Κατάληψη του κτιρίου της διοίκησης του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ), στην οδό Αγίου Κωνσταντίνου 8 στην Αθήνα, πραγματοποίησαν από το πρωί της Τρίτης 7 Φλεβάρη οι εργαζόμενοι στα ασφαλιστικά ταμεία.
Με την κινητοποίηση ανέδειξαν τις μεγάλες καθυστερήσεις στις απονομές συντάξεων, που κυμαίνονται από μερικούς μήνες ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνούν την τριετία.
Η ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων ΙΚΑ (ΠΟΣΕ ΙΚΑ) και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής (ΠΟΠΟΚΠ), αναφέρει:
Εκφράσαμε επανειλημμένα την πλήρη αντίθεσή μας σχετικά με τη δημιουργία του «ΕΦΚΑ», η οποία ισοδυναμεί με ουσιαστική κατάργηση του εναπομείναντος θεσμικού πλαισίου κατοχύρωσης και προστασίας του Δημόσιου χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης στη χώρα μας. Αντιταχθήκαμε και συνεχίζουμε να παλεύουμε ενάντια στην αντιασφαλιστική λογική της «συγχώνευσης» και στην ταμειακή-δημοσιονομική σκοπιμότητα που αυτή υπηρετεί.
Προειδοποιήσαμε με βάση και την εμπειρία του πρόσφατου παρελθόντος για τη σοβαρότητα με την οποία όφειλε η Πολιτική Ηγεσία να αντιμετωπίσει τα οργανωτικά και λειτουργικά ζητήματα πριν εξαγγείλει «πανηγυρικά» την έναρξη λειτουργίας του νέου φορέα. Δυστυχώς αγνοηθήκαμε προκλητικά ενώ η αντιμετώπιση του όλου εγχειρήματος χαρακτηρίστηκε από τρομερή επιπολαιότητα και προχειρότητα σε όλα τα επίπεδα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να εμφανίζονται καθημερινά μικρότερα ή μεγαλύτερα προβλήματα (λειτουργία ενιαίου μητρώου, ενιαίου πρωτοκόλλου, κατανομή αρμοδιοτήτων κλπ) που δυνητικά αν δεν υπάρξει επαναπροσδιορισμός των στόχων και καλύτερη προετοιμασία θα οδηγηθούμε σε τραγελαφικές καταστάσεις. (Για όλα τα παραπάνω θα ακολουθήσει σύντομα νέα αναλυτικότερη ανακοίνωση).
Η σημερινή μας παρέμβαση αφορά στο νέο κύκλο κινητοποιήσεων που ξεκινά με συμβολική κατάληψη του κτιρίου Διοίκησης του ΕΦΚΑ (οδός Αγ. Κωνσταντίνου 8) σήμερα Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2017. Εκτός όλων των άλλων στοχεύουμε στην άμεση ανάδειξη ενός σοβαρού επιμέρους ζητήματος που αποτελεί κατ’ ουσίαν εμπαιγμό χιλιάδων συμπολιτών μας των οποίων η απονομή της σύνταξης καθυστερεί για μήνες ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ξεπερνά ακόμη και την τριετία.
Υποτίθεται λοιπόν ότι σύμφωνα με τις εξαγγελίες της αρμόδιας Υπουργού κας Αχτσιόγλου και του αρμόδιου Υφυπουργού κου Πετρόπουλου, ο κύριος όγκος αυτών των συντάξεων θα απονεμηθεί μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2017 και θα χρηματοδοτηθεί με ποσό που μπορεί να φτάσει τα 859 εκατ. από το δανειακό πρόγραμμα για την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου. Παρακάμπτουμε κάθε άλλη παράμετρο για να σταθούμε στο υπ. αρ. Γ32/1/23-1-2017 έγγραφο του ΕΦΚΑ που αφορά στο «σχεδιασμό» και στις «διευκρινήσεις» της Διοίκησης προς τις υπηρεσίες και τους εργαζόμενους σχετικά με την επεξεργασία και την εκκαθάριση των συγκεκριμένων συνταξιοδοτικών αιτημάτων.
