Κώστας Παπαδάκης
Η διαρκής διαδοχή καθεστωτικών Προέδρων και πλειοψηφιών στο Δ.Σ. του Δ.Σ.Α. συνοδεύεται τα τελευταία χρόνια με την πλήρη κατάρρευση του κύριου θεσμικού και κοινωνικού χαρακτηριστικού του, αυτού με το οποίο τον γνώρισε η κοινωνία τις προηγούμενες δεκαετίες, του συλλογικού θεσμικού υπερασπιστή των κοινωνικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Η διαφορά είναι ότι, πριν από τις τελευταίες ηγεσίες, υπήρχαν Πρόεδροι συχνά ταυτισμένοι πολιτικά με τις αντίστοιχες κυβερνήσεις, πλην όμως το κύρος του Δ.Σ.Α. το κράτησαν ψηλά, επηρεαζόμενοι ίσως και από την εύστοχη και αποτελεσματική παρέμβαση ριζοσπαστικών φωνών της αντιπολίτευσης, έτσι ώστε αποτελούσε συχνό φαινόμενο ο Δ.Σ.Α. να στηλιτεύει οποιαδήποτε κρατική και δικαστική αυθαιρεσία, έστω και αν αυτό έβλαπτε πολιτικά την κυβέρνηση της πολιτικής προτίμησης του εκάστοτε Προέδρου του. Ήταν όμως αυτή η συμπεριφορά του Δ.Σ.Α. που κράτησε το κύρος του και το κύρος των ηγεσιών του ψηλά στο σώμα και στην κοινωνία, και τον έκανε σημείο αναφοράς ως κέρβερο των δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Το χαρακτηριστικό αυτό έχει ατονήσει απόλυτα στη διάρκεια της τελευταίας θητείας του Δ.Σ., η οποία είναι παντελώς αμέτοχη σε σειρά μεθοδευμένων συστηματικών καθημερινών και κλιμακούμενων παραβιάσεων και αναιρέσεων δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών από την κυβέρνηση, όπως οι γνωστές νομοθετικές μεταβολές του καθεστώτος των διαδηλώσεων, η κατάργηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου, η καθιέρωση Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, η άκρατη αστυνομοκρατία και θεοποίηση της αστυνομικής βίας (ξεγυμνώματα, εισβολές σε μπαρ, κινηματογράφους, σπίτια, πανεπιστημιακές σχολές, ταράτσες κλπ ), τα βασανιστήρια που επανειλημμένα έχουν καταγγελθεί από κρατούμενους στη Γ.Α.Δ.Α., οι σκευωρίες σε βάρος διαδηλωτών και αγωνιστών, το ξυλοκόπημα νεολαίων σε πλατείες και η απροκάλυπτη απαγόρευση συναθροίσεων, η βιομηχανία διώξεων, δικών και προστίμων απέναντι σε αγωνιστές που επιχείρησαν να διαδηλώσουν, η βία που είχε ασκηθεί ακόμα και απέναντι σε δικηγόρους στη διάρκεια των κινητοποιήσεων για συμπαράσταση στην απεργία πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα, τη νομιμότητα του αιτήματος του οποίου επισήμαναν όλοι οι αρμόδιοι φορείς, εκτός από τον Δ.Σ.Α.
Είναι τραγικό ότι ακόμα και σε χρόνια στα οποία η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, σωματείο ενός σώματος εγγενώς και παραδοσιακά συντηρητικού, διατηρεί σταθερά μια ριζοσπαστικοποιημένη ηγεσία που άντεξε, παρά τις άθλιες συντονισμένες πιέσεις της αντιπολίτευσης του δικαστικού συνδικαλιστικού (και εν γένει) μεσαίωνα και αποτελεί πραγματικό φάρο ελπίδας ενάντια στη δικαστική αυθαιρεσία ο Δ.Σ.Α. να έχει καταντήσει χειρότερος και από τον μεσαίωνα αυτόν.
Υποκλίνεται στον κυβερνητικό αυταρχισμό, τον οποίο ουδέποτε έχει καταγγείλει με αποτέλεσμα να συμβάλει στη γιγάντωση γιγαντώνεται της καθημερινής και εκτεταμένης του εξάπλωσης. Τα αντανακλαστικά του λειτουργούν αυτόματα μόνο όταν ο Ρουβίκωνας επισκέπτεται τα δικαστήρια.
Αντίθετα, καμαρώνει που διοργανώνει εθνικού περιεχομένου εκδηλώσεις, παρακαθήμενος με την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία, την οποία θα έπρεπε να αντιπολιτεύεται και να πολεμά για τις συστηματικές και μεθοδευμένες επιλογές της, οι οποίες καταστρέφουν όχι μόνο τα δικαιώματα και τις ελευθερίες, αλλά και τους ίδιους τους δικηγόρους, αφού η συρρίκνωση των δικαιωμάτων και ελευθεριών προκαλεί, αλλά και προϋποθέτει, τη συρρίκνωση και επαγγελματική εξόντωση του υπερασπιστή τους.
Άφαντος κυριολεκτικά ο Δ.Σ.Α. υπήρξε και όλα τα χρόνια του αντιφασιστικού αγώνα, της δίκης της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης και της καταδίκης της, αφού δεν θέλησε να συμβάλει ούτε στα στοιχειώδη, πχ στην επιτάχυνση της δίκης ή στη μεταφορά της στο Εφετείο από τον Κορυδαλλό, ενώ δεν έλειψαν και απαράδεκτες επί της ουσίας παρεμβάσεις του Προέδρου του, με απόψεις για διαχωρισμό των δικών κλπ, που ταυτίζονταν με την υπερασπιστική γραμμή των συνηγόρων της Χρυσής Αυγής.
