ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ –ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
της Ε.Α.Σ. ΟΣΥ (ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΘΕΛ – ΟΑΣΑ)
Η προσπάθεια για ποινικοποίηση των ταξικών αγώνων θα πέσει στο κενό!
Δεν θα περάσει η επιβολή υγειονομικής ζώνης στους χώρους εργασίας
Καλούμε την ΕΣΗΕΑ να πάρει θέση για τα προβοκατόρικα δημοσιεύματα
Την Δευτέρα 15 του Μάη πραγματοποιήθηκε δεύτερη μαζική εργατική παρέμβαση στο αμαξοστάσιο του Πειραιά (Ρέντη), που είχε καλεστεί από σωματεία, εργατικές συλλογικότητες, εργατικά σχήματα και την στήριξαν και συνελεύσεις γειτονιάς.
Η παρέμβαση, πέρα από την στήριξη στους εργαζόμενους στις αστικές μεταφορές για τις δύσκολες εργασιακές συνθήκες, το δικαίωμα στην μετακίνηση και την εναντίωση στις επερχόμενες ιδιωτικοποιήσεις, ήταν και απάντηση στην απαγόρευση μοιράσματος την Παρασκευή 7 του Απρίλη, όταν οι δυνάμεις καταστολής των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προχώρησαν σε προσαγωγή 22 (!) εργαζομένων και μελών-αγωνιστών συνελεύσεων, την οποία (προσαγωγή) ακολούθησε μια σειρά προβοκατόρικων δημοσιευμάτων και «ειδήσεων» που ξεκίνησε από το ΑΠΕ και κυριάρχησε σ’ όλα τα καθεστωτικά ΜΜΕ, προσπαθώντας να εμφανίσουν την παρέμβαση σαν εισβολή προκαλώντας την οργή στους εργαζόμενους του αμαξοστασίου που είδαν με τα μάτια τους την πραγματικότητα.
Όμως φαίνεται πως στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, την διοίκηση της ΟΣΥ και στον κατασταλτικό τους μηχανισμό, έχει γίνει κυρίαρχο ζήτημα τόσο η ποινικοποίηση των πολιτικών και εργατικών παρεμβάσεων στα αμαξοστάσια, όσο και η τρομοκράτηση των εργαζομένων, γιατί δεν δίστασαν να φέρουν ξανά κατασταλτικό μηχανισμό ΟΠΚΕ μπροστά στην πύλη του αμαξοστασίου και να έχουν κρυμμένη μία διμοιρία ΜΑΤ σε κοντινό σημείο.
Στην παρέμβασή μας σαν σχήμα των αστικών μεταφορών, στον επικεφαλής για απομάκρυνσή τους από τον εργασιακό μας χώρο, εισπράξαμε την αστεία δικαιολογία πως «δεν μπορούσαν να βρουν κάποιον ανώτερό τους για να τους δώσει εντολή να απομακρυνθούν γιατί ήταν πολύ νωρίς το πρωί και προφανώς «οι ανώτεροι» κοιμόντουσαν.»
Τους δηλώνουμε πως η προσπάθειά τους για ποινικοποίηση των ταξικών αγώνων θα πέσει στο κενό. Οι κοινοί αγώνες εργαζομένων στις μεταφορές και του λαού δεν θα σταματήσουν ούτε θα αμαυρωθούν από τα «παπαγαλάκια» των καθεστωτικών ΜΜΕ.
• Καλούμε όλους τους εργαζόμενους στις μεταφορές να σταθούν απέναντι σε κάθε προσπάθεια παρεμπόδισης κοινών αγώνων με τα κομμάτια της τάξης μας που βιώνουν την επίθεση, την φτωχοποίηση, την καταστολή.
• Καλούμε το συνδικάτο και τα σωματεία των αστικών μεταφορών, την Ομοσπονδία, το Εργατικό Κέντρο Αθήνας να καταδικάσουν τόσο την παρουσία των δυνάμεων καταστολής σε εργατική, συνδικαλιστική, πολιτική και κοινωνική δράση, όσο και την κυβέρνηση και την διοίκηση της ΟΣΥ για αυτή την άθλια πρακτική.
• Καλούμε όλα τα σωματεία, συλλογικότητες, ομοσπονδίες, οργανώσεις και την νεολαία να σταθούν στο πλευρό των εργαζόμενων στις αστικές μεταφορές, δηλώνοντας για μια ακόμα φορά πως είναι καλοδεχούμενοι στην ταξική μας πάλη.
