Την Πέμπτη 19/03, ήταν προγραμματισμένη η συνεδρίαση της συγκλήτου του ΑΠΘ, στην οποία οι φοιτητικοί σύλλογοι, μετά από απόφαση των γενικών τους συνελεύσεων, παρευρέθηκαν μαζικά ώστε να καταθέσουν τις αποφάσεις τους και να παρέμβουν στη διαδικασία. Ωστόσο η διοίκηση του πανεπιστημίου αρνούμενη να έρθει αντιμέτωπη με τα συλλογικά όργανα των φοιτητών επιστράτευσε για ακόμη μια φορά τις αυταρχικές πρακτικές της, κλειδώνοντας την πόρτα και φυλάσσοντας με μπράβους τον 7ο όροφο του κτιρίου διοίκησης όπου πραγματοποιούνταν η σύγκλητος. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης η μαζική παρουσία των φοιτητικών συλλόγων αγνοούνταν επιδεικτικά.
Η πεισματική άρνηση της συγκλήτου και οι αυταρχικές πρακτικές που μεταχειρίζεται υποσκελίστηκαν μέσα από την συνήθη τακτική παραποίησης των γεγονότων και αντικατάστασής τους από εξόφθαλμα ψέματα που απασχόλησαν τον δημόσιο λόγο σε ψευδή ρεπορτάζ και λασπολογίες των ΜΜΕ, τη ρητορική των οποίων υιοθέτησε και το Υπουργείο Παιδείας, που έκανε λόγο για πράξεις βαρβαρότητας και τυφλής βίας. Όλα αυτά τροφοδοτούνται προφανώς και από την ανακοίνωση της πρυτανείας στις 20/3, που αναφέρονταν σε μαυροφορεμένες ομάδες εξωπανεπιστημιακών που επιχείρησαν να βάλουν φωτιά στην πόρτα του 7ου ορόφου χωρίς να επικαλούνται συγκεκριμένα φοιτητικά αιτήματα. Χαρακτηριστικό της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας είναι η προκλητική και απαράδεκτη επίκληση της πρυτανείας στην υπεράσπιση του ασύλου και την ελευθερία έκφρασης, την ίδια στιγμή που αποκλείει με μπράβους τους φοιτητές και ζητάει κατ’ εξακολούθηση την παρέμβαση του εισαγγελέα και της αστυνομίας.
Οι πρυτανικές αρχές καταδικάζουν τις πρακτικές των φοιτητικών συλλόγων μιλώντας εξ ονόματος ολόκληρης της πανεπιστημιακής κοινότητας ξεχνώντας όμως ότι κανένα σωματείο εργαζομένων του πανεπιστημίου (είτε διοικητικών, είτε εργολαβικών) αλλά και κανένας φοιτητικός σύλλογος δεν έχει σταθεί απέναντι σε αυτές τις κινητοποιήσεις ούτε τις έχει καταγγείλει. Άλλωστε δεν είναι λίγες οι φορές που η πρυτανεία του ΑΠΘ έχει επιχειρήσει να φέρει αντιμέτωπους τους φοιτητές με τους εργαζόμενους του πανεπιστημίου, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον εκβιασμό για την επαναπρόσληψη των διαθέσιμων διοικητικών μέσα από την συγκρότηση του Οργανισμού του Ιδρύματος, ενώ είχε προχωρήσει σε εκδικητικές απολύσεις στοχοποιώντας την μερίδα των εργολαβικών εργαζομένων που πρωτοστατούσαν στην μεγαλειώδη απεργία του 2012. Οι πρυτανικές αρχές αυτή τη στιγμή με τον πιο βρώμικο και απεχθή τρόπο μεταλλάσσουν κατά το δοκούν τα καθήκοντα των εργαζομένων στην φύλαξη-θυρωρών, μετατρέποντας τους σε επίλεκτη ομάδα μπράβων, που καλείται να παίξει ρόλο πρυτανικής φρουράς και «αστυνομικής αρχής» στο εσωτερικό του πανεπιστημίου. Η πρυτανεία του ΑΠΘ, που επικαλείται το άσυλο και την ελευθερία έκφρασης, με τον ίδιο τρόπο που τοποθετεί μπράβους για να περιφρουρήσουν την διαδικασία της συγκλήτου, αφήνει την εκάστοτε εργολαβική εταιρία (πρώτα την οικολογική και την ΑΣΠΙΣ, τώρα την ISS) να περιφρουρεί με μπράβους στο υπόγειο του κτιρίου διοίκησης την ανανέωση των συμβάσεων των εργαζομένων συγκαλύπτοντας τον εργοδοτικό δεσποτισμό εις βάρος πάντα των εργαζομένων. Τελικά απ’ ό, τι φαίνεται αυτοί που χαρακτηρίζουν με θρασύτητα «φασιστικού τύπου βιαιότητες» τις συλλογικές διεκδικήσεις και πρακτικές των φοιτητικών συλλόγων, που αποφασίζονται μέσα από τις γενικές συνελεύσεις είναι οι ίδιοι που με τις πρακτικές τους επιβεβαιώνουν τον φασιστικό πυρήνα της λογικής που διέπει την πρυτανική αρχή και εφάπτεται στα λόγια του έκπτωτου αντιπρύτανη Τζιφόπουλου περί ανάγκης φασιστοποίησης όσων κατέχουν θέσεις εξουσίας.
