την εμπλοκή του υπουργείου Εργασίας, στον αγροτικό τομέα ενισχύθηκαν οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις του κλάδου.
Επίσης προχώρησε σε ιδιωτικοποιήσεις, ενώ διογκώθηκε και η διαφθορά. Σε ό,τι αφορά το αγροτικό κίνημα, σημειώνεται ότι συστηματοποιήθηκαν το χτύπημά του και οι δολοφονίες αγωνιστών που μένουν ατιμώρητες, όπως αυτή στις 31 Οκτώβρη του 2018 του Λουίς Φαχάρδο, μέλους της ΚΕ του ΚΚ Βενεζουέλας, πρωτοπόρου αγρότη συνδικαλιστή στο Μαρακαΐμπο.
Απαιτείται ρήξη με τα συμφέροντα των καπιταλιστών
Επίσης, το ΚΚ Βενεζουέλας δηλώνει ότι για να αντιμετωπιστεί η εντεινόμενη ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, χρειάζεται η οικοδόμηση της «ευρύτερης συμμαχίας δημοκρατικών, λαϊκών, πατριωτικών, προοδευτικών, αντιιμπεριαλιστικών και επαναστατικών δυνάμεων», ενώ αναφέρει ότι είναι πεπεισμένο ότι «δεν μπορεί να ηττηθεί ο ιμπεριαλισμός με παραχωρήσεις και υποταγή στα συμφέροντα των καπιταλιστών».
Διευκρινίζει ότι η στάση του για τη δημιουργία της «Λαϊκής Επαναστατικής Εναλλακτικής»
«δεν αποτελεί δήλωση ρήξης του ΚΚ Βενεζουέλας με την κυβέρνηση με επικεφαλής τον Πρόεδρο Νικολάς Μαδούρο, τον οποίο θεωρούμε νόμιμο Πρόεδρο της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας, ούτε με τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλο “Σιμόν Μπολίβαρ”, με τον οποίο συμφωνούμε να αντιμετωπίσουμε την επιθετικότητα από τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους συμμάχους του.
Αυτό που σημαίνει είναι η εμβάθυνση των διαφωνιών στην εσωτερική πολιτική στο ιδεολογικό, πολιτικό επίπεδο και αγροτικού προγράμματος και άρα στη θεώρηση της οικονομικής παραγωγικής ανάπτυξης της χώρας, στο ρόλο και τον χαρακτήρα της δημοκρατικής πρωταγωνιστικής συμμετοχής των μαζών στην άσκηση διεύθυνσης και κοινωνικού ελέγχου στην οργάνωση της κοινωνίας, της παραγωγής, της διανομής όπως και στα ζητήματα ηθικής που επηρεάζουν σοβαρά την κοινωνία, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τον τρόπο διακυβέρνησης».
Το ΚΚ Βενεζουέλας καταλήγει ότι θα συνεχίσει να υπερασπίζεται τη χώρα, θα καταγγέλλει την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, τις κυρώσεις κατά της χώρας και της κυβέρνησης και ταυτόχρονα θα αντιπαλεύει την πολιτική του συμβιβασμού, υπερασπιζόμενο τα λαϊκά συμφέροντα για να ανοίξει η προοπτική της σοσιαλιστικής επανάστασης.
Μετά τη στάση του αυτή, το ΚΚ Βενεζουέλας καταγγέλλει ότι έχουν πυκνώσει οι συκοφαντικές επιθέσεις περί «προδοσίας» σε στελέχη του και άλλους που συμμετέχουν στη «Λαϊκή Επαναστατική Εναλλακτική», από το ΕΣΚΒ και τον κρατικό μηχανισμό, που προχωράει σε δικαστικές παρεμβάσεις στο εσωτερικό οργανώσεων της «Εναλλακτικής», όπως και σε απολύσεις συνδικαλιστών σε κρατικές επιχειρήσεις που είναι υποψήφιοί της. Κάτι που δείχνει ότι η ταξική πάλη θα οξυνθεί το επόμενο διάστημα παράλληλα με την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα.
Ισορροπημένη η στάση του ΚΚΒ, χωρίς στροφές στον έξαλλο υπεραριστερό αναθεωρητισμό δεκαετιών τσαβισμού και αγώνα αλλά και χωρίς υποταγή στο PSUV. Δηλ χωρίς καμία από τις 2 βασικές εκδοχές υποταγής στο σύστημα.
Κώστας
Τελικά αποφασίσατε σε στιγμή που ο ιμπεριαλισμός σφίγγει(παρά το αποτυχημένο πραξικόπημα Γκουαιδο)ότι το Σοσιαλιστικό κόμμα Βενεζουέλας και οι Τσάβες Μασούρι,ότι είναι λέει”σοσιαλδημοκράτες”.Έτσι το ΚΚαποφασισε την πιο κρίσιμη στιγμή να διασπάσει το μπολιβαριανο μέτωπο από τα μέσα προσπαθώντας να προσεταιριστεί κομμάτια και οργανώσεις που συνιστούσαν αυτή την πλατιά αντιιμπεριαλιστική ενότητα.Ετσι ηλεγομενη “επαναστατική εναλλακτική”μετά το αποτυχημένο δεξιό αμερικανοκινητο πραξικόπημα,όσες αριστερές προφάσεις και αν μεταχειρίζεται,παίζει ακριβώς το ίδιο παιχνίδι του δυτικού ιμπεριαλισμου,ενάντια στην σοσιαλιστική πατριωτική κυβέρνηση των Τσάβες Μαδουρο.Αλλα από που κι ως πού το ΕΣΚΒ,είναι σοσιαλδημοκρατικό κομμα;Κομμουνιστές και σοσιαλδημοκράτες,ένα δεν μπορέσατε ποτέ να καταλάβετε,ότι ο τσαβικος σοσιαλισμός,δεν είχε και δεν έχει καμία σχέση με τις δύο παραδοσιακές στρεβλώσεις του σοσιαλισμού.Ειναι σοσιαλισμός με βενεζουελανικα εθνικά χρώματα,βασισμένος σε μια σύνθεση μαρξισμού και μπολιβαριανης εθνικής παράδοσης.Αυτο ποτέ κανένας από σας δεν μπόρεσε να καταλάβει γιατί απλά έχετε μια δογματική ευρωκεντρικη λογική,που δεν αφήνει την αριστερά να δει την πραγματική κίνηση των λαϊκών μαζών,μια κίνηση που στην Βενεζουέλα ανέδειξε έναν κόκκινο αξιωματικό του στρατού,ως ηγέτη μιας γνήσιας λαϊκής επανάστασης.Πως είναι δυνατό να βαφτίζεται ως σοσιαλδημοκρατικό ένα κόμμα και οι ηγέτες του,που ουσιαστικά ήρθαν και έρχονται σε σύγκρουση με τον ιμπεριαλισμό και τη ντόπια εξαρτημένη άρχουσα τάξη,μια πολυεπίπεδη σύγκρουση κοινωνική εθνική αλλά και με λατινοαμερικανικα χαρακτηριστικά,πρωτοστατώντας στην αντιιμπεριαλιστική εθνική αφύπνιση των λαών;Είναι ρεφορμισμος η επανάσταση οι διαφορές εθνικοποιήσεις σε καιρό παγκοσμιοποίησης,ηπροσπαθεια αναβάθμισης του επιπέδου ζωής καθώς και η διαμόρφωση θεσμών λαϊκής δημοκρατικής συμμετοχής,οι μπολιβαριανοι κύκλοι;Η χαρά που αποπνέει το δημοσίευμα του ριζοσπάστη μου θυμίζει πάρα πολύ το ΚΚΕ παραμονές ίδρυσης του Συνασπισμού το88,έτσι με αριστερές προφάσεις ιδρύθηκε με στόχο απλά την διάλυση του τότε ΠΑΣΟΚ,με τα γνωστά δεξιά επακόλουθα που τα πλήρωσε ακριβά ο λαός μας.Αλλα ας μην πανηγυρίζετε “σύντροφοι”.,Πάλι η κίνηση των μαζών στη Βενεζουέλα θα δώσει την απάντηση η οποία θα είναι κόκκινη σοσιαλιστική αντιιμπεριαλιστική,Τσαβικη,δηλαδή Νικόλας Μαδουρο.Μισ ακόμα νίκη όχι μόνο για την Μπολιβαριανή δημοκρατία και τοβαθεμα της επανάστασης αλλά και την ενίσχυση του διεθνούς άξονα αντιιμπεριαλιστικής αντίστασης(Ιράν,Συρίας,Κούβας,Νικαράγουας,Λευκορωσίας,Λιβανέζικης Χεσμπολλαχ,για κάθε μικρό και μεγάλο λαϊκό κίνημα αντίστασης)Τους διασπαστεί θα τους ξεγυμνώσει ο ίδιος ο λαός της Βενεζουέλας.
