Δελτίο Τύπου της Εργατικής Λέσχης Νέας Σμύρνης για το Rusty Grail
Η γειτονιά μας βρίσκεται μπροστά σε ένα εξωφρενικό περιστατικό ρατσιστικής συμπεριφοράς απέναντι σε έναν ηλικιωμένο συμπολίτη μας από το κατάστημα εστίασης Rusty Grail.
Είναι προφανές ότι το γεγονός δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά μια ευρέως διαδεδομένη πρακτική. Ο κάθε επιχειρηματίας θεωρεί ότι η επιχείρησή του αποτελεί ένα ανεξάρτητο κράτος που μπορεί να έχει τους κανόνες και τους νόμους της αρεσκείας του.
Μπορεί να διαλέγει πελάτες, να πληρώνει τους υπαλλήλους όποτε και όπως θέλει, να καθορίζει το ωράριο που θέλει και να καθορίζει τους όρους εργασίας όπως θέλει!
Προφανώς αντλεί όλα αυτά τα «δικαιώματα» από το ιδιότυπο δουλοκτητικό καθεστώς απέναντι στην εργασία και το μεσαιωνικό δόγμα της λειτουργίας των επιχειρήσεων που έχει επιβάλει το κράτος και η κυβέρνηση. Τα πάντα είναι εμπόρευμα, ο θεός είναι το κέρδος, οι επιχειρήσεις πάνω απ’ όλα!
Σε εφαρμογή της παραπάνω λογικής φτάσαμε η πλατεία να έχει καταληφθεί πλήρως από τραπεζοκαθίσματα με τις ευλογίες και την ανοχή της Δημοτικής Αρχής που ασπάζεται το ίδιο δόγμα.
Σε αυτό το περιβάλλον ο επιχειρηματίας νιώθει άνετα να λειτουργεί με ρατσιστικές και κοντά στα όρια του φασισμού & ναζισμού συμπεριφορές. Το περιστατικό παραπέμπει σε αποκρουστικά παραδείγματα, όπως στην απαγόρευση εισόδου Εβραίων σε καταστήματα από τη ναζιστική Γερμανία ή και στην απαγόρευση εισόδου Ελλήνων και Ιταλών μεταναστών από τις ευγενείς ΗΠΑ των αρχών του 20ου αιώνα.
Ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας, θρασύδειλα και ξεδιάντροπα, όταν αντιλήφθηκε ότι η αποκάλυψη του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί το μαγαζί του δεν ήταν ανεκτή από κατοίκους και πελάτες του, μετέθεσε τις ευθύνες στον υπάλληλο!
Ακολούθως χρησιμοποίησε όλα τα εργαλεία που του έχει δώσει η κυβέρνηση, όπως είναι το δικαίωμα της απόλυσης χωρίς αιτιολόγηση, με σκοπό να βγάλει από πάνω του την ευθύνη στέλνοντας έναν άνθρωπο στην ανεργία!
Το περιστατικό είναι η ακραία έκφραση της βαθιάς υποτίμησης που έχει η εξουσία απέναντι στους ανθρώπους, είναι η επιβολή της ιδιότητας του καταναλωτή πάνω από αυτή του εργαζόμενου και του πολίτη.
Η καταδίκη του συγκεκριμένου γεγονότος και η απάντηση των συλλογικοτήτων και των κατοίκων στην πόλη μας, η οποία υπήρξε μαζική και άμεση, έχει τεράστια σημασία!
Η Τρίτη ηλικία, αλλά και οποιαδήποτε άλλη πληθυσμιακή ομάδα δεν θεωρείται πηγή κερδοφορίας, τίθεται για ακόμη μια φορά στο περιθώριο! Παράλληλα με την ήδη υποβαθμισμένη ζωή των ηλικιωμένων που η ποιότητά της καταλαμβάνει στην Ελλάδα τις τελευταίες θέσεις εντός της Ε.Ε., σειρά έχει η αμφισβήτηση και των αυτονόητων μέχρι τώρα δικαιωμάτων!
Το συγκεκριμένο περιστατικό πρέπει να θεωρηθεί ως αιχμή της σχέσης κυριαρχίας των εταιρειών και επιχειρήσεων πάνω στην κοινωνία και συνεπώς από όλους εμάς, ως στοιχείο της προσπάθειάς μας να αντιπαλέψουμε την βαθιά αντιδραστική στροφή που υπάρχει σε κάθε διάσταση της ζωής μας, στην εργασία, τον ελεύθερο χρόνο, τα δικαιώματα.