• Καλούμε την ΕΣΗΕΑ να πάρει θέση για τα προβοκατόρικα δημοσιεύματα που στοχοποιούν και συκοφαντούν εργαζόμενους και αγωνιστές του εργατικού κινήματος.
Δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι δεν θα περάσει η επιβολή υγειονομικής ζώνης στους χώρους εργασίας.
Δεν υποτασσόμαστε στη νέα νομιμότητα, δεν αποδεχόμαστε το δίλημμα: έλεγχος – πειθάρχηση ή ποινικοποίηση – εγκληματοποίηση.
Συνεχίζουμε τον αγώνα για την ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ενάντια στα σχέδια των ντόπιων και ξένων αφεντικών, απαντάμε συλλογικά στην απόπειρα καταστολής των παρεμβάσεων στους χώρους εργασίας και στη στοχοποίηση των συναδέλφων.
Ε.Α.Σ. ΟΣΥ
ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΘΕΛ – ΟΑΣΑ
ΣΦΥΡΙΖΑΙΟΙ είστε κόμμα του κεφαλαίου. Και η κυβέρνηση ΣΦΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ μια χαρά και πολύ καλύτερα από ΠΑΣΟΚ/ΝΔ/Χ.Α. εξυπηρετεί το πέρασμα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, την καπιταλιστική επαναδιαμόρρφωση της κοινωνίας για να κουμπώσει με τον σημερινό καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής.
Μια χαρά μοιράσατε μέχρι τώρα την χώρα σε διάφορα ξένα κεφάλαια και μια χαρά παγιώσατε την αγαστή συνεργασία του ελληνικού κεφαλαίου με τα ξένα κεφάλαια (ρώσικο, αμερικάνικο, ευρωπαϊκό, κινέζικο).
Και όλα αυτά με περαιτέρω εξαθλίωση του λαού (και φυσικά της εργατικής τάξης).
Αποδείχθηκε πια, πως Αριστερά είναι ΜΟΝΟ και ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ εκείνες οι πολιτικές/κοινωνικές δυνάμεις που μάχονται για την ανατροπή του καπιταλισμού. Ολες οι άλλες δυνάμεις που στεγάστηκαν για χρόνια κάτω απο τον τίτλο “αριστερά” ή και που ακόμα στεγάζονται (πχ μεγάλο κομμάτι της ΛΑΕ ίσως το μεγαλύτερο), είναι ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ δυνάμεις που το πολιτικό τους σχέδιο περιλαμβάνει μόνο την κατάκτηση της κυβέρνησης ως ανώτατη επιδίωξη, και μετά τον συμβιβασμό με το ελληνικό και ξένο κεφάλαιο, πάντα εντός καπιταλισμού.
Όχι δε βγήκε τέτοιο συμπέρασμα που λες. Ίσα-ίσα φάνηκε πως αριστερά είναι όρος-καπέλο για το θόλωμα του ταξικού υπόβαθρου της πολιτικής της κάθε «αριστερής» δύναμης. Ο όρος Αριστερά δεν είναι κάποια συμπαγής ιδεολογία, ενώ κυρίως χρησιμοποιείται από μικροαστικές δυνάμεις (ΑΝΤΑΡΣΥΑ,ΛΑΕ και ΣΥΡΙΖΑ παλιότερα) για να συσκοτίσουν ότι δεν έχουν γραμμή σύγκρουσης με τον καπιταλισμό, με το σύνολο της α.τ., δε θέτουν το ζήτημα της εξουσίας σε καθημερινή βάση, αλλά η πιο αριστερή λύση που προτείνουν είναι ένα άλλο μείγμα διαχείρισης του συστήματος και ο σοσιαλισμός θα γίνει… κάποτε στο μέλλον- στη Δευτέρα παρουσία που λέει και ο Ρούσης- και τώρα δεν πρέπει να πολυ-ασχολούμαστε με αυτόν. Η ανάλυση της κοινωνίας με όρους Αριστεράς είναι παλιότερης εποχής και ξεπερασμένες, ενώ πάντα έφεραν τις επαναστατικές δυνάμεις σε ρόλο ουράς της σοσιαλδημοκρατίας και του δεξιού οπορτουνισμού. Πόσο μάλλον τις συμβιβασμένες-ρεφορμιστικές δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που επιδιώκουν τη θέση αυτή.
ΟΧΙ δεν είναι σωστό αυτό που γράφεις: Ο όρος “Αριστερά”, δεν είναι κάποιος αιώνιος άχρονος όρος. Επανανοηματοδοτείται όταν αλλάζουν οι κοινωνικές συνθήκες. Κάποτε ο όρος “Αριστερά” σήμαινε τις πολιτικές δυνάμεις που σαν στόχο ΄είχαν “την προκοπή του τόπου προς μια αντιϊμπεριαλιστική/αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση για την χώρα”. Σήμερα ο όρος “Αριστερά” νοηματοδοτείται ξανά, και σημαίνει τις πολιτικές δυνάμεις που έχουν σαν στόχο “την προκοπή του τόπου και των ανθρώπων του μόχθου ντόπιων και μεταναστών, σε μια αντικαπιταλιστική/αντιϊμπεριαλιστική κατεύθυνση για την χώρα”. ΑΥΤΗ είναι η Αριστερά του καιρού μας. Και οι υπαρκτές πολιτικές δυνάμεις που αναφέρονται στον όρο “Αριστερά” ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ πρέπει να ανυψωθούν.
Διαχειριστικές πολιτικές που έχουν ως όριο την κυβέρνηση και την διαχείριση του καπιταλισμού, ΔΕΝ έχουν σχέση με την Αριστερά. είναι σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές. Και οι πολιτικές δυάμεις που έχουν τέτιες λογικές/αντιλήψεις/πολιτικές, είναι ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ και όχι Αριστερές.
Το ότι η Αριστερά μπορεί να εκληφθεί διαφορετικά σε διαφορετικές χρονικές συνθήκες δείχνει αυτό που είπα ότι δεν υφίσταται ως συμπαγής ιδεολογία και πόσο μάλλον αντικαπιταλιστική. Ο όρος Αριστερά πάντα είχε μέσα τη γραμμή της ενσωμάτωσης και της διαχείρισης από την ΕΔΑ, τους τροτσκιστές, μετά το ΚΚΕ εσ., το ΣΥΝ και το ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα συνεχίζει οι φορείς να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Λαφαζάνης και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αυτής της γραμμής (σε διαφορετικά μήκη κύματος βέβαια ο καθένας). Και η σοσιαλδημοκρατία δε χωριζόταν και παλαιότερα σε αριστερή και δεξιά πτέρυγα;
Δεν μπορείς να οριοθετήσεις την αριστερά γιατί ακριβώς δεν αποτελεί κοινωνικοταξικό, ιδεολογικό σχηματισμό και βέβαια δεν είναι απαραίτητα επαναστατική ιδεολογία. Η ενότητα σήμερα πρέπει -και μόνο αυτή μπορεί- να είναι η ενότητα των καταπιεζόμενων και όχι των κομμάτων της Αριστεράς, που μέσα τους βρίσκεται όλη η εργατική αριστοκρατία και η κρατική γραφειοκρατία. Αυτοί δεν έχουν συμφέρον να αλλάξει το σύστημα, αλλά να επιστρέψουν σε εποχές που ο καπιταλισμός τους αντάμοιβε με την υπεραξία των εργαζομένων σε μεγαλύτερο βαθμό.
δεν είναι έτσι μεταβατικέ! ΚΑΝΕΝΑΣ κοινωνικοπολιτικός όρος δεν μένει ανναλοίωτος στον χρόνο, ειδικά όταν γίνεται υλική δύναμη. Πχ: Ο όρος “κομμουνισμός” αγαπητέ μεταβατικέ σε χωρες όπως η Κίνα, σηματοδοτεί για εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους το καπιταλιστικό καθεστώς της χώρας τους. Το ΚΚ κυβερνά, τα σύμβολα (κόκκινη σημαία, σφυροδρέπανο, αστέρι κλπ) αυτά είναι παντού παρόντα, όμως υπάρχουν για να νομιμοποιούν το άγριο καπιταλιστικό καθεστώς της Κίνας.
ΑΝ ήταν άχρονοι οι όροι, αιώνια παγιωμένη η αρχική τους νοηματοδότηση και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ από την εφαρμογή τους στην πράξη, (όπως μας γράφεις), τότε αυτό θα σηματοδοτούσε το ότι οι ιδέες (και οι λέξεις που τις εκφράζουν) είναι αυτό που υπάρχει και όχι η πράξη. Εάν ίσχυε αυτο που λές τότε ο ιδεαλισμός και όχι ο υλισμός θα ήταν η αντίληψη που εξηγεί την εξέλιξη του κόσμου.
Επειδή όμως οι λέξεις εγγράφονται -και απολογίζονται- ως πράξη στην ζωή των ανθρώπων, είναι οι πράξεις που επανανοηματοδοτούν ή όχι κάθε ιστορική περίοδο και σε ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ τις λέξεις. Αυτό ισχύει για τις λέξεις “κομμουνισμός”, “Αριστερά”, ισχύει και για την λέξη “καπιταλισμός”. Ο καπιταλισμός ως λέξη επανανοηματοδοτείται σε κάθε ιστορική περίοδο από τις πράξεις του υλικού συστήματος στο οποίο αναφέρεται: Πράξεις εκμετάλλευσης και βαρβαρότητας.
Από τα παραπάνω προκύτπει πως κριτήρια για την νοηματοδότηση και επανανοηματοδότηση λέξεων και εννοιών όπως “Αριστερά” και “κομμουνισμός”, είναι τα εξής: α. ΠΩΣ αξιολογούμε βάσει της μέχρι τώρα εμπειρίας από τις ιστορικές πράξεις που έγιναν στο όνομά τους, τις λέξεις “αριστερά” και “κομμουνισμός” β. Με ΠΟΙΟ κοινωνικο και πολιτικό σχέδιο ταξικής/κοινωνικής χειραφέτησης θα επανανοηματοδοτήσουμε -βάσει μιας σύγχρονης ανάλυσης των ταξικών καπιταλιστικών κοινωνιών αλά και βάσει του πως θα αποφύγουμε τα αρνητικά του παρελθόντος- τις λέξεις “Αριστερά” και “κομμουνισμός”.
Μα, ο κομμουνισμός δεν παύει να είναι ο κομμουνισμός, δηλαδή η αταξική κοινωνία. Η αριστερά κατ’ εσέ πρέπει να αλλάξει ποιοτικά χαρακτήρα για να είναι η αριστερά που εσύ φαντάζεσαι.
Εγώ είτε θέλω είτε όχι ο κομμουνισμός είναι η αταξική κοινωνία και έτσι και η αριστερά είτε το θέλεις είτε όχι θα περιλαμβάνει και εκείνες τις δυνάμεις που δε σου αρέσουν. Το γιατί χρησιμοποιούν τον όρο κομμουνισμό τα μεταλλαγμένα αστικά και οπορτουνιστικά ΚΚ και επομένως και ο λαός που επηρεάζεται από αυτά μπορεί εύκολα να εξηγηθεί.
Το γιατί δεν είναι αριστερός ο ΣΥΡΙΖΑ και όποιος άλλος δε σ’αρέσει και εν μία νυκτί να γίνεται από αδερφό κόμμα ανάδελφο δεν παίζει να μπορείς να το εξηγήσεις χωρίς να φανείς χαζός…
Εννοείται πως τίποτα δε μένει παγιωμένο στο χρόνο -αυτό είναι αντιμαρξιστικό- αλλά ο καπιταλισμός θα χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα καπιταλιστικό σύστημα και όχι κάποιο άλλο. Αν το χρησιμοποιήσεις για να περιγράψεις το σοσιαλισμό θα φανείς όσο άσχετος ήταν και ο Τόνι Κλιφ. Με την ίδια έννοια χρησιμοποιώντας την έννοια Αριστερά έξω από το σύνολο της θα βγαίνεις σε λάθος συμπεράσματα. Όπως, ότι για να ενώσουμε την ε.τ. είναι αναγκαία η«ανατρεπτική κοινή δράση των δυνάμεων της Αριστεράς» με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Η πρωτοπορία της ε.τ. πρέπει να συσπειρωθεί στο ΚΚ της που θα την καθοδηγήσει στην επανάσταση. Το ΚΚ από την άλλη πρέπει να χειραφετεί την ε.τ. από την αστική και μικροαστική πολιτική άρα και από την αριστερή όπως την θέτεις εσύ. Να επιδιώκει την κοινή δράση με άλλα ριζοσπαστικά τμήματα της κοινωνίας, αλλά μέσα από το κίνημα και όχι από τα πάνω. Να επιδιώκει την ιδεολογική χειραφέτηση με τη διαπάλη με τον οπορτουνισμό και όχι με τη συμμαχία και την πλαγιοκόπησή του. Αυτό ήταν το συστατικό της νίκης και του Οχτώβρη.
