Ένωση Γονέων της 3ης Δημοτικής Κοινότητας του Δήμου Αθηναίων
Ανοιχτή επιστολή γονέων προς τους μαθητές
Το τελευταίο διάστημα τα σχολεία και οι μαθητές μας έχουν μπει στο στόχαστρο εθνικιστικών κύκλων. Ακροδεξιές ομάδες με πρόσχημα το Μακεδονικό, την υπόθεση Κατσίφα κ.α., με συνθήματα γεμάτα μίσος επιδίδονται σε μια πατριδοκαπηλία και με παρακρατικές μεθόδους, ανώνυμα και μουλωχτά και φυσικά έξω από κάθε συλλογική διαδικασία, καλούν σε εθνικιστικές καταλήψεις.
Η στόχευση του φασισμού στη νεολαία δεν είναι τυχαία. Μέσα από την αλλοίωση της Ιστορίας στοχεύουν στις νεανικές συνειδήσεις για να νομιμοποιηθεί σ’ αυτές ο φασισμός και να ξεπλυθεί ιδεολογικά το ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής.
Αγαπητά μας παιδιά
• Αυτοί που δε λένε μια λέξη για τη λιτότητα και την εκμετάλλευση, για τον πατέρα σου και τη μητέρα σου που απολύθηκε ή του κόπηκε ο μισθός με αποτέλεσμα η μετανάστευση να φαντάζει στα μάτια σας σαν η μόνη λύση για το μέλλον.
• Αυτοί που δε λένε λέξη για το εκπαιδευτικό σύστημα, την πολιτιστική παρακμή και επιδιώκουν τη χειραγώγηση μέσω της αμορφωσιάς.
• Αυτοί των οποίων οι ιδεολογικοί πρόγονοι ευθύνονται για τον όλεθρο και τις καταστροφές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τα πεινασμένα παιδιά της Κατοχής, τα καμένα χωριά από τους Γερμανούς και το Ολοκαύτωμα των Εβραίων.
• Αυτοί που ζητούν την εξόντωση όσων έχουν άλλο χρώμα, γλώσσα, θρησκεία και στρέφονται ενάντια σε κάθε διαφορετικό (ΑΜΕΑ, σεξουαλικό προσανατολισμό κ.α.) και ηττήθηκαν στην προσπάθεια για ρατσιστική στοχοποίηση των προσφύγων και μεταναστών συμμαθητών σου.
• Αυτοί που δεν είπαν μία λέξη για τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου, του Φύσσα και του Λουκμάν.
Είναι οι ίδιοι που προσπάθησαν να καταστείλουν τις κινητοποιήσεις για καλύτερο σχολείο και τώρα παρουσιάζονται ως αντισυστημικοί και αγνοί πατριώτες, που νοιάζονται για το καλό σου και το καλό της χώρας. Προσπαθούν να σπείρουν αλυτρωτικές και εθνικιστικές αντιλήψεις και διεκδικήσεις, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που μπορούν να έχουν για τη χώρα και το λαό μας. Τη στιγμή που σου μιλάνε για εθνικά θέματα, εννοούν να ετοιμαστείς να πολεμήσεις για τα κέρδη των αφεντικών τους, αντί να παλέψεις για τα δικαιώματα σου και τις ανάγκες σου. Πίσω από το “αγνό πατριωτισμό” βρίσκεται ο επικίνδυνος εθνικισμός, το μίσος και ο φασισμός.
Εχθρός μας είναι η φτώχεια, η εκμετάλλευση, οι τράπεζες, ο πόλεμος και ο φασισμός. Όχι οι γειτονικοί λαοί, η διαφορετικότητα και οι πρόσφυγες συμμαθητές σου.
Καλούμε όλους τους μαθητές να σηκώσουν κεφάλι απέναντί τους. Να στρέψουν την αγωνιστική τους διάθεση και τη νεανική ανησυχία ενάντια σε ό,τι στερεί τα όνειρά τους. Να παλέψουν για μια αναβαθμισμένη Δημόσια Παιδεία των σύγχρονων αναγκών, για δουλειά με δικαιώματα και όχι με ανασφάλεια, για ένα αισιόδοξο μέλλον. Ενάντια στον πόλεμο και το ρατσισμό.
