Αντώνης Νταλακογεώργος

Η ΠΡΟΣΔΕΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΝΕΟΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΦΘΟΡΑ, ΣΤΗΝ ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ

Η προσχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ στην αποδοχή, την ψήφιση και υλοποίηση του τρίτου καταστροφικού μνημονίου από πέρσι τον Αύγουστο του 2015, όπως επανειλημμένα έχουμε επισημάνει στον γραπτό και προφορικό μας λόγο, θα οδηγούσε με βεβαιότητα στην αναπόφευκτη ρήξη και σύγκρουση με τις λαϊκές και εργατικές μάζες που τον στήριξαν και τον ενίσχυσαν πολιτικά και εκλογικά όλα τα τελευταία χρόνια.

Η μαζική εξαπάτηση που δέχθηκε η κοινωνία και το εκλογικό σώμα στις εκλογές εξπρές του περασμένου Σεπτέμβρη μπορεί να έδωσε την νίκη στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά αυτή από μόνη της στα πλαίσια της νεομνημονιακής πολιτικής του αργά ή γρήγορα θα οδηγούσε σε φαινόμενα μαζικής απογοήτευσης, δυσαρέσκειας και αποδοκιμασίας.

Η σκληρή και βάρβαρη πολιτική σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων που εκφράστηκε και μετουσιώθηκε σε μέτρα φορολογικής εξόντωσης, σε δρακόντιες περικοπές στις συντάξεις, στην επιτάχυνση του ξεπουλήματος δημόσιων παραγωγικών επιχειρήσεων και του δημόσιου πλούτου, η διατήρηση της ανεργίας σε ποσοστά ρεκόρ για την Ε.Ε και την Ευρώπη συνολικά, η παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων αλλά και το νέο αντεργατικό πακέτο που αναμένεται το επόμενο διάστημα για τις εργασιακές σχέσεις, την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου κ.λπ, είναι τα παραγόμενα αποτελέσματα μιας σκληρής και ανάλγητης αντιλαϊκής πολιτικής.

Στο πλαίσιο αυτών των εξοντωτικών μέτρων και πολιτικών σε βάρος του λαού και των εργαζομένων διαμορφώνεται ένα ευρύ και μαζικό κλίμα δυσφορίας και καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής.

Αυτό δεν εκφράζεται ακόμη σε επίπεδο συμμετοχής στους αγώνες και τις κινητοποιήσεις όπως γίνεται αντιληπτό και στον πιο αδαή, ότι η κοινωνία βρίσκεται σε αναβρασμό ενώ όπως δείχνουν πρόσφατες δημοσκοπικές έρευνες (ανεξάρτητα τον βαθμό αξιοπιστίας τους) η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έχει μπει σε φάση ταχύτατης φθοράς και όλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά αυτών των ερευνών δείχνουν ότι η δημοσκοπική  και πολιτική κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ θα ενταθεί το επόμενο χρονικό διάστημα….

Τα επικοινωνιακά τεχνάσματα του Τσίπρα και της ομάδας του περί δίκαιης ανάπτυξης, πάταξης της διαπλοκής, περί ανάπτυξης και εξόδου της χώρας στις αγορές, δεν φαίνονται στο ελάχιστο να πείθουν τον λαό και τους εργαζομένους. Η απαισιοδοξία έχει κτυπήσει κόκκινο!

Επακόλουθο αυτής της φθοράς την οποία ενδεικτικά περιγράφουμε παραπάνω είναι και το γεγονός ότι κυβερνητικά πρόσωπα και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι όλο αυτό το χρονικό διάστημα έχουν ταχθεί τόσο με την ψήφο τους όσο και με τον δημόσιο λόγο τους υπέρ της κυβερνητικής μνημονιακής πολιτικής αποδοκιμάζονται ακόμη κι από αυτό το κομματικό δυναμικό το οποίο έχει απομείνει στον ΣΥΡΙΖΑ μετά την πρόσφατη διάσπασή του τον Αύγουστο του 2015.

Όπως αναφέρθηκε στο ρεπορτάζ των ΜΜΕ εκτενώς τις προηγούμενες μέρες, μια τέτοια αποδοκιμασία επιφύλαξαν τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ σε Υπουργούς, κοινοβουλευτικά στελέχη και Βουλευτές με αφορμή την εκλογή αντιπροσώπων για το 2ο συνέδριο του κόμματος.

Χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις των κ.κ. Μαντά, Κουρουμπλή, Δρίτσα, Σταματάκη, Δουζίνα κ.λπ. Η κομματική βάση τούς αποδοκίμασε για τον θλιβερό ρόλο του νεροκουβαλητή μιας άγριας νεοφιλελεύθερης πολιτικής λιτότητας και περικοπών που οδηγεί πλατιά λαϊκά και εργατικά στρώματα στην φτώχεια και την εξαθλίωση.

Ειδικότερα αξιοσημείωτη ήταν η αποδοκιμασία του κ. Δρίτσα ο οποίος επί σειρά ετών είχε φροντίσει να φιλοτεχνήσει και καλλιεργήσει ο ίδιος και ένα στενό περιβάλλον ανθρώπων που βρίσκονται κοντά του ως τον δήθεν πολιτικό που χαρακτηρίζεται από το πολιτικό ήθος, την πολιτική συνέπεια, την πίστη στις αρχές της αριστεράς κ.λπ.

