Σκίτσο του Πάνου Ζάχαρη
Του Χρήστου Κάτσικα
Εδώ και κάμποσους μήνες, η εκπαίδευση, αλλά και το σύνολο του δημόσιου τομέα, βιώνει ακόμη μια φορά το θέατρο του παραλόγου, με την «παραγωγή» επιόρκων και το μέτρο της «αυτοδίκαιης αργίας». Πρόκειται για κατάφωρη παραβίαση του συνταγματικά κατοχυρωμένου τεκμηρίου της αθωότητας (η υπόθεση δεν έχει εκδικαστεί οριστικά), που στιγματίζει τον εργαζόμενο και θίγει την προσωπική του αξιοπρέπεια.
Αποτελεί στην ουσία πολιτική δίωξη και απαγόρευση κάθε διαμαρτυρίας. Δημιουργείται έτσι κλίμα φόβου, που δεσμεύει κάθε δημόσιο υπάλληλο, καθώς αφορά την καθημερινότητά του και ζητήματα στα οποία θα μπορούσε ανθρωπίνως να εμπλακεί ο καθένας. Επιπλέον, η κατηγορία της «αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς» είναι εντελώς ασαφής και αυθαίρετη και -όπως είναι εύκολα κατανοητό- μπορεί να τυλίξει σε «μια κόλλα χαρτί» οποιονδήποτε υπάλληλο «μπει στη μύτη» του προϊσταμένου του.
Είναι φανερό ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα σελίδα στη «στρατηγική φόβου» για τους δημόσιους υπαλλήλους που καλλιεργούν κυβέρνηση και ΜΜΕ. Ολα τα στοιχεία φανερώνουν ότι ο πραγματικός στόχος της κυβέρνησης δεν είναι κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι που αποδεδειγμένα έχουν τελέσει μια αξιόποινη πράξη και έχουν καταδικαστεί γι’ αυτήν (κλοπή, παιδεραστία, δωροδοκία κ.λπ.). Αυτοί «χρησιμοποιούνται» επικοινωνιακά από την κυβέρνηση, για να αποσπάσουν τη συναίνεση της κοινής γνώμης.
Ο πραγματικός στόχος είναι η παραγωγή επίορκων δημόσιων εκπαιδευτικών, προκειμένου να δικαιολογηθούν οι χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων, απαραίτητων για τη στοιχειώδη λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών που κινδυνεύουν με οριστική κατάρρευση, θυσία τάχα στην ανάγκη εκταμίευσης της επόμενης δόσης. Με τον στόχο αυτό συνδέεται με ένα νήμα και η προσπάθεια ποινικοποίησης κάθε αντίδρασης των δημόσιων υπαλλήλων (ακόμη και διατύπωσης γνώμης) στα αντιεκπαιδευτικά μέτρα, στις αντιλαϊκές πολιτικές και στην καταστολή.
Ενα από τα καθημερινά νέα επεισόδια που έρχονται να συμπληρώσουν το παζλ είναι η περίπτωση της ΕΔΕ που μεθόδευσε η διοίκηση του ΟΑΕΔ σε βάρος του εκπαιδευτικού της ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ Αγρινίου, Παναγιώτη Πανογεώργου. Την ίδια ώρα, έχουμε ακόμη μια περίπτωση κατάφωρης παραβίασης της νομοθεσίας σε βάρος του εκπαιδευτικού Κώστα Κορδάτου. Καθόλου τυχαία και αυτός ο εκπαιδευτικός έχει διατελέσει πρόεδρος των καθηγητών της Γ΄ Αθήνας, καθώς και της Β΄ ΕΛΜΕ Αιτωλοακαρνανίας. Στην περίπτωσή του, η διοίκηση της εκπαίδευσης μετέτρεψε το προσωρινό διοικητικό μέτρο της «αυτοδίκαιης αργίας» σε ποινή διαρκείας! Οπως αναφέρει σε επιστολή του ο εκπαιδευτικός: «Δεν εφαρμόζουν τον νόμο που οι ίδιοι ψήφισαν στη Βουλή, για την αναστολή της “αυτοδίκαιης αργίας” με την παρέλευση ενός χρόνου»!
Η πειθαρχική δίωξη εναντίον του εκπαιδευτικού εκκρεμοδικεί (από το 2011) στο Διοικητικό Εφετείο Πατρών, έπειτα από προσφυγή του κατά των αποφάσεων του δευτεροβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου του ΥΔΜΗΔ για προσωρινή παύση. Στο πλαίσιο αυτό, έχει τεθεί σε «αυτοδίκαιη αργία» από τις 19/12/2012 έως σήμερα, χωρίς το υπουργείο Παιδείας (ως αρμόδιο όργανο διορισμού του) να έχει εκδώσει αυτεπάγγελτα τη σχετική απόφαση, σύμφωνα με το άρθρο 16 του Ν. 4210/2013, περί της συνέχισης ή μη της αργίας. Και αυτό συμβαίνει, παρά το γεγονός ότι έχει παρέλθει το ένα έτος που έχει τεθεί σε «αυτοδίκαιη» αργία, που ο νόμος καταλυτικά ορίζει για έκδοση της σχετικής απόφασης. Η άρνηση αυτή να εφαρμοστεί ο νόμος έχει αποτέλεσμα να βρίσκεται «όμηρος» μιας απίθανης γραφειοκρατίας…