Την ώρα που ο δυτικός ιμπεριαλισμός σφίγγει παρά το αποτυχημένο δεξιό πραξικόπημα Γκουαιδο,την ταναλια γύρω από την Βενεζουέλα,το ΚΚΕ Βενεζουέλας με την λεγόμενη “λαϊκή επαναστατική εναλλακτική”με αριστερό μανδύα ,διασπά την γνήσια λαϊκή αντιιμπεριαλιστική ενότητα,προσεταιριζομενο δυνάμεις φορείς αυτής της ενότητας του μπολιβαριανοι μπλοκ.Ετσι,ότι δεν πέτυχαν τα διάφορα αμερικανοκινητα δεξιά πραξικοπήματα,το πετυχαίνει με αριστερό μανδύα η διασπαστική πολιτική του ΚΚΒ.Μαλιστα με πρόφαση ότι το ΕΣΚΒ είναι λέει “σοσιαλδημοκρατικό”κόμμα.Αραγε τόσα χρόνια κυβέρνησης ,με μεγάλες συγκρούσεις με τον ιμπεριαλισμό και την ντόπια εξαρτημένη άρχουσα τάξη,εθνικοποιήσεις προσπάθεια αναγέννησης του βιοτικού και πνευματικού επιπέδου του λαού,συνιστούν ρεφορμισμό;Δεν είναι δηλαδη επαναστατική η προσπάθεια του τσαβικου κινήματος,να βγάλει μέσω της εμβαθυνσης της λαϊκής συμμετοχής(μπολιβαριανοι κύκλοι)στο προσκήνιο της ιστοριαςςΚομμουνιστες και σοσιαλδημοκράτες,μαζί και διάφοροι ευρωαριστεροι, δεν μπόρεσαν να καταλάβουν ποτέ το νόημα του τσαβικου σοσιαλισμού.Διοτι απλά δεν μπορούν να βγουν έξω από τον “επιστημονικό”δογματισμό καθώς και από τον ευρωκεντρισμο,κάτι που δεν τους αφήνει να δουν την πραγματική επαναστατική κίνηση των λαών.Η επαναστατική κίνηση των μαζών στη Βενεζουέλα,ανέδειξε έναν κόκκινο αξιωματικό του στρατού στη πρωτοπορία του λαϊκού επαναστατικού κινήματος.Ποτε αυτή η αριστερά δεν μπόρεσε να καταλάβει,ότι ο τσαβικος σοσιαλισμός,είναι σοσιαλισμός με εθνικά χρώματα,μια σύνθεση μαρξισμού με την δημοκρατική Μπολιβαριανή παράδοση και ταυτότητα.Ετσι λοιπόν εξηγούνται και οι διαφορές διαστρεβλώσεις για το νόημα του τσαβισμου.Μια είναι η αλήθεια,ότι το ΕΣΚΒ,εδώ και μια εικοσαετία για την εμπέδωση της ανεξαρτησίας και του σοσιαλισμού,έχει έρθει σε μια τεράστια πολιτική ,οικονομική σύγκρουση με τον ιμπεριαλισμό και τους ντόπιους λακεδες του.Απο το 1999 μέχρι σήμερα η απάντηση του ιμπεριαλισμου,ήταν και είναι εμπάργκο πραξικοπήματα,διατροφικό πόλεμο,προβοκάτσιες και λάσπη ενάντια στον Μαδουροκλπ.Αυτα όλα συνιστούν τη μεγάλη Μπολιβαριανή επανάσταση.Μαζι με αυτά βλέπω και το χαρούμενο δημοσίευμα του Ριζοσπάστη,που σε πολλά προφανώς,θυμίζει το ΚΚΕ το 88 με την ίδρυση του Συνασπισμού,με τις ίδιες ακριβως αριστερές προφάσεις ιδρύθηκε με τα γνωστά δεξιά επακόλουθα,με στόχο την διάλυση του (τότε)ΠΑΣΟΚ(βρωμικο89,παλινόρθωση της δεξιάς κλπ).Ας μην χαίρονται όμως.Η κίνηση των λαϊκών μαζών πάλι θα τους διαψεύσει πανηγυρικά και θα αναδείξει πάλι ως πολιτικό υποκείμενο εξουσίας το ΕΣΚΒκαι τον Μαδουρο.Η νίκη του μπολιβαριανοι σοσιαλισμού θα έχει και διεθνιστικά χαρακτηριστικά γιατί θα σταθεροποιήσει τον άξονα αντιιμπεριαλιστικής αντίστασης(Ιράν,Συρία,Χεσμπολλαχ,Λευκορωσία,Κούβα)την μόνη ελπίδα των αντιστεκομενων λαών απέναντι στο ιμπεριαλισμό.Και οι διασπαστες θα πάνε εκεί που τους αξίζει.Επανασταση σημαίνει ,όχι “αντικαπιταλιστικες”κορώνες και τσιτατα αλλά,διαρκή σύγκρουση με τις στρατιές του ιμπεριαλισμου που έχουν κατά καιρούς διαφορετικά πρόσωπα μα τον ίδιο στόχο,τους λαούς και τους ηγέτες που αντιστέκονται.
