Τις προηγούμενες μέρες και ενόψει της ψήφισης του αναπτυξιακού πολυνομοσχεδίου η Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών έστειλε στα μέλη του ΔΣ το παρακάτω κείμενο σχετικά με τις αντεργατικές – αντισυνδικαλιστικές διατάξεις που περιλαμβάνει. Ζητήσαμε από τις άλλες παρατάξεις να κάνουν παρατηρήσεις, προκειμένου να σταλεί στα μέλη του Σωματείου και να γίνουν εξορμήσεις ώστε ενημερωθούν οι εργαζόμενοι του κλάδου, αλλά δεν λάβαμε καμία απάντηση.
Επίσης προτείναμε την σύγκληση Διοικητικού Συμβουλίου προκειμένου να αποφασίσουμε συγκεκριμένες δράσεις και κινητοποιήσεις ενάντια στην ψήφιση του νόμου. Στο αίτημά μας αυτό δεν απάντησε καμία δύναμη πλην του ΡΙΣΤΑΡΤ όπου ο εκπρόσωπός του στο ΔΣ δήλωσε πως δε μπορεί την τρέχουσα εβδομάδα. Από την ΕΣΑΚ (ΠΑΜΕ) και την Συνάρτηση (ΣΥΡΙΖΑ) δεν πήραμε κάποια απάντηση. Δυστυχώς οι δυνάμεις αυτές επέλεξαν την τακτική της πλήρους αδρανοποίησης του σωματείου ενόψει της ψήφισης του αντεργατικού νόμου.
Η Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών καλεί τα μέλη του Σωματείου και τους εργαζόμενους του κλάδου, στις κινητοποιήσεις σε όλες τις πόλεις ενάντια στην ψήφιση του πολυνομοσχεδίου την Πέμπτη 24 Οκτώβρη!
Το κείμενο που πρότεινε η Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών στο ΔΣ έχει ως εξής:
Να μην περάσει ο αντεργατικός οδοστρωτήρας κυβέρνησης – ΕΕ- κεφαλαίου
Παλεύουμε ενάντια στο αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο
Κόντρα στην «ανάπτυξη» που καταστρέφει τα εργατικά δικαιώματα και την ζωή μας
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. κλιμακώνει την επίθεση ενάντια στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων. Από τις πρώτες κιόλας μέρες με μια ομοβροντία νομοθετικών παρεμβάσεων κατέστησε σαφές ότι θα συνεχίσει την αντιλαϊκή – αντεργατική επίθεση, πάνω στο έδαφος που προετοίμασε η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Μέσα από το αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο που έφερε στην Βουλή, η κυβέρνηση επιχειρεί με σαρωτικό τρόπο να επιβάλει μια σειρά από ανατροπές προς όφελος του κεφαλαίου και σε βάρος των εργαζόμενων, της δημόσιας περιουσίας και του περιβάλλοντος. Αυτό αφορά, εκτός των άλλων, την απελευθέρωση των Στρατηγικών Επενδύσεων, την επίθεση στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, την εγκαθίδρυση της ελαστικής εργασίας ενώ ταυτόχρονα κάνει τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις να μοιάζουν άπιαστο όνειρο.
Επίσης το μπαράζ δηλώσεων κυβερνητικών στελεχών για το «νέο Ασφαλιστικό», όπου επιχειρούν να αξιοποιήσουν και τις αποφάσεις του ΣτΕ για τον αντιασφαλιστικό νόμο Κατρούγκαλου, προμηνύει την ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Ποιες είναι οι βασικές αντεργατικές – αντισυνδικαλιστικές διατάξεις του αναπτυξιακού νομοσχεδίου:
Νέο χτύπημα σε μισθούς και στις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις
1. Μπορούν να εξαιρεθούν από την υποχρεωτική εφαρμογή μιας κλαδικής σύμβασης επιχειρήσεις που επικαλούνται «σοβαρά οικονομικά προβλήματα». Εκτός από τις περιπτώσεις πτωχευτικής διαδικασίας, ο Υπουργός Εργασίας θα έχει ευρεία ευχέρεια στο να καθορίσει ποιες είναι οι επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν «σοβαρά οικονομικά προβλήματα» πχ περιπτώσεις, χωρίς αντικειμενικά δηλ. κριτήρια (όπως είναι η ύπαρξη μιας δικαστικής απόφασης. Είναι δηλ. πιθανό να προβλέψει ότι ένας αρνητικός ισολογισμός (με ζημίες), υπάγει την επιχείρηση σε αυτές με «σοβαρά οικονομικά προβλήματα» (ισχύει για τουλάχιστον το 50% των εταιρειών που, με βάση τα στατιστικά, είχαν π.χ. αρνητικούς ισολογισμούς το 2017!).
2. Ακόμα και όταν γίνεται δυνατό να υπογραφεί κάποια κλαδική σύμβαση, για την επέκτασή της στο σύνολο του κλάδου, πέρα από τον όρο να υπογράφεται από εργοδότες που απασχολούν ποσοστό μεγαλύτερο από το 50% των εργαζομένων του συγκεκριμένου κλάδου, θα πρέπει στη σχετική αίτηση επέκτασης να ελέγχονται οι επιπτώσεις της «στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και τη λειτουργία του ανταγωνισμού»!
3. Οι εθνικές κλαδικές συμβάσεις δεν θα εφαρμόζονται αν έχει υπογραφεί αντίστοιχη τοπική σύμβαση που συνήθως έχει δυσμενέστερους όρους για τους εργαζομένους καθώς τα περιθώρια εργοδοτικών πιέσεων ή παρεμβάσεων σε τοπικά σωματεία είναι μεγαλύτερα στην επαρχία.
4. Η σύμβαση που θα υπογράφουν ενώσεις προσώπων θα υπερισχύει της κλαδικής. Τα τελευταία χρόνια στήθηκαν από εργοδότες πλήθος τέτοιων ενώσεων στοχεύοντας και πετυχαίνοντας την καταβαράθρωση των μισθών.
5. Μπορεί να τεθεί ως προϋπόθεση για την εξαίρεση η ύπαρξη ποσοστού ανεργίας υψηλότερου από τον εθνικό μέσο όρο στην περιφέρεια που δραστηριοποιούνται οι εν λόγω επιχειρήσεις. Το πανελλαδικό ποσοστό ανεργίας υπολογίζεται για τον Ιούνιο 2019 σε 17% (στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ), ενώ στην περιφέρεια Ηπείρου-Δυτ. Μακεδονίας είναι 19,3%, Μακεδονίας-Θράκης 18,4%, Πελοποννήσου-Δυτ. Ελλάδας-Ιόνιων Νησιών 17,8% και Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας 17,1%. Με βάση ένα τέτοιο κριτήριο οι εργοδότες στη μισή Ελλάδα θα μπορούν να δίνουν μισθούς κατώτερους των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων!
6. Σε περιπτώσεις συρροής οι επιχειρησιακές συμβάσεις υπερισχύουν έναντι των κλαδικών για τις παραπάνω επιχειρήσεις. Ακόμα και όταν οι κλαδικές ΣΣΕ δεν περιλαμβάνουν τέτοιου είδους ρήτρες εξαιρέσεων, δίνεται η εξουσία στον υπουργό Εργασίας και την κυβέρνηση να τις επιβάλλουν με Υπουργικές Αποφάσεις.
7. Υποβάθμιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων με την υποβάθμιση του ρόλου της Διαιτησίας. Βάζει νέους περιορισμούς στην δυνατότητα μονομερούς προσφυγής στην διαιτησία του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ) για την υπογραφή κλαδικής σύμβασης. Πολλές συμβάσεις στο παρελθόν είχαν υπογραφεί μέσω μονομερούς προσφυγής σωματείων εργαζομένων στη διαιτησία όταν η διαπραγμάτευση με τις εργοδοτικές ενώσεις δεν προχωρούσε. Για να μπορούν να προσφύγουν στην διαιτησία τα σωματεία απαιτείται να αποδεικνύουν ότι η υπογραφή ΣΣΕ «επιβάλλεται από υπαρκτό λόγο γενικότερου κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος συνδεόμενο με τη λειτουργία της ελληνικής οικονομίας»!
Κράτος και εργοδότες βάζουν χέρι στα συνδικάτα!
• Μητρώο σωματείων. Φακέλωμα και στοχοποίηση των αγωνιζόμενων συναδέλφων, χτύπημα στο εργατικό κίνημα και τα σωματεία-συνδικάτα. Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση με το νέο νομοσχέδιο προχωράει στη συγκρότηση Γενικού Μητρώου Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων (ΓΕΜΗΣΟΕ) στο υπουργείο Εργασίας, όπου θα τηρούνται «α) το καταστατικό της συνδικαλιστικής οργάνωσης και οι τυχόν τροποποιήσεις αυτού, καθώς και η τυχόν πράξη διάλυσή της, β) ο αριθμός των μελών της συνδικαλιστικής οργάνωσης που έλαβαν μέρος στις εκλογές για ανάδειξη διοίκησης, γ) η σύνθεση των οργάνων διοίκησης αυτής, δ) η έδρα της συνδικαλιστικής οργάνωσης και στοιχεία επικοινωνίας και ε) οι οικονομικές της καταστάσεις, εφόσον υφίστανται κρατικές ή συγχρηματοδοτούμενες πηγές χρηματοδότησης στην ίδια την οργάνωση ή στις συνδεδεμένες με αυτή οντότητες». Έτσι επιχειρείται ουσιαστικά ο εργοδοτικός– κυβερνητικός έλεγχος και το φακέλωμα των Σωματείων και των συνδικαλιστών με σκοπό να αποτραπούν οι αντιδράσεις των εργαζομένων και να κυριαρχεί η εργοδοτική ασυδοσία. Έτσι, εύκολα το ηλεκτρονικό μητρώο θα μπορεί να «αξιοποιηθεί» από εργοδότες προς αποφυγή των ανεπιθύμητων και ανυπότακτων εργατών!
• Ηλεκτρονική ψηφοφορία – Στοχοποίηση και προσπάθεια κατάργησης της απεργίας με την εφαρμογή του μέτρου 50+1 των εγγεγραμμένων εργαζομένων για τη λήψη αποφάσεων. Η κυβέρνηση επιδιώκει να χειραγωγήσει και να καταστείλει κάθε ανεξάρτητη αγωνιστική και απεργιακή κίνηση αντίστασης στη βάση των πρωτοβάθμιων σωματείων. Επιδιώκουν να καθιερώσουν ηλεκτρονική ψηφοφορία για αποφάσεις σωματείων ακόμα και για την προκήρυξη απεργίας. Μια τέτοια ηλεκτρονική διαδικασία «ψηφοφορίας» εύκολα διαβλητή για την εργοδοσία, κάνει ένα παραπέρα βήμα στη χειραγώγηση των συνδικάτων από εργοδοτικούς και κρατικούς μηχανισμούς. Κυρίως όμως με αυτόν τρόπο εκφυλίζουν τις γενικές συνελεύσεις ως ανώτατο όργανο δημοκρατικής λειτουργίας των σωματείων και λήψης αποφάσεων. Η ψηφοφορία οφείλει να αποτελεί μέρος μίας ενεργούς και ζωντανής Γενικής Συνέλευσης και όχι μία αποσπασματική διαδικασία, αποκομμένη από αυτήν. Οι εργαζόμενοι με αυτή τη ρύθμιση αντιμετωπίζονται ως απλές μονάδες χωρίς δυνατότητα ενημέρωσης, ζύμωσης, συνδιαμόρφωσης με τους συναδέλφους τους και αντίληψης της συλλογικότητας και της κοινής πάλης. Η ηλεκτρονική ψηφοφορία συνεχίζει το έργο του απεργοσπαστικού νόμου Αχτσιόγλου, που επέβαλε την ύπαρξη 50%+1 των εγγεγραμμένων μελών για να ληφθεί απεργιακή απόφαση (όταν η σημερινή κυβέρνηση είναι στην εξουσία με το 40% του 58% (=23,25%!) του εκλογικού σώματος!).
• Υπερεξουσίες στον Υπουργό Εργασίας. Ορίζεται ως ανώτατη αρχή ο Υπουργός Εργασίας, που θα καθορίζει με Υπουργικές Αποφάσεις το συνδικαλιστικό νόμο και τα καταστατικά των Σωματείων, τον τρόπο λήψης αποφάσεών τους. Εκτός από το ότι θα μπορεί με Υπουργικές Αποφάσεις να εξαιρεί επιχειρήσεις από την εφαρμογή κλαδικής σύμβασης, θα ρυθμίζει κάθε θέμα σχετικό με το μητρώο σωματείων και θα αποφασίζει για τη δημοσιότητα των στοιχείων του μητρώου σωματείων και την τήρηση της προστασίας των προσωπικών δεδομένων.
Η μαύρη και επισφαλής εργασία γίνεται η καλύτερη επιλογή για τους εργοδότες!
• Επέκταση της μερικής και της εκ περιτροπής εργασίας. Δυνατότητα μερικής απασχόλησης με σχέση ιδιωτικού δικαίου και στις δημόσιες επιχειρήσεις, τους οργανισμούς και τους λοιπούς φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Παράλληλα, παρέχεται η δυνατότητα στους εργοδότες για μερική απασχόληση σε βάθος έτους με τη μορφή της εκ περιτροπής εργασίας.
• Υπερωρία στη μερική απασχόληση: γίνεται φθηνότερη και αποκτά νομική κάλυψη. Υπερωρία όταν είναι «αναγκαία» από τον εργοδότη και κρίνεται ‘’εφικτό’’ να πραγματοποιηθούν από τον εργαζόμενο χωρίς βέβαια να προσδιορίζεται το ‘’εφικτό’’ στο βωμό της έντασης της εκμετάλλευσης. Προβλέπεται προσαύξηση 12% του κόστους υπερεργασίας όσων απασχολούνται με μερική ή εκ περιτροπής απασχόλησης. Το ποσοστό αυτό είναι τραγικά μικρότερο από την προσαύξηση του κόστους για τον εργοδότη που προβλέπεται για πλήρη απασχόληση των εργαζομένων. Συγκεκριμένα, η νόμιμη υπερωρία αμείβεται με προσαύξηση 40% για εργασία έως 120 ώρες ετησίως, για πάνω από 120 ώρες ετησίως προσαύξηση 60%, ενώ για κατ’ εξαίρεση (μη νόμιμη) υπερωρία προσαύξηση 80%. Με αυτόν τον τρόπο αβαντάρεται η υπερωρία στη μερική απασχόληση, αφού την καθιστά πολύ φθηνότερη και της παρέχει νομική κάλυψη.
• Ενίσχυση μαύρης εργασίας, καθώς προβλέπεται (με απλούς διακανονισμούς, ακόμα και με εικονικές προσλήψεις) η μείωση του προστίμου στους εργοδότες σε εταιρείες όπου απασχολούνται εργαζόμενοι που δεν είναι ασφαλισμένοι. Η μαύρη εργασία και τα ‘’μισά ένσημα’’ θα συνεχίσουν να βαράνε κόκκινο σε πολλούς κλάδους. Εκπτώσεις δίνονται στην εργοδοτική παραβατικότητα για μαύρη εργασία καθώς αν ο εργοδότης προσλάβει τον αδήλωτο εργαζόμενο με πλήρη απασχόληση, το πρόστιμο πέφτει από 10.500 ευρώ μόλις στα 2.000 ευρώ, ενώ εκπτώσεις προβλέπονται και στις εποχιακές εργασίες όπου η διάρκεια πρόσληψης πέφτει από το 12μηνο στο 3ηνο.Επιπλέον ορίζεται η συνυπευθυνότητα του εργαζόμενου για την μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών από τον εργοδότη, με αποτέλεσμα τη μη ασφαλιστική του κάλυψη!
• Ενίσχυση των σχέσεων μερικής απασχόλησης, των zero contracts και των ατομικών συμβάσεων εργασίας μικρής χρονικής διάρκειας (ώρων, μερών και μηνών) για να καλύπτονται οι εποχιακές ανάγκες των εταιρειών με το χαμηλότερο κόστος και τη γνωστή ανακύκλωση των εργαζομένων
Νέο χτύπημα ενάντια στην Κυριακάτικη Αργία
• Εξαιρούνται τα κέντρα διανομής εμπορευμάτων πώλησης από την Κυριακάτικη Αργία. Οι εργαζόμενοι στις αποθήκες των σούπερ μάρκετ και σε logistic που εργάζονται κάτω από τις πιο άθλιες εργασιακές σχέσεις και συνθήκες, με την εντατικοποίηση να χτυπά κόκκινο, δεν θα έχουν μέρα για να ξεκουραστούν και να περάσουν με την οικογένεια τους. Καταργεί ένα δικαίωμα εκατοντάδων χρόνων κατακτημένο με θυσίες και σκληρούς αγώνες. Ενισχύει και με αυτό την κερδοφορία του κλάδου, ενισχύοντας την εκμετάλλευση χιλιάδων εργαζόμενων, διαλύοντας κάθε προσωπική και οικογενειακή ζωή τους.
Ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων
• Δίνεται η δυνατότητα στα δημοτικά συμβούλια “κατά την κρίση τους” και χωρίς αυξημένη πλειοψηφία ή αιτιολόγηση να εκχωρούν σε ιδιώτες την εκτέλεση σειράς υπηρεσιών “η συλλογή και μεταφορά στερεών αποβλήτων, την καθαριότητα κοινοχρήστων χώρων και δημοτικών κτηρίων , την συντήρηση πρασίνου και ηλεκτροφωτισμού “. Δηλαδή προχωρούν στην ιδιωτικοποίηση βασικών τομέων των Δήμων.
Η ανάπτυξή τους πατάει πάνω στα συντρίμμια των εργατικών δικαιωμάτων
Πρόκειται, λοιπόν, για ένα νομοσχέδιο που φέρνει χειρότερους όρους και συνθήκες εργασίας για τους εργαζόμενους, που αυξάνει την ελαστική εργασία και την ανεργία, που στοχεύει στην τόνωση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων και καταπατά τα δικαιώματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Η κυβέρνηση της ΝΔ και το κεφάλαιο , πάνω στο στρωμένο έδαφος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, χτυπούν τα πρωτοβάθμια σωματεία. Ξέρουν καλά πως μόνο από την βάση με τη δράση των εργαζόμενων μπορούν να ξεσπάσουν μαχητικοί αποφασιστικοί αγώνες και να αναγεννηθεί η συλλογική ταξική πάλη. Επιδιώκουν να τσακίσουν το δικαίωμα της απεργίας παρέχοντας με τον τρόπο αυτό την δυνατότητα στην εργοδοσία να υλοποιήσει ανεμπόδιστα τους αντεργατικούς της σχεδιασμούς.
Καμιά ανακωχή και καμιά αναμονή. Δεν θα επιτρέψουμε αυτή να είναι η καθημερινότητα μας!
Όλα αυτά γίνονται σε μια περίοδο στην οποία το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, όπως και άλλα σωματεία, έχει ξεδιπλώσει την προσπάθεια για την υπογραφή κλαδικής συλλογικής σύμβασης. Εδώ και καιρό το Σωματείο δίνει τη μάχη απέναντι στους εργοδότες του κλάδου για αυξήσεις στους μισθούς, για να συμπεριληφθούν στην συλλογική σύμβαση οι εργαζόμενοι με «μπλοκάκι», για να κατοχυρωθεί το δικαίωμα στην μητρότητα και στην εγκυμοσύνη. Για να μπει ένα φρένο στην υπερεκμετάλλευση των νέων συναδέλφων μας που αποτελούν τον πιο ευάλωτο στόχο των αντεργατικών πολιτικών.
