Διεύρυνση της φορολογικής βάσης αλλά όχι αύξηση της φορολογίας στις επιχειρήσεις. Εξορθολογισμός των σχέσεων κράτους-εκκλησίας και όχι χωρισμός. Μείωση αλλά όχι κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης. Αφοπλισμός μόνο των αστυνομικών που έρχονται σε επαφή με τους διαδηλωτές, αλλά διατήρηση των ΜΑΤ και των συμμοριών ΔΕΛΤΑ – ΔΙΑΣ. Άρνηση υιοθεσίας στα ομόφυλα ζευγάρια. Δεν μπορεί να ανασυσταθεί ο εθνικός αερομεταφορέας. Το λιμάνι του Πειραιά αφορά τις διακρατικές σχέσεις Ελλάδας – Κίνας και είναι δύσκολο θέμα. Οι αμυντικές δαπάνες θα διατηρηθούν στο ίδιο ύψος. Θα παραμείνουμε στο ΝΑΤΟ με ενεργητική παρέμβαση γιατί η αποχώρηση είναι μετωπική ρήξη χωρίς κέρδος. Και αντί για ρητή και άμεση αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους, αναζήτηση ισορροπιών ανάμεσα στους θύτες και στα θύματα.
Η συνέντευξη του Α. Τσίπρα ήταν ψυχρολουσία για τους αριστερούς. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης «διολισθαίνει», φτάνοντας στο σημείο να προσβάλει την Αριστερά και βασικές διαχρονικές της αρχές και θέσεις.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μιλώντας εκ μέρους της άρχουσας τάξης όριζε την πολιτική ως την «τέχνη του εφικτού». Ο Α. Τσίπρας δηλώνει ξεκάθαρα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει αυτά που μπορεί και όχι αυτά που θέλει. Χρειαζόμαστε όμως μια Αριστερά που να μη μοιάζει με τη Δεξιά, να μην αρνείται την ιστορία και τις διαχρονικές θέσεις του λαϊκού και εργατικού κινήματος, να μη σαλπίζει υποχώρηση μπροστά σε κάθε «μονόδρομο» ή εκβιασμό, να μην ετοιμάζει το έδαφος του «παραλάβαμε χάος».
Μια αριστερά που να θέλει και να μπορεί να μετασχηματίσει τον κόσμο γύρω της.
Σε αυτό το καθήκον στρατεύεται η πολιτική συνεργασία ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΑΡΣ.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ-Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή
ΜΑΡΣ-Μετωπική Αριστερή Συμπόρευση
Πολιτική συνεργασία δυνάμεων και αγωνιστών-τριών
15/1/2014