Θα στηρίξουμε πιθανές πρωτοβουλίες μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών, ώστε να μετατραπεί η εθνικιστική φιέστα σε μέρα πολύμορφης δράσης ενάντια στον φασισμό και τον εθνικισμό.
Το ΔΣ της Ένωσης Γονέων της 3ης Δημοτικής Κοινότητας του Δήμου Αθηναίων
Τι το κακό (ή και «χυδαίο») είχε το σχόλιο που έστειλα το μεσημέρι και το κόψατε; Βάσει ποιας αριστερής/κομμουνιστικής πολιτικής αρχής ή αριστερού/κομμουνιστικού ηθικού κανόνα είναι ανεπίτρεπτη η αριστερή κριτική για τον τρόπο με τον οποίο κατά πλειοψηφία ασκεί τον αντιφασιστικό της αγώνα η Αριστερά και η οποία κριτική αποσκοπεί στο να γίνει αυτός ο αγώνας αποτελεσματικός, όπως «φώναζε» το σχόλιό μου ότι είχε ως σκοπό; Δηλαδή, τόσο ευχαριστημένη είναι η διαχειριστική ομάδα τής Παντιέρας από το performance τής υπάρχουσας αριστερής αντιφασιστικής στρατηγικής και δεν επιτρέπει να ακουστεί καμία άλλη αντίληψη/ιδέα/πρόταση; Κι αν είναι τόσο ευχαριστημένη επειδή (με τη συμβολή τού αντιφασιστικού σχεδιασμού που ακολουθείται για χρόνια, λέω εγώ) η Χρυσή Αυγή από το 0,29% και τις 19.624 ψήφους τού 2009 έχει εκτοξευτεί στο 6,99% και στις 379.722 ψήφους που την ανέβασαν τρίτο σε δύναμη κοινοβουλευτικό κόμμα, πότε θα αρχίσει να ανησυχεί ότι ίσως κάτι δεν πάει καλά, ότι κάτι δεν κάνουμε καλά κι εμείς, και να διερωτάται μήπως πρέπει να το πάρουμε αλλιώς; Όταν η Χρυσή Αυγή φτάσει στο 16,99% και στα 922.958 κουκιά;;;
ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΣΟΒΑΡΗΣ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΑΣ
Έγραψα στο παραπάνω σχόλιο:
Βάσει ποιας αριστερής/κομμουνιστικής πολιτικής αρχής ή αριστερού/κομμουνιστικού ηθικού κανόνα είναι ανεπίτρεπτη η αριστερή κριτική για τον τρόπο με τον οποίο κατά πλειοψηφία ασκεί τον αντιφασιστικό της αγώνα η Αριστερά […];
Αυτό είναι λάθος. Μου «έφυγε» λόγω κεκτημένης ταχύτητας που την προκάλεσε η πολύ δυσάρεστη έκπληξη του αναίτιου (απ’ όσο μπορώ να δω εγώ) κοψίματος του προηγούμενου σχολίου μου. Όχι, δεν είναι πλειοψηφική μέσα στην Αριστερά η αντιφασιστική στρατηγική που επικρίνω επειδή κατά την άποψή μου είναι αναποτελεσματική. Η στρατηγική αυτή είναι πλειοψηφική και μάλιστα καταθλιπτικά πλειοψηφική μόνο μέσα στο χώρο τής λεγόμενης «εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς» (εξαιρείται η πλειοψηφική μερίδα τής ΛΑΕ). Αν λάβουμε υπ’ όψη μας ότι μέσα στο χώρο τής όλης Αριστεράς συμπεριλαμβάνεται το μακράν πρώτο σε επιρροή και κόσμο που το ακολουθεί ΚΚΕ, το οποίο, χωρίς να παίρνει άριστα στον αντιφασιστικό αγώνα, ένα λίαν καλώς μάλλον το δικαιούται μια και αποφεύγει το λάθος τής «εθνοφαγίας», αυτό που έγραψα περί «πλειοψηφίας» δεν στέκει ούτε με …πατερίτσες!
Δεν ξέρω τι σου κόψανε, Λέφτ, αλλά το κείμενο των γονέων δε μου φαίνεται εσφαλμένο. Ελλιπές ίσως, αλλά όχι κακό.
