του Γιώργου Παυλόπουλου
Αν ήθελε κανείς να κάνει ένα σχόλιο αναφορικά με τη σύνθεση και την κατανομή εξουσιών στη νέα Κομισιόν, θα μπορούσε άνετα να την παρομοιάσει με… Βυζάντιο – ή, αν προτιμάτε μια πιο σύγχρονη εκδοχή, με ένα κόμμα σταλινικού τύπου! Διότι μπορεί η, ομολογουμένως επιτυχημένη, “κοπτοραπτική” του έμπειρου Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ να μην αφήνει τυπικά καμία χώρα δυσαρεστημένη με το πόστο που ανέλαβε, ταυτόχρονα όμως γεννά ένα μεγάλο αίνιγμα, που θα απαντηθεί προφανώς στην πράξη: Ποιος θα παίρνει τις σημαντικές αποφάσεις στην “κυβέρνηση των 28”;
Βλέπετε, δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδήμων στα των Βρυξελλών για να καταλάβει ότι, στο όνομα της συλλογικότητας, οι αρμοδιότητες κάθε άλλο παρά ξεκάθαρες είναι, με αποτέλεσμα οι πάντες να ελέγχουν τους πάντες: Σε διάφορους τομείς εμπλέκονται δύο ή και παραπάνω Επίτροποι, ενώ για κάθε βήμα που θα κάνουν χρειάζεται να έχουν τη σύμφωνη γνώμη των επτά υπερ-Επιτρόπων – κι αυτοί, με τη σειρά τους, αναφέρονται απευθείας στον Γιούνκερ, ο οποίος τελικά φιλοδοξεί να έχει τον τελευταίο λόγο.
Ας πάρουμε το παράδειγμα της οικονομίας: Το Παρίσι πίεσε και πέτυχε να δοθεί το σχετικό χαρτοφυλάκιο στον Πιερ Μοσκοβισί. Αμέσως μόλις οριστικοποιήθηκε η επιλογή του, ο αρμόδιος υπουργός Μισέλ Σαπέν βγήκε και δήλωσε ότι γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του το χρονοδιάγραμμα για τη μείωση του ελλείμματος κάτω από το 3%, δίνοντας αυθαίρετα στη χώρα δύο (τουλάχιστον) χρόνια παράτασης. Προφανώς, οι Γάλλοι εκτιμούν ότι ο δικός τους άνθρωπος δεν θα διανοηθεί ποτέ να στραφεί υπέρ των συμπατριωτών του – τι θα συμβεί, όμως, με τους δύο… επιτηρητές του, τον Φιλανδό Γίρκι Κατάινεν και τον Λετονό Βάλντις Ντομπρόφσκις, καθώς αμφότεροι θεωρούνται και είναι πιστοί στο γερμανικό δόγμα και την Μέρκελ; Θα κάνουν κι αυτοί τα στραβά μάτια στις απιστίες των Γάλλων ή θα σηκώσουν το… όπλο τους και θα τους πυροβολήσουν;
Στρεβλώσεις δεν υπάρχουν, όμως, μόνο στην οικονομία. Οι Βρετανοί, ας πούμε, εκεί που ο Ντέιβιντ Κάμερον δηλώνει πως αν δεν γίνουν δεκτοί οι όροι τους θα πάρουν το καπελάκι τους και θα φύγουν από την ΕΕ, είδαν να τους αποδίδεται ένα καίριο πόστο: του Επιτρόπου με ευθύνη για τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες και τη σταθερότητά τους, καθώς και για την ενιαία κεφαλαιαγορά, το οποίο αναλαμβάνει ο Τζόναθαν Χιλ, ένας εκ των στενότερων συμβούλων του Κάμερον. Οι αναλυτές είπαν, μάλιστα, πως πρόκειται για μια κίνηση καλής θέλησης, προκειμένου η Βρετανία να μην κάνουν το απονενοημένο βήμα.
Καλή η πρόθεση. Μόνο που, αν θυμόμαστε καλά, μέχρι σήμερα ήταν οι Βρετανοί αυτοί που πρόβαλαν σοβαρότατες αντιρρήσεις, έως και βέτο, σε μια σειρά θέματα που άπτονται του συγκεκριμένου κλάδου και είχαν χαρακτηριστεί ζωτικής σημασίας για το μέλλον της Ευρώπης από τους Γερμανούς, τους Γάλλους και άλλους, ακόμη και τον ίδιο τον Γιούνκερ: την αυστηρότερη εποπτεία των αγορών, τον περιορισμό του σορταρίσματος και των κάθε λογής παραγώγων, ακόμη και την επιβολή του φόρου Τόμπιν. Πώς, λοιπόν, θα συνυπάρξει ο Χιλ με τους συναδέλφους του και τον πρόεδρο της Κομισιόν;
Μήπως τα πράγματα είναι καλύτερα στην εξωτερική πολιτική; Ας ρωτήσουμε, καλύτερα, την Ιταλίδα Φεντερίκα Μογκερίνι, η οποία διαδέχθηκε τη Λαίδη Άστον και θα είναι αναγκασμένη να αποφασίσει ταχύτατα με ποιον θα πάει και ποιον θα αφήσει: Με τους σκληρούς που ζητούν εδώ και τώρα επιβολή του νέου πακέτου κυρώσεων στους Ρώσους ή με την κυβέρνηση της χώρας της η οποία είναι ανάμεσα σε εκείνους τους εταίρους που πιέζουν για να μη δοθεί το πράσινο φως και οδηγηθούμε σε γενικευμένο πόλεμο;
Και κάτι τελευταίο – σε σειρά, όχι σε σημασία. Κάποιοι θεώρησαν ότι η Γερμανία είναι ριγμένη από τον Γιούνκερ, μιας και ο Γκίντερ Έτινγκερ ανέλαβε το πόστο της “ψηφιακής οικονομίας”, που έχει άμεση σχέση με τις τηλεπικοινωνίες. Αν κοιτάξουν πίσω από τη “βιτρίνα”, θα διαπιστώσουν πως κάνουν λάθος: ο προσωπάρχης της Κομισιόν, οι γενικοί γραμματείς του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Ευρωκοινοβουλίου, ο επικεφαλής του ESM και άλλα στελέχη σε πόστα-κλειδιά του ευρωπαϊκού οικοδομήματος είναι όλοι Γερμανοί…
Μύλος η νέα Ευρώπη, αγαπητέ Ζαν-Κλοντ.
Πηγή:imerisia.gr