Αφαντος και απέναντι στις πρόσφατες προκλήσεις των υπολειμμάτων της, αλλά και απέναντι στην αντιπροσφυγική υστερία, τις επαναπροωθήσεις, την επανειλημμένη και πολλαπλή καταπάτηση των δικαιωμάτων πολιτικού ασύλου και τις άθλιες συνθήκες διαμονής των προσφύγων, τον ρατσισμό και κάθε τι άλλο που οπλίζει ξανά τις φασιστικές συμμορίες. Αδιάφορος μπροστά στο ενδεχόμενο δίωξης του ηρωικού δικηγόρου της Σάμου επειδή υπέδειξε τις επαναπροωθήσεις διαψεύδοντας την κυβέρνηση.
Αλλά ακόμα και για όσους βλέπουν τον Δ.Σ.Α. περισσότερο ως ένα συνδικαλιστικό και λιγότερο ως ένα συλλογικό υπερασπιστικό φορέα, οι επιδόσεις του Δ.Σ.Α. όλα τα τελευταία χρόνια είναι πολύ χαμηλότερες από τις στοιχειώδεις φιλοδοξίες τους:
Η δικηγορική ύλη έχει χαθεί, η αναλογικότητα ως κριτήριο προσδιορισμού των αμοιβών επίσης. Η ηγεσία του Δ.Σ.Α. επαίρεται για κατακτήσεις άνευ αντικειμένου, πχ ένορκες βεβαιώσεις, μια ακόμα εργασία που φέρνει μόνο ευθύνη αντί για αμοιβή στο δικηγόρο, και ελαφρύνει τα Ειρηνοδικεία από την αντίστοιχη υποχρέωση, χωρίς να έχει κανένα στρατηγικό στόχο, όραμα ή έστω τον παραμικρό προβληματισμό για το πώς αντιλαμβάνεται τη δικηγορία να εξελίσσεται στο μέλλον. Η μαχόμενη δικηγορία συμπιέζεται και συνθλίβεται κάτω από την καθημερινή αύξηση του κόστους της, με ένα ασφαλιστικό σύστημα εξοντωτικό, άδικο και χωρίς ουσιαστικές παροχές, που κρατά τους δικηγόρους μέχρι θανάτου στην άσκηση του επαγγέλματος, αφού υποχρεωτικό όριο εξόδου από τη δικηγορία δεν έχει καθιερωθεί, και σαν να μην φτάνει αυτό, με την πατέντα του 70%, παρέχεται η δυνατότητα στους υπερήλικες δικηγόρους να εξακολουθούν να δικηγορούν, εκτοπίζοντας κάθε ελπίδα από τους νέους δικηγόρους για να μπουν στο προσκήνιο.
Αν κάποτε για ένα νέο δικηγόρο η προοπτική ήταν μετά από τα χρόνια της άσκησης και λίγα ακόμη, για την ολοκληρωμένη εκπαίδευση του, ήταν να ανοίξει ένα δικό του γραφείο, να βοηθείται από το μέρισμα και να συντηρείται από την καθημερινή δικηγορική ύλη που σήμερα νέμονται άλλα επαγγέλματα που ωφελήθηκαν από τις πολιτικές της κρίσης (π.χ. λογιστές, μηχανικοί), η προοπτική ενός νέου δικηγόρου σήμερα είναι να πρωταρχικά να αναζητά την έξοδο από την δικηγορία και όταν δεν το κατορθώνει να επαιτεί στις διαδικασίες της Νομικής Βοήθειας, εξαρτώντας την αμοιβή του από την έκθεση του Προέδρου του Δικαστηρίου, προς τον οποίον οφείλει, σύμφωνα με τη θεσμική του αποστολή, να συγκρούεται, ή να αναζητά πρόσκαιρες συνεργασίες σε κρατικοδίαιτες Μ.Κ.Ο. και να βρίσκεται κάθε εξάμηνο ή δωδεκάμηνο αντιμέτωπος ξανά με το φάσμα της ανεργίας, καθώς αποξενώνεται και από το καθημερινό αντικείμενο της μαχόμενης δικηγορίας όλο και περισσότερο. Η να ψάχνει πελάτες στις φυλακές και στην Ασφάλεια. Λίγο «καλύτερη» προοπτική νομίζουν ότι αποκτούν όσοι προσλαμβάνονται σε δικηγορικές εταιρείες, εισπρακτικές και τράπεζες, που πληθαίνουν όλο και περισσότερο όσον αφορά την ποσότητα της δικηγορικής ύλης που νέμονται και τον αριθμό των συνεργατών που εκμεταλλεύονται, όμως η ανάπτυξή τους είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη, όχι μόνο για την απορρόφηση της δικηγορικής ύλης, αλλά για τον ίδιο τον έλεγχο του περιεχομένου της δικηγορίας και του τρόπου άσκησης της, εν τέλει για τον κοινωνικό ρόλο που διαδραματίζουν ενάντια στις λαϊκές τάξεις.
Ο Δ.Σ.Α. είναι φυσικά απών και από το καθήκον της επαγγελματικής κατοχύρωσης των δικηγόρων «συνεργατών», των νέων δικηγόρων και ασκουμένων, που εργάζονται κάτω από άθλιες συνθήκες, με εξευτελιστικούς μισθούς, χωρίς κατοχύρωση ωραρίου, άδειας, επιδομάτων, αποζημίωσης απόλυσης κλπ. Και βέβαια σφυρίζει αδιάφορος απέναντι στις εκατοντάδες περιστατικών σεξουαλικών παρενοχλήσεων και βίας που έχουν αναδειχθεί, όπως με την έρευνα της Εναλλακτικής Παρέμβασης Δικηγόρων Αθήνας στο χώρο τους τελευταίους μήνες, επιτρέποντας τη διαιώνιση αυτού του καθεστώτος.
Όπως είναι φυσικό, αποδέκτες ωφελούμενοι όλης αυτής της συνδικαλιστικής αδράνειας του Δ.Σ.Α. είναι οι κυρίαρχοι στην αγορά εργασίας, δηλαδή οι εταιρείες των μεγαλοδικηγόρων, οι τράπεζες και τα γενικότερα καπιταλιστικά μορφώματα που απομυζούν τη δικηγορική εργασία και αντλούν υπεραξία από αυτήν, την στιγμή που το κόστος πρόσβασης στη «Δικαιοσύνη» (που ολοένα χάνει το χαρακτήρα της ως φορέα έννομης προστασίας και ενισχύει το χαρακτήρα της ως φορέα καταστολής), καθιστά απαγορευτική την άσκηση της μαχόμενης δικηγορίας, αφού είναι αδύνατο στο μέσο φτωχό εντολέα να επωμισθεί το οικονομικό της βάρος. Παράλληλα, ο Δ.Σ.Α. είναι ανύπαρκτος σε μια σειρά από αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις και αλλαγές σε όλους του Κώδικες, στον Αστικό με την καθιέρωση της συνεπιμέλειας, στον Ποινικό με την λαϊκίστικη οπισθοδρόμηση, στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας με την κατάργηση της αμεσότητας της διαδικασίας και των εργατικών προνομίων στην Αναγκαστική Εκτέλεση κ.α. Ο Δ.Σ.Α. είναι παντελώς αμέτοχος και στην ατελείωτη διαδικασία τροποποίησης «για ψύλλου πήδημα» των Κωδίκων, μακροπρόθεσμων υποτίθεται νομοθετημάτων τα οποία τροποποιούνται συλλήβδην χωρίς καμία αντίσταση, επαυξάνοντας την τραγική γραφειοκρατική πολυνομία που υπάρχει στην Ελλάδα και επιτείνοντας τα μεγέθη της ανασφάλειας δικαίου, που καθιστούν μαρτυρική τη ζωή του μαχόμενου δικηγόρου, ιδίως όποιου δεν περιορίζεται σε ένα και μόνο αντικείμενο ειδίκευσης. Αλλά ο περιορισμός σε ένα και μόνο αντικείμενο ειδίκευσης ουσιαστικά αλλοτριώνει τον δικηγόρο, αποστερεί το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της δικηγορίας, που είναι η εποπτική σύλληψη της νομικής γνώσης και του τρόπου λειτουργίας της κοινωνίας, της εξουσίας και των έννομων σχέσεων μέσα από τη συνδυαστική θεώρηση του πλέγματος της νομοθεσίας, αλλά και επαγγελματικά του στερεί διεξόδους όταν το αντικείμενο «αιχμής», στο οποίο έχει ειδικευθεί, μεταβάλλεται.
Με την στάση τους αυτή οι ηγεσίες του Δ.Σ.Α. τον περιορίζουν σε ένα συντεχνιακό μικρομάγαζο αποτυχημένης διαχείρισης και αυτό, αφού δεν κάνει τίποτα άλλο την περίοδο της πανδημίας από το να ζητάει να μείνουν ανοιχτά τα δικαστήρια ενάντια στην λογική και στην ογκούμενη αύξηση των κρουσμάτων της πανδημίας και να διεκδικεί εκλιπαρώντας λίγες εκατοντάδες ευρώ για τους πληττόμενους δικηγόρους, αντί να οργανώνει κινητοποιήσεις και να διεκδικεί ουσιαστική και πλήρη αποζημίωση και απαλλαγή από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές. Ο Δ.Σ.Α. είναι ακόμα απών στα καθημερινά προβλήματα, χωρίς καμία παρέμβαση στο Πρωτοδικείο που έχει διαλυθεί, ανίκανος να αφαιρέσει ακόμα και τις λαμαρίνες από το Ειρηνοδικείο, χωρίς κανέναν έλεγχο στη μετάβαση στην ψηφιακή τους λειτουργία, χωρίς καμία ανάσχεση της παράλυσης της λειτουργίας της δικηγορικής καθημερινότητας έτσι όπως ήταν γνωστή και αποτελεσματική τα προηγούμενα χρόνια.
Κάτω από τις συνθήκες αυτές, η εκλογική συμπεριφορά του σώματος που διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια, ωθεί σταθερά ένα ποσοστό που αγγίζει το 50% στην επιλογή της αποχής, αφού δεν αισθάνεται την οποιαδήποτε προοπτική διεξόδου από την υπερνίκηση του ενός ή του άλλου υποψήφιου. Και έχει δίκιο όσον αφορά την μεγαλύτερη πλειοψηφία τους.
