ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ (ΣΕΦΚ)
Συναδέλφισσα, συνάδελφε, εργαζόμενη/ε στα Φροντιστήρια,
Δουλεύουμε σε ένα χώρο που ανέκαθεν χαρακτηριζόταν από ελαστικές σχέσεις εργασίας, σκληρές εργασιακές συνθήκες και από κάθε είδους εργοδοτική αυθαιρεσία. Οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου μας καθιστούν ευάλωτους και αναλώσιμους, μας θέτουν υπό διαρκή ομηρεία των απαιτήσεων των εργοδοτών. Τα χαμηλά ωρομίσθια, η υπασφάλιση, η μη πληρωμή δεδουλευμένων, η μη καταβολή δώρων και επιδομάτων, η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, η καταστρατήγηση των αργιών και των διακοπών είναι πάγια χαρακτηριστικά των εργασιακών συνθηκών στα φροντιστήρια.
Όμως πρέπει να ξέρεις πως έχεις δικαιώματα, που έχουν κατακτηθεί με κόπο και αγώνες από το σωματείο και το εργατικό και εκπαιδευτικό κίνημα – ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΤΑ ΧΑΡΙΖΕΙΣ:
• Οι εργοδότες είναι υποχρεωμένοι να δηλώνουν κάθε διδακτική ώρα που εργάζεσαι.
• Το κατώτατο δυνατό δηλωμένο ωρομίσθιο είναι 6,7€ μεικτά συν 10% προσαύξηση για κάθε τριετία δουλειάς και μέχρι και τρεις τριετίες έως το 2012. Η προϋπηρεσία αυτή δεν ισχύει μόνο για εργασία στα φροντιστήρια αλλά για εργασία σε οποιονδήποτε κλάδο.
• Η διδακτική ώρα στα φροντιστήρια ορίστηκε με τις τελευταίες νομοθετικές διατάξεις του ΥΠΠΕΘ σε 45 λεπτά. Αυτό σημαίνει ότι οι εργοδότες παρανομούν όταν σου ζητούν να δουλέψεις 50λεπτα ή 60λεπτα. Υπερασπίσου το καταχτημένο ωράριο εργασίας.
• Κατά τη διάρκεια των αργιών και των διακοπών τα φροντιστήρια πρέπει να διακόπτουν κάθε εκπαιδευτική διαδικασία και εσύ να αμείβεσαι με το αντίστοιχο ημερομίσθιο χωρίς να προσφέρεις τις υπηρεσίες σου, σύμφωνα με το ωρολόγιο πρόγραμμα που έχεις συμφωνήσει στα
πλαίσια της Ατομικής Σύμβασης Εργασίας σου.
• Οι εργοδότες είναι υποχρεωμένοι να σου καταβάλουν δώρο Χριστουγέννων, δώρο Πάσχα, επίδομα και αποζημίωση άδειας. Η μη καταβολή των δώρων αποτελεί αυτόφωρο αδίκημα.
• Με 21 διδακτικές ώρες σε έναν εργοδότη δικαιούσαι 25 ένσημα το μήνα. Κάθε παραπάνω ώρα από τις 21 (στον ίδιο εργοδότη) πρέπει να αμείβεται, σύμφωνα με την συνολικότερη εργατική νομοθεσία με 40% προσαύξηση.
Οι εργοδότες στα φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης και γενικά των δομών της ιδιωτικής εκπαίδευσης έχουν αποδειχτεί ιδιαιτέρως ευρηματικοί στο να ληστεύουν τους εργαζόμενους για να μεγιστοποιούν το κέρδος τους. Σήμερα, ακόμη και μετά την ψήφιση του Ν.4415/16, που κατοχυρώνει στοιχειώδη δικαιώματα για τους εργαζομένους στα φροντιστήρια, με κάθε τρόπο προσπαθούν να δηλώνουν τον εργαζόμενο για λιγότερες ώρες από αυτές που πραγματικά δουλεύει, ενώ σε πολλές ατομικές συμβάσεις εργασίας (ιδιαίτερα στα αυτοαποκαλούμενα «Κέντρα Μελέτης», που είναι παράνομα στις περιπτώσεις των φροντιστηρίων για παιδιά Δημοτικού) εφευρίσκουν τρόπους για να δηλώνουν χαμηλότερο ωρομίσθιο από το υποχρεωτικά κατώτατο 6,7€ μικτό. Μπορεί να υποχρεούνται να καταβάλουν στην τράπεζα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα αλλά δεν διστάζουν στην συνέχεια να τα ζητήσουν πίσω.