Αναφέρει αρχικά το εξής : «Επισημαίνεται ότι η δυνατότητα απορρόφησης της εν λόγω επιχορήγησης κατά μήνα στο μέγιστο βαθμό τελεί υπό την προϋπόθεση της διεκπεραίωσης περισσότερων από τις διπλάσιες υποθέσεις εκείνων που είχαν διεκπεραιωθεί στην αντίστοιχη χρονική περίοδο του 2016 και υπό προθεσμία που λήγει στις 30/9/2017». Οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος θα περίμενε η ανωτέρω επισήμανση να συνοδεύεται από μια συνοπτική έστω αναφορά στα νέα ευνοϊκότερα δεδομένα που οι κυβερνητικές πρωτοβουλίες και δράσεις έχουν διαμορφώσει σε λειτουργικό και οργανωτικό επίπεδο αλλά και στο βασικό σχεδιασμό στον οποίο θα στηριχθεί όχι η αύξηση απλά αλλά ο ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ της «παραγωγής» συνταξιοδοτικών αποφάσεων.
Αντί γι’ αυτό ακολουθεί μια παράγραφος «μνημειώδους» αοριστίας όπου ούτε λίγο ούτε πολύ μεταθέτει εξ ολοκλήρου τις ευθύνες στους εργαζόμενους σε όλα τα επίπεδα της διοικητικής πυραμίδας : «Για τους λόγους αυτούς όλοι οι συναρμόδιοι προϊστάμενοι Γενικών Διευθύνσεων, Διευθύνσεων και Τμημάτων των οργανικών μονάδων του ΕΦΚΑ κεντρικών και περιφερειακών καλούνται αμέσως να δώσουν άμεση και απόλυτη προτεραιότητα στην ανωτέρω δράση αναλαμβάνοντας την καθοδήγηση, το συντονισμό και την εποπτεία όλων των υπηρεσιών και των υπαλλήλων που συμμετέχουν στις διαδικασίες απονομής σύνταξης είτε έχουν αμιγώς συνταξιοδοτικές αρμοδιότητες είτε όχι. Συγκεκριμένα θα πρέπει να εντοπίσουν αμέσως με κάθε ευέλικτο μέσο τα σημεία όπου εντοπίζεται η καθυστέρηση και τα συγκεκριμένα αίτια που την προκαλούν και αναλαμβάνοντας την ευθύνη των πρωτοβουλιών σε συνεργασία με τις συναρμόδιες Γ. Διευθύνσεις (…) να δώσουν αποτελεσματικές λύσεις και σαφείς οδηγίες στο προσωπικό τόσο για την αντιμετώπιση των λειτουργικών αναγκών των μονάδων τους φροντίζοντας για τη στελέχωσή τους με το απαραίτητο εξειδικευμένο προσωπικό όσο και για την επίλυση των επιμέρους πρακτικών δυσχερειών κάθε υπόθεσης που βρίσκεται σε εκκρεμότητα».