Ενώ μεγάλο μέρος αυτών που δεν απέχουν αλλά ψηφίζουν, υποκύπτει σε προσωπικές και επαγγελματικές πιέσεις, σκοπιμότητες και προσδοκίες, παρακάμπτει πολιτικά κριτήρια και στην ουσία απεμπολεί την ψήφο του υπέρ της σταυροδοσίας των εκάστοτε υποψηφίων που οι μηχανισμοί τους καταφέρνουν να τον χειραγωγήσουν. Και αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η αέναη εναλλαγή καθεστωτικών υποψηφίων και συμβούλων, ασχέτως εάν η απώτερη πολιτική τους καταγωγή τους βρίσκει αντίθετους ή σύμφωνους με το εκάστοτε κυβερνών κόμμα.
Μια τέτοια διαδοχή προοιωνίζονται και οι φετινές εκλογές, αν το εκλογικό σώμα τις αντιμετωπίσει ως εκλογές ρουτίνας, όπως τα προηγούμενα χρόνια : Οκτώ υποψήφιοι Πρόεδροι του Δ.Σ.Α., από τους οποίους οι έξι καθεστωτικοί, ασχέτως εάν η κομματική τους ταυτότητα γράφει «ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» ή «ΚΙΝ.ΑΛ.», και δύο υποψήφιοι της Αριστεράς.
Το πραγματικό δίλημμα όμως δεν είναι η ψήφος μεταξύ των ικανότερων από τους καθεστωτικούς, αλλά αν το δικηγορικό εκλογικό σώμα θα επιλέξει καθεστωτική ή αντικαθεστωτική υποψηφιότητα. Το αληθινό δίλημμα είναι αν ο Δ.Σ.Α. θα επανέλθει στον αγωνιστικό και ένδοξο δρόμο που χάραξαν μεγάλες μορφές της υπεράσπισης των δικαιωμάτων και ελευθεριών μέσα και έξω από τα δικαστήρια, δημιουργώντας ιερές παρακαταθήκες και κάποιες φορές πληρώνοντας και με την ζωή τους την ίδια το τίμημα για την ανιδιοτελή υπερασπιστική δράση τους ή θα συνεχίσει στο δρόμο της υποβάθμισης και της ανυποληψίας.
Η διαχρονική ιστορία και δράση της Εναλλακτικής Παρέμβασης Δικηγόρων Αθήνας από το 1990 μέσα και έξω από το Δ.Σ. του Δ.Σ.Α, στις Γενικές Συνελεύσεις (κάποτε που γίνονταν), η ανάδειξη από την ίδρυσή της του ζητήματος των εργασιακών σχέσεων στους δικηγόρους και η πρωτοπόρα συμβολή της σε όλες τις κινητοποιήσεις των δικηγόρων ξεχωρίζει. Την υπηρέτησε και ο γράφων που εκλέχτηκε παλιότερα πέντε φορές μέλος του Δ.Σ. με το ψηφοδέλτιό της. Μαζί της, στη μάχη των εκλογών αυτών, ξεχωρίζει, βγαλμένη ομόφωνα από τις διαδικασίες της η υποψηφιότητα του μέλους της Θανάση Καμπαγιάννη ως υποψήφιου προέδρου της. Είναι ο δικηγόρος που συνέβαλε καθοριστικά στην ποινική δίωξη, δίκη και καταδίκη της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή», συνεπαίρνοντας και όλους τους υπόλοιπους συμμετέχοντες στην πολιτική αγωγή.
Είναι εκείνος που, ως μέλος του Δ.Σ. του Δ.Σ.Α., εκπροσωπώντας την Εναλλακτική Παρέμβαση ύστερα από εναλλαγή των συμβούλων της Θεόδωρου Συμεωνίδη και Δημήτρη Σαραφιανού το έτος 2020 (στη συνέχεια παραιτήθηκε και εκείνος και παραχώρησε την θέση του στην σημερινή μας Σύμβουλο, Αγγελική Σεραφείμ), διακρίθηκε με καθημερινές και εύστοχες παρεμβάσεις του τόσο στα θεσμικά, κοινωνικά και πολιτικά επίδικα της περιόδου, στην υπεράσπιση του δικαιώματος των συναθροίσεων ανακτώντας ένα μέρος της χαμένης αξιοπρέπειας του Δ.Σ.Α, όσο και στα συνδικαλιστικά του καθήκοντα, ιδίως την περίοδο της πανδημίας, με τις καθημερινές προσπάθειες ώθησης του Δικηγορικού Συλλόγου σε δυναμικές ριζοσπαστικές κινητοποιήσεις απέναντι στην κυβερνητική πολιτική για τη διεκδίκηση ουσιαστικών αποζημιώσεων και μέτρων προστασίας των δικηγόρων απέναντι στην κατάσταση που είχε διαμορφωθεί με την πανδημία.
Η καταξίωσή του στον δικηγορικό κόσμο και πολύ ευρύτερα, προκάλεσε ρωγμές και κλυδωνισμούς στην δικηγορική Αριστερά, αλλά αυτό δεν αρκεί. Οι ρωγμές και οι κλυδωνισμοί πρέπει να διεμβολίσουν και να διαπεράσουν το σύνολο του δικηγορικού εκλογικού σώματος, η συντριπτική πλειοψηφία του οποίου αποτελείται από την «μαρίδα» της δικηγορίας, τους μικρομεσαίους αυτοαπασχολούμενους, δικηγόρους, τους «συνεργάτες», τους νέους, τις γυναίκες. Όλοι αυτοί που η προοπτική τους στη δικηγορία είναι ζοφερή εξαιτίας όσων προαναφέρθηκαν, οφείλουμε να δώσουμε τη μάχη και στις δύο κάλπες (η ψήφος στη μία μόνο αυτοαναιρείται από κάθε τυχόν αναντίστοιχη επιλογή στην άλλη) και ώστε αυτές οι εκλογές, από εκλογές ρουτίνας, να εξελιχθούν σε εκλογές ανατροπής. Να αλλάξει η ηγεσία και η πλειοψηφία του Δ.Σ. του Δ.Σ.Α., για να μπορέσουμε να αλλάξουμε τα πάντα στο Σύλλογο και, ύστερα, στην κοινωνία γιατί αυτό έχουμε ανάγκη. Να διεκδικήσουμε να μείνουμε στη δικηγορία όλοι και όλες με αξιοπρέπεια. Να πούμε στον καθεστωτικό συνδικαλισμό ένα μεγάλο όχι που να αποτελεί σημείο αναφοράς για όλο αυτό το ταπεινωμένο «επιστημονικό προλεταριάτο» που για άλλη μία φορά βρίσκεται αντιμέτωπο με τον κίνδυνο του επαγγελματικού τους αφανισμού. Για αυτούς που μπήκαν στην δικηγορία έχοντας τις καλύτερες διαθέσεις να υπηρετήσουν την νομική επιστήμη, τα δικαιώματα και τις ελευθερίες και βρέθηκαν να αντιμετωπίζουν την πολλαπλή της εξόντωση με το ασφαλιστικό, το φορολογικό, την αφαίρεση της επαγγελματικής ύλης, την συνεχή αύξηση του κόστους της δικηγορίας, την ανυπαρξία κατοχύρωσης σχέσεων έμμισθης συνεργασίας μεταξύ δικηγόρων, το ανάχωμα της άσκησης να παραμένει μόνο και μόνο για να διώχνει κόσμο από την δικηγορία και την συνεχή της απαξίωση και υποβάθμιση που οδηγεί μοιραία στην υπαλληλοποίηση και την απαλλοτρίωση του φιλολαϊκού, κοινωνικού και δημοκρατικού χαρακτήρα της.
Ένα μεγάλο όχι για όλους αυτούς που λοιδωρήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια ως το κίνημα της γραβάτας, επειδή απήργησαν το 2016 για έξι μήνες αντιστεκόμενοι ηρωϊκά στον εξοντωτικό ασφαλιστικά νόμο Κατρούγκαλου ξεχνώντας ότι οι περισσότεροι από αυτούς ούτε τα ακριβά πράγματι κοστούμια, που το καθεστώς της αστικής υποκρισίας στα δικαστήρια τους επιβάλλει να φορούν, δεν έχουν κατορθώσει να αγοράσουν με δικά τους χρήματα.
Η αξιοπρέπεια αποτελεί εποικοδόμημα συμπεριφοράς που μπορεί να εκδηλώνεται μόνο στη βάση της οικονομικής ανεξαρτησίας και αυτήν πρέπει να την διεκδικήσουμε. Να συμπαρασύρουμε τους Δικηγορικούς Συλλόγους όλης της Ελλάδας, να αναδυθεί το πραγματικό πρόσωπο της δικηγορίας, να γίνει ο Δ.Σ.Α. αυτό που ήταν τα προηγούμενα χρόνια και για το οποίο ήταν υπερήφανοι και οι δικηγόροι και η κοινωνία.
Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να αλλάξουν οι συσχετισμοί. Και η αλλαγή τους δεν γίνεται ούτε με την παθητική διαμαρτυρία της αποχής, ούτε με την απεμπόληση της ψήφου σε μέσο συναλλαγής για «εκπλήρωση υποχρεώσεων». Και οι δύο επιλογές καταδικάζουν όλους μας στη νομιμοποίηση μιας ηγεσίας που μας υποβαθμίζει κοινωνικά και μας εξαθλιώνει επαγγελματικά, αναιρεί τον κοινωνικό μας ρόλο και τις αγωνιστικές παραδόσεις μας και αλλοτριώνει αυτό που γνωρίζαμε ως δικηγορία. Μειώνουν τη δυνατότητα των αντιστάσεων καθώς τις εγκαταλείπουν στο περιθώριο και τις περιορίζουν στις «μειοψηφίες».
Και είναι κρίμα να χαθούν άλλα τέσσερα χρόνια !
Αθήνα, 17/11/2021
Κώστας Παπαδάκης, δικηγόρος
Πρώην μέλος του Δ.Σ. του Δ.Σ.Α. με την «Εναλλακτική Παρέμβαση Δικηγόρων Αθήνας»
στις προηγούμενες δικηγορικές εκλογές το 2017 συμμετείχαν ” χωρίς υποψήφιο Πρόεδρο, αντιδρώντας στο προεδροκεντρικό σύστημα και στην υπερπροβολή των προσώπων” – https://epda.gr/2017/11/12/enallaktiki-paremvasi-dikigoriki-an/. Τί ακριβώς άλλαξε από τότε; Μήπως η ανοιχτή στήριξη μελών και στελεχών του συριζα τους άλλαξε την γνώμη για το προεδροκεντρικό σύστημα;
Σταλινικέ γκεμπελίσκε, όσο και να πετάς λάσπη απ’το βούρκο του Περισσού δεν πρόκειται να καταφέρεις κάτι.