δεν έχεις δίκιο μεταβατικέ! Μπορείς να εξηγήσεις εύκολα στον κόσμο γιατί τα 3/4 των ΚΚ παγκόσμια είναι μεταρρυθμιστικά και μερικά και καπιταλιστικά ανοιχτ δλδ ΔΕΝ είναι κομμουνιστικά, και ΔΕΝ μπορείς να εξηγήσεις το ίδιο εύκολα γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αριστερά;
Εκλεκτικιστή σε βρίσκω, μιας και χρησιοποιείς 2 μέτρα και 2 σταθμά. Το σωστό είναι να πούμε πως όπως ο κομμουνισμός ΔΕΝ είναι μια άχρονη λέξη και χρειάζεται να επανανοηματοδοτήσουμε το ΤΙ σημαίναι σήμερα κομμουνισμός δλδ “αταξική/ακρατική κοινωνία και πως” με βάση την θετική αλλά ΚΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΗ εμπειρία από τον 20 αιώνα και με βάση τα σύγχρονα δεδομένα. Το ίδιο χρειάζεται να πράξουμε και για τον όρο “Αριστερά”.
Δυστυχώς μεταβατικέ πέφτεις στην παγίδα του απολογητισμού. Θεωρείς πως “κομμουνισμός σημαίνει για ολους την κοινωνία χωρίς κράτος και τάξεις”. Εμ δυστυχώς ΔΕΝ είναι έτσι.
Για εκατομμύρια ανθρώπων, είτε μας αρέσει είτε όχι (και δεν μας αρέσει αλλά έτσι δυστυχώς έγινε) “κομμουνισμός” σήμαινε ένα καταπιεστικό ταξικό καθεστώς. Για εκατομμύρια ανθρώπων σήμερα, “κομμουνισμός” σημαίνει “καπιταλισμός”. Η επαναοηματοδότηση συνεπώς της λέξης κομμουνισμός με το σύγχρονο χειραφετητικπο ταξικό περιεχόμενο, είναι αναγκαία.
Εξοχα, αντάρσυε!
Επειδή η αντιδραστική προπαγάνδα των Μπρεζίνσκηδων είχε ένα ορισμένο αποτέλεσμα στις πιο ασταθείς και ευάλωτες ομάδες, ο “επαναστάτης”, αποφεύγοντας την μάχη, θα συνταχθεί με αυτή την προπαγάνδα και αυτούς τους ανθρώπους, (μικροαστοί η μικροαστικής νοοτροπίας είναι, μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας), κοινώς θα τα “διπλώσει” αρχίζοντας τις …”επανανοηματοδοτήσεις”, αναθεωρητισμούς και άλλα γνωστά και τετριμμένα.
Σαφέστατος!
Το ότι το κάθε “Κατρούγκαλο” δηλώνει “κομμουνιστής” δεν δημαίνει ότι πρέπει να “επανανοηματοδοτήσουμε” την λέξη κομμουνισμός.
Φίλοι από το ΚΚΕ, όσο κλείνετε τα μάτια σας στηνπραγματικότητα, κακό σε σας κάνετε. Ο κομμουνισμός όπως και η αριστερά, κρίνονται απο τις πράξεις των ανθρώπων/πολιτικών αντιλήψεων σε κάθε ιστορική περίοδο.
Και νοηματοδοτούνται από αυτές τις πράξεις και την στρατηγική στόχευση που θέλουμε και που κουμπώνει με την ταξική/κοινωνική χειραφέτηση. ΔΕΝ είναι άχρονες και αιωνίως παγιωμένο το νοημά τους. ΑΝ ήταν έτσι όπως μας τα λέτε, ΔΕΝ θα είχαμε ανάγκη μια υλιστική αντίληψη, αλλά μια θεολογική/μεταφυσική αντίληψη της ιστορίας και της ταξικής πάλης.
