Αλληλεγγύη το όπλο των λαών
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Λέσβου
Έχουμε φθάσει στο σημείο όταν ακούμε την πιθανότητα κακοκαιρίας, οι πρώτες κουβέντες και σκέψεις να είναι λίγα χιλιόμετρα έξω απ’ τη Μυτιλήνη σε αυτό το κολαστήριο της Μόριας, να σκεφτόμαστε ποιος κατατρεγμένος, ντόπιος άστεγος ή πρόσφυγας θα βρεθεί την επόμενη μέρα με τη λάσπη ως το λαιμό, με κρυοπαγήματα σε όλο του το κορμί. Ποιο χωριό σαν την Καλλονή, ποια γειτονιά σαν τη Μάνδρα της Αττικής θα μετατραπεί σε κρανίου τόπο.
Τι τα συνδέει όλα αυτά; Οι καταστροφικές πολιτικές του κέρδους και της παντοκρατορίας της Αγοράς που υπηρετούν πιστά και διαχρονικά οι κυβερνήσεις που προσκυνάνε το κεφάλαιο και την Ε.Ε. Αυτοί που από σήμερα είναι έτοιμοι να πάρουν τα σπίτια του κοσμάκη για να ολοκληρωθεί η τρίτη αξιολόγηση, αυτοί που πουλάνε βόμβες στους σφαγείς της Υεμένης, αυτοί που πνίγουν κόσμο στη Μεσόγειο και δημιουργούν κολαστήρια όπως η Μόρια, αυτοί που από τη μία για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι η διατήρηση των στρατιωτικών βάσεων του ΝΑΤΟ και από την άλλη στοιβάζουν και γκετοποιούν τους πρόσφυγες (αφήνοντας παιχνίδια εκατομμυρίων ευρώ να παίζονται στις πλάτες τους), είτε τους επαναπροωθούν στην ‘’ασφαλή ‘’ Τουρκία.
Πάνω από ένα μήνα περίπου μια ομάδα προσφύγων προσπαθώντας να ξεφύγουν από την φρίκη χωρίς τέλος, από το κολαστήριο της Μόριας κατέβηκε στην πόλη της Μυτιλήνης, στην πλατεία Σαπφούς απαιτώντας το βασικό ανθρώπινο δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης αφού το μοναδικό «έγκλημα» που τους κρατούσε καθηλωμένους, ήταν η προσπάθειά τους να αποδράσουν από τους πολέμους που μαστίζουν τις πατρίδες τους, η ελπίδα ότι το ταξίδι στην Ευρώπη θα διασφαλίσει σε αυτούς και στα παιδιά τους μια ανθρώπινη ζωή. Λογάριασαν όμως χωρίς τους δεσμοφύλακες που ακούν στο όνομα της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, της Frontex, και των εγχώριων υποστηρικτών τους δηλαδή την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ (και των επίδοξων αντικαταστατών τους).
Τόλμησαν να απαιτήσουν την περίφημη μπλε σφραγίδα που θα τους επιτρέπει να πάνε ένα βήμα παρακάτω στην οδύσσειά τους. Τόλμησαν να μάθουν το σύνθημα στα ελληνικά ‘’ελευθερία για όλους’’ και να γίνει κεντρικό σύνθημα στον αγώνα τους. Τι έκαναν οι δεσμοφύλακές τους; Φρόντισαν να κόψουν κάθε δυνατότητα ο αγώνας αυτός να συνεχιστεί. Προσπάθησαν με κάθε τρόπο να αποκόψουν τον αγώνα τους με κάθε μορφή αλληλέγγυας δράσης.
-Πώς; Άνοιξαν οι πόρτες της Εργατικής Λέσχης σε μανάδες και μωρά παιδιά για να προφυλαχτούν από τη βροχή. Η επόμενη μέρα; Έξωση στην Εργατική Λέσχη!
-Πώς; Είχαν πανό αλληλέγγυων δίπλα τους; Με κλωτσιές το αποκαθηλώνει ο αντιδήμαρχος Λέσβου Κατζανός διώχνοντάς και τραμπουκίζοντάς τους από την πλατεία.
Κι όταν είδαν ότι δεν μπορούσαν να πετύχουν το στόχο τους και ότι το κίνημα αλληλεγγύης δυνάμωνε εξαπέλυσαν τον φασιστικό συρφετό των φανερών και κρυφών χρυσαυγιτών αλλά και τους «ευυπόληπτους πολίτες» του μπλοκ του «Ναι» στο δημοψήφισμα του ’15.
Αφού λοιπόν κόπηκαν όλες οι δυνατότητες για τη συνέχιση του αγώνα στην πλατεία, οι πρόσφυγες αποφάσισαν να καταλάβουν τα γραφεία του κυβερνητικού κόμματος, τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στη Μυτιλήνη μετά από την μαζική αντιφασιστική πορεία το Σάββατο 25/11, για να μπορούν να συνεχίσουν τον αγώνα τους μέχρι τη δικαίωση όλων των αιτημάτων τους.
