Γράφει ο Γιώργος Βασιλάτος
Το Μνημόνιο και οι ντόπιοι και ξένοι εκφραστές του έχουν απονομιμοποιηθεί στην πλειοψηφία τους. Το αδιέξοδο της παρούσας πολιτικής κατάστασης, η πτώχευση του πληθυσμού, οι λαϊκές αντιστάσεις, η ανυποχώρητη στάση ενός κομματιού της Αριστεράς της ευθύνης και των αγώνων και η σαπίλα του συστημικού αστικού πολιτικού συστήματος, οδηγούν στη συντριβή των μνημονιακών δυνάμεων.
Το δικομματικό πολιτικό σύστημα, έτσι όπως διαμορφώθηκε στη Μεταπολίτευση, είναι πια παρελθόν. Η τωρινή συγκυβέρνηση τελείώνει στις 25 του Γενάρη. Είναι προφανές ότι είμαστε στη φάση της μετάβασης σε έναν νέο πολιτικό χάρτη, που θα διαμορφωθούν καινούργιες πολιτικές εκφράσεις των κοινωνικών ομάδων.
Το αντιμνημονιακό μένος ούτε συμπτωματικό είναι, ούτε έρχεται απ΄ ευθείας από τους λαϊκούς αγώνες. Στους αγώνες δώσαμε δυναμικά το παρών μαζί με άλλες Αριστερές Δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένου και του Αναρχοααυτόνομου χώρου.
Η Αριστερά δυνάμωσε, με έναν ΣΥΡΙΖΑ, όμως, να παραπαίει χορεύοντας στις εναπομένουσες σπίθες των Αριστερών του καταβολών, ενισχυόμενος με δυνάμεις που προέρχονται κυρίως από τη «δεξιά» πλευρά του. Κι αυτό γιατί:
α) η πολιτική πρότασή του μιλάει για αφελή στοιχήματα μέσα σε μια διεφθαρμένη Ε.Ε. κι εντός ευρωζώνης και μεταθέτει, στην ουσία, την επίλυση του κοινωνικού αδιεξόδου στα βάθη του χρόνου, χαϊδεύοντας τα αυτιά του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου
β) δεν έχει τοποθετηθεί με σαφήνεια και χωρίς ταλαντεύσεις στον αντίποδα του Μνημονίου, και
γ) ενώ αποτελεί ό ίδιος μια ενωτική πλατφόρμα διαφορετικών αριστερών ρευμάτων, είναι ο σχηματισμός που έθεσε μεν το ζήτημα της ενότητας όλης της Αριστεράς αλλά προσχηματικά (τηλεοράσεις –πηγαδάκια) κι όχι με ρητές δεσμεύσεις προσπαθώντας να «καπελώσει» δυνάμεις όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΑΡΣ. Η υπερψήφιση του ΣΥΡΙΖΑ δεν εκφράζει την από τα αριστερά καταδίκη του Μνημονίου. Ο κόσμος της εργασίας θέλει η Αριστερά του 21ου αιώνα να είναι ενωτική, ρηξικέλευθη και κινηματική.
Η είσοδος της εγκληματικής γνωστής οργάνωσης στη Βουλή, βεβαιώνει τις μαρξιστικές αναλύσεις που μιλούν για το φασισμό ως έξοδο κινδύνου του καπιταλισμού σε κρίση. Έρεβος, επίσης η μεταναστευτική τους πολιτική. Ο λόγος της Χρυσής Αυγής για το μεταναστευτικό, είναι μια πιο αρρωστημένη εκφορά του αντιμεταναστευτικού λόγου των κυρίαρχων ΜΜΕ και της «χουντικής» συγκυβέρνησης. Η αντιμετώπιση του ναζισμού περνάει μέσα από την υπεράσπιση των μεταναστών ως κομματιού της εργατικής τάξης.
Το εκλογικό αποτέλεσμα θα επιβεβαιώσει αυτό που οι πρόσφατοι αγώνες της Αριστεράς είχαν αναδείξει για πρώτη φορά. Ένα πολύ μεγάλο μέρος των εργαζομένων και της νεολαίας ριζοσπαστικοποιείται με ρυθμό πολύ πιο γρήγορο ακόμα και απ΄ ό,τι η ίδια η Αριστερά θα μπορούσε να φανταστεί. Έχουμε μπει στη χρονική περίοδο που ΟΛΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΝ. Δεν χρειάζονται γκρίνιες, φόβοι, αλλά αποφασιστικότητα, εμπιστοσύνη στο λαό και στήριξη με κάθε μέσο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΑΡΣ. Θα απαντήσουμε με την προεκλογική αλλά και μετεκλογική μας στάση σηκώνοντας το γάντι που μας ρίχνουν.
Ο αγωνιζόμενος λαός θα έχει πάντα δίπλα του, συμπαραστάτη του την ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΑΡΣ. Αυτός ο Ελληνικός λαός με τους αγώνες του θα κάνει πραγματικότητα ό,τι φαινόταν απατηλό όνειρο μέχρι τώρα. Αυτός ο ελληνικός λαός θα γκρεμίσει αυτό το διαπλεκόμενο πολιτικό σύστημα και θα διεκδικήσει το δικαίωμά του στην αξιοπρέπεια.
Έχοντας λοιπόν κατά νου την έως τώρα πορεία μας ως Αριστερά της Ανατροπής και της Ρήξης η οποία αποτελεί και απόρροια του συσχετισμού δύναμης που διαμορφώνεται στον κοινωνικό ανταγωνισμό:
Επιμένουμε με όποιες δυνάμεις έχουμε στην κάθετη αντιμνημονιακή γραμμή. Παλεύουμε για την κατάργηση, διαγραφή, άρνηση κι όχι για τη διαπραγμάτευση, του χρέους των Τραπεζιτών και Μεγαλοεργολάβων.
Φωνάζουμε στους ανέργους, και ειδικά στους νέους, ότι χωρίς τη δυναμική κινητοποίηση τους δεν μπορεί να σταματήσει, εδώ και τώρα, η επίθεση της Ε.Ε. και των διαπλεκόμενων τραπεζών και ΜΜΕ.
Εδώ και τώρα έξοδος από την Ε.Ε. κάνοντας νομισματική πολιτική με Εθνικό Νόμισμα.
Στη φάση που βρισκόμαστε σήμερα, αν δεν ενισχυθούν οι υπέυθυνες δυνάμεις της Αριστεράς, όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΑΡΣ, τίποτα δεν θα μείνει απλά όσο άσχημο είναι σήμερα. Ο φασισμός θα περιμένει στο τέλος του τούνελ. Δεν κάνουμε πίσω. Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΑΡΣ είναι ψήφος αγώνα και συμμετοχής.
Ένας μόνο δρόμος υπάρχει. Ο δρόμος της ρήξης, της ανατροπής, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