Σκατά σας ταγίζει ο Περισσός, σκατά ξερνάτε.
Το ετοιμόροπο παραμάγαζο του ΠΑΜΕ στον Δ.Σ.Α., με τον σταλινοπαπαγάλο τον Βρεττό, θα πάρει…ο,τι περισσέψει στις εκλογές και γι’αυτό έχετε αφηνιάσει.
Εκτός απ’το πρώην μέλος του ΔΣ του ΔΣΑ Βασ. Παπαστεργίου (που ουδέποτε φυσικά υπήρξε…στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ αλλά συνεργαζόμενος), έχεις να μας πεις κάποιον άλλο ΣΥΡΙΖΑίο που στήριξε Καμπαγιάννη, άθλιε σταλινικέ απατεώνα;;
Ονόματα, σταλινάτζα, όχι τις γνωστές σας σταλινικές πορδές.
ΥΓ. Αλήθεια, τους πρώην ΠΑΣΟΚους που έχετε μαζέψει εκεί στο ΠΑΜΕ (λέγε με ΔΗΚΚΙ) για ψήφια μόνο τους θέτε ή τους έχετε και για κράχτες όλων των πολιτικών ντεσπεράδος;
Στηρίζει μωρέ Ηλία, ένα ολόκληρο κομμάτι του με κείμενο υπογραφών σε συριζέικη σελίδα που πρόσκειται σε αυτό που λένε “Ομπρέλα”.
Επίσης, λέγεται πως ο Τζανακόπουλος το πάλεψε να είναι θέση της ΟΜ Δικηγόρων αλλά καταψηφίστηκε. Αν ισχύει και αυτό γίνονται παράξενα πράγματα, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ το ήθελε αλλά δεν πέρασε από τους πασοκογενείς, αν καλά κατάλαβαινω
Η ΟΜ δικηγόρων του ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα μετά τα χτεσινά, τα οποία δεν σχολιάζω εδώ, έχει βγάλει μια ανακοίνωση που ουσιαστικά καλεί τον Καμπαγιάννη να διαχωριστεί ή όσους συριζαίους τον στηρίζουν να πάψουν. Μάλιστα λέει το τρομερό “η ΝΑΡ”, οι τύποι δεν γνωρίζουν πως λέγεται η γνωστότερη οργάνωση της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς
Το κείμενο υποστήριξης στον Καμπαγιάννη
https://commonality.gr/keimeno-55-dikigoron-apo-to-choro-tis-aristeras-poy-dilonoyn-tin-stirixi-toys-ston-thanasi-kampagianni-gia-tis-ekloges-toy-dsa/
Η ανακοίνωση της ΟΜ του Δικηγόρων του ΣΥΡΙΖΑ
https://www.facebook.com/syrizalaw/posts/2024056161080911
Αυτά τα λίγα για να μην μιλάτε χωρίς τα hard data. Για το αν πρέπει να βγει ο Καμπαγιάννης και να πει αμάν μην τυχόν με ψηφίσουν συριζαίοι θα πω ένα όχι, δεν πιστεύω πως υπάρχεισε όλα αυτά συναλλαγή ή κάτι που μπορούν οι φίλοι του ΚΚΕ να εκμεταλλευτούν για πολιτικά συμπεράσματα
Κώστας
Κώστα, από τα σταλινικά ρετάλια του Περισσού δεν περίμενα τίποτα διαφορετικό.
Αλλά από σένα; Τι να πω…
Επειδή βγήκαν δέκα (10), είκοσι (20), πόσους να πούμε, ΣΥΡΙΖΑίοι και στήριξαν Καμπαγιάννη, αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν υπόγειες διαδρομές;
Επί χρόνια τα σταλινικά ρετάλια του Περισσού κατέβαζαν στις ευρωεκλογές τον υπουργό του ΠΑΣΟΚ, το Μικρούτσικο.
Υπουργό επί Σημίτη, παρακαλώ, όχι αστεία.
Δεν άκουσα κανέναν να λέει ότι οι ΠΑΣΟΚοι στηρίζουν Περισσό.
Αντί να κράζεις τα σταλινικά απομεινάρια για τη βοθρολαγνεία τους έρχεσαι να μας πεις ότι δεν έχουμε…hard data;;
Ηλία λέω ρητά πως δεν υπάρχουν υπόγειες διαδρομές. Αλλά δεν είναι 10 με 20, είναι η αριστερή τάση ή “αριστερή”, όπως το θέλει ο καθενας. Επίσης, ξαναλέω, λέγεται, από τον Τάτση, πασοκογενής συριζαίος υποψήφιος πρόεδρος του ΔΣΑ χωρίς κομματικό χρίσμα, πως το στήριξε και ο Τζαννακόπουλος στην συνέλευση της ΟΜ ΔΙκηγόρων. Και ήταν κι άλλοι παρόντες, δεν μπορεί να το λέει ψέματα. Με αυτό δεν λέω ότι ο Τζανακόπουλος και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι καλοί, λέω τα γεγονότα. Και θα το πάω και πιο πέρα, μακάρι να του είχε περάσει του Τζανακόπουλου. Ο Καμπαγιάννης και η Εναλλακτική και πάλι παζάρια και συμβιβασμούς δεν θα κάνανε, και πάλι εντάξει θα ήμουν
Το να λες πως δεν συμβαίνει το εξώφθαλμο δίνει στους φίλους του ΚΚΕ, που δεν είναι ανάγκη να τους βρίζεις συνέχεια, επιχειρήματα πως υπάρχει θέμα
Κώστας
Κώστα, δεν αρνήθηκα τίποτα.
Το σταλινικό ρετάλι του Περισσού μίλησε για “στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κλπ”.
Από πότε τα μέλη της ΟΜ Δικηγόρων του ΣΥΡΙΖΑ είναι “στελέχη”;
Οι σταλίνες προσπαθούν να δημιουργήσουν εντυπώσεις απ’το πουθενά.
Τα μέλη της ΤΕ Αιγάλεω-Χαιδαρίου-Αγίας Βαρβάρας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι “στελέχη”;;
Ηλία άστο, μην επιμένεις, σου είπα πως το στήριξε εώς ο Τζανακόπουλος, Γραμματέας της ΚΕ είναι, τον λες και στέλεχος. Επίσης όταν κάτι ανεβαίνει στο Commonality σημαίνει πως το στηρίζουν συγκεκριμένα ηγετικά στελέχη. Εϊναι γνωστά πράγματα αυτά.
Να τι λέει και ο φιλικός-ενημερωμένος τύπος https://www.documentonews.gr/article/to-thriler-me-ton-ypopsifio-toy-syriza-ston-dikigoriko-syllogo-athinon/
Επισης να τι λέει η ΟΜ δικηγόρων του ΣΥΡΙΖΑ https://www.epohi.gr/article/40832/mia-apanthsh
Σταμάτα να στρουθοκαμηλίζεις. Υπερασπίσου την Εναλλακτική και τον Καμπαγιάννη με πολιτικά επιχειρήματα, δεν τους αξίζει το κρυφτούλι
Κώστας
ΑΑΑ, το ξέχασα.
Ήμαρτον με τον Μικρούτσικο, το έχεις ξαναγράψει. Εξωκοινοβουλευτικός υπουργός Πολιτισμού από τον θάνατο της Μελίνας Μερκούρη το 94 για 1 με 1,5 χρόνο, με πθ Ανδρέα Παπανδρέου και όχι Σημίτη. Τώρα, θα μου πεις, τι σημασία έχει ο πθ, δεν φταίω, εσύ είπες πως ήταν ο Σημίτης. Καλά έκανε ? Όχι λέω εγώ. Το έκανε από ταύτιση με το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα και την ήδη τότε αρκετά σοσιαλφιλελευθερη πολιτική του ? Πάλι όχι. Το έκανε όπως το διηγούνταν. Δέχτηκε μια προσωπική πρόταση από τον Ανδρέα, έλα για τον Πολιτισμό χωρίς πολλά πολλά πολιτικά και κομματικά, ήταν και η Πάτρα Πολιτιστική Πρωτεύουσα. Γιατί πήγε ? Συχνά οι στρατευμένοι καλλιτέχνες και διαννοουμενοι, σε εποχές πτώσης του κινήματος, έχουν χαλαρές άμυνες, χαλαρό πολιτικό κριτήριο. Αλλά δεν ήταν χαλαρές άμυνες με την έννοια της συναλλαγής και της στρατηγικής στήριξης στο ΠΑΣΟΚ, ήταν μια αποστολή, πάω να κάνω μια δουλειά. ¨Ολη η μετέπειτα πορεία του δεν επιτρέπει να στεκόμαστε σε αυτό
Κώστας
Οκ, Κώστα, λάθος μου, ήταν την περίοδο ’94-’96 με πρωθυπουργό τον Αντρίκο κι όχι τον Σημίτη.
Όπως είπες κι εσύ “Δεν έχει και καμία διαφορά ποιός ήταν πρωθυπουργός στις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ”.
Η πολιτική μία ήταν.
Τώρα τα υπόλοιπα που γράφεις περί “προσωπικής πρότασης απ’τον Αντρέα κλπ”, σόρρυ, δε με συγκινούν ιδιαίτερα.
Ξέρεις σίγουρα πως ο Μικρούτσικος ήταν από κείνους που έτρεξαν το ’89 να στηρίξουν τον Παπαντρέα όταν κατέρρεε χωμένος μέσα στα σκατά των Κοσκωτάδων.
Ήταν προφανές πως ο Μικρούτσικος είχε τρομαχτικές αυταπάτες για το ρόλο της σοσιαλδημοκρατίας και συγκεκριμένα του ΠΑΣΟΚ.
Θα μου πεις: “Ε, και μ’ αυτό τι; Πρέπει να τον κρεμάσουμε επειδή είχε αυταπάτες για το ΠΑΣΟΚ;”
Όχι, θα πω κ’ εγώ. Άνθρωποι είμαστε, μαλακίες κάνουμε.
Αλλά να σχολιάζει την οποιαδήποτε εκλογική υποστήριξη το σωβινιστικό-ομοφοβικό παραμάγαζο του Περισσού που είχε είκοσι χρόνια βουλευτίνα την τουρκοφάγισσα Κανέλλη του “Νέμεcιc”, ε, πάει πολύ.
Παααααραα πολύ.
Δε νομίζεις κι εσύ;
Καλά Ηλία, επειδή κάνουν ότι κάνουν οι φίλοι του ΚΚΕ εσύ θα θίγεις 3 φορές την εβδομάδα την πολιτική μνήμη του Θάνου Μικρούτσικου. Θα εφαρμόζεις δηλ τα κριτήρια που καταγγέλεις στον Θάνο Μικρούτσικο.