Δεν πρέπει να τους επιτρέψουμε να καταστρατηγούν τα κεκτημένα δικαιώματά μας. Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την εργοδοτική αυθαιρεσία ενημερώνοντας το σωματείο και συμμετέχοντας ενεργά στην λειτουργία του. Το σωματείο αποτελεί τη συμπυκνωμένη εμπειρία και δύναμη των εργαζομένων και υπάρχει για να παλεύει για τη βελτίωση των συνθηκών της δουλειάς μας.
Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
• Οι επιχειρηματίες της εκπαίδευσης, το κεφάλαιο συνολικά και οι κυβερνήσεις του κάνουν ό,τι μπορούν για να σε πείσουν ότι ο συνδικαλισμός είναι πλέον ξεπερασμένος και ότι οι ταξικοί, συλλογικοί αγώνες δεν μπορούν να σε βοηθήσουν.
Στην πραγματικότητα η ατομική διαπραγμάτευση, και συνολικά ο ατομικός δρόμος οδηγούν δοκιμασμένα στην υποταγή των εργαζομένων και σε ήττα κάθε προσπάθεια για βελτίωση των όρων ζωής τους. Αντίθετα, η συνένωση των εργαζομένων στην βάση των κοινών τους συμφερόντων, η συντροφικότητα και η αλληλεγγύη στους χώρους δουλειάς, η συμμετοχή και στήριξη των εργατικών, ακηδεμόνευτων και δυναμικών σωματείων είναι οι βασικές προϋποθέσεις που μπορεί να μας οδηγήσουν σε νικηφόρα μονοπάτια. Η ιστορία έχει δείξει ότι όλες οι μεγάλες αλλαγές υπέρ των συμφερόντων μας, προέκυψαν από την ανυποχώρητη δράση των οργανωμένων εργατικών μαζών και όχι από τις αποσυντονισμένες, αδύναμες και για αυτό αναποτελεσματικές ατομικές κινήσεις.
Πρέπει σήμερα όλοι μας να αναρωτηθούμε: Γιατί, τρόικες και κυβέρνηση, θέλουν να καταργήσουν στην ουσία το δικαίωμα των πρωτοβάθμιων σωματείων στην απεργία, αφού θεωρούν τον συνδικαλισμό παρωχημένο και ξεπερασμένο; Μήπως γιατί τρέμουν στην ιδέα της εργατικής αντεπίθεσης με οδηγό τα ταξικά, αγωνιστικά πρωτοβάθμια σωματεία, όπως είναι ο ΣΕΦΚ και τον συντονισμό τους;
• Μπορεί να νομίζεις ότι μια προσωπική συμφωνία με το αφεντικό θα σου διασφαλίσει καλύτερους όρους εργασίας.
Όμως το ατομικό παζάρι των όρων εργασίας με στόχο την επίτευξη μιας καλής «συμφωνίας» είναι εφήμερο, αδιέξοδο και καταδικασμένο τελικά σε δυσμενέστερους όρους.
Εργαζόμενοι και εργοδότες έχουμε διαφορετικές θέσεις στην παραγωγή και τα συμφέροντά μας είναι αντικειμενικά αντίθετα. Καμία ατομική συμφωνία δεν μπορεί να αλλάξει αυτήν την ουσιώδη σχέση και γι’ αυτό πάντα η ιδιώτευση και ο ατομισμός καταλήγουν σε αποτυχία και σε απογοήτευση.
• Μπορεί να νομίζεις ότι πρέπει να βάλουμε «νερό στο κρασί μας» γιατί είναι δύσκολοι καιροί.