Την στιγμή που ο ιμπεριαλισμός και οι ντόπιοι λακεδες του χτυπάνε αλύπητα την Βενεζουέλα ,βρήκε το κκβενεζουελας,να έρθει σε ρήξη με ένα “σοσιαλδημοκρατικό”κόμμα το ΕΣΚΒ.Ετσι με αριστερές προφάσεις προσπαθώντας να προσεταιριστεί διάφορες δυνάμεις που μέχρι πρότινος συνιστούσαν το μπλοκ της μπολιβαριανης λαϊκής ενότητας,πρωτοστατεί στην διάσπαση της επαναστατικής διαδικασίας.Αληθεια είναι σοσιαλδημοκρατίκο ένα κόμμα γέννημα της επαναστατικής κίνησης των μαζών το το οποίο βρίσκεται σε διαρκή σύγκρουση με τον ιμπεριαλισμο,παλεύοντας για να βγει ο λαός στο προσκήνιο της ιστορίας;Δυστυχώς αυτή η αριστερά ποτέ της δεν κατάλαβε την κίνηση των μαζών και τις ιδιομορφίες του κάθε κινήματος και της κάθε χώρας ξεχωριστά καθώς είναι τυφλωμένη από ένα “επιστημονικό”δογματισμό και ευρωκεντρισμο. Θύμα αυτής της τύφλωσης είναι και ο τσαβισμος.Δεν μπόρεσαν ποτέ να καταλάβουν ότι ο τσαβικος σοσιαλισμός είναι μια σύνθεση μαρξισμού και μπολιβαριανης παράδοσης ένας σοσιαλισμός με εθνικά ,γνήσια λαϊκά χρώματα με ηγέτη έναν κόκκινο αξιωματικό του στρατού.Αυτη η αριστερά που μέσα από τις σελίδες του Ριζοσπάστη,βιάστηκε να πανηγυρίσει για τη “ρήξη”με το ΕΣΚΒ και τον Μαδουρο,δεν είδε την διαρκή σύγκρουση της μπολιβαριανης σοσιαλιστικής κυβέρνησης με τον ιμπεριαλισμο και το βρώμικο παιχνίδι της δεξιάς και της άρχουσας τάξης,μια γνήσια επαναστατική σύγκρουση με την εμβάθυνση επαναστατικών λαών με στόχο την αναγέννηση του λαού,την προσπάθεια για συντακτική συνέλευση,τις εθνικοποιήσεις ,όλα αυτά είναι επανάσταση.Ειναι επανάσταση η συμμετοχή της Βενεζουέλας στον άξονα αντιιμπεριαλιστικής αντίστασης σε λατ.Αμερικη ,Μέση Ανατολή κλπ.Παρατηρω το πανηγυρικό δημοσίευμα του Ριζοσπάστη φέρνοντας στο νου μου μνήμες από την αντίστοιχη στάση του ΚΚΕ στα τέλη του ογδόντα ,θυμίζοντας μου την ίδρυση του Συνασπισμού με τα ίδια σχεδόν χαρακτηριστικά,οδηγωντας ,με στόχο την διάλυση του ΠΑΣΟΚ εκείνης της περιόδου στα γνωστά δεξιά επακόλουθα του 89.Δεν πειράζει ο λαός της Βενεζουέλας θα δείξει το δρόμο για την εμβάθυνση της λαϊκής επανάστασης και του αντιιμπεριαλιστικού άξονα αντίστασης.Κσι αυτός ο δρόμος έχει ένα όνομα:Μαδουρο,ο αξιος συνεχιστής του Ούγκο Τσάβες και της μπολιβαριανης επανάστασης.Και οι διασπαστες της λαϊκής ενότητας θα πάρουν τη θέση που τους αξίζει.
