Όλοι οι εργαζόμενοι πίσω στη δουλειά!
Σύλλογος Εστιακών Φοιτητών Δόμπολης
Στις 10 Μαρτίου, η εργοδοσία της φοιτητικής λέσχης της εστίας Ιωαννίνων (Δόμπολη) προχώρησε σε απόλυση τριών εργαζομένων του εστιατορίου. Συγκεκριμένα, η αναίσχυντη εργοδοσία έστειλε SMS στους έντεκα εργαζόμενους ότι λόγω «οικονομικών προβλημάτων» θα προχωρήσει σε απολύσεις. Αμέσως μετά, νέα μηνύματα έφτασαν σε τρεις εργαζόμενους αναγγέλλοντας τους ότι… απολύονται (!) Μάλιστα η εργοδοσία άφησε να εννοηθεί ότι ακόμη άλλοι τρεις εργαζόμενοι θα απολυθούν ώστε η λέσχη να (υπο) λειτουργεί μόνο με πέντε εργαζόμενους.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι εργαζόμενοι της Δόμπολης έρχονται αντιμέτωποι με τον κίνδυνο της απόλυσης. Ένα χρόνο πριν, αφότου η φοιτητική λέσχη ιδιωτικοποιήθηκε, πέρασε δηλαδή σε εργολαβία με τις ευλογίες της Πρυτανείας και φυσικά της τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ η εργοδοσία με σκοπό να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της από τα κονδύλια προχώρησε σε απολύσεις και μείωση της ποιότητας και ποσότητας του φαγητού. Ο σύλλογος Εστιακών Δουρούτης και Δόμπολης αντέδρασαν άμεσα απέναντι στην καταμέτωπο επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους και στην ίδια τη φοιτητική μέριμνα (με κινητοποιήσεις, διαδήλωση 1/3/2019) κερδίζοντας την επαναπρόσληψη των εργαζομένων και την αλλαγή της εργολαβίας.
Ένα χρόνο αργότερα, ο εφιάλτης επαναλαμβάνεται με ακόμα πιο τραγελαφικό και εξευτελιστικό τρόπο καθώς εδώ και τρεις μήνες εργολαβία και Πρυτανεία σπέρνουν το φόβο ότι μπορεί να υπάρξουν αλλαγές (μετατροπή εργολαβίας σε κέτερινγκ ή αλλαγή εργολαβίας), που μπορεί να κοστίσουν θέσεις εργασίας. Σαν να μην έφτανε αυτό, η εργοδοσία χωρίς να δώσει καμιά αιτιολόγηση ή διευκρινίσεις για το ζήτημα, απολύει με τελεσίγραφα από τη μια στιγμή στην άλλη. Η πλειοψηφία των εργαζομένων σε όλες τις φοιτητικές λέσχες, όπως και σε αυτή της Δόμπολης, εργάζεται κάτω από άθλιες συνθήκες εργασίας και εξαντλητικά ωράρια, με επαναλαμβανόμενες συμβάσεις που εντείνουν την αβεβαιότητα και δεν παρέχουν καμιά ασφάλεια στους εργαζομένους.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, με την έναρξη της ακαδημαϊκής χρονιάς ήρθαμε αντιμέτωποι με την συγχώνευση των εστιών μας με του Πανεπιστημίου. Αυτό σημαίνει ότι στις δύο εστίες θα ισχύει πλέον ο ίδιος εσωτερικός κανονισμός, δηλαδή θα κάνουμε αίτηση κάθε δύο χρόνια για να πάρουμε δωμάτιο, θα υπάρξει κίνδυνος να υποχρεωθούμε να πληρώνουμε 45 ευρώ κάθε μήνα, τα κριτήρια θα είναι πιο αυστηρά και τα αποτελέσματα θα αργούν ακόμη περισσότερο. Η περαιτέρω μείωση της χρηματοδότησης θα επιδεινώσει την ήδη άσχημη κατάσταση (συντήρηση, ζεστό νερό, θέρμανση, καθαριότητα κλπ).
