της Μαρινίκη Αλεβιζοπούλου
Μόλις επέστρεψα από το Δικαστήριο στις «ειδικά διαμορφωμένες αίθουσες» των φυλακών Κορυδαλλού, όπου εκδικάζονται οι ληστείες στο Βελβεντό Κοζάνης, με τις επιβαρυντικές διατάξεις του 187Α, καθώς κατηγορούνται ως μέλη της οργάνωσης Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς. Πήγα να ακούσω την εισαγγελική πρόταση του κ. Πεπόνη. «Με τον φανό του Διογένη να ψάξει κανείς – και εγώ έψαξα – δεν θα βρει στοιχεία εντάξεως στη ΣΠΦ για κάποιους κατηγορουμένους. Για κάποιους άλλους έχουν προστεθεί στοιχεία που αφορούν άλλη δίκη και όχι τη δική μας. Καλούμαστε λοιπόν να κρίνουμε αν οι κατηγορούμενοι έδρασαν ως μέλη “τρομοκρατικής” οργάνωσης με κριτήριο το εάν έδρασαν στις άλλες υποθέσεις, που δικάζονται σε άλλες αίθουσες, από άλλο δικαστήριο. Το εάν έχουν εμπλοκή να κριθεί εκεί, στην άλλη δίκη. Και αναρωτιέμαι: τι αποκλείει την πιθανότητα το υπόλοιπο αποδεικτικό υλικό των άλλων υποθέσεων να καταρρίπτει την ενοχή; Και απαντώ: Τίποτα. Πρόκειται για δικονομικό σφάλμα. Και αναρωτιέμαι πώς ταυτόχρονα γίνεται αυτός ο ακριβέστατος προσδιορισμός των ημερομηνιών ένταξης στην οργάνωση. Για κάποιον μάλιστα δηλώνεται η 01/01/09, δηλαδή η Πρωτοχρονιά (!), ενώ για κάποιον άλλο η ένταξή του έπεται της ενέργειας που του καταλογίζεται. Όσο κι αν διαστείλουμε τα πράγματα δεν γίνεται να υπάρξει καταδικαστική κρίση ένταξης σε τρομοκρατική οργάνωση. Δεν θα γίνουμε μπαλωματήδες, δεν θα γίνουμε γεφυροποιοί σφαλμάτων. Έγκλημα με πολιτικά- ιδεολογικά κίνητρα δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη δράστη τρομοκράτη και δράση τρομοκρατική».
Τέλος ζήτησε να αναγνωριστούν στους ενόχους ελαφρυντικά. Το νεαρό της ηλικίας για κάποιους ενώ για το σύνολο ζήτησε την υπαγωγή στο άρθρο 84 του Π.Κ. λόγω της συμπεριφοράς που επέδειξαν πριν καν συλληφθούν. «Οι μάρτυρες είπαν ότι άφησαν όλους τους πελάτες της τράπεζας να φύγουν κατά τη διάρκεια της ληστείας και παρά τον βαρύ οπλισμό τους. Ο όμηρος επίσης μετέφερε τους διαλόγους των κατηγορουμένων μέσα στο βαν, σύμφωνα με τους οποίους αποφάσισαν να μην χρησιμοποιήσουν τα όπλα τους για να μην θέσουν τη ζωή του ομήρου σε κίνδυνο, ενώ παρά το γεγονός ότι είχαν επιχειρησιακό πλεονέκτημα (βαρύ οπλισμό, όμηρο κτλ), δεν το χρησιμοποίησαν. Όσο για την κατηγορία της αντίστασης κατά τη σύλληψη, θα ήταν παράλογο να δεχτούμε ότι οι κατηγορούμενοι απεμπόλησαν τη δυνατότητα να επιτεθούν ενόπλως την ώρα που είχαν το πλεονέκτημα και αποφάσισαν να το κάνουν κατά τη σύλληψή τους».
Την επόμενη Παρασκευή αναμένεται η εισαγγελική πρόταση μιας ακόμα δίκης για την οργάνωση Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς.
Στο μεταξύ, στο UNFOLLOW Σεπτεμβρίου που κυκλοφορεί, μπορείτε να διαβάσετε ένα συνολικό ρεπορτάζ για αυτή την «μαύρη τρύπα της ελληνικής έννομης τάξης», με τίτλο: «Οι ανοιχτοί λογαριασμοί του κράτους: τρομονόμοι και δίκες εν κρυπτώ»