Ε λοιπόν είναι μικρόψυχο, το θες ή όχι. Σε παρακαλώ σταμάτησε το
Κώστας
Ελα, μην τσακώνεστε, λεπτομέρειες σας χωρίζουν, αλλά τι είναι αυτές μπροστά στην αρραγή ενότητα κατά του σταλινικού Περισσού;
Την ουσία να κοιτάμε!
κατά την προσφιλή του τακτική ο φίλος μας ο Ηλίας 1) βρίζει ασύστολα, ενώ κανείς δεν τον έβρισε και ούτε πρόκειται να τον βρίσει 2) αλλάζει την κουβέντα, τώρα όχι για το σύμφωνο συμβίωσης, αλλά βρήκε τον Μικρούτσικο. Βέβαια υπάρχει μεγάλη διαφορά. Ο Μικρούτσικος, πριν συμπορευθεί ξανά με το κκε, έκανε ανοιχτή δημόσια αυτοκριτική και ξέκοψε με τη σοσιαλδημοκρατία, ενώ εδώ μιλάμε για δημόσια στήριξη ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ οργανωμένων συριζέων που θα παραμείνουν συριζέοι.
Δεν απευθύνομαι στον Ηλία, που πάλι θα βρίσει, αλλά σε όποιον φίλο της εξωκοινοβουλευτικής μπορεί να προβληματίζεται. Δεν σας προβληματίζει το γεγονός αυτό της ανοιχτής στήριξης; Δεν είναι ένας και δύο, πρόκειται για ρεύμα και τακτική που ίσως γίνει και σε άλλες συνδικαλιστικές εκλογές. Τί άλλαξε και άλλαξε η τακτική της μη υποψηφιότητας προέδρου στον ΔΣΑ; Άλλαξε μήπως το προεδρικοκεντρικό σύστημα; Δεν σας προβληματίζουν οι επικλήσεις στο “κράτος δικαίου” και στην αστική νομιμότητα; Δεν υπονοώ τίποτα υπόγειο ή παράτυπο, όπως λέτε παραπάνω. Πολιτικό είναι το θέμα, δεν είναι κουτσομπολιό.
Και επειδή ειπώθηκε κάτι για τον Βρεττό. Η ΑΣΔ και ο Βρεττός θα πάρουν όσα είναι να πάρουν με μια διακήρυξη που λέει “δεν ψάχνουμε για σωτήρες – συγκρουόμαστε με την αδικία” και ούτε για κράτος δικαίου λένε ούτε στήριξη συριζέων έχουν. Ας πάρουν και 1% που λέει ο λόγος. Αυτό το αφήνω για εσάς που λέτε συνεχώς για εκλογοκεντρικό κκε.
Σταλίνα, κατά την προσφιλή σου ταχτική, σε φτύνουν και παρασταίνεις ότι βρέχει.
Σε ρωτάω ξανά και ξανά για κείνες τις, ολότελα, τυχαίες, συμπορεύσεις με Κανέλληδες, Ζουράριδες, κλπ, κλπ.
Δεν απαντάς για εντελώς κατανοητούς λόγους.
Για το “Νέμεcιc” της κυρίας Κανέλλη που ξέρναγε αντιτουρκικό δηλητήριο θα μας πεις κάτι, σταλίνα, ή πάλι μόκο;
Αλήθεια, ποιά αυτοκριτική είχε κάνει ο Μικρούτσικος για την αμέριστη στήριξη στον Παπαντρέα όταν ο τελευταίος ήταν έως το λαιμό χωμένος στα σκατά του Κοσκωτά, σταλίνα;;
Μας θυμίζεις λίγο;
Για να δούμε λίγο τι σημαίνει στ’αλήθεια Περισσός:
Α) Άρθρο του “Ριζο” για Σύμφωνο Συμβίωσης Ομόφυλων
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=8714869
“Και στη συμβίωση των ομόφυλων ζευγαριών, αντικειμενικά το παιδί έχει παραποιημένη αντίληψη αυτής της βιολογικής σχέσης, αλλοιώνεται από τα βιώματά του. Το ανδρικό – πατρικό και το γυναικείο – μητρικό πρότυπο έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, που πηγάζουν από τη φυσιολογία του ανθρώπινου είδους και είναι απαραίτητα για την ομαλή ψυχοσωματική και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού.”
Θέσεις της Εκκλησίας την ίδια περίοδο:
“Ένα τέτοιο έγγαμο ζεύγος ομοφύλων, αναγνωριζόμενο ως ετερόφυλο, θα απολαμβάνει και όλα τα δικαιώματα των εγγάμων. Κατά συνέπεια θα έχει και δικαίωμα υιοθεσίας, με ο,τι αυτό συνεπάγεται για την ψυχοσωματική ανάπτυξη των υιοθετούμενων τέκνων.
http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/commitees/bioethics/bioethics.htm
Κοινώς, τα σταλίνια μας λένε ότι υπάρχει νορμάλ σεξουαλικότητα και μη-νορμάλ και ότι τη νορμάλ τη διδάσκεσαι αν μεγαλώσεις με μια γυναίκα κι έναν άντρα.
Όπως και οι παπάδες.
Αλλά και στο “βαρύ πυροβολικό” της μπουρδολογίας, την ΚΟΜΕΠ, τα ίδια διαβάζουμε.
https://www.komep.gr/m-article/GIA-TO-SYMFONO-SYMBIOSIS/
Β) Νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου, θέσεις ΚΚΕ
https://www.kke.gr/article/Gia-ti