Γιώργο λες κάπως πολλά για να τα πιάσω όλα, αν και με πολλά συμφωνώ. Κάνεις και αλματα ανάμεσα σε εποχές και χώρες. Και γω δεν θεωρώ το PSUV ακριβως σοσιαλδημοκρατικό, όπως και το ΠΑΣΟΚ μέχρι κάποτε, αλλά όλη αυτή η αγανάκτηση δεν ταιριάζει στο υπό συζήτηση θέμα. Κυβερνούν ήδη χωρίς πλειοψηφία στην Βουλή γιατί την χάσανε το 15 από τα δεξιά, πολύ πριν τα τεράστια προβλήματα. Το δε PCV προσπάθησε μέχρι αηδίας να κρατήσει τον Πόλο ενωμένο. Και τώρα πρόθυμο είναι, το ΚΚΕ να μην πανηγυρίζει. Οι βουλευτές της Εναλλακτικής θεωρείς πως θα είναι … εχθρικοί απέναντι σε οτιδήποτε δημοκρατικό και αντιιμπεριαλιστικό ? Και ας είχαν πιο δημοκρατικό εκλογικό σύστημα, τι 113 μονοεδρικές στις 167 είναι αυτό ? Ίσως χαθούν έδρες αλλά και τι να γίνει ? Να βγάλει το PCV βουλευτές του PSUV οι οποίοι στην Βουλή θα ψάχνουν την μετριοπαθή δεξιά για να κάνουν μπλοκ ? Αυτή είναι η φορά των πραγμάτων, δυστυχώς
Αν πρέπει να κάνουμε αυτά τα άλματα από το δικό μας 89 στο 2020 της Βενεζουέλας μάλλον πρέπει να πούμε πως το ΚΚΒ δεν έχει συμμαχήσει με τον … ιμπεριαλισμό όπως το ΚΚΕ του 89 σε ένα κεντροαριστερό εκσυγχρονιστικό μπλοκ που τροφοδοτεί το κράτος και της επιχειρήσεις με στελέχη μέχρι σήμερα. Απλά δεν συμμαχεί με ένα ΠΑΣΟΚ του Σημίτη, ας το πούμε έτσι, ή που τείνει να σημιτοποιηθεί. Αλλά σίγουρα ούτε το ΚΚΕ έπρεπε να συμμαχήσει με ένα ΠΑΣΟΚ όπως ήταν το ΠΑΣΟΚ του 89, που ήταν πια σοσιαλδημοκρατικό, επίσημα, με ένταξη στην ΣΔ. Μπορούσε να του βάλει όρους, αφού βγαίναν τα κουκιά και σαφώς να μην πάρει μέρος στην σκευωρία αλλά αυτό το ΚΚΒ το έκανε αλλά δεν βρίσκει προθυμία.
