Πάμπλο Πικάσο, Σφαγή στην Κορέα
Του Γιώργου Σιώζου
Μετά το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη και την Συρία, έρχεται η σειρά της Β. Κορέας.
Όπου παγκόσμια «Ειρήνη» απειλείται και τα «Ανθρώπινα» και «Δημοκρατικά» δικαιώματα «Παραβιάζονται», ο πυρσός του αγάλματος της «Ελευθερίας», αφήνει πίσω του νεκρούς, πρόσφυγες και αποκαΐδια.
Η Ερημία ως Βασίλειο, εγκαθίσταται πλέον στις πυρίκαυστες υπό «Δημοκρατικοποίηση» χώρες.
Τα «Άνθη του Κακού», ο Σαντάμ και ο Καντάφι, χωρίς δίκες και με συνοπτικές διαδικασίες, ο πρώτος δια τηλεοπτικού απαγχονισμού και ο δεύτερος δια ανασκολοπισμού (κοινώς παλούκωμα), αναπαύονται στις «αγκάλες» των Ουρί του Παραδείσου.
Η «Πολιτισμένη» Δύση και ιδιαιτέρως η Αμερική, παραδίδει μαθήματα «ήθους» και «Ανθρωπισμού», στις χώρες που το Ιστορικό τους ρολόι παραμένει «κολλημένο» στον «Μεσαίωνα».
Μένει ο Ασαντ και η Συρία, εσχάτως δε και ο «Αιμοδιψής» Κιμ Γιονκ Ουν της Β. Κορέας. Ο τελευταίος άκουσον, άκουσον, δεν δίστασε να εκτελέσει δια Βομβαρδισμού !!! πολιτικό του αντίπαλο Στρατηγό, όπως μας πληροφορούν με την «Σοβαρότητα» και την «Εγκυρότητα» που τα διακρίνουν, τα Ελληνικά και Δυτικά ΜΜΕ.
Ο Στρατηγός όμως απεδείχθη εφτάψυχος και διεσώθη!!!
Κατόπιν τούτου, ο «Αιμοσταγής» Κιμ Γιονκ Ουν, αναγκάστηκε να τον προσκαλέσει σε ανώτατη στρατιωτική σύσκεψη.
Όσο πιο τερατώδες είναι ένα ψέμα, τόσο πιο πιστευτό γίνεται.
Η γνωστή Γκαιμπελική συνταγή σε όλο της το μεγαλείο.
Κι ας έρθουμε στον Άσαντ, ο οποίος κατέχει Χημικά όπλα και τα «χρησιμοποιεί», όπως και κατά το παρελθόν κι ο μακαρίτης Σαντάμ, που όμως ποτέ δεν βρέθηκαν στο Ιράκ.
Κυρίως όμως στη Συρία, η Ρωσία διατηρεί στρατιωτικές βάσεις κα διαδραματίζει αποφασιστικό ρόλο στην αντιμετώπιση των αντιπροσώπων των Αμερικάνων και των Δυτικών, που έχουν αναλάβει εργολαβικά την αποκατάσταση της «Δημοκρατίας», «παρεμπιπτόντως» και την εκδίωξη των Ρώσων απ’ τον χώρο της Μ. Ανατολής.
Η αποτυχία των «Αντιπροσώπων» και των «Θυγατρικών Εταιρειών» ως προς την επίτευξη των επιδιωκόμενων στόχων, ίσως αναγκάσει τους Δυτικούς Γεννήτορές τους, να αναλάβουν δράση και ως γνωστόν οι πιο δραστήριοι, είναι οι Αμερικάνοι.
Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας ενέργειας θα είναι η εμπλοκή με τις δυνάμεις της Ρωσίας, που επιχειρούν στη χώρα αυτή.
Πάμε όμως στη Β. Κορέα και τον μέγιστο τρομοκράτη Κιμ Γιονκ Ούν, που απειλεί την ανθρωπότητα με πυρηνικό ολοκαύτωμα !!! διότι διαπιστωμένα διαθέτει πυρηνικά όπλα.
Εξέφρασε δε την βούληση του, να τα χρησιμοποιήσει σε περίπτωση εισβολής εκ μέρους των ΗΠΑ.
Βεβαίως και το Ισραήλ διαθέτει πυρηνικά όπλα και κατά το παρελθόν είχε απειλήσει ότι θα τα χρησιμοποιήσει όχι για αμυντικούς σκοπούς, αλλά προκειμένου να πλήξει άλλη χώρα, όπως το Ιράν.
Εδώ όμως υπάρχει μια ποιοτική διαφορά.
Το Ισραήλ αποτελεί μαζί με τα αντιδραστικά Αραβικά Κράτη, τον Χωροφύλακα των Αμερικάνων στη Μέση Ανατολή.
Επίσης το Ισραήλ είναι «Δημοκρατικό» κράτος, αψευδείς Μάρτυρες οι Παλαιστίνιοι.
Όσο για τις χώρες του Αραβικού Κόλπου «σφύζουν» από Δημοκρατία και Δημοκρατικούς Θεσμούς.
Η «Θερμοκέφαλη» όμως Β. Κορέα είναι σύμμαχος με την Κίνα, η οποία μαζί με την Ρωσία, την Ινδία, τη Βραζιλία και την Ν. Αφρική, δημιούργησαν την οικονομική διακρατική οντότητα επονομαζόμενη και ως BRICS.
Προχώρησαν στην ίδρυση παγκόσμιας αναπτυξιακής τράπεζας όπου οι συμμετέχουσες χώρες σε περίπτωση οικονομικών δυσκολιών να χρηματοδοτούνται από αυτή.
Αποβλέπουν επίσης στην δημιουργία κοινού νομίσματος που θα έχει ως αντίκρισμα τον Χρυσό, με το οποίο θα πραγματοποιούν τις μεταξύ τους εμπορικές συναλλαγές, φιλοδοξώντας μελλοντικά να αποτελέσει παγκόσμιο νόμισμα.
Ήδη πολλές εμπορικές συναλλαγές, ιδιαιτέρως μεταξύ Ρωσίας-Κίνας πραγματοποιούνται με τα εθνικά τους νομίσματα.
Επομένως η απειλή για το αμερικάνικο δολάριο που λειτουργεί ως παγκόσμιο νόμισμα για τις εμπορικές συναλλαγές και διεθνές αποταμιευτικό καταφύγιο, είναι ορατή και πρέπει να αποτραπεί εν τη γενέσει της.
Μπορούν οι ΗΠΑ να αποδεχθούν την απώλεια του παγκόσμιου εκδοτικού προνομίου;
Μπορούν να «απεξαρτηθούν» από την «έξη» του Τυπώματος χαρτιού που τους παρέχει την δυνατότητα αγοράς εμπράγματων αξιών ;
Η ανάδειξη νέων Κέντρων οικονομικής και στρατιωτικής ισχύος, ιδιαιτέρως στο χώρο της Ασίας και ανάδυση ενός πολυπολικού κόσμου, θέτει ευθέως σε αμφισβήτηση την Παγκόσμια Ηγεμονία της Αμερικής.
Απειλή επέμβασης στη Συρία, περικύκλωση της Ρωσίας από την Ανατολική Ευρώπη, την Βαλτική και τη Μαύρη Θάλασσα, δηλωμένη πρόθεση εισβολής στη Β. Κορέα, που δεν μπορεί να αφήσει αδιάφορη την Κίνα, είναι φανερό πως δεν πρόκειται να γίνει μόνον …της Κορέας.
Όταν η Ευρωασιατική «Πλάκα» σείεται, δημιουργούνται πλανητικές τεκτονικές αλλαγές και χαώδη ρήγματα.
Με την σημερινή ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, την εξέλιξη της τεχνολογίας και την αυτοματοποίηση της παραγωγικής διαδικασίας, ο Καπιταλισμός μη έχοντας ανάγκη την εργατική δύναμη, δεν ενδιαφέρεται για την αναπαραγωγή της και φυσικά για την επιβίωση των εργαζομένων.
Αντίθετα θα τον βόλευε μια αρκετά σημαντική πληθυσμιακή μείωση, όπως επίσης και μια εκτεταμένη καταστροφή παγίου κεφαλαίου.
Για μια ακόμη φορά ο πόλεμος προβάλλει ως λύση της Καπιταλιστικής κρίσης.
Μόνο ένα Ισχυρό αντιπολεμικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα ιδιαίτερα στις Μητροπόλεις του Καπιταλισμού, μπορεί να μπει φραγμός στο επερχόμενο σφαγείο.
Η απαθής όμως στάση των μαζών του Δυτικού Κόσμου, η οικτρή κατάσταση της Αριστεράς σε διεθνές επίπεδο, κάθε άλλο παρά αισιοδοξία μας επιτρέπει.
Η πάλη των δυνάμεων της μαχόμενης Αριστεράς στη Χώρα μας πρέπει να προσανατολιστεί στη συγκρότηση ενός μετώπου για την αποτροπή του πολέμου,
Ενός κινήματος Αντιπολεμικού – Αντιιμπεριαλιστικού, θέτοντας ως προτεραιότητα την έξοδο της Χώρας από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, τους πραγματικούς Εμπρηστές της Ειρήνης.
Με την παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα, να σταματήσει η βάση της Σούδας να λειτουργεί ως ορμητήριο εναντίων των λαών της Μέσης Ανατολής.
Να απαιτήσουμε το «σπάσιμο» του άξονα, μεταξύ της Ελλάδας του Ισραήλ, του δικτατορικού καθεστώτος της Αιγύπτου και της Κύπρου.
Στρατιωτικός άξονας που δεν διασφαλίζει τα συμφέροντα της χώρας αλλά τις επιδιώξεις του Ισραήλ και των αντιδραστικών Αραβικών καθεστώτων, ιδιαιτέρως εναντίον του Ιράν.
Να Φύγει ο Νατοϊκός στόλος από το Αιγαίο και τη Μεσόγειο.
Καμία συμμετοχή Ελληνικής Στρατιωτικής αποστολής, στις υπό κατάληψη από τους Δυτικούς χώρες.
Άρνηση Συμμετοχής των Ελλήνων στρατιωτών στις ασκήσεις του ΝΑΤΟ.
Ανάπτυξη Αντιπολεμικού κινήματος της στρατευμένης νεολαίας.
Η ενίσχυση του προλεταριακού διεθνισμού, της ενότητας και πάλης των εργαζομένων κατά του πολέμου, είναι δυνατόν να πυροδοτήσουν εξεγερτικά ξεσπάσματα, που πιθανόν να οδηγήσουν σε Επαναστατικές Λύσεις και στην αποτροπή του πολέμου.
“Ή η Επανάσταση θα αποτρέψει τον Πόλεμο ή ο Πόλεμος θα φέρει την επανάσταση.”
Η περίφημη αυτή Ρήση του Μάο στις μέρες μας, αποκτά δραματική επικαιρότητα.
Όχι στο σφαγείο των Λαών, πόλεμο στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών.