Η αλήθεια είναι ότι και σε λιγότερο χαλεπούς καιρούς οι εργοδότες μας εκμεταλλεύονταν με την ίδια αποφασιστικότητα και χυδαιότητα. Η κρίση αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί για αυτούς ευκαιρία να πλουτίσουν ακόμη περισσότερο στις πλάτες μας. Πολύ περισσότερο δε, να εκμεταλλευτούν το αρνητικό για εμάς μνημονιακό θεσμικό πλαίσιο ώστε να εξασφαλίσουν με κάθε τρόπο τη μόνιμη υποταγή και τη σιωπή μας.
• Μπορεί να θεωρείς ότι δεν είναι καθοριστική η προσωπική σου δράση στο χώρο δουλειάς και στο σωματείο και ότι δεν χρειάζεται να ενημερώνεσαι από αυτό.
Η αλήθεια είναι ότι το να ξέρεις τα δικαιώματά σου σε προστατεύει από την αυθαιρεσία και την κλεψιά. Το να τα υπερασπίζεσαι σε κάνει πιο δυνατό και βάζει αναχώματα σε κάθε απόπειρα περαιτέρω βλαπτικών μεταβολών. Το να μπορείς να διαμορφώνεις τους όρους δουλειάς σου μαζί με τους συναδέλφους σου, ενάντια στην αντίθετη βούληση του εργοδότη σου, θέτει τις βάσεις για πιο αξιοπρεπή ζωή. Αυτό ακριβώς φοβούνται περισσότερο οι εργοδότες. Το να υπάρχει και να λειτουργεί στον χώρο δουλειάς Συνέλευση Εργαζομένων που θα υπερασπίζεται συλλογικά, σε συνεργασία με τον ΣΕΦΚ τα κοινά μας συμφέροντα.
Το να συνεισφέρεις με τη γνώμη σου και την εμπειρία σου στις συλλογικές διαδικασίες του σωματείου εμπλουτίζει τη συζήτηση και κάνει το σωματείο σου πιο δυνατό. Η συμμετοχή σου στις δράσεις του χτίζει την εργατική αντεπίθεση που χρειαζόμαστε σήμερα.
Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Τα τελευταία χρόνια, το θεσμικό πλαίσιο που διαμορφώθηκε με τους αλλεπάλληλους μνημονιακούς αντεργατικούς νόμους, επέτεινε ακόμη περισσότερο τη σκληρότητα των όρων εργασίας μας. Με την ουσιαστική απαγόρευση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων οι εργαζόμενοι βρέθηκαν απροστάτευτοι απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία, είδαν κατακτήσεις χρόνων να καταρρέουν και δικαιώματα να συμπιέζονται ακόμη περισσότερο.
Μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό, ο καθηγητής στα φροντιστήρια έχει, εκτός από το άγχος της καθημερινής οικονομικής επιβίωσης, την ανασφάλεια για το πώς θα ζήσει το καλοκαίρι, αυτός και η οικογένειά του, και αν θα καταφέρει να πάρει τουλάχιστον το επίδομα ανεργίας. Ιδιαίτερα με την τελευταία εγκύκλιο του ΟΑΕΔ ουσιαστικά καταργείται η δυνατότητα του εργαζομένου να παίρνει επίδομα ανεργίας το καλοκαίρι, αν έχει έστω και μια ώρα εργασίας.
Ίδια κατάσταση επικρατεί και σε όλες τις υπόλοιπες δομές τις ιδιωτικής εκπαίδευσης. Οι εργαζόμενοι στα ΙΕΚ, στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών, στα κέντρα δια βίου μάθησης έχουν ουσιαστικά τα ίδια προβλήματα με εμάς. Στα κέντρα μελέτης, που αποτελούν σχετικά νέο πεδίο κερδοφορίας του κεφαλαίου, το εργασιακό καθεστώς είναι ακόμη χειρότερο από αυτό των φροντιστηρίων, αφού, εκμεταλλευόμενοι την απουσία θεσμικού πλαισίου, οι ιδιοκτήτες τους αυθαιρετούν με σχετική άνεση.