Αυτές οι αλλαγές έρχονται να επιδεινώσουν την ήδη άθλια κατάσταση των εστιών. Οι υποδομές είναι απελπιστικές (κατεστραμμένοι τοίχοι/πόρτες/κουφώματα, χαλασμένες και ανθυγιεινές τουαλέτες με μούχλα, έλλειψη θέρμανσης κλπ). Το κτήριο δεν συντηρείται με αποτέλεσμα τα δωμάτια και τα κτίρια να ρημάζουν καθημερινά, ενώ ταυτόχρονα δεν έχουμε αντισεισμική και αντιπυρική ασφάλεια. Το πρόβλημα με την θέρμανση είναι τεράστιο, καθώς έχουμε μία με δύο φορές την ημέρα για λίγες ώρες. Αυτό σε συνδυασμό με το ότι δεν υπάρχει καλή ηλεκτρολογική εγκατάσταση (όποτε ανάβουμε αερόθερμα πέφτουν οι ασφάλειες) έχει οδηγήσει στο να ζούμε σε κρύα δωμάτια. Το ίδιο ισχύει και με το ζεστό νερό, καθώς το πρόβλημα με τους θερμοσίφωνες-μπόϊλερ (που υπάρχει εδώ και 2 χρόνια) δεν έχει λυθεί ακόμα και επομένως ζεστό νερό υπάρχει ελάχιστες ώρες και μόνο μια φορά την μέρα.
Η επίθεση στους εργαζομένους της Φοιτητικής Λέσχης δεν έρχεται τυχαία αυτήν την περίοδο. Τα αντεργατικά (Αναπτυξιακό νομοσχέδιο) και αντι-εκπαιδευτικά μέτρα (νόμος Κεραμέως) που προσπαθεί να εφαρμόσει η ΝΔ έχουν δώσει νέο αέρα στους εργοδότες για να τραβήξουν ακόμα περισσότερο το σκοινί. Η συγκυρία μάλιστα του κορωνοϊού και τα προληπτικά μέτρα (κλείσιμο σχολών κτλ) θα αποτελέσουν μια άριστη αφορμή για απολύσεις, μείωση προσωπικού και εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Η Κυβέρνηση της ΝΔ, στο δρόμο που χάραξε ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν αφήνει καμιά ευκαιρία να πάει χαμένη για να ενισχύσει ακόμα περισσότερο το Νέο Σύστημα Εκμετάλλευσης της Εργασίας ,το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να δώσει ένα οριστικό τέλος στη δημόσια και δωρεάν παιδεία. Όσον αφορά το τελευταίο, ξεκίνησε την επίθεσή της με την εξίσωση των πτυχίων των ΑΕΙ με αυτά των κολεγίων και την κλιμάκωσε με την ψήφιση του νόμου Κεραμέως.
Ο συγκεκριμένος νόμος εμπλέκει την αξιολόγηση με την χρηματοδότηση, την οποία μετέτρεψε σε επιχορήγηση. Η μείωση της χρηματοδότησης που ξεκίνησε στα πανεπιστήμια με την εφαρμογή του νόμου οξύνει τα ήδη τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ιδρύματα μας (έλλειψη καθηγητών, εργαστηριακού εξοπλισμού, χτύπημα της μέριμνας που αφορά την σίτιση, στέγαση, συντήρηση των κτιρίων κ.λ.π.). Αυτή η κατάσταση έχει οδηγήσει τα ιδρύματα σε ένα αδιέξοδο που καταλήγει είτε στο κλείσιμο των σχολών μας είτε στην συνέχιση της λειτουργίας τους με την επιβολή διδάκτρων.
Μπορούμε όμως και πρέπει να βάλουμε ένα φρένο στις επιθέσεις τους! Με ενωτικούς και μαχητικούς αγώνες οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι πρέπει να σηκώσουμε κεφάλι. Η διάλυση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης είναι πρόβλημα όλων μας και μόνο συλλογικά μπορούμε να το απαντήσουμε. Η γενιά μας πρέπει να σπάσει την ηττοπάθεια και να ξαναπιάσει το νήμα των αγώνων. Πρέπει να δώσουμε έναν ανυποχώρητο αγώνα σε συντονισμό με τον Σύλλογο Εστιακών Δουρούτης, τον σύλλογο εστιακών Άρτας που κινούνται ήδη σε μια ενωτική-αγωνιστική κατεύθυνση, αλλά και με τους υπόλοιπους συλλόγους εστιών και φυσικά τους εργαζόμενους για να διατηρήσουμε τον χαρακτήρα της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Για να μην πληρώσουμε συγγράμματα, φαγητό, εστίες και εν τέλει δίδακτρα, και για να μην υπάρξουν νέες απολύσεις εργαζομένων.
