Όπως κάθε χρόνο τέτοια μέρα, μέσα στη δίνη της κρίσης, τα εγκαίνια της ΔΕΘ αποτελούν σημείο-σταθμό για κάθε κυβέρνηση, που από το βήμα του Βελίδειου Συνεδριακού κέντρου εξαγγέλλει την ανάπτυξη που έρχεται, την καλυτέρευση των ζωών μας, τη λήξη της επιτήρησης και την έξοδο στις περίφημες αγορές. Φέτος, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ετοιμάζεται να μας πουλήσει το παραμύθι της εξόδου απ’ τα μνημόνια και της ελάφρυνσης του χρέους, την ίδια στιγμή που καθιερώνει μια μόνιμη πραγματικότητα εργασιακής εξαθλίωσης και κατάργησης στοιχειωδών κοινωνικών δικαιωμάτων.
Για την κυβέρνηση η ΔΕΘ είναι ένα μεγάλο ραντεβού, στο οποίο δίνει πειστήρια σε εγχώρια και διεθνή αφεντικά, την ΕΕ και τον ΣΕΒ για την συνέχιση της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, της κατάργησης των δημοκρατικών ελευθεριών , της επιβολής νέων μέτρων λιτότητας και συνολικά της πολιτικής του κεφαλαίου και της ΕΕ.
Τι είναι, όμως, η ΔΕΘ για εμάς, τους/τις νέους/ες της εργασιακής περιπλάνησης, της ημιαπασχόλησης, της ημιεργασίας-ημιανεργίας;
Είναι ραντεβού διεκδίκησης και ανυπακοής, είναι συνέχεια κάθε μάχης που δώσαμε σε μια σειρά από κλάδους, στους δρόμους του αγώνα για την ανατροπή κάθε μέτρου εργασιακής εξαθλίωσης.
Είναι αναγκαιότητα και χρέος να βρεθούμε όλοι και όλες εμείς, από τη νέα εργατική βάρδια των πωλητών/τριών, τους/τις διανομείς, τον κλάδο του επισιτισμού, τους/τις υπαλλήλους στα τηλεφωνικά κέντρα, τον ερευνητικό κλάδο, μέχρι τους/τις δασκάλους/ες-αναπληρωτές/τριες, τους/τις εργαζόμενους/ες στα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας και τους ανέργους και να υψώσουμε τη φωνή μας για να βάλουμε φρένο στην εκμετάλλευση και το ξεπούλημα της ζωής μας.
Είναι η αρχή για να βγει το κίνημα και πάλι μαχητικά στους δρόμους, να στείλει ηχηρό μήνυμα σε κυβέρνηση, ΕΕ και εργοδοσία, αλλά και στη συνδικαλιστική-εργοδοτική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που έδωσαν το πράσινο φως, με κάθε ευκαιρία (μη κήρυξη απεργιών, συγκρότηση της «κοινωνικής συμμαχίας» τον Μάη, κλπ), στην όξυνση της κοινωνικής εξαθλίωσης.
Την ίδια στιγμή που ο πόλεμος μαίνεται στη γειτονιά μας και χιλιάδες άνθρωποι ξεριζώνονται ψάχνοντας μια ανάσα ζωής, ΝΑΤΟ και ΕΕ οργανώνουν μεθοδικά εμφύλιο μεταξύ των εργαζομένων των Βαλκανίων, ενώ το δηλητήριο του φασισμού-εθνικισμού συνεχίζει να απλώνεται ανάμεσά μας.
Σε όλα τα παραπάνω, η απάντησή μας είναι μονόδρομος. Ανυποχώρητος αγώνας εργαζομένων, ανέργων, νεολαίας, ντόπιων, προσφύγων και μεταναστών για να ανατραπεί η κόλαση που δημιούργησαν και συνεχίζουν να προωθούν.
Γι’ αυτό το λόγο εμείς, η γενιά της εργασιακής περιπλάνησης, της ανεργίας και της επισφάλειας, αναγνωρίζουμε ότι είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να συσπειρωθούν όλα τα κομμάτια που δουλεύουν στην επισφάλεια και να συντονιστούν ώστε να βγουν μπροστά πιο μαχητικά, πιο οργανωμένα, πιο αποφασιστικά, βάζοντας μπροστά τις ανάγκες και τα δικαιώματά τους, σε σύγκρουση με ότι μας οδήγησε εδώ.
Με την εμπειρία των αγώνων που δόθηκαν, τις μικρές και μεγάλες νίκες που φάνταζαν αδύνατες στη λαίλαπα της κρίσης και τη βαθιά πεποίθηση πως η ζωή μας κερδίζεται στην καθημερινή πάλη για τα δικαιώματά μας, θα συναντηθούμε και φέτος στους δρόμους της Θεσσαλονίκης και θα φωνάξουμε δυνατά πως η ζωή μας δε μπορεί και δεν θα είναι ένα αιώνιο μνημονιακό σφαγείο.
Με συνδικάτα και αγώνες στα χέρια των εργαζομένων, να παλέψουμε από τη σκοπιά των αναγκών και συμφερόντων όλων των εργαζομένων και των ανέργων.
Άνεργοι/ες και επισφαλώς εργαζόμενοι/ες μαζί με ταξικά σωματεία, αγωνιστικές συλλογικότητες, επιτροπές αγώνα και όλα τα μαχόμενα αγωνιστικά κομμάτια του εργατικού – λαϊκού κινήματος, διαδηλώνουμε στη ΔΕΘ, Σάββατο 8 Σεπτέμβρη, 6.00 μ.μ. Καμάρα για τη ζωή που μας κλέβουν, για την ειρήνη, για την ελευθερία.
Σάββατο 8 Σεπτέμβρη εννοείτε…