Οι αντεργατικές ρυθμίσεις όλων των τελευταίων χρόνων χτύπησαν σκληρά την εργατική τάξη και τον εργαζόμενο λαό. Με την κατάργηση των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων τα εργατικά σωματεία δέχτηκαν βαρύτατο πλήγμα στους όρους διεκδίκησης των δικαιωμάτων των εργαζομένων, ακόμα και στους όρους ύπαρξής τους.
Σήμερα, επίκειται ακόμα ένα χτύπημα στα πρωτοβάθμια σωματεία. Στο πολυνομοσχέδιο για την τρίτη αξιολόγηση που πέρασε η κυβέρνηση, περιλαμβάνεται η περιβόητη ρύθμιση που προβλέπει ότι για να μπορεί να συζητήσει για προκήρυξη απεργίας στην Γ.Σ του ένα πρωτοβάθμιο σωματείο, θα πρέπει να παρίσταται το 50% συν ένας των οικονομικά τακτοποιημένων μελών του. Με τη συγκεκριμένη ρύθμιση επιχειρείται η αποδυνάμωση των σωματείων και η μείωση της διαπραγματευτικής τους ισχύος.
Έρχεται για να επισφραγίσει το χτύπημα στα εργατικά δικαιώματα και να αποσοβηθεί ο κίνδυνος ταξικής αντεπίθεσης του εργατικού στρατοπέδου.
Είναι φανερό ότι ο χείμαρρος των αντεργατικών/αντιλαϊκών μέτρων που ψηφίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια, υπό τις επιταγές των «θεσμών» και με την συμφωνία όλων των κυβερνήσεων, έπρεπε να συμπληρωθεί και να επισφραγιστεί, και με μια σειρά από μέτρα που βάλουν ενάντια και στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, που προσπαθούν να ακυρώσουν στην πράξη την δράση των σωματείων. Την αστική τάξη και τους πολιτικούς της εκπροσώπους συμφέρει τα σωματεία να είναι άμαζα, αποδυναμωμένα, υποταγμένα, ανίκανα να υπερασπιστούν τα μέλη τους, ανίκανα να αντεπιτεθούν και να δώσουν νικηφόρους αγώνες.
Τα πρωτοβάθμια σωματεία, όπως και ο ΣΕΦΚ, είναι αυτά που κατέκτησαν με τους αγώνες τους όλα τα προηγούμενα χρόνια βελτιώσεις στους όρους ζωής και εργασίας του εργαζόμενου κόσμου. Τα πρωτοβάθμια σωματεία είναι η λοκομοτίβα του εργατικού κινήματος, είναι οι μορφές οργάνωσης του κόσμου της δουλειάς που μπορούν να δώσουν πραγματικές μάχες για την βελτίωση των όρων εργασίας και για να πετύχουν αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής.
Θα τους επιτρέψουμε να τα αποδυναμώσουν και να τα διαλύσουν;
Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Οι σημερινές συνθήκες επιτάσσουν την ανασυγκρότηση των εργατικών δυνάμεων και τον προσανατολισμό τους σε μια νέα κατεύθυνση αγώνα.
Παλεύουμε για αξιοπρεπείς συνθήκες δουλειάς και ζωής. Ενάντια στην ιδιώτευση και τον κανιβαλισμό που θέλουν να επιβάλουν οι διαχειριστές της ζωής μας.
Υπερασπιζόμαστε τα καταχτημένα δικαιώματά μας και διεκδικούμε την διεύρυνσή τους, που μόνο εμείς με το συλλογικό μας αγώνα μπορούμε να καταφέρουμε.
Παλεύουμε στους χώρους δουλειάς να διαμορφώσουμε όρους συντροφικότητας και αλληλεγγύης με τους συναδέλφους μας, που είναι αυτοί που έχουν τα ίδια προβλήματα με εμάς.
Παλεύουμε για Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στον κλάδο που θα κατοχυρώνει αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες δουλειάς και θα υποχρεώνει όλους τους εργοδότες στην τήρησή της.
Παλεύουμε για συμβάσεις αορίστου χρόνου, ώστε να μπει ένα φρένο στην ασυδοσία των συνδικαλιστικών και εκδικητικών απολύσεων.