Είναι χαρακτηριστικό και ενδιαφέρον στον κατήφορο του κ. Δρίτσα προς την μνημονιακή μετάλλαξη ότι ευρύτερες δυνάμεις από τα συστημικά αστικά κόμματα όλη αυτήν την περίοδο δεν τον άγγιξαν σχεδόν καθόλου από πλευράς κριτικής και πολύ περισσότερο δεν αμφισβήτησαν τις καταστροφικές πολιτικές στα πλαίσια της κυβέρνησης και του ρόλου του στο ΥΕΝ.

Ακόμη και δυνάμεις της ευρύτερης αριστεράς, πολιτικά, κομματικά και αυτοδιοικητικά στελέχη, π.χ από την ΛΑΕ, δεν έχουν ψελλίσει  ούτε λέξη κριτικής για τα έργα και τις ημέρες του στο ΥΕΝ, όπως είναι το ξεπούλημα του ΟΛΠ, το λουκέτο στο αρχαιότερο ταμείο της χώρας το ΝΑΤ, την υποταγή του στο εφοπλιστικό κεφάλαιο και την μετατροπή του σε υπηρέτη των εφοπλιστικών συμφερόντων, με τελευταίο κατόρθωμά του την κοινή επιχείρηση κατάργησης των ΣΣΕ στην ποντοπόρο Ναυτιλία που έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο με τον Πρόεδρο της Ε.Ε.Ε.

Το σύστημα των δημοσίων σχέσεων που είχε διαμορφώσει με ένα ευρύτατο φάσμα πολιτικών και κοινωνικών παραγόντων στον Πειραιά λειτουργούσε και λειτουργεί ακόμη ως σήμερα ως ασπίδα προστασίας για να μη θίξουν στο ελάχιστο την κατρακύλα του σε θέσεις και πολιτικές ίδιες και απαράλλαχτες με αυτές των πιο συντηρητικών και αντιδραστικών πολιτικών δυνάμεων του τόπου και της τοπικής Πειραϊκής κοινωνίας.

Μάλιστα το περιβάλλον του συστηματικά διοχέτευε την πληροφορία και την πολιτική εκτίμηση ότι ο Δρίτσας είναι ο αδιαφιλονίκητος Πειραιάρχης που κανείς δεν μπορεί να του αμφισβητήσει το πολιτικό ήθος και την αναμφισβήτητη κυριαρχία στην πόλη και την κοινωνία….

Παρά το καλά σκηνοθετημένο αυτό παραμύθι ο βίος και η πολιτεία του επί 1,5 χρόνο στην θέση του Υπουργού Ε.Ν, η πολιτική του πραγματικότητα, η ασκούμενη πολιτική του στα θέματα της ναυτιλίας, η απίστευτη κωλοτούμπα με το ξεπούλημα του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας, η πρόσδεσή του στις κυβερνητικές και Υπουργικές θέσεις και καρέκλες, η ανακολουθία λόγων και έργων που θυμίζει μαυρογιαλούρο της παλιάς εποχής, σε συνδυασμό με την μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε πολιτική δύναμη του αστικού συστήματος διαχείρισης και πολλά ακόμη θρυμμάτισαν, ακύρωσαν και κατέστρεψαν αυτήν την εικόνα, πράγμα που οδήγησε στην αποδοκιμασία και την πλήρη απαξίωσή του θα λέγαμε σωστότερα όχι μόνο σε κοινωνικό και τοπικό επίπεδο αλλά και σε αυτό το προνομιακό επίπεδο του κόμματος!!!

Ο κ. Δρίτσας μπορεί στην εκλογική κομματική διαδικασία οριακά να διασώθηκε για δύο ψήφους (έλαβε 12 ψήφους σε σύνολο 62 ψηφισάντων), όμως το μήνυμα ακόμη κι από την κομματική βάση δεν επιδέχεται πολλές ερμηνείες για τον ίδιο…..

Είναι αποδοκιμασία και καταδίκη της νεομνημονιακής κυβερνητικής πολιτικής, η φθορά αυτή το επόμενο διάστημα θα πάρει εφιαλτικές διαστάσεις για το ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του που υπηρετούν την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική…..

Δεν έχουν πλέον κανένα δρόμο διαφυγής, η συντριβή και η πανωλεθρία θα είναι το επακόλουθο της πολιτικής αγυρτείας τους!

Το κρίσιμο πολιτικό ζήτημα δεν είναι η πολιτική «τύχη» του ΣΥΡΙΖΑ και της φθαρμένης ηγεσίας του αλλά εάν το εργατικό κίνημα και οι δυνάμεις της κομμουνιστικής ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς θα βρουν τον κοινό βηματισμό τους να αξιοποιήσουν την λαϊκή οργή και αγανάκτηση, εάν θα πορευτούν σε ένα κοινό δρόμο που θα δίνει διέξοδο και πειστική εναλλακτική απάντηση, έναν άλλο δρόμο που θα εμποδίζει την άνοδο της δεξιάς και των συντηρητικών πολιτικών δυνάμεων, που θα εμπνεύσει, θα συσπειρώσει και θα κινητοποιήσει τον λαό, τους εργαζόμενους και τα κινήματά τους σε μια κατεύθυνση απεγκλωβισμού της χώρας από τις ληστοσυμμαχίες και τα δεσμά με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, που θα συγκρουσθεί και θα ανατρέψει τις παλιές και νέες μνημονιακές πολιτικές, μια διέξοδο που θα θίγει τα συμφέροντα του εγχώριου και του ξένου κεφαλαίου και η οποία θα στηρίζει και θα διευρύνει τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα. 

Αντώνης Νταλακογεώργος
Πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ

12/10/2016

Λήψη - Εκτύπωση δημοσίευσης