Σωματείο Εργαζομένων του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης
Η ημερομηνία, που το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης θα ανοίξει και πάλι τις πόρτες του για να υποδεχθεί το κοινό στην έκθεση της μόνιμης συλλογής του, πλησιάζει.
Την ίδια ώρα όμως διαπιστώνουμε ότι μια σειρά από προβλήματα ζωτικής σημασίας, τα οποία μπορούν να υπονομεύσουν τόσο τη λειτουργία του Μουσείου όσο και το σύνολο του έργου που οφείλει να προσφέρει στην κοινωνία ως θεσμός του σύγχρονου πολιτισμού, μπαίνουν για μια ακόμα φορά κάτω από το χαλί. Και πολύ φοβόμαστε ότι θα εκραγούν ως βόμβα στα θεμέλιά του, όταν κοπούν οι κορδέλες, αποχωρήσουν οι επίσημοι και σβήσουν οι κάμερες.
Η επιλογή της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας –την οποία υιοθέτησε και η σημερινή– δηλαδή να οδηγηθεί το ΕΜΣΤ προς τα εγκαίνια της μόνιμης συλλογής του με έναν μεταβατικό διευθυντή που προσφέρει τις υπηρεσίες του αμισθί και με τη συνδρομή εξωθεσμικών παραγόντων, έχει αποδειχθεί επιεικώς άστοχη και αναποτελεσματική.
Η άρνηση του μεταβατικού διευθυντή να αναλάβει το σύνολο των αρμοδιοτήτων του, όπως αυτές απορρέουν από τον Ιδρυτικό Νόμο, δημιουργεί τεράστια προβλήματα στη λειτουργία του ΕΜΣΤ και δυσκολεύει στο έπακρο τη διεκπεραίωση των καθηκόντων των υπαλλήλων.
Ταυτόχρονα, η εμπλοκή εξωθεσμικών παραγόντων στη λειτουργία του Μουσείου και η υποκατάσταση από μέρους τους του ρόλου του διευθυντή, δημιουργεί μεγαλύτερη σύγχυση και δυσλειτουργίες.
Δεν θα σταματήσουμε να υπογραμμίζουμε, το τεράστιο κενό που υπάρχει στο προσωπικό του ΕΜΣΤ, αφού 32% των ήδη ελλειμματικών οργανικών θέσεων που προβλέπει ο Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας παραμένουν κενές.
Το Δ.Σ. του ΕΜΣΤ δεν έχει αγγίξει καθόλου το θέμα της διάρθρωσης του Φορέα και της εφαρμογής του οργανογράμματος, ενώ και ο ίδιος ο ΕΚΛ έχει απίστευτα κενά ως προς το σύνολο των διαδικασιών που θα πρέπει να διέπουν τον φορέα.
Καθώς προχωράει το έργο της εγκατάστασης της μόνιμης συλλογής, οι εργαζόμενοι έχουμε εντοπίσει και επισημάνει μια σειρά από αστοχίες, παραλείψεις, προβλήματα και λανθασμένες εφαρμογές, αναφορικά με μέρος των εργασιών και του εξοπλισμού που συνιστούν ως αρθρωμένο σύνολο το έργο υλοποίησης του συνολικού ανοίγματος του ΕΜΣΤ. Αντί η διεύθυνση, η διοίκηση και η πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟΑ να ακούσουν και να διερευνήσουν τις επισημάνσεις των εργαζομένων, έχουμε δει το τελευταίο διάστημα να ενορχηστρώνονται μεθοδεύσεις απαξίωσης και υποβιβασμού τους με στόχο τη μετάθεση σε αυτούς ευθυνών που σε κάθε περίπτωση βαραίνουν άλλους παράγοντες.
Αν μέχρι σήμερα το Μουσείο έχει καταφέρει να λειτουργήσει χωρίς διάρθρωση, χωρίς συγκεκριμένο καθορισμό των υπαλληλικών αρμοδιοτήτων και με μια απούσα Διεύθυνση, αυτό οφείλεται στις προσπάθειες και στο φιλότιμο των εργαζομένων του. Δεν υπάρχει κανείς που να θέλει περισσότερο από εμάς, το ΕΜΣΤ ανοιχτό στην κοινωνία και λειτουργικό για τους επισκέπτες του.
Είμαστε αυτές και αυτοί, που σε δύσκολες συνθήκες, έχουμε συμβάλει ώστε το ΕΜΣΤ από το 2000 έως σήμερα να έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 119 εκθέσεις, 200 δράσεις και προγράμματα -με την επισκεψιμότητα των εκθέσεων & δράσεων του σε Ελλάδα και εξωτερικό να αγγίζει τα 2.000.000 επισκέπτες.
Το ΕΜΣΤ δεν έκλεισε ποτέ. Μπορεί να ανέστειλε την εκθεσιακή του δραστηριότητα στις αρχές του 2019, αλλά δεν σταμάτησε ούτε στιγμή το έργο του, που αφορά τη σύγχρονη τέχνη. Τα προγράμματα, η έρευνα και η τεκμηρίωση συνεχίστηκαν και συνεχίζονται παράλληλα με το κοπιαστικό έργο της εγκατάστασης της μόνιμης συλλογής και της βελτίωσης των εγκαταστάσεων και του εξοπλισμού του. Πρωταγωνιστές και παρόντες σε αυτή την άοκνη προσπάθεια είναι πρώτα από όλους οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και εργαζόμενές του.
Οι εργαζόμενοι στο ΕΜΣΤ δεν θα ανεχθούμε καμία μετακύλιση ευθυνών και θα σταθούμε απέναντι σε μεθοδεύσεις που εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τους καταστατικούς στόχους του Μουσείου.
Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για ένα Μουσείο ανοιχτό στην κοινωνία, υπερασπιζόμενοι τον δημόσιο χαρακτήρα του.
Παλεύουμε για:
• Αύξηση των οργανικών θέσεων εργασίας και κάλυψή τους από μόνιμο προσωπικό
• Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας
• Επέκταση του επιδόματος βαρέων και ανθυγιεινών σε όλες εκείνες τις κατηγορίες εργαζομένων στα ΝΠΙΔ στις οποίες δεν καταβάλλονται, μολονότι αυτό συμβαίνει σε αντίστοιχες ειδικότητες εργαζομένων στο ΥΠΠΟΑ.