Της Θάνιας Βέζου και Ντίνας Ρέππα
Καμπάνια αλληλεγγύης από τα εκπαιδευτικά σωματεία για τη Ροζάβα-Κομπάνι
Αντιπροσωπία εκπαιδευτικών μεταβαίνει εκεί
Εδώ και δυο μήνες τα εκπαιδευτικά σωματεία πήραν την πρωτοβουλία για μια μεγάλη καμπάνια αλληλεγγύης για τη Ροζάβα και το Κομπάνι. Εκατοντάδες σχολεία συγκέντρωσαν κουβέρτες, παλτό, μπότες, χειμωνιάτικα ρούχα, σερβιέτες, πάνες, εσώρουχα, σαπούνια και γάλα βρεφικό και παιδικό, μάζεψαν τα αναγκαία εφόδια για τους προσφυγικούς καταυλισμούς του Σουρούτς και της Ροζάβα, σε συνεργασία με το σωματείο εκπαιδευτικών της Τουρκίας, Egitim Sen. Την ίδια στιγμή, ο αγώνας του λαού εκεί συζητήθηκε σε εκατοντάδες σχολικές τάξεις, το μήνυμα της ηρωικής αντίστασης πλημμύρισε δεκάδες αίθουσες, ενώ πολλοί γονείς μέσω αυτής της καμπάνιας ευαισθητοποιήθηκαν. Η ανταπόκριση των εκπαιδευτικών, των γονιών και των παιδιών ήταν συγκινητική. Αυτές τις μέρες εκατοντάδες κούτες με το υλικό αυτό φεύγει από το λιμάνι του Πειραιά και μέσω της Μυτιλήνης προωθείται στην Τουρκία κι από εκεί στους προσφυγικούς καταυλισμούς. Την ίδια στιγμή εφταμελής αντιπροσωπεία εκπαιδευτικών, αποτελούμενη από τους εκπαιδευτικούς Θάνια Βέζου (σύλλογος Α’ βάθμιας Λέσβου), Δινοπούλου Βαγγελιώ και Μαρούτα Γιάννη (σύλλογος Α’ βάθμιας Λιόσια-Ζεφύρι-Φυλή), Καλούση Ακρίτα (σύλλογος Α’ βαθμιας Νίκαιας), Ρέππα Ντίνα (σύλλογος Α’ βάθμιας «Αριστοτέλης»), Αντωνόπουλο Παύλο (Ε’ ΕΛΜΕ Αθήνας), Σμήλιο Ηλία (ΔΣ ΔΟΕ), μεταβαίνει στις περιοχές αυτές για να εκφράσει έμπρακτα την αλληλεγγύη των εκπαιδευτικών και των εργαζόμενων της χώρα μας, στους πρόσφυγες και στους μαχητές του Κομπάνι.
Τα εκπαιδευτικά σωματεία πήραν αυτή την πρωτοβουλία γιατί όφειλαν να μη σιωπήσουν αλλά αντίθετα να δράσουν μαχητικά και αλληλέγγυα στον αγώνα των Κούρδων της Ροζάβα-Κομπάνι για γη και ελευθερία. Τους τελευταίους μήνες, γίναμε θεατές, ενός από τα πιο αδίστακτα εγκλήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Την επέλαση του στρατού των ισλαμοφασιστών των ΙΣΙΣ και την πολύμηνη πολιορκία της περιοχής της Ροζάβα. Είδαμε τη γενοκτονία του πληθυσμού των Γιεζιντί, στο όρος Σινζάρ, είδαμε Κούρδες γυναίκες και παιδιά, να πωλούνται στα σκλαβοπάζαρα, άντρες να εκτελούνται με τον πιο φρικτό τρόπο. Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην ανατολή, γέμισαν τις οθόνες μας ακρωτηριασμένα παιδιά, χιλιάδες νεκρούς, φτώχεια και εξαθλίωση. Η ΕΕ, το ΝΑΤΟ και η λυκοσυμμαχία τους, ξερίζωσαν εκατομμύρια ανθρώπους, τους «έπνιξαν» στα φαρμακονήσια και τις Λαμπεντούσες, αφού πρώτα τους βομβάρδισαν και τους ρήμαξαν.
