Σεΐτ Αλντογάν*
Ο Άσαντ άφησε την εξουσία και έφυγε στη Ρωσία. Όλα τα βλέμματα έχουν στραφεί στη Συρία και συζητάνε για το μέλλον αυτής της χώρας. Ταυτόχρονα, για το ποιος ωφελείται, πώς θα αλλάξουν οι ισορροπίες, ποιες οι συνέπειες του ανταγωνισμού των μεγάλων δυνάμεων, εάν θα γίνει διαμελισμός, εάν η HTS (Heyet Tahriri El Sam) είναι τρομοκρατική οργάνωση ή όχι κ.λπ.
Καταρχήν, από την Αμερική μέχρι την Τουρκία, το Ισραήλ έως και την ΕΕ, όλοι εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για το τέλος του καθεστώτος του Άσαντ. Τα διεθνή ΜΜΕ και οι εκπρόσωποι προπαγανδιστικών κέντρων ως χανούμισες των αφεντικών τους χορεύουν το χορό της κοιλιάς και με κροκοδείλια προπαγανδίζουν για τα υπόγεια κελιά και τις αίθουσες βασανιστηρίων. Βέβαια ξεχνώντας το Γκουαντάναμο, την Παλαιστίνη, τον Λίβανο, το Κουρδιστάν, τις φασιστικές δικτατορίες, εισβολές των χωρών, τον αλληλλοσκοτωμό που προκάλεσαν κ.α. Το Ισραήλ μέσα σ’ ένα χρόνο δολοφόνησε πάνω από εκατό χιλιάδες γυναικόπαιδα, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ξεριζώθηκαν, δεκάδες χιλιάδες είναι σακατεμένοι, το 10% των οικογενειών εξαφανίστηκαν. Όλα αυτά ξεχάστηκαν λες και έγιναν πριν εκατό χρόνια.
Μέχρι χτες με απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών η οργάνωση του Τζολάνι ήταν τρομοκρατική. Τον είχαν επικηρύξει με 10 εκατομμύρια. Σήμερα τον χαιρετάνε. Ετοιμάζουν το έδαφος για αναγνώριση. Είναι σαφές ότι ο Τζολάνι και το μέτωπό του εξυπηρετούν τα αμερικανοϊσραηλινά σχέδια για μια νέα τάξη των πραγμάτων στην περιοχή.
Η Τουρκία ήδη διαπραγματεύεται για μια ζώνη ασφαλείας 30 χιλιομέτρων μέσα στη Συρία. Το Ισραήλ προχώρησε σε εισβολή σε μία μεγάλη έκταση στα υψώματα του Γκολάν επίσης για ζώνη ασφαλείας. Η Αμερική ήδη είναι εισβολέας στο βόρειο τμήμα, οι Ρώσοι έχουν δικές τους βάσεις. Οι σιίτες που συνεργάζονται με το Ιράν δεν φαίνεται πως θα αναγνωρίσουν το νέο καθεστώς, οι Κούρδοι έχουν κηρύξει αυτονομία. Από την άλλη, κάθε δύναμη εκφράζει την επιθυμία για εδαφική ακεραιότητα της Συρίας. Αυτό σημαίνει ότι όλοι θέλουν την απόλυτη κυριαρχία ενάντια στον άλλον.
Η HTS είναι μέτωπο και αποτελείται από τουλάχιστον δέκα οργανώσεις οι οποίες στο παρελθόν είχαν έρθει αντιμέτωπες με ένοπλες συγκρούσεις. Η οργάνωση του Τζολάνι είναι η πιο δυνατή και προέρχεται από την Αλ Κάιντα. Αποτελείται από μισθοφόρους Τσετσένους, Ουζμπέκους, Τούρκους, Άραβες, Αφρικανούς ακόμα και Ευρωπαίους πολίτες οι οποίοι πληρώνονται απ’ την Τουρκία και το Κατάρ. Στην αρχή μπορεί να συμβιβαστούν για το μοίρασμα της εξουσίας, όμως σε βάθος χρόνου υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έρθουν σε ρήξη και να προχωρήσουν λύνοντας τις διαφορές τους με τα όπλα.
Αυτοί οι μισθοφόροι βιάσανε γυναίκες, έκοβαν κεφάλια μπροστά στις κάμερες σε απευθείας μετάδοση, τους έβαζαν φωτιά και τους έκαιγαν ζωντανούς… Τώρα έγιναν σωτήρες… Οι Μητσοτάκης, Ερντογάν, Αμερική, ΕΕ τρέχουν και ανοίγουν πρεσβείες. Είναι βέβαιο πως σε λίγο θα αναγνωρίσουν και το καθεστώς.