Το γεγονότα που εκτυλίχθηκαν την Πέμπτη 19/3 αλλά και ο τρόπος που τα διαχειρίστηκε η διοίκηση του ΑΠΘ αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι μιας διαδικασίας έντασης του αυταρχισμού και επιβολής του δόγματος «ησυχία, τάξη και ασφάλεια» που διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια στο πανεπιστήμιο και αποκρυσταλλώθηκε στο πρόσωπο των νέων πρυτανικών αρχών με πρωτοπόρο τον τέως πρύτανη του ΕΚΠΑ και νυν βουλευτή της ΝΔ Φορτσάκη. Ακολουθώντας απαρέγκλιτα την ίδια κατεύθυνση αυταρχικοποίησης η πρυτανεία του Μήτκα κατ’ εξακολούθηση επιδιώκει οι αποφάσεις των διοικητικών οργάνων να αποκλείουν τους φοιτητικούς συλλόγους και να μην λογαριάζουν τις ανάγκες και τα συμφέροντα των φοιτητών, ειδικά σε μια συγκυρία που η νεολαία δέχεται αλλεπάλληλες και πολύπλευρες επιθέσεις βλέποντας την προοπτική της να συρρικνώνεται.
Στην διαμορφούμενη κατάσταση παρά την στοχοποίηση και την καταστολή το φοιτητικό κίνημα συνεχίζει να αντιλαμβάνεται τα προβλήματα εντός του πανεπιστημίου και συνεχίζει να παλεύει για τα δικαιώματά του, καθώς η κυβέρνηση μπορεί να άλλαξε, αλλά μια σειρά πραγμάτων παραμένουν ίδια κι απαράλλαχτα. Θα συνεχίσει να αντιτάσσεται και να παλεύει για την κατάργηση του νόμου Διαμαντοπούλου, πλαίσιο που ανέδειξε αυτές τις διοικήσεις, μέσω των συμβουλίων ιδρύματος, προσυπογράφοντας το μαύρο εργασιακό μέλλον μας, μέσω της διάσπασης των πτυχίων από τις αλλαγές των προγραμμάτων σπουδών, καταργώντας το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου και ενισχύοντας τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Απέναντι στην ασταμάτητη λασπολογία των συστημικών ΜΜΕ που αναπαράγουν τη θυματοποίηση και τα παιχνίδια των πρυτανικών αρχών, απαντάμε ότι το φοιτητικό κίνημα δεν καταστέλλεται και δεν συκοφαντείται, αλλά θα συνεχίσει να στοχοποιεί επιθετικά τις αυταρχικές και φασιστικές πρακτικές των πρυτανικών αρχών, που φιλοδοξούν να φιμώσουν τους φοιτητικούς συλλόγους και την συλλογική έκφραση των φοιτητών. Δεν κάνουμε βήμα πίσω από τα κεκτημένα μας και απαιτούμε ανοιχτές σε όλη την πανεπιστημιακή κοινότητα συνεδριάσεις της συγκλήτου και όλων των οργάνων διοίκησης. Με τον ίδιο τρόπο θα συνεχίσουμε πεισματικά να αντιπαλεύουμε την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και τον αλαζονικό αυταρχισμό μέχρι να ξηλώσουμε κάθε αντιδραστικό κατακάθι και φορέα που τον επιβάλει.
ΕΑΑΚ Θεσ/νίκης
21/3/15