Μα αυτό ακριβώς που προτείνουν και «διατάσσουν» ισχύει ήδη σαν γενικός κανόνας τα τελευταία τουλάχιστον χρόνια με πρωτοβουλία των ίδιων των εργαζόμενων, τόσο των υπαλλήλων όσο και των υπηρεσιακών παραγόντων. Πώς νομίζουν ότι απονέμονται τόσες χιλιάδες συντάξεις κάθε χρόνο; Δεν χρειαζόμαστε λοιπόν άλλες υπερφίαλες υποδείξεις και νουθεσίες αλλά ουσιαστική βοήθεια, η οποία δεν προσφέρεται. «Ευέλικτο μέσο» βέβαια δεν κατανοούμε τι σημαίνει, αλλά «τα σημεία όπου εντοπίζεται η καθυστέρηση και τα συγκεκριμένα αίτια που την προκαλούν» τα γνωρίζουν από την πρώτη μέρα που κάθισαν στις καρέκλες τους, όπως και οι προηγούμενοι. Τι ακριβώς έκαναν γι αυτό στη διετία που πέρασε; Σε τι ακριβώς αναφέρονται όταν ομιλούν «για στελέχωση με το απαραίτητο εξειδικευμένο προσωπικό»; Οι ίδιοι δεν παραδέχονται και ομολογούν δημόσια την έξοδο του 40% του προσωπικού την τελευταία εξαετία (ταυτόχρονα βέβαια αναζητούν και πλεονάζον). Δεν είναι οι ίδιοι που περιγράφουν τις τεράστιες υφιστάμενες οργανωτικές και λειτουργικές δυσχέρειες και τις τραγικές καταστάσεις για τις οποίες άμεσα δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα;
Παρότι επίσης το συγκεκριμένο πρόγραμμα ήταν γνωστό από το Νοέμβριο του 2016 και παρά τις προειδοποιήσεις μας, αρνήθηκαν τουλάχιστον μέχρι την ολοκλήρωσή του να παρατείνουν το μεταβατικό διάστημα της ενοποίησης, αφού οι συγκεκριμένες διαδικασίες δημιουργούν πρόσθετα προβλήματα και ανάγκες στις ήδη επιβαρυμένες και εγκαταλελειμμένες υπηρεσίες. Εκτός κι αν συγχέουν τις «ασκήσεις επί χάρτου» και μια «ιδεατή» – ιδανική πραγματικότητα που πιθανόν κάποια στιγμή θα λάβει χώρα, με τις σημερινές καθημερινές πιεστικές υπηρεσιακές ανάγκες και κυρίως τις ανάγκες των δικαιούχων. Πιθανότατα το πολιτικό μάρκετινγκ και οι επικοινωνιακές κορώνες αποτελούν για την Πολιτική Ηγεσία και τη Διοίκηση «δεύτερη φύση», θεωρώντας ότι η απονομή των συντάξεων εντός μιας εβδομάδας με «το πάτημα ενός κουμπιού» που εξαγγέλλουν στις δημόσιες τοποθετήσεις τους είναι άμεσα κατορθωτή.
Η έκδοση ωστόσο όσο το δυνατόν περισσότερων συνταξιοδοτικών αποφάσεων έστω και στα πλαίσια του συγκεκριμένου ελλιπούς και δύσκαμπτου προγράμματος χρηματοδότησης συνιστά επείγουσα κοινωνική αναγκαιότητα. Απαραίτητη όμως προϋπόθεση για την επίτευξη του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος αποτελεί ένας ολοκληρωμένος σχεδιασμός με βάση τις σημερινές αντικειμενικές δυνατότητες σε συνεργασία με τους καθ’ ύλην αρμόδιους, δηλαδή τους εργαζόμενους (ας ακούσουν έστω και τώρα τους συναδέλφους της «πρώτης γραμμής», από «συσκέψεις υψηλού επιπέδου» έχουμε χορτάσει). Επιβάλλεται επίσης η ιεράρχηση αυτής της αναγκαιότητας στην κορυφή των προτεραιοτήτων του ΕΦΚΑ ακόμη κι αν προϋποθέτει την επιμήκυνση του συνολικού χρονοδιαγράμματος της ενοποίησης ή των χρονοδιαγραμμάτων υλοποίησης επιμέρους έργων όπως ο επανυπολογισμός παλαιών συντάξεων κλπ. (για τον επανυπολογισμό βέβαια και την προσωπική διαφορά «καίγονται» περισσότερο..). Διαφορετικά τα αποτελέσματα θα είναι ιδιαίτερα πενιχρά και οι χιλιάδες των δικαιούχων θα αποτελέσουν για μια ακόμη φορά θύματα πολιτικής εξαπάτησης.