Ισως, αν το συνέτασσα εγώ, θα έριχνα περισσότερο βάρος στο ξεβράκωμα της εθνικιστικής/φασιστικής υποκρισίας, δηλαδή χτυπώντας ακριβώς σε αυτό που πάνε να πουλήσουνε στα εθνικιστικά χαζοπούλια. Θα τους μιλούσα και για την αντεθνική/προδοτική συμπεριφορά των προγόνων τους, αρχίζοντας από την Μικρασιατική Εκστρατεία, την Κατοχή, την Κύπρο.
Κακώς αφήνουμε τους ΠΑΤΡΙΔΟΜΠΑΙΧΤΕΣ να το παίζουν “πατριώτες”, δίπλα στους κοσμοπολίτες του τΣυριζανέλ.
Και θάθελα κι ένα σύνθημα, κοντά στα άλλα;
Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΝΤΕΣΕΣ!
Φίλε ένα,
Ήταν ένα σχόλιο που χωρίς να αιτιολογεί και να περιέχει εξηγήσεις εκδήλωνε τη διαφωνία μου για το γεγονός ότι η ανοιχτή επιστολή τών γονέων δεν απέφευγε τα αριστερά αντιφασιστικά κλισέ που εγώ κρίνω αναποτελεσματικά (και η πραγματικότητα μάλλον με δικαιώνει, όπως εξηγώ κάπως και στο σχόλιο με το οποίο διαμαρτυρήθηκα για το κόψιμο). Η μορφή του ήταν «τσιγκλιστική», ακριβώς για να προσελκύσω το ενδιαφέρον, να προκαλέσω την κατάθεση αντιρρήσεων και να γίνει κουβέντα (αυτό δεν είναι το ζητούμενο; να γίνεται κουβέντα;).
Μου γράφεις πως δεν σου φαίνεται εσφαλμένο και το χαρακτηρίζεις ελλιπές ίσως, αλλά όχι κακό. Και μου περιγράφεις ακόμα συνοπτικά πώς θα το τροποποιούσες βελτιωτικά εσύ (και συμφωνώ).
Εμένα, όμως, φίλε ένα, άλλο με τρώει, άλλο μού τρυπάει την ψυχή και το μυαλό. Ότι δεν βλέπω σ’ αυτό το γράμμα, όπως και σ’ άλλα γράμματα και σε κείμενα και σε αναλύσεις και στης Παναγιάς τα μάτια, εκείνη την καρδιά που ο Μεγάλος (ο δικός μας Μεγάλος, γιατί έχουμε κι εμείς τούς Μεγάλους μας, όχι μόνο οι Ρώσοι…) έβγαλε μέσα από τα σωθικά του σαν δεύτερος Ντάνκο*, για να τυφλώσει τους στρατοδίκες του και να φωτίσει όλους τούς Έλληνες:
Έτσι αγαπάμε εμείς την Ελλάδα, με την καρδιά μας και με το αίμα μας!
Έχω κι άλλα να σου πω, κι εδώ κι αλλού (στη διαφωνία σου, μαζί με τον Τέλμαν, περί σοσιαλφασισμού, λόγου χάρη), αλλά όχι τώρα. Τώρα μού την έχει δώσει κι επειδή έχουν τελειώσει και τα φράγκα και πού λεφτά για μπύρες και μάλιστα Guinness, το ’χω ρίξει σ’ ένα κωλοουίσκι φτηνό από το Βασιλόπουλο. Δεν γαμιέται. Με νερό κατεβαίνει. Με νερό και με δάκρυα ακόμα καλύτερα…
Τα λέμε (και εβίβα! :-) )
ΥΓ Βεβαίως και κακώς, κάκιστα τους αφήνουμε. Και καλώς, κάλλιστα θα ’θελες το σύνθημα που σου λείπει. Όταν όμως γι’ αυτά κάποιοι θα σε πουν, ίσως, «φασίστα», εγώ θα βρεθώ δίπλα σου: οὐδ’ ἐγκαταλείψω τὸν παραστάτην!
* Μαξίμ Γκόρκι, Η φλογερή καρδιά τού Ντάνκο