Παλεύουμε για την δημιουργία ενός αποφασιστικού και μαζικού συντονισμού εργατικών ταξικών σωματείων, πέρα και ενάντια από τις γραφειοκρατίες και τον υποταγμένο εργοδοτικό, κυβερνητικό συνδικαλισμό. Ενός συντονισμού που θα λειτουργεί και θα δρά χωρίς μικροκομματικές/ηγεμονίστικες λογικές και περιχαρακώσεις που θολώνουν τις συνειδήσεις των εργαζομένων και τους αποπροσανατολίζουν από τον στόχο τους, από τον πραγματικό τους αντίπαλο.
Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Ο ΣΕΦΚ παλεύει εδώ και χρόνια για τη διαμόρφωση αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας στον κλάδο, και όλα τα προηγούμενα χρόνια κατάφερε να αποτελέσει ανάχωμα στη λυσσαλέα επίθεση των αφεντικών.
Είναι το σωματείο που από το 1996 υπέγραφε τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στα φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης μέχρι το 2011, και πάλευε ουσιαστικά και με πραγματικούς όρους για τη διαμόρφωση αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας στον κλάδο.
Είναι το σωματείο που με τη δράση του και τους αγώνες του κατέκτησε στην πράξη την τήρηση των αργιών και των διακοπών στα περισσότερα φροντιστήρια.
Είναι το σωματείο, του οποίου μέλη, μετά την κατάργηση των συμβάσεων και την σκληρή επίθεση των αφεντικών, συγκρούστηκαν δυναμικά με την εργοδοσία και έδωσαν σκληρές μάχες που αποτελούν παρακαταθήκη για τον κλάδο αλλά και για ολόκληρο το εργατικό κίνημα.
Είναι το σωματείο που υπηρέτησε την ταξική ενότητα στον κλάδο των εργαζομένων στην ιδιωτική εκπαίδευση, συγκρουόμενο με κάθε τύπου, διασπαστικές και μικροκομματικές λογικές.
Είναι το σωματείο που στάθηκε αλληλέγγυο στους εργαζομένους σε άλλους κλάδους και βρέθηκε μέσα στους πολιτικούς αγώνες της κάθε περιόδου, σπάζοντας στην πράξη τη λογική της συντεχνίας και του στείρου οικονομικού αγώνα, ο οποίος είναι αδιέξοδος.
Ο ΣΕΦΚ παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια χτυπήθηκε από κράτος και αφεντικά, συνεχίζει να υπάρχει, να μάχεται και να χτίζει αντιστάσεις σε χώρους δουλειάς και συνολικά στον κλάδο και στο εργατικό κίνημα.
Σήμερα, παλεύουμε για τη συγκρότηση ενός μαζικού, ενωτικού και μαχητικού συνδικάτου σε όλο τον κλάδο της ιδιωτικής εκπαίδευσης, που θα συνενώνει τις φωνές, τις δυνάμεις και τις διεκδικήσεις όλων των εργαζομένων με κοινά προβλήματα και που, από καλύτερες θέσεις θα μπορεί να δώσει μάχες για αξιοπρεπή δουλειά και ζωή.
Ο ΣΕΦΚ καλεί τους εργαζομένους στα φροντιστήρια να συσπειρωθούν στο σωματείο μας για να δυναμώσουμε τη φωνή μας, για να γίνουν αποτελεσματικοί οι αγώνες μας.
ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΜΑΣ ΔΥΝΑΜΗ!
Εκλογοαπολογιστική ΓΣ : Κυριακή 4 Μάρτη 2018, 6μμ
ΌΛΟΙ/ ΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΕΦΚ
Παρασκευή 16 Μαρτίου 2018 11:00-16:00
Σάββατο 17 Μαρτίου 2018 11:00-19:00
Κυριακή 18 Μαρτίου 2018 11:00-19:00
στα γραφεία του σωματείου μας, Ανδρέα Λόντου 6, β’ όροφος
www.sefk.gr
Α. Λόντου 6, 10681 Αθήνα
τηλ. 210-3820537, 6932414994
e-mail: sefk@sefk.gr
