Βαδίζοντας προς το κλείσιμο της αυλαίας των τοπικών εκλογών, ολοκληρώνεται το δεύτερο μέρος της διαδικασίας που οι δημότες, καλούνται να δώσουν το χρίσμα στην πολιτική εκείνη δύναμη που θα διαχειριστεί τις τύχες της πόλης για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Για τελευταία φορά μέχρι τις επόμενες εκλογές καλούμαστε να εκφέρουμε γνώμη ανάμεσα σε δύο αλληλοσυμπληρούμενες και ετεροκαθοριζόμενες εκδοχές διαχείρισης.
Εκφραστές και οι δύο κομμάτων και πολιτικών που συντηρούν και αναπαράγουν ένα καθεστώς στην πόλη και την κοινωνία που χειροτερεύει τη ζωή των κατοίκων, διατηρεί και ανακυκλώνει την κοινωνική και περιβαλλοντική φτώχεια.
Δεν κρατάμε ίσες αποστάσεις απο τους δύο «μονομάχους» του δεύτερου γύρου, ούτε ώς πρόσωπα, ούτε ώς πολιτικές τοποθετήσεις. Δεν θα καθορίσουμε όμως την πολιτική μας στάση ανάμεσα στις δύο παρατάξεις που διεκδικούν να διοικήσουν το δήμο, κάτω απο το καθεστώς της λογικής του μικρότερου κακού, μίας κούφιας αντιδεξιάς ρητορικής, ή στο πλαίσιο μιάς ανόητης αξιολόγησης με βάση τις ικανότητες των επικεφαλής. Αυτή η αντίληψη εγκλώβισε την Αριστερά σε συμπληρωματικό ρόλο δίπλα σε κυρίαρχα σχέδια και επιλογές και δεν βοήθησε την λαϊκή βούληση να διαμορφώσει αυτοτελή πολιτικά και κοινωνικά κριτήρια για τα συμφέροντα της.
Είναι δεδομένο ότι για να λυθούν τα μεγάλα προβλήματα στην πόλη, για να μπορέσει να βελτιωθεί η καθημερινότητα των δημοτών και για να απαλυνθούν οι πληγές που ανοίγουν οι βάρβαρες πολιτικές του κράτους και του μνημονιακού καθεστώτος, χρειάζεται σύγκρουση, λαϊκή κινητοποίηση και μία δημοτική αρχή που να είναι πρόθυμη να «σηκώσει κεφάλι». Ποιος απο τους δύο υποψήφιους έχει αυτές τις προθέσεις, είτε στα λόγια είτε στην πράξη απο τη μέχρι τώρα διαδρομή του;
Χρειάζεται να μπορεί και να θέλει να συγκρουστεί με όποια κυβέρνηση προκύψει για να διεκδικήσει περισσότερους πόρους για κοινωνική πολιτική, δομές και υπηρεσίες επαρκείς και αξιόπιστες για τους δημότες, έξω από τα στενά όρια του ΕΣΠΑ και των προγραμμάτων ανακύκλωσης της φτώχειας.
Είναι απαραίτητο να θέλει και να μπορεί να αντιμετωπίσει κατά μέτωπο την πολιτική του κεντρικού κράτους, που υποχρεώνει στην υποστελέχωση των υπηρεσιών, επιβάλλει συνθήκες εργασιακής ζούγκλας με ελαστικές μορφές απασχόλησης και εξευτελιστικούς μισθούς.
Να μειώσει τα δημοτικά τέλη για τους φτωχότερους δημότες, να τους προστατεύσει από τους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις λόγω χρεών σε τράπεζες και ΔΕΚΟ.
Πρέπει να είναι διατεθειμένος να αμφισβητήσει το νομικό πλαίσιο του Κλεισθένη, που υποχρεώνει στη σταδιακή αύξηση των εσόδων από ίδιους πόρους με αντίστοιχη μείωση τους από τον κρατικό προϋπολογισμό, πολιτική που οδηγεί σε εκχώρηση δομών και υπηρεσιών σε ιδιώτες, συμπράξεις και ανταποδοτικές πολιτικές.
Να έχει τη βούληση, να διαμορφώσει θεσμούς λαϊκής συμμετοχής με αποφασιστικό χαρακτήρα και ρόλο ή είναι και οι δύο δεσμευμένοι σε μία καρέκλα και ένα όργανο που επικυρώνει αποφάσεις κλειστών επιτελείων, χωρίς έλεγχο και λογοδοσία τους δημότες.
Ποιός απο τους δύο «μονομάχους» μπορεί και θέλει να σταθεί στο ύψος των απαιτήσεων της πόλης για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης σε ανθρώπινο περιβάλλον με αύξηση των ελεύθερων χώρων και του πράσινου;
Να σηκώσει το βάρος της σύγκρουσης με τα επιχειρηματικά συμφέροντα που καταστρέφουν το περιβάλλον και λεηλατούν τις υποδομές της ;
Να «βάλει πλάτη» για να κλείσει ο Μελισσανίδης τη ρυπογόνα μονάδα που συντηρεί δίπλα σε χώρους κατοικίας, άθλησης και ψυχαγωγίας; Για να φύγει η Lafarge, να καταργηθεί το άρθρο 70 του μεσοπρόθεσμου που στο όνομα της ανάπτυξης, «παραχωρεί ατέλεια» 20 επιπλέον χρόνων στην περιβαλλοντική καταστροφή της περιοχής; Να σταματήσει τη λεηλασία της Cosco που απειλεί να καταβροχθίσει ολόκληρο τον Πειραιά και το παραλιακό μέτωπο;
Εμείς λέμε ότι κανένας από τους δύο δεν έχει ούτε την πρόθεση, ούτε τη θέληση, ούτε την πολιτική βούληση και το ανάστημα για να ανταποκριθεί σε αυτές τις προκλήσεις. Επειδή είναι δέσμιοι πολιτικών που η εφαρμογή τους προϋποθέτει την περιφρόνηση των κοινωνικών αναγκών και τον περιορισμό των λαϊκών δικαιωμάτων.