Συνδέουμε τον αγώνα μας ενάντια στο αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο με τον αγώνα μας για υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας, την πάλη ενάντια στην ελαστική εργασία, την προσπάθεια μας για ένα μαζικό διεκδικητικό σωματείο. Με προμετωπίδα τις δικές μας ανάγκες απέναντι στις πολιτικές για την ανάταξη της κερδοφορίας τους, συντονιζόμαστε με κάθε σωματείο που παλεύει σε ταξική αγωνιστική κατεύθυνση. Ταυτόχρονα ως εργαζόμενοι μηχανικοί/τεχνικοί οφείλουμε να παλέψουμε για την προστασία του περιβάλλοντος και του δομημένου χώρου, ενάντια στα συμφέροντα του κεφαλαίου, με τρόπο που να μην χάνομαι θέσεις εργασίας
Το προηγούμενο διάστημα, για πρώτη φορά ίσως τα τελευταία χρόνια, πραγματοποιήθηκαν πριν την ψήφιση δύο μαχητικές πανεργατικές απεργίες, η πρώτη μάλιστα (24/9) κόντρα σε ΓΣΕΕ, δικαστικές αποφάσεις (βλ. Λιμάνι) και εργοδοτική τρομοκρατία, με ένα ευρύ αγωνιστικό δυναμικό να στέλνει μηνύματα αντίστασης και «ανυπακοής». Καθήκον για το μαχόμενο ταξικό κίνημα, τα πρωτοβάθμια σωματεία, και τον κόσμο του αγώνα η συνέχιση και η κλιμάκωση του αγώνα. Ξέρουμε καλά ότι ο κυβερνητικός εργοδοτικός συνδικαλισμός σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ είναι σε γραμμή συνεννόησης με την κυβέρνηση, το κεφάλαιο και το ΣΕΒ. Γι’ αυτό έχει αρνηθεί κάθε απεργιακό σχεδιασμό ενόψει της ψήφισης του νομοσχεδίου και στηρίζει την κυβέρνηση, την ΕΕ και τον ΣΕΒ. Καμία αυταπάτη δεν τρέφουμε και για το ΕΚΑ που καταψήφισε την όποια δυνατότητα απεργίας και περιμένει να περάσει το σχέδιο νόμου χωρίς να κουνηθεί φύλλο. Παρά την προσπάθεια του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού και της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας – μαφίας να χαλιναγωγήσουν τα σωματεία, τα εργατικά κέντρα και τις μορφές οργάνωσης και πάλης των εργαζομένων, οι εργαζόμενοι έδειξαν ότι δεν το βάζουν κάτω και δε θα χαρίσουν σε κυβέρνηση και εργοδοσία τις κατακτήσεις που κερδήθηκαν με απεργίες και αγώνες διαρκείας. Μέσα από τη συλλογική δράση, τα σωματεία και τα συνδικάτα.
Το ταξικό εργατικό κίνημα πρέπει να απαντήσει αποφασιστικά, με ενωτικό, μαζικό, ταξικό αγώνα, καλώντας το λαό και τη νεολαία να βγουν στο δρόμο απαιτώντας να αποσυρθούν εδώ και τώρα το νομοσχέδιο και όλες οι αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις.
Απαιτούμε την απόσυρση του νομοθετικού εκτρώματος
• Υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας με ριζικές αυξήσεις στους μισθούς. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, κατάργηση της ελαστικής εργασίας. Να επιστραφούν όλοι οι κλεμμένοι μισθοί και δικαιώματα
• Κάτω τα χέρια από τα συνδικάτα, το δικαίωμα στην απεργία, την συλλογική πάλη και δράση
• Παλεύουμε ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, κάτω τα χέρια από ΔΕΗ, συγκοινωνίες, ΕΥΔΑΠ και όλα τα δημόσια αγαθά-«φιλέτα» που έχει βάλει στο μάτι το κεφάλαιο.
• Μείωση του χρόνου εργασίας. Για να δουλέψουν οι άνεργοι, για να πάρουμε πίσω τον κλεμμένο πλούτο μας.
• Αγώνας ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή που φέρνει η υποταγή των πάντων στην κερδοφορία του κεφαλαίου.
Παλεύουμε για την ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου. Διεκδικούμε σύγχρονους όρους δουλειάς κι αμοιβής και σύγχρονα δικαιώματα!