Το πολύμορφο κίνημα αλληλεγγύης όπως και τον προηγούμενο μήνα στην πλατεία Σαπφούς συνεχίζει να τους στηρίζει. Αντί όμως ο ΣΥΡΙΖΑ να ταρακουνηθεί αντιμετωπίζοντας το πρόβλημα, τουλάχιστον τώρα που πέρασε και το κατώφλι του «σπιτιού» του, άρχισε σαν καλός μαθητής των Σαμαροβενιζέλων να ψάχνει για «υποκινητές». Και τους βρήκε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Άξιος ο μισθός τους αλλά καθόλου πρωτότυπο το αποτέλεσμα της «κοπιαστικής» εργασίας τους. Διαπιστευτήρια δεν θα δώσουμε σε καμία κυβέρνηση και ειδικά σε αυτή που ντροπιάζει το όνομα της Αριστεράς. Αυτά τα δίνουμε καθημερινά στους χώρους δουλειάς μας και στα κοινωνικά μέτωπα που δρούμε.
Θέλει περίσσιο θράσος οι τυχοδιώκτες, που εκμεταλλεύτηκαν την αγωνία, τις ελπίδες ενός ολόκληρου λαού για να σκαρφαλώσουν στην κυβέρνηση και να στρογγυλοκαθίσουν στις καρέκλες των υπουργείων και των άλλων κυβερνητικών θέσεων, να κατηγορούν για τυχοδιωκτισμό όσους μάτωσαν και ματώνουν στα μετερίζια των ταξικών και κοινωνικών αγώνων.
Θέλει περίσσιο θράσος αυτοί που έχουν κάνει τη Μόρια συνώνυμη της κόλασης να κατηγορούν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ότι παρασύρει τους αγωνιζόμενους πρόσφυγες θαρρείς κι αυτοί είναι τίποτα άβουλα πλάσματα. Αν δεν είναι αυτό μορφή ρατσισμού τότε τι είναι;
Αυτό λοιπόν που έχουμε να δηλώσουμε, όχι φυσικά στη κυβέρνηση της υποταγής και τους χειροκροτητές του Μουζάλα, αλλά στη κοινωνία της Λέσβου και στο κίνημα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες αλλά και στους ίδιους, είναι πως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συνεχίσει να βρίσκεται δίπλα στον αγώνα των προσφύγων. Θα συνεχίζει να στηρίζει τα αιτήματα του συγκεκριμένου τμήματος τους που βρίσκεται στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στη Μυτιλήνη πιστεύοντας ότι η δικαίωσή τους θα αποτελέσει ρωγμή στο καθεστώς που έχει μετατρέψει τα νησιά σε φυλακή.
Σε αυτό το σημείο θεωρούμε ότι οι αγώνες γενικότερα αλλά και ο συγκεκριμένος ειδικότερα πρέπει να συνδεθεί με το συνολικότερο αίτημα να κλείσει η Μόρια κι όλα τα αντίστοιχα κολαστήρια ανά τη χώρα, να δοθεί σε όλους τους εγκλωβισμένους πρόσφυγες και μετανάστες στα νησιά μας και στη χώρα η δυνατότητα να φτάσουν στους τόπους προορισμού τους. Να συνδεθεί το αίτημά τους με την κατάργηση της συμφωνίας ΕΕ – Τουρκίας και την ανατροπή της αντιπροσφυγικής πολιτικής των κυβερνήσεων και της ΕΕ. Ο αγώνας τους να συνδεθεί με τους αγώνες των εργαζόμενων του τόπου μας για ψωμί, δουλειά και λευτεριά καταδεικνύοντας πως …κοινός είναι ο φταίχτης για την κατάσταση τόσο των προσφύγων και μεταναστών όσο και των δεινών της εργαζόμενης πλειοψηφίας στο τόπο μας. Καλούμε και κάθε συλλογικότητα ή αγωνιστή που συμμετέχει στο κίνημα αλληλεγγύης σε αυτό το δρόμο.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Λέσβου και τα μέλη της θα συνεχίσουν να στηρίζουν και να εκφράζονται στην κατεύθυνση όπου ντόπιοι και μετανάστες μαζί στον αγώνα για ελευθερία, θα συνεχίσουν να δίνουν το παρών δείχνοντας τους φταίχτες και προτείνοντας με πολιτικό θάρρος τρόπους και μέσα για να ραγίσει επιτέλους ο πάγος!
«Γιατί θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου και η ψυχή μου θα με ρωτήσει:
“Μίλησες; Υπερασπίστηκες τον αδύναμο;” … Ξέρετε γιατί; Για ένα μόνο λόγο. Για να αλλάξω τον κόσμο. Αυτό με ενδιαφέρει μόνο. Δυστυχώς αυτό με ενδιαφέρει μόνο».
29/11/2017