Η εκλογική κυριαρχία του «Άλλου Δρόμου» βασίστηκε περισσότερο στην «δίψα» ενός ακροατηρίου που επι πολλές τετραετίες βίωνε τη στασιμότητα και την κατακόρυφη υποβάθμιση της ζωής του, σε ένα περιβάλλον ρεμούλας και παρακμής. Η καλλιέργεια και η εδραίωση των χαμηλών προσδοκιών και κριτηρίων στον πολιτικό του λόγο, βοήθησε μαζί με τη στήριξη Κυβέρνησης και Περιφέρειας, κυρίως με τις εξελίξεις στο παραλιακό μέτωπο, να πολλαπλασιάζουν τη θετική εικόνα για το έργο μιάς δημοτικής αρχής που κατά την εκτίμησή μας έπραξε τα αυτονόητα. Τα χαρακτηριστικά της παράταξης και οι επιλογές που κυριάρχησαν στην πολιτική διαδρομή της προηγούμενης θητείας της, καθώς και ο πολιτικός πολιτισμός που επέλεξε να υπηρετήσει, την κατατάσσουν απέναντι στις Αριστερά και τις αξίες της. Όχι μόνο επειδή ταυτίστηκε με την κυβερνητική πολιτική, αλλά επειδή υιοθέτησε μοντέλα και μορφές επικράτησης που παραπέμπουν σε καθεστωτικές πρακτικές και πελατειακές συμπεριφορές, που εκφράστηκαν στην προεκλογική περίοδο, με λόγο που ξεκινούσε και κατέληγε στο πρόσωπο του Δημάρχου
Η παράταξη του Διαλυνάκη εκπροσωπεί το αυθεντικό νεοφιλελεύθερο σχέδιο διαχείρισης που μόνο οι ιδιώτες, οι επιχειρήσεις και τα ποικιλώνυμα οικονομικά συμφέροντα που καραδοκούν για να κερδοσκοπήσουν σε βάρος των λαϊκών αναγκών, μπορούν να προσδοκούν κάτι καλύτερο. Ταυτόχρονα είναι φανερό ότι ενισχύει και τροφοδοτεί και για εκλογικές σκοπιμότητες τη ρητορική του φόβου και του ρατσισμού που άφησε στη μέση η άδοξη διαδρομή του ακροδεξιού Καμπούρη.
Στο δεύτερο γύρο των τοπικών εκλογών και με βάση το σκεπτικού που αναφέρθηκε, εμείς παραμένουμε εκτός πλαισίου. Απέχουμε από τη διαδικασία νομιμοποίησης όποιας πολιτικής βρίσκεται πίσω και απέναντι από τις απαιτήσεις για μία ζωή που δικαιούμαστε και μας αξίζει. Παλεύουμε για να ακυρώσουμε αυτήν την πολιτική στις κάλπες αλλά κυρίως στους δρόμους του αγώνα και της σύγκρουσης.
Δεν επιλέγουμε το μικρότερο κακό που η ψήφος και η στήριξή που σήμερα ζητά, από αύριο θα μετατραπεί σε λευκή επιταγή που θα αγνοεί τη γνώμη και τη θέληση των δημοτών, θα διοικεί στο όνομα της πλειοψηφίας και θα περιφρονεί με τη βούλα του νόμου τη δυναμική τους.
Ανάμεσα στην περίοδο που θα ανακηρύξει τον νικητή των εκλογών και μέχρι την επόμενη, μετά από τέσσερα χρόνια, «δημοκρατική» έκφραση, εμείς θα βρισκόμαστε εκεί που ωριμάζει η λαϊκή αυτοπεποίθηση και εκεί που δοκιμάζεται η δύναμη της αυθεντικής πλειοψηφίας. Στους αγώνες για τη βελτίωση της ζωής, για την ανατροπή της πολιτικής που τσακίζει την ελπίδα της νέας γενιάς, για τη διεκδίκηση των ολοκληρωμένων και καθολικών αναγκών και δικαιωμάτων της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Καλούμε στην καταψήφιση και των δύο συνδυασμών.
Συνεχίζουμε με πλήρη και ολοκληρωμένη αντίληψη των δυσκολιών αλλά και των απαιτήσεων που καλούμαστε να ανταποκριθούμε στη νέα περίοδο.
Το επόμενο διάστημα θα συζητήσουμε ψύχραιμα και ολοκληρωμένα για τις ελλείψεις, τα λάθη και τις αδυναμίες μας ώς συλλογικότητα. Θα λογοδοτήσουμε και θα απολογηθούμε για ότι έπρεπε να γίνει και δεν έγινε αλλά, για ότι έπρεπε να ειπωθεί και δεν ειπώθηκε.
Φιλοδοξούμε να οικοδομήσουμε μία σχέση ειλικρίνειας και εμπιστοσύνης με τους ανθρώπους της πόλης επειδή ήρθαμε και θα μείνουμε για να πάμε πιο μακριά από το κακό αποτέλεσμα μίας εκλογικής μάχης.
η