Το ότι το έχει πάρει δεξιά δεν το λέει μόνο το PCV, είναι η κυρίαρχη άποψη σε όλο τον τσαβισμό βάσης, διαννοούμενους κλπ. Και επιμένω πως δεν είναι αποφασιστική μάχη, δεν είναι προεδρικές που κρίνουν την νομιμότητα του Μπολιβαριανού εγχειρήματος ούτε είναι απόφαση μη συμμετοχής στην Παλαική Άμυνα.
Ψυχραιμία, και περισσότερο venezuelalanysis.com προτείνω
Κώστας
Που να δεις τι θέση ήδη παίρνουν οι “άξιοι συνεχιστές της λαϊκής ενότητας” του …Τσάβες και του ….παπατζή Παπανδρέου!
Ξαναζεσταμένες σούπες, μετά από ~35 χρόνια, περί …”Αλλαγής”, μικροαστικής “αντιϊμπεριαλιστικής ενότητας” κλπ., που βρωμάνε πια και απαίσια λόγω της 35-χρονης σήψης.
“Δώκαμαν, δώκαμαν!”….
Ανώνυμε δεν ειμαι θαυμαστης του Σανταμ και μπορει να εφαγε και κομμουνιστες ( που ελπιζω να μην ηταν και τοτε αμερικανοτσολιαδες) .Αυτο που λεω με τα παραδειγματα ειναι οτι για την σταση καποιου απεναντι στον ιμπεριαλισμό δεν αρκει η ταμπελα του αριστερου αλλα χρειαζονται και πραξεις.Επισης πιλλες φορες τριτοκοσμικοι σοσιαλιζοντες είναι αξιοπρεπεστεροι απο διαφορους που δηλωνουν αριστεροι.Σου συνεχιζω τα παραδειγματα με τα δικα μας: Ο αριστερος Τσιπρας εδωσε γη και ύδωρ στους ιμπεριαλιστες: Βασεις καινουργιες στους αμερικανους και ολη την δημοσια περιουσια κ την διακυβερνηση του κρατους στους ευρωπαιους.Ο συστημικος παπατζης κεντρωος γεροπαπαντρεου έπεσε απο τους αμερικανους γιατι δεν ηθελε να συγκυβερναει με εξωθεσμικους παραγοντες και δεν τους εδινε την μιση Κυπρο και το Καστελοριζο στη Τουρκια με το σχεδιο Ατσεσον.Στην Κυπρο αν συγκρινεις την σταση του Ακελ στην αγγλικη κατοχη και την νατοικη επεμβαση του 64 με αυτη του Λυσσαριδη θα μελαγχολησεις …
Έτσι είναι Θοδωρή γιατι η ταξική πάλη δημιούργησε τάσεις που δεν είχαν ακριβώς προβλεφτεί από την μεγάλη τετράδα του γδιεθνισμού (Λένιν, Στάλιν, Τρότσκι, Μάο). Τάσεις αναβίωσης του Σοσιαλιστικού ρεύματος, σε διάφορες μορφές. Η 2,5 διεθνής, ο αριστερός ευρωκομμουνισμός, το ΠΑΣΟΚ των 70s, το Μπααθ και η PLO, το ΣΚ της Χιλής και η UP, το PSUV και ο καστρισμός, όλα ήταν εκφράσεις αυτής της ξεροκεφαλιάς. Έτσι είχαμε, ξανά και ξανά, φαινόμενα πχ σοσιαλιστικών τάσεων στην Ιταλία στα αριστερά του ΙΚΚ, ή του Κομμουνιστικού Κόμματος Χιλής να είναι στην πρωτοπορία των συμβιβασμών από την μεριά της UP, φαινόμενα κατά πλειοψηφία δεξιών διασπάσεων όπως το ΚΚΕεσ να συγκεντρώνουν επαναστατικές τάσεις στο εσωτερικό τους κλπ.Και φτάσαμε σε ηγέτες εκφυλισμένων όντως καθεστώτων του “αραβικού σοσιαλισμού” να δίνουν την ζωή τους ενώ το Κομμουνιστικό Κίνημα ήταν η ηγεσία της επέλασης του τυπικού καπιταλισμού στην Ανατολική Ευρώπη
Κώστας
Το ΚΚΒ έκανε ανέκαθεν κριτική στη λεγόμενη “μπολιβαριανή διαδικασία” και εάν μέχρι τώρα την στήριζε εκλογικά είναι γιατί την έβλεπε σαν ένα στάδιο που θα έφερνε πιο κοντά τον σοσιαλισμό. Και δυστυχώς η λογική των σταδίων συνεχίζει να διαπερνά την γραμμή του ΚΚΒ όπως είναι φανερό από την ανακοίνωσή του και από το γεγονός της συμμαχίας του με σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις. Άλλωστε, δεν φαίνεται να αφήνει κλειστή την πόρτα εκ νέου συνεργασίας στο μέλλον.