Όμως, δεν είναι μόνο οι εικόνες που σοκάρουν. Δεν είναι μόνο η τραγωδία χιλιάδων ανθρώπων που μας οδήγησε να πάρουμε την πρωτοβουλία αλληλεγγύης για τη Ροζάβα και το Κομπάνι, αλλά η ελπίδα που μας γέμισε το παράδειγμα της Ροζάβα. Αυτό που κόβει την ανάσα είναι η ηρωική αντίσταση των Κούρδων μαχητών και μαχητριών, που με λιανοντούφεκα στα χέρια, συνέτριψαν το στρατό των βαρβάρων του ΙΣΙΣ. Γυναίκες και άντρες κάθε ηλικίας που πήραν στα χέρια τη ζωή τους και πάλεψαν για το δικαίωμά τους στον αυτοπροσδιορισμό, στη γλώσσα, την κουλτούρα και την εκπαίδευση.
Παρακολουθώντας αυτή την πραγματικότητα, δεν θα μπορούσε η μαχόμενη εκπαίδευση στην Ελλάδα να σιωπήσει. Δεν θα μπορούσε να μην δείξει την αλληλεγγύη της, όπως έχει ξανακάνει στο παρελθόν όταν ξεκίνησε μια μεγάλη καμπάνια αλληλεγγύης για την Παλαιστίνη και τη Γάζα, με μαθήματα στα σχολεία ώστε όλοι να μάθουν για τον ηρωικό αγώνα των Παλαιστινίων, με την καμπάνια για «ένα σχολείο για τη Γάζα» και πρόσφατα με την καμπάνια «ένα τετράδιο για τη Γάζα». Γιατί ο αγώνας στο Κομπάνι υπερασπίζεται σε ανώτερο επίπεδο τις αξίες των μαχόμενων εκπαιδευτικών.
Η διεθνιστική αλληλεγγύη από αγωνιστές ενός κινήματος με πλούσια δράση, που υπερασπίζεται τους εργαζόμενους, την ελευθερία, τη δημοκρατία, το δικαίωμα του παιδιού από κάθε φυλή, έθνος και θρησκεία στο σχολείο, ενάντια σε κάθε φανατισμό, ρατσισμό, εθνικισμό, δεν θα μπορούσε να μην αναπτυχθεί για την περίπτωση της Ροζάβα. Δεν θα μπορούσε να μην στηρίξει τον αγώνα των Κούρδων στην περιοχή. Δεν θα μπορούσε να μην πάρει παράδειγμα από την μαχητικότητα των γυναικών εκεί.
Η καμπάνια αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και στους μαχητές της Ροζάβα-Κομπάνι δε σταματά εδώ. Άλλωστε, η μαχόμενη εκπαίδευση γνωρίζει από πρώτο χέρι τι σημαίνει προσφυγιά. Τα μάτια χιλιάδων παιδιών που βρίσκονται στα ελληνικά σχολεία δεν επιτρέπει σε κανέναν να σιωπήσει. Κυρίως όμως, η αισιοδοξία και η ελπίδα που μας στέλνει η μαχητική αντίσταση ενός λαού, μας οδηγεί να συνεχίσουμε.
Ο στόχος είναι η πιο πλατιά ενημέρωση των εργαζομένων και του λαού για τον αγώνα στο Κομπάνι, η πολιτική υποστήριξη του λαού εκεί, τα αντιπολεμικά μαθήματα στα σχολεία μας, η συνέχιση της συγκέντρωσης των αναγκαίων υλικών. Ήδη τα εκπαιδευτικά σωματεία έχουν εκδώσει αφίσα προβολής της καμπάνιας ενώ το επόμενο διάστημα ξεκινά καμπάνια για την οικονομική στήριξη ενός σχολείου στο Κομπάνι.
Δημοσιεύτηκε στο Πριν στις 15 Φλεβάρη
