Η σύγκρουση στο Κομπανί της Συρίας μας αφορά όλους. Γιατί στις μάχες του Κομπανί δε συγκρούονται μόνο οι λαϊκές πολιτοφυλακές των Κούρδων (YPG) με τον κατασκευασμένο τρόμο του Ισλαμικού Κράτους (ISIL). Συγκρούονται δύο ολόκληροι κόσμοι, ο δικός μας κόσμος των απλών ανθρώπων, που αγωνίζονται για ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη και άμεση δημοκρατία, με τον κόσμο των κρατών και του κεφαλαίου, που εκκινείται αποκλειστικά και μόνο από τη δίψα για κέρδος και κυριαρχία.
Από τη μία λοιπόν έχουμε το ISIL, το οποίο δεν είναι κάποια κοινωνική δύναμη, δήθεν ερχόμενη από το παρελθόν και αντιθετική με τον Δυτικό πολιτισμό, αλλά είναι ακριβώς το σύγχρονο αντεστραμμένο είδωλο της υπερδεκαετούς Δυτικής τρομοκρατίας και των τοπικών τοποτηρητών της πάνω στους λαούς της Μέσης Ανατολής. Παράγωγο της εξολόθρευσης κάθε κοσμικής δύναμης στην περιοχή από τον Δυτικό παράγοντα. Πάνοπλο με υπερσύγχρονα όπλα, που εύκολα απέκτησε από τη διάλυση του κράτους – επιχειρηματία, που έστησαν οι νεοφιλελεύθερες κατοχικές δυνάμεις της Δύσης στο Ιράκ. Ένα μισθοφορικό σώμα στρατιωτών όπως οι ιδιωτικοί στρατοί της αυτοκρατορίας, που επιχειρούν στο Ιράκ και αλλού στον πλανήτη. Με μόνη πυξίδα την ολοκληρωτική κυριαρχία πάνω στους πληθυσμούς, όπως ακριβώς λειτουργεί το νεοφιλελεύθερο Δυτικό σύμπλεγμα κρατών – κεφαλαίου στην περιφέρεια και σιγά σιγά και στο κέντρο της αυτοκρατορίας. Και με τον πολιτισμό του τρόμου, που αντί για όπλα μαζικής καταστροφής στη Γάζα και στη Βαγδάτη, που αφήνουν τους ανθρώπους μόνο ως σκιές στους τοίχους, επενδύει στην πιο θεαματική αλλά εξίσου αποκρουστική εικόνα των αποκεφαλισμών.
Και από την άλλη βρισκόμαστε όλοι εμείς. Οι άνθρωποι, που εξεγειρόμαστε για να ζήσουμε ελεύθεροι, ακόμη και αν είναι να πεθάνουμε γι’ αυτό. Γιατί αυτό ενσαρκώνουν οι ηρωικοί Κούρδοι πολιτοφύλακες του Κομπανί. Εμπνεόμενοι από τα ιδανικά του δημοκρατικού φεντεραλισμού, υπερασπίζονται τις κοινωνίες τους απέναντι στον ολοκληρωτισμό κρατών / κεφαλαίου και, ταυτόχρονα, πολεμούν για μία δημοκρατία χωρίς κράτος, όπου οι πολίτες θα έχουν τον πρώτο λόγο και οι ομοσπονδίες θα έχουν αντικαταστήσει τα κράτη. Οι αγώνες αυτοί είναι σύγχρονοι, και εμείς αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας ως κομμάτι τους. Η μάχη στο Κομπανί δεν σημάνει κάποιο τέλος, αλλά είναι η αρχή μίας ευρύτερης χειραφέτησης του Κουρδικού λαού και ένα σημείο έμπνευσης και αναφοράς για όλους τους ανθρώπους, που στο σήμερα αγωνίζονται για έναν άλλο κόσμο πέρα από τα κράτη και το κεφάλαιο.
ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΘΗΝΑΣ
