Σχόλιο της Αριστερής Παρέμβασης για τη συζήτηση του ψηφίσματός της ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία
Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή
Ιδιαίτερα αποκαλυπτική για το χαρακτήρα και τις προθέσεις των αστικών κομμάτων φαίνεται να είναι η συζήτηση που προκάλεσε με ψήφισμά της η Αριστερή Παρέμβαση στο Περιφερειακό Συμβούλιο για το ζήτημα της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η συζήτηση επί του ψηφίσματος ακόμα (παραπέμφθηκε για την επόμενη συνεδρίαση) τα «λουλούδια» του τόξου της «δημοκρατίας» άρχισαν ήδη να ανθίζουν…
Το πρώτο αυθεντικό «λουλούδι της δημοκρατίας» που «άνθησε» ήταν η κοινή παράταξη των ΚΙΝΑΛ-ΣΥΡΙΖΑ, μέσω της τοποθέτησης του επικεφαλής της κ. Τσιλιμίγκα.
Ο κ. Τσιλιμίγκας με μια τοποθέτηση σαφώς συναινετική στο πνεύμα των κατευθύνσεων του νέου νόμου της υπουργού Παιδείας Ν. Κεραμέως, ούτε λίγο, ούτε πολύ είπε:
α) πως η αστυνομία είναι «φύλακας άγγελος» και δεν πρέπει να δαιμονοποιείται,
β) πρότεινε τη δημιουργία «θυγατρικής εταιρίας security των πανεπιστημίων που να στελεχώνεται από φτωχούς φοιτητές» και
γ) μίλησε για «βελτιώσεις στο νόμο», υπονοώντας σαφώς πως βρίσκεται σε θετική κατεύθυνση.
Η τοποθέτηση του κ. Τσιλιμίγκα που αποτελεί ξεκάθαρα μια τοποθέτηση κοινωνικής εμπέδωσης της προσπάθειας στρατικοποίησης των πανεπιστημιακών χώρων, κλιμάκωσης της επιχειρηματικοποίησης τους και πλήρους αποκοπής τους από τους κοινωνικούς αγώνες δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία.
Η νομοθετική κλιμάκωση που επιχειρεί η ΝΔ σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης βρίσκει πρόσφορο έδαφος τόσο στο έργο των κυβερνητικών προκατόχων της και κυρίως στη βαθιά συναίνεση που συναντάει από το κοινοβουλευτικό φάσμα. Η εμπέδωση του δόγματος «νόμος και τάξη» για να προωθηθούν οι αναδιαρθρώσεις τόνωσης του ελληνικού καπιταλισμού δεν αποτελεί «ευαγγέλιο» μόνο για τη ΝΔ, αλλά για το σύνολο του αστικού πολιτικού φάσματος, στο οποίο προφανώς επιφανή θέση έχουν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ.
Ως Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία δε σκοπεύουμε να αφήσουμε την κυρίαρχη πολιτική να μετατρέψει τα πανεπιστήμια σε φυλακές σκέψης και δικαιωμάτων και συνολικά την εκπαίδευση σε έναν απέραντο ταξικό κόφτη.
Η εκπαίδευση είναι κοινωνικό δικαίωμα και όχι εργαστήριο εφαρμογής πολιτικών καταστολής και κέρδους. Συντασσόμαστε με τους αγώνες που δίνουν αυτό το διάστημα φοιτητές και εκπαιδευτικοί και θα επιχειρήσουμε να συμβάλουμε στην κλιμάκωσή τους για την ανατροπή της κυβερνητικής ατζέντας, την ήττα της «αντιπολιτευτικής» συναίνεσης και τη θεμελίωση μίας εκπαίδευσης στη βάση των αναγκών της κοινωνικής πλειοψηφίας.
