Σε διαμαρτυρία στην είσοδο της Ιονίου Ακαδημίας προχώρησαν την Δευτέρα 12 Δεκέμβρη, φοιτητές που αντιδρούν στην απόφαση της Πρυτανείας να προχωρήσει σε ανακήρυξη του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου σε επίτιμο διδάκτορα του τμήματος Ήχου και Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου.
Οι φοιτητές κρατούσαν πανό που έγραφε «Τον λόγο στις σχολές τον έχουμε εμείς και όχι οι πρυτάνεις και οι ιερείς».
Οι φοιτητές αντιμετωπίστηκαν από τα ΜΑΤ με χρήση χημικών
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Φοιτητών του τμήματος Τεχνών Ήχου και Εικόνας (ΤΗΧΕΙ) του Ιονίου Πανεπιστημίου, αναφέρει σε σχετική ανακοίνωσή του τα εξής:
“Η απόφαση αυτή γεννά ερωτηματικά από τη μια για την σχέση Εκκλησίας-Πανεπιστημίου και από την άλλη για την προσφορά του κ. Ιερώνυμου και γενικά της Ορθόδοξης Εκκλησίας της χώρας μας στην Παιδεία, την ελεύθερη έκφραση, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την διαμόρφωση μιας κοινωνίας ελευθερίας και ισότητας.
Το Πανεπιστήμιο αποτελεί χώρο διάδοσης κι έκφρασης ελευθέρων ιδεών. Η Εκκλησία, αντιθέτως, επικρίνει, κατηγορεί και λογοκρίνει οτιδήποτε διαφοροποιείται στην πολιτική της. Το Τμήμα Τεχνών Ήχου και Εικόνας ως καλλιτεχνικό και τεχνολογικό τμήμα θα έπρεπε με τις δράσεις του να προάγει τις τέχνες και τις επιστήμες.
Η Εκκλησία έχει τον δικό της ρόλο στην κοινωνία, ο οποίος όμως δεν συμβαδίζει με τα ιδεώδη ενός κοσμικού πανεπιστημίου όπου θα έπρεπε να προάγονται οι ιδέες της ελευθερίας, της ισότητας, της έρευνας και της προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο κ. Ιερώνυμος τι είδους σχέση έχει με την καλλιτεχνική δημιουργία, την ελεύθερη έκφραση και έρευνα; Πώς έχει συμβάλλει μέχρι τώρα η Εκκλησία στην ελεύθερη έκφραση και δη στην καλλιτεχνική;”
Οι φοιτητές παραθέτουν για να μας θυμίσουν την .. προσφορά της Εκκλησίας στην κουλτούρα της χώρας μας:• Ρητορική μίσους προς το διαφορετικό (διαφορετικές θρησκείες, σεξουαλικές προτιμήσεις κ.ά.) από φορείς της Εκκλησίας στα Μ.Μ.Ε. και σε δημόσιες ομιλίες.
• Πολιτική κατά των προσφύγων από ενορίες και άλλους φορείς της εκκλησίας μακριά από τις αξίες της αλληλεγγύης και της αγάπης.
• Σύμφωνο συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών: Κήρυξη διήμερου πένθους από Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας . Έντονη επίκριση από φορείς της Εκκλησίας και τον ίδιο τον κ. Ιερώνυμο.
• Επιβολή της πρωινής προσευχής και των χριστιανικών συμβόλων στα σχολεία. Κατάρες από φορείς της Εκκλησίας κατά των υποστηρικτών της κατάργησης του μαθήματος των θρησκευτικών στα σχολεία, το οποίο προάγει μόνο την Ορθοδοξία και καμία άλλη θρησκεία.
«Προσφορά» της Εκκλησίας στην καλλιτεχνική δημιουργία:
Αυτή η ιστορία κρατάει χρόνια. Αναφέρουμε μερικά μόνο παραδείγματα καταπάτησης της ελεύθερης έκφρασης στην τέχνη:• Χριστός Πάσχων (Εθνικό Θέατρο) : Μετά από αντίδραση της Εκκλησίας απαγορεύτηκε το χειροκρότημα στο τέλος της παράστασης.
• (1980) Ο άγιος Πρεβέζης: Ασφαλιστικά μέτρα εναντίον του σκηνοθέτη και του θιάσου της παράστασης και απαγόρευση της.
• (2003) Εικαστική Έκθεση Outlook: Απόσυρση του έργου του καλλιτέχνη Τιερί ντε Κορντιέ «Πότισέ με», μετά από έντονη αντίδραση της Εκκλησίας.
• (2007) Εικαστική διοργάνωση ArtAthina: Κατάσχεση έργου της Εύης Στεφανή και σύλληψη του διευθυντή της έκθεσης με τις ευλογίες της Εκκλησίας. Να σημειωθεί ότι και το Τμήμα Τεχνών Ήχου και Εικόνας συμμετείχε στην ίδια έκθεση το 2016.
• (2012) CorpusChristi, Θέατρο Χυτήριο: Χαρακτηρισμός του έργου από την Εκκλησία ως βλάσφημο, άκρως προσβλητικό για το πρόσωπο του Χριστού / επεισόδια και γιουχάρισμα προς τους ηθοποιούς έξω από το θέατρο (με την συμμετοχή φορέων της Εκκλησίας)/ Κατέβασμα της παράστασης .
Τα παραπάνω καταδεικνύουν ότι ο διαχωρισμός της Εκκλησίας και του κράτους πρέπει να είναι πλήρης χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το κράτος δεν παρεμβαίνει ανέκαθεν στην καλλιτεχνική δημιουργία με μέτρα καταστολής ή λογοκρισίας.
Ως Διοικητικά Συμβούλια του ΤΗΧΕΙ και ΤΙΣ πιστεύουμε ότι μέσα στο πανεπιστήμιο δεν χωράνε τέτοιου είδους πρακτικές και πολιτικές όπως οι άνωθεν και μάλιστα με μεγάλες πανεπιστημιακές τιμητικές διακρίσεις.Ο νέος πρύτανης ως γνήσιος συνεχιστής της παράδοσης αναγορεύσεων της κ. Σαλή-Παπασαλή (αναγόρευση του κ. Βαρθολομαίου πριν από 2 χρόνια ακριβώς) αντί να σπαταλά χρήματα για την προβολή και το management, επιβάλλεται να ασχοληθεί με τα προβλήματα που κατατρύχουν το ΙΠ, όπως η δημόσια και δωρεάν σίτιση και στέγαση, οι υποδομές, η πρόσληψη προσωπικού…
Όλα αυτά την ίδια περίοδο που το δημόσιο πανεπιστήμιο καταρρέει και η Εκκλησία ανθεί και επεκτείνεται.”