Είτε μας αρέσει είτε όχι φίλοι του ΚΚΕ, ο απολογισμός των καθεστώτων της ανατολικής ευρώπης και της Ασίας (Κίνα κλπ), ΔΕΝ νοηματοδότησε για τα εκατομμύρια των κατοίκων εκεί, το αρχικό νόημα των λέξεων κομμουνισμός και αριστερά. Δυστυχώς, αυτό που η συντριπτική πλειοψηφία των εκεί καταπιεσμένων κατανόησε ΤΕΛΙΚΑ ως κομμουνισμό, ήταν μια κοινωνία που απο την μια είχαν μεγάλες και ουσιαστικές κατακτήσεις στο βιοτικό επίπεδο και την ίδια στιγμή είχαν δικτατορία του κόμματος επί της εργ. τάξης και ευρύτερα της κοινωνίας. Για την δε Ασία, μια χαρά οικοδομείται ο υπαρκτός καπιταλισμός, με συμβολα το σφυροδρέπανο, το αστέρι και την κόκκινη σημαία. Και με κυβερνήσεις των εκεί ΚΚ.
Οπότε, αυτό αποδεικνύει πως δεν υπάρχει μια αιώνια και αμετάβλητη νοηματοδότηση λέξεων και εννοιών, αλλά πως σε κάθε ιστορική περίοδο, επανανοηματοδοτούνται θετικά ή αρνητικά, λέξεις και έννοιες.
Πάντως, οι σχετικές δημοσκοπήσεις που γίνονται κάθε τόσο στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και τη Ρωσία, τόσα χρόνια μετά τις ανατροπές, δεν υποστηρίζουν αυτά που λες. Το αντίθετο μάλιστα. Ο κόσμος νοσταλγεί το σοσιαλιστικό παρελθόν. Κι απ ότι φαίνεται, σε αρκετές απ αυτές, ο λαός δεν επιθυμούσε ανατροπή του καθεστώτος, αλλά διόρθωση λαθών. Τώρα, αν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, υιοθετεί την αντιδραστική προπαγάνδα, περί “καταπίεσης”, “δικτατορίας του κόμματος” κλπ, για να στηρίξει τη θεωρία της περί επανανοηματοδότησης, διότι δεν τα πάει και τόσο καλά με το κανονικό νόημα των όρων κομμουνισμός και σοσιαλισμός, αυτό είναι δικό σας θέμα και θα έχετε μεν την συμπάθειά μας,…….αλλά όχι και την κατανόησή μας!
Το αν έγιναν λάθη στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει σπεύσουμε να τον “επανανοηματοδοτήσουμε”
……και φυσικά, πάνω στο “γαϊδουράκι” της “επανανοηματοδότησης”, να φορτώσουμε και μερικά δεκάκιλα…..ρεβιζιονισμό και ρεφορμισμό!
Γιατί τελικά, για να τσιτάρουμε και λίγο Μπέργκμαν*,όσοι ξέρουν και καταλαβαινουν, μπορούν εύκολα να διακρίνουν καθαρά, μέσα από το μισοδιάφανο τσόφλι, το “ερπετό” που σαλεύει μέσα στο αυγό του!
(* Ι. Μπέργκμαν: “Το αυγό του φιδιού” )
Δεύτερο σχόλιο για την θέση σου ανώνυμε πως “αυτό που προέχει είναι η ενότητα των καταπιεσμένων και οχι των κομμάτων της Αριστεράς”. Απολύτως συμφωνοι σε αυτό αλλά με την διατύπωση μιας ακόμα πιο σωστής θέσης: “Αυτό που έχει στρατηγική σημασία είναι η ενότητα των καταπιεσμένων με οδηγό ένα χειραφετητικό αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και τους στόχους που απορρέουν από αυτό. Και σε αυτή την διαδικασία, υποτάσσεται η αναγκαία ανατρεπτική κοινή δράση των δυνάμεων της Αριστεράς“.
Η οργάνωση και αυτοοργάνωση της εργατικής τάξης και του λαού σε ταξικά, δημοκρατικά πρωτοβάθμια σωματεία και σε συλλογικότητες κατοίκων γειτονιάς, είναι ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΑΝ θέλουμε να νικήσουμε κάποτε τον καπιταλισμό και την βαρβαρότητά του.
Μπράβο στους συντρόφους!