Το τόξο “της αντίστασης” στη Μέση Ανατολή χτυπήθηκε από το Ισραήλ. Έκοψαν τα φτερά του Ιράν. Πολλές χώρες πια πρέπει να συμμορφωθούν με τη νέα κατάσταση. Οι σχέσεις Ρωσίας- Τουρκίας δεν θα είναι όπως χτες. Λόγω του καθεστώτος σε σχέση με το κουρδικό ζήτημα αναγκάσανε την Τουρκία να πατήσει σε δύο βάρκες. Τώρα όμως πρέπει να μπει στη βάρκα της Αμερικής. Αυτό σημαίνει ότι η εξάρτηση της Τουρκίας απ’ την Αμερική θα είναι πιο έντονη.
Μία σίγουρη εξέλιξη είναι ότι το Ιράν θα χτυπηθεί στην αρχή πιο έντονα με οικονομικές κυρώσεις και αν κριθεί ωφέλιμο, στη συνέχεια με στρατιωτικά μέσα.
Το κύριο πρόβλημα της Τουρκίας είναι το κουρδικό ζήτημα. Η Τουρκία θα χρησιμοποιήσει τις καλές της σχέσεις με την HTS στις διαπραγματεύσεις με την Αμερική. Ήδη ο υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν και ο αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών Ιμπραήμ Καλίν πήγαν στη Συρία και βρέθηκαν με τον Τζολάνι. Αμέσως μετά ο υπουργός Εξωτερικών της Αμερικής Άντονι Μπλίνκεν ήρθε στην Άγκυρα. Το πρώτο κεφάλαιο στην ατζέντα ήταν το κουρδικό ζήτημα. Η Αμερική και το Ισραήλ ήδη έχουν ανακοινώσει την υποστήριξή τους στους Κούρδους. Το πρόβλημα της Τουρκίας είναι να μην υπάρχουν ελεύθερες κουρδικές περιοχές είτε σαν ομοσπονδία είτε σαν κάτι άλλο.
Τι είδους λύση θα βρουν αυτό θα το δούμε τις επόμενες μέρες. Όμως είναι μια πραγματικότητα ότι το κουρδικό είναι το αδύνατο σημείο της Τουρκίας και η Αμερική το χρησιμοποιεί για να φέρει το καθεστώς της Άγκυρας στα νερά της. Οι Κούρδοι βρίσκονται στα ανατολικά σε συμφωνία με τους Ρώσους, ενώ στα δυτικά με τους Αμερικάνους. Οι τζιχαντιστές επιτέθηκαν στα ανατολικά και ανάγκασαν τους Κούρδους να φύγουν από κει. Όμως με την ίδια ευκολία δεν θα μπορέσουν να το κάνουν και στα δυτικά γιατί ελέγχονται απ’ τους Αμερικάνους. Οπότε η Τουρκία αναγκαστικά θα διαπραγματευτεί με τους Αμερικάνους.
Η αλλαγή των ισορροπιών θα έχει συνέπεια στην ευρύτερη περιοχή. Ακόμα και στην Ανατολική Μεσόγειο, το Αιγαίο κ.λπ. Και σ’ αυτά τα ζητήματα θα υπάρξουν εξελίξεις και διαπραγματεύσεις. Το επόμενο χρονικό διάστημα θα δούμε τον Μητσοτάκη βασιλικότερο του βασιλέως. Δηλαδή θα είναι πιο εξυπηρετικός στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και συμφέροντα.
Με λίγα λόγια οι πατημασιές του αλόγου και του σκύλου έχουν μπερδευτεί. Η ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, οι επιθέσεις του Ισραήλ, τα ιμπεριαλιστικά σχέδια θα φέρουν πολύ πόνο στους λαούς της περιοχής εάν δεν φύγουν οι ιμπεριαλιστές από κει. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με τον κοινό αγώνα και την αλληλεγγύη των λαών.
*Δημοσιογράφος, ανταποκριτής της εφημερίδας Εβρενσέλ που κυκλοφορεί στην Τουρκία και το Κουρδιστάν
Πηγή: efsyn
“….εάν δεν φύγουν οι ιμπεριαλιστές από κει.”
Καλό το παραμύθι σας αλλά τα θολώνει λίγο με τον δράκο.
Ποιοί ακριβώς “ιμπεριαλιστές” είναι, που πρέπει να φύγουν;
Είτε όλα αυτά γίναν ενάντια στη θέληση και τα συμφέροντα του Ρωσσικού Ιμπεριαλισμού (πείτε τον και “Ρώσσους” σκέτα, ή και “ρώσσικη ελίτ”, που είναι και πιο “in” στο μεταμοντέρνο “αριστερό” ιδιόλεκτο – δε θα τα χαλάσουμε εδώ!), είτε γίναν σε συμφωνία μαζί του, εμφανώς στα πλαίσια συνολικότερων διευθετήσεων.
Αλλά, κάθε εκδοχή έχει τις συνέπειές της και οδηγεί σε συμπεράσματα.
Δε μας λέτε την άποψή σας επ’ αυτού.
Τουλάχιστον η ανάλυση Π. Μαυροειδή. έστω και δειλά, αντιμετωπίζει αυτή την πρόκληση της πραγματικότητας.