Ο εκλογικός διαχωρισμός πάντως αποτελεί θετικό βήμα, ώστε να ανοίξει τώρα πιο πλατιά και πιο καθαρά το αίτημα για κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, το οποίο συστηματικά θάβει το ΕΣΚΒ. Είναι αναμφίβολα βήμα υπέρ την όξυνσης της ταξικής πάλης παρά τα προβλήματα γραμμής του ΚΚΒ. Έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη καθώς και την αυτοτελή πλέον εκλογική καταγραφή του ΚΚΒ
Φάνη δεν θέλω να σε στεναχωρήσω αλλά στο ΚΚΒ και σε κάθε ΚΚ, έστω της μπρεζνιεφικής διαλυμένης οπορτουνίστικης σχολής, αλλά που έχει μια ύπαρξη και μια αξιοπρέπεια, κρατάνε την κοιλιά τους από τα γέλια διαβάζοντας ΚΚΕ. Διαβάζοντας τους καναπέδες ταβλαδόρους του Περισσού να κρίνουν κόμματα και κινήματα που κινήσανε εκατομμύρια μαζών απέναντι στον ιμπεριαλισμό.
To KKB δείχνει ακόμα να γνωρίζει πως η Μπολιβαριανή Επανάσταση θα πέσει ή θα νικήσει ως τέτοια. Αν επικρατήσουν και σ αυτό τίποτα ταβλαδόροι θα αρχίσουν να λένε αυτά που λέει το ΚΚΕ. Πως ο Μαδούρο είναι Κερένσκι, Λένιν δεν είναι μόνο ο Κουτσούμπας αλλά και ο πως τον λένε κλπ κλπ. Και στην πράξη, στην πραγματική πολιτική πρακτική, πως είναι ανεύθυνο και πρόωρο να τα βάζει ο λαός με τον ιμπεριαλισμό.
Κώστας
Κώστας
Είναι ανεύθυνο και μπαγιάτικο να τα βάζει ο Λαός με τον Ιμπεριαλισμό υπό την αρχηγία Χουσεϊνηδων, Καντάφηδων, Αραφάτηδων, Ασανταίων, Τσαβέων, Ορτέγκηδων, Μαδούρων, κλπ. “Δημοκρατικών Δυνάμεων.”
Γι αυτό και οι λιβανιστές τους έχουν πέσει στη γενική ανυποληψία.
Ο Αλλιεντε που ηταν σσιαλδημοκρατης πεθανε με το οπλο στο χερι εναντια στους πραξικοπηματιες.Τον Λουμπουμπα τον σκοτωσαν οι αποικοιοκρατες και οι Λακεδες τους.Τον μεγαλο Σαμορα Μασελ του εκαναν ατυχημα.Ο Σανταμ στην αγχονη ξευτιλισε τους αμερικανοπληκτους.Ο δε Καντάφι δεν εφυγε απο την πατριδα του όπως έλεγαν αλλα εμεινε να πεθανει εκει λυντσαρισμενος απο τον οχλο των αμερικανοκινητων τζιχαντιστων ,αυτων που συντριβει ο Ασαντ στην πρωτη σττατιωτικη ηττα του Νατο εδω και δεκαετιες.Αυτα τα πρόχειρα αναφερω και αν κάποιος τους συγκρίνει με διαφορους κομμουνιστες και “επαναστατες” θα μελαγχολήσει…..
