ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΚΟΥΦΙΕΣ ΑΠΕΙΛΕΣ ΤΟΥ ΥΠ. ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΓΙΑ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ, ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΜΑΖΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ-ΑΠΟΧΗ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΩΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΩΝ ΤΟΥΣ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ –ΚΙΝΗΣΕΙΣ –ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ
Εκτός από την επιστράτευση του νόμου Χατζηδάκη και των δικαστηρίων για να ανακόψει τις ισχυρές αντιδράσεις των δημοσίων υπαλλήλων απέναντι στην αξιολόγηση (ν.4940/22), το Υπ. Εσωτερικών με πρόσφατη εγκύκλιό του στην εκπνοή του Α΄ σταδίου αυτής στις 31/3, εκτός από την παράτασή του έως της 24/4, στέλνει και μήνυμα εκφοβισμού των υπαλλήλων καθώς επισημαίνει ότι η απεργία-αποχή που είχε κηρύξει η ΑΔΕΔΥ στις 9/3 κρίθηκε παράνομη (για τυπικούς λόγους) από το δικαστήριο και η μη συμμετοχή των υπαλλήλων στις διαδικασίες της αξιολόγησης «…δύναται να οδηγήσει σε πειθαρχική διαδικασία, δεδομένου ότι στοιχειοθετείται ενδεχομένως πειθαρχικό παράπτωμα…». Παραγνωρίζοντας σκόπιμα το γεγονός ότι η πλειοψηφία των ομοσπονδιών στο δημόσιο έχουν ήδη πάρει αποφάσεις κήρυξης απεργίας-αποχής από τις διαδικασίες της αξιολόγησης και συνεπώς η συμμετοχή των υπαλλήλων σε αυτήν ως άσκηση του συνδικαλιστικού δικαιώματός τους δεν παίρνει καμία αμφισβήτηση για την ισχύ κι εγκυρότητά της, η ηγεσία του ΥΠΕΣ προσπαθεί να θολώσει τα νερά προσδοκώντας έτσι να καλλιεργήσει σύγχυση για το τι ισχύει και να δημιουργήσει κλίμα φόβου και αποτροπής των υπαλλήλων από τη συμμετοχή στην απεργία-αποχή που είναι σε ισχύ στους χώρους τους.
Δεν μας ξαφνιάζει η ύπουλη τακτική των κυβερνητικών στελεχών του ΥΠΕΣ. Την είδαμε και στην περίπτωση της 24ωρης γενικής απεργίας της 16/3, όπου εξέδωσαν δελτίου τύπου που παραπληροφορούσε τους εργαζόμενους συγχέοντας σκόπιμα την απεργία-αποχή από την αξιολόγηση της ΑΔΕΔΥ, που τότε κρίθηκε από το δικαστήριο παράνομη για τυπικούς λόγους, με την 24ωρη απεργία που είχε κηρύξει για τις 16/3 μαζί με συνδικαλιστικούς φορείς του ιδιωτικού τομέα για το έγκλημα των Τεμπών, προφανώς για να ψαλιδίσουν την συμμετοχή του κόσμου που με την απεργία-σεισμό της 8/3 είχε δείξει τις διαθέσεις του να καταγγείλει μαζικά την άθλια και δολοφονική πολιτική της κυβέρνησης. Την βλέπουμε επίσης και στα επιχειρήματα με τα οποία προσπαθεί να βγάλει στα δικαστήρια παράνομη και την απεργία-αποχή που έχουν κηρύξει οι ομοσπονδίες όπου επικαλείται ακόμα και την “μη πρόβλεψη προσωπικού ασφαλείας” (!!) σε μια μορφή απεργίας που οι εργαζόμενοι παραμένουν στους χώρους εργασίας απέχοντας μόνο από τα καθήκοντα που σχετίζονται με την αξιολόγηση.
Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο με ένα τρόπο μπορούν να απαντήσουν στις άθλιες τακτικές που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση της ΝΔ και οι υπουργοί της και στην τρομοκρατία που θέλει να σπείρει. Με τη μαζική συμμετοχή τους στην απεργία-αποχή των ομοσπονδιών τους και την επικείμενη που θα επαναπροκηρυχτεί από την ΑΔΕΔΥ, η οποία οφείλει να μπει δυναμικά μπροστά ενοποιώντας τις αντιστάσεις που υπάρχουν κατά χώρους και κλάδους και όχι να αφήνει χρόνο στο υπουργείο να προχωρά το σχεδιασμό του.
Ταυτόχρονα πρέπει να αναπτυχθεί ένα σύνολο δράσεων των υπαλλήλων στους χώρους δουλειάς κόντρα στην αδράνεια του κρατικού κυβερνητικού γραφειοκρατικού συνδικαλισμού της συναίνεσης και της υποταγής με συσκέψεις ενημέρωσης, συνελεύσεις, στάσεις εργασίας και συγκεντρώσεις που να ενισχύουν τη δυναμική του μπλοκαρίσματος των διαδικασιών της αξιολόγησης Βορίδη.
Και τώρα, που δόθηκε παράταση για το Α΄ στάδιο έως 24/4 αποδεικνύοντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κυβερνητικός σχεδιασμός, αλλά και συνολικά σε όλη την εξέλιξη της διαδικασίας στα επόμενα στάδια. Μπλοκάροντας μια διαδικασία που, επιδιώκει την ενοχοποίηση των εργαζομένων στο δημόσιο και την προσαρμογή τους στους δείκτες που υπηρετούν την επιχειρηματική λειτουργία του ενώ οι πραγματικές συνθήκες στις οποίες εργάζονται οι δημόσιοι υπάλληλοι (ελλείψεις σε μόνιμο προσωπικό, κάλυψη αναγκών με συμβασιούχους-εργαζόμενους με ημερομηνία λήξης, διείσδυση του ιδιωτικού τομέα σε τομείς του δημοσίου με συμπληρωματικό ρόλο, απαρχαιωμένα ή ανύπαρκτα υλικά μέσα και ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή, ανθυγιεινές συνθήκες δουλειάς, διόγκωση γραφειοκρατικών ενεργειών και συνεχής παραγωγή δυσνόητων εγκυκλίων και οδηγιών, στοχοθεσία που εξυπηρετεί το κεφάλαιο και όχι τις κοινωνικές ανάγκες) αποτελούν τις βασικές αιτίες των προβλημάτων.
Η αξιολόγηση καλεί τις/τους εργαζόμενες/ους να γίνουν οι ένοχοι για όλα τα προβλήματα που οι αντεργατικές πολιτικές που εφαρμόστηκαν έχουν δημιουργήσει στην παροχή υπηρεσιών από το κράτος στην κοινωνία, να αποδεχτούν στόχους από τα πάνω διαμορφωμένους με κέντρο την υπηρέτηση της αντεργατικής πολιτικής των κυβερνήσεων και των νόμων της αγοράς, δεξιότητες που ποτέ δεν θα είναι επαρκώς ανεπτυγμένες, απειλή βαθμολογικής (και μισθολογικής;) καθήλωσης ή αποκαθήλωσης από θέση προϊσταμένου/-ης σε όσους/όσες δεν επαρκούν για τα κριτήριά τους, καλλιέργεια κλίματος ανταγωνισμού και ανθρωποφαγίας μεταξύ των υπαλλήλων με το τυράκι του μπόνους, τον ασφυκτικό έλεγχο από τη Γ.Γ. ανθρώπινου δυναμικού και την μεγέθυνση των ήδη διογκωμένων υπηρεσιών τους και τους αντιμετωπίζει ως νούμερα και αντικείμενα προς υλοποίηση μετρήσιμων στόχων έξω από τις πραγματικές ανάγκες των υπηρεσιών τους και της κοινωνίας.
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ – ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΒΟΡΙΔΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΞΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ – ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ/ΟΙ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΡΙΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΩΝ
