Είναι γνωστές οι παρεμβάσεις, οι αποκαλύψεις και οι τεκμηριωμένες καταγγελίες της ΠΕΝΕΝ αναφορικά με την συστηματική παραβίαση του θεσμικού πλαισίου που ορίζεται για τα ωράρια εργασίας και ανάπαυσης των Ναυτικών στα Ακτοπλοϊκά και Ε/Γ-Ο/Γ πλοία και στα πλοία των Πορθμειακών γραμμών.
Η πρόσφατη πρωτοβουλία της ΠΕΝΕΝ ανέδειξε το πρόβλημα αυτό τόσο στην Ακτοπλοΐα αλλά και στις γραμμές του Αργοσαρωνικού.
Για πρώτη φορά με την αποφασιστική παρέμβασή μας ασκήθηκε ουσιαστικός έλεγχος και οι Λιμενικές αρχές και υπηρεσίες του ΥΕΝ διαπίστωσαν αυτό που γνώριζαν προ καιρού, ότι υπάρχει γενικευμένη παραβίαση της Δ.Σ 180 σχετικά με τα ωράρια εργασίας και ανάπαυσης το οποίο με την ανοχή αυτών των υπηρεσιών συστηματικά το συγκάλυπταν και το υποβάθμιζαν βάζοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια των πλοίων και των επιβαινόντων.
Πλέον το ΥΝΑ και οι υπηρεσίες έχουν στα χέρια τους τα αποτελέσματα των ελέγχων από τα οποία προκύπτει το καθεστώς των παραβιάσεων που αποκάλυψε η ΠΕΝΕΝ.
Υπεύθυνες για αυτές τις παραβιάσεις είναι όχι μόνο οι πλοιοκτήτριες εταιρίες αλλά και το ίδιο το ΥΝΑ το οποίο εγκρίνει δρομολόγια τα οποία εξ αρχής παραβιάζουν την Δ.Σ!!!
Κατά συνέπεια οι κυρώσεις σε βάρος εταιριών είναι προφανώς επιβεβλημένες αλλά δεν λύνουν στην ουσία το πρόβλημα.
Για να υπάρχει ουσιαστική αντιμετώπιση η πολιτική ηγεσία και το ΥΝΑ οφείλουν είτε να μειώσουν αμέσως τον αριθμό των εγκεκριμένων δρομολογίων, είτε τα πλοία που έχουν αυτές τις υπερβάσεις να τις καλύψουν με διπλό πλήρωμα όπως συμβαίνει με τα ταχύπλοα σκάφη που είναι δρομολογημένα στην Ακτοπλοΐα.
Με την ευκαιρία αυτής της δημόσιας παρέμβασής μας οφείλουμε να δώσουμε μια απάντηση στα Προεδρεία ΠΕΜΕΝ – Στέφενσων όπου μεταξύ των άλλων σε χθεσινή κοινή ανακοίνωσή τους αναφερόμενοι στην Πορθμειακή γραμμή Ρίου – Αντιρρίου αναφέρουν: «Στα πλοία της γραμμής με τις μειωμένες οργανικές συνθέσεις που ήταν αποτέλεσμα συναλλαγών εφοπλιστών – ΥΝΑ – Διοίκησης ΠΕΝΕΝ και τοπικού σωματείου, σε συνδυασμό με τις πραγματικές ανάγκες, προκαλεί εντατικοποίηση της δουλειάς, με ναυτεργάτες πολλαπλών καθηκόντων (παρκαδόροι από άλλες ειδικότητες κά)».
Οι φωστήρες και νεόκοποι του κομματικού συνδικαλισμού είτε πάσχουν από βαριάς μορφής Αλτσχάϊμερ είτε θέλουν να αναπαραστήσουν την αθλιότερη μορφή γκεμπελισμού. Μέσα στην πρεμούρα τους να τα βάλουν με την ΠΕΝΕΝ αυτογελοιοποιούνται και εξευτελίζονται δημόσια.
Η αλήθεια για την μείωση της σύνθεσης και επάνδρωσης στο Ρίο – Αντίρριο είναι η εξής: Μετά το άνοιγμα και την λειτουργία της γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου ο Πρόεδρος του τοπικού Σωματείου Γιώργος Ασημακόπουλος ο οποίος τα τελευταία χρόνια συνεργαζόταν στενά με το ΠΑΜΕ και κυρίως με τις δυνάμεις ΠΕΜΕΝ – Στέφενσων, και τον οποίο οι δυνάμεις αυτές επί σειρά ετών τον περιέφεραν και τον εμφάνιζαν ως συνεργαζόμενο στα Γενικά Συμβούλια της ΠΝΟ, σε συνεδριάσεις της Διοίκησης της ΠΝΟ, σε συγκεντρώσεις και συσκέψεις των δύο Σωματείων, στον ελεγχόμενο κομματικό και παραταξιακό τύπο (Ριζοσπάστης – 90,2 – Ναυτεργατική) και τον αξιοποιούσαν ως υπόδειγμα ταξικής συνέπειας και αγωνιστικότητας, ήταν αυτός που έβαλε φαρδιά – πλατιά την υπογραφή του στην προδοτική απόφαση με την οποία μειωνόταν κατά δύο άτομα η σύνθεση των F/B Ρίου – Αντιρρίου προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των εφοπλιστών και να προστατευθούν οι θέσεις εργασίας…..
Σημειώνουμε δε ότι η ΠΕΝΕΝ κατήγγειλε την ίδια στιγμή αυτήν την επαίσχυντη απόφαση την οποία ουδέποτε καταδίκασαν δημόσια οι δυνάμεις του κομματικού συνδικαλισμού!!!
Από την άλλη η ΠΕΝΕΝ έδωσε μάχη και το 2007 επανήλθε ο ένας Ναύτης που είχε καταργηθεί ενώ με δικές της προσπάθειες αποκαταστάθηκε φέτος μετά από 12 χρόνια η σύνθεση που ίσχυε το 2004 πριν την λειτουργία της γέφυρας!!!
Αυτό το τελευταίο επιδεικτικά το αποσιωπούν στο λιβελογράφημά τους τα ερείπια του κομματικού συνδικαλισμού!!!
Αναφορικά επίσης με τα όσα ψευδώς ισχυρίζονται για την Διοίκηση του τοπικού Σωματείου Κέρκυρας – Ηγουμενίτσας θα υπάρχει τις αμέσως επόμενες μέρες απάντηση της τότε Διοίκησης του Σωματείου Ναυτεργατών Κέρκυρας – Ηγουμενίτσας.
Κατά τα λοιπά η βρώμικη λασπολογία θα πέσει στο κενό για άλλη μια φορά. Το μόνο που τους συνιστούμε εφόσον δεν επιθυμούν να κάνουν αυτοκριτική, τουλάχιστον να παραμείνουν στην ένοχη σιωπή τους.