του Γιώργου Δελαστίκ*
Αδιάφορα, όπως αναμενόταν, κύλησε χτες και η δεύτερη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Αυτή τη φορά η κυβέρνηση συσπείρωσε 168 βουλευτές – πάλι λιγότερους από τους 170 έως 172 που υπολόγιζε να εμφανιστούν προκειμένου να δώσει την εντύπωση ότι έχει μια δυναμική που θα επέτρεπε να ελπίζει πως ίσως καταφέρει να συγκεντρώσει τους 180 βουλευτές που είναι αναγκαίοι για την παραμονή της στην εξουσία. Με τους 168 όμως που μάζεψε, ελάχιστοι πλέον περιμένουν ότι ο πρωθυπουργός θα κατορθώσει να βρει τουλάχιστον ακόμη 12 βουλευτές μέχρι τη Δευτέρα. Αν δεν υπάρξουν απροσδόκητης φύσης πολιτικές πρωτοβουλίες που να αλλάξουν εκ βάθρων το πολιτικό σκηνικό, η πεποίθηση ότι η χώρα βαδίζει προς πρόωρες βουλευτικές εκλογές βρίσκεται ήδη στα όρια της βεβαιότητας.
Την άποψη αυτή ενίσχυσαν οι δηλώσεις του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, οι οποίες έγιναν υπό εμφανές κράτος πανικού. Δεν είναι δυνατόν ο πρωθυπουργός της χώρας να χαρακτηρίζει τις επιβαλλόμενες από το Σύνταγμα πρόωρες βουλευτικές εκλογές… «εθνική περιπέτεια»!!! Οση και αν είναι η προσωπική του πικρία επειδή θα απολέσει την πρωθυπουργία αν γίνουν εκλογές, οφείλει να είναι σαφώς πιο συγκρατημένος όταν κάνει δηλώσεις. Οπως για κάθε πρωθυπουργό, η απώλεια της εξουσίας ισοδυναμεί με το τέλος του κόσμου, αλλά πάντοτε όταν λαμβάνει χώρα η συχνότατη εναλλαγή στην πρωθυπουργία, ελάχιστοι κυριολεκτικά πολίτες, ακόμη και του δικού του κόμματος οι ψηφοφόροι, συμμερίζονται την άποψη του απερχόμενου πρωθυπουργού! Εν πάση περιπτώσει, ο Αντώνης Σαμαράς έχει ακόμη πέντε μέρες στη διάθεσή του για να προσπαθήσει να αλλάξει τα πολιτικά δεδομένα που θα του επιτρέψουν να παραμείνει πρωθυπουργός.
Αν το πετύχει αυτό, θα συνεχίσει να νέμεται την εξουσία επί χρόνια. Αν αποτύχει, ο ελληνικός λαός θα τον αποχαιρετήσει, πιθανότατα για πάντα. Τη Δευτέρα όλη αυτή η ιστορία θα έχει λήξει. Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, ο πρωθυπουργός έχει τουλάχιστον 5-6 βουλευτές στη διάθεσή του για να τους βάλει να ψηφίσουν τον κυβερνητικό υποψήφιο για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Τα ίδια δεδομένα όμως τοποθετούν στους βουλευτές αυτούς και την οροφή των κυβερνητικών δυνατοτήτων. Κανένα νόημα όμως δεν έχει να κάνουμε δημοσιογραφικές προβλέψεις για κάτι που σε πέντε μέρες θα το γνωρίζουν ως γεγονός δέκα εκατομμύρια Ελληνες! Είναι εντελώς άλλο πράγμα ο υπέρ πάντων αγών… προσφορών πάσης φύσεως που θα δώσει αυτές τις 120 ώρες που μας χωρίζουν από την έναρξη της ψηφοφορίας της Δευτέρας ο πρωθυπουργός μήπως και κατορθώσει να παραμείνει στην εξουσία, αλλά και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να τον ξεπεράσει σε προσφορές και να του φάει τη θέση!
Είναι βέβαιο ότι ο Αντώνης Σαμαράς θα περάσει τα πιο εφιαλτικά Χριστούγεννα της ζωής του και ο Αλέξης Τσίπρας τα πιο ελπιδοφόρα της δικής του ζωής, αλλά και για τους δύο θα είναι τα πιο «κολασμένα» από πλευράς πυρετώδους δραστηριότητας προκειμένου να προωθήσουν τους πολιτικούς στόχους τους. Ποιος θα νικήσει θα το μάθουμε τη Δευτέρα, γύρω στη μία το μεσημέρι, με απόλυτη βεβαιότητα. Αν πάντως η χώρα οδηγηθεί όντως σε πρόωρες βουλευτικές εκλογές, όπως αναμένεται πλέον, θα επιθυμούσαμε να επαναλάβουμε την άποψη που έχουμε ήδη διατυπώσει – ότι θα έχουμε ανατροπή εκ βάθρων του πολιτικού σκηνικού της μεταπολίτευσης, μετά από σαράντα ολόκληρα χρόνια!
Τέτοιος πολιτικός σεισμός δεν θα έχει ξαναγίνει στη χώρα μας – και δικαίως, αφού το νέο πολιτικό σκηνικό θα πρέπει να εναρμονιστεί με την κοινωνικοπολιτική αθλιότητα των απολογητών και των αρνητών της ρημαγμένης μνημονιακής Ελλάδας.
Αν όμως ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος κατορθώσουν να παραμείνουν ακόμη ενάμιση χρόνο στην εξουσία εκλέγοντας Πρόεδρο της Δημοκρατίας -πράγμα που προϋποθέτει ότι η κοινοβουλευτική τους πλειοψηφία θα έχει πλέον διευρυνθεί στους 180 (!) βουλευτές-, η καθολική επικράτηση των μνημονιακών κομμάτων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ θα αναστείλει τις εξελίξεις και στο πολιτικό σκηνικό, ίσως μάλιστα και να τις ματαιώσει. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα έχουν τον χρόνο να ανασυγκροτήσουν τις δυνάμεις τους. Το Ποτάμι θα παραμείνει εξωκοινοβουλευτικό για ακόμη ενάμιση χρόνο και ίσως δεν θα έχει πια λόγο ύπαρξης, η ΔΗΜΑΡ δεν θα διαλυθεί, ο Γιώργος Παπανδρέου είναι αμφίβολο αν θα φτιάξει νέο κόμμα.
Το σημαντικότερο από όλα, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ υποστεί μια τέτοιας στρατηγικής σημασίας ήττα τώρα, με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, θα προβάλλει ως φαβορί για την κατάκτηση της πρώτης θέσης και μετά από ενάμιση χρόνο. Σε πλήρη αντίθεση με όλες τις προηγούμενες εκλογές Προέδρων της Δημοκρατίας όπου η κάθε κυβέρνηση πετύχαινε να τοποθετήσει στο αξίωμα όποιον ήθελε, αυτή τη φορά, αν η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ αποτύχει να τοποθετήσει τον άνθρωπό της, οι συνέπειες για το πολιτικό σκηνικό θα είναι κατακλυσμιαίες!
Δημοσιεύθηκε στο “Εθνος” την Τετάρτη 24/12/2014