Θεόδωρε, το πόσους κομμουνιστές έφαγε ο π.χ. Σαντάμ, αστο, γιατί εκεί είναι, που θα μελαγχολήσεις… Και ρώτα να μάθεις πρώτα τι πούλησε ο Καντάφι για να καταλάβεις ότι ήταν άξιος της τύχης του, χωρίς να δικαιώνουμε του δολοφόνους του. Βρώμικες ιστορίες.
Και μην μπερδεύεις τον Λουμούμπα και τον Αλλιέντε με αυτό το σκυλολόϊ. Ηταν άλλες εποχές εκείνες.
Ανώνυμε, ευτυχώς, το ΚΚΒ δείχνει, ακόμα, να διαφωνεί μαζί σου. Δεν αποκλείεται βέβαια να αλλάζει σταδιακά ρητορική και να έχει πάρει τον δρόμο της σε στυλ ΚΚΕ παραίτησης από τον αγώνα και σύντομα να δούμε τον κάθε Γκουάιδο να λέει “δεν τα λέω εγώ, το ΚΚΒ τα λέει” και τα στελέχη του ΚΚΒ να καμαρώνουν όπως καμαρώνει ο κάθε Κουτσούμπας τρώγοντας μπρικ στα Προεδρικά και τα Μαξίμου.
Θα φανεί και στην κάλπη. Στον βαθμό που το ΚΚΒ δεν έχει υιοθετήσει την σουρεαλιστική σου γραμμή για τον … Καντάφι και τον Τσάβεζ, που δεν συμφωνεί δηλ με το ΚΚΕ πως κακώς έγινε ότι έγινε τα τελευταία 22 χρόνια και πως θα ήταν καλύτερο το ΚΚΒ να ετοιμάζεται, κρυφά, όπως το ΚΚΕ που ΤΣΑΑΑΑΚ, θα κάνει την επανάσταση ένα πρωί και η Βενεζουέλα να μην έχει φύγει από τα χέρια των ακροδεξιών μαφιόζων, θα φανεί. Γιατί υπάρχει λαός οργανωμένος, συνειδητοποιημένος, ένοπλος, με πολιτική συνείδηση που ούτε να την φανταστούμε δεν μπορούμε
Κώστας
καταλαβαίνω ότι το ΚΚΕ δεν σε καλύπτει σε επαναστατικό παρελθόν και παρόν αλλά οι θέσεις του παίρνονται σοβαρά υπόψη από όλα τα ΚΚ σε όλο τον κόσμο. Δίνει μια μάχη για τη γραμμή του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και εν πολλοίς τα καταφέρνει. Εάν σου αρέσει και σε ικανοποιεί υποβίβασέ το μιλώντας για τάβλι και τυριά, τόσα ξέρεις τόσα λες.
Υπάρχει ανοιχτή διαπάλη στο διεθνές κ.κ. και ένας σημαντικός άξονας πάνω στον οποίο διεξάγεται είναι η τακτική απέναντι στη σοσιαλδημοκρατία (μαζί με άλλους, όπως η συμμετοχή σε αστική κυβέρνηση, η θεωρία των σταδίων κτλ). Σε αυτό το σημείο γίνεται συντροφική διαπάλη με τα ξένα ΚΚ και το ΚΚΕ έχει κάθε δικαίωμα και υποχρέωση (αφού πολύ συχνά του το ζητάνε τα ίδια) να τοποθετείται
Διαβάζω για διαλυμένο μπρεζνιεφικό οπορτουνισμό και ταβλαδόρους του Περισσού και αναρωτιέμαι από πού πηγάζει αυτή η αλαζονεία.
Είναι τόσα σφρηγιλή η ΑΡΑΝ και μας τροφοδοτεί με την αναγκαία θεωρία και πράξη;
Μπαίνω στον πειρασμό να γράψω κάτι για το μπριτζ σαν αντίδοτο στο λαϊκό τάβλι, αλλά το αφήνω.
Απλά θα πω ότι με τέτοια …κριτική καταξιώνεται το ΚΚΕ και δεν παίρνει απαντήσεις για την πολιτική του με την οποία δε συμφωνώ.
Γνώστη αυτή ήταν η άποψη του επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος από την διάλυση του ΚΚΕ και του ΔΚΚ την δεκαετία του 50 και δώθε.
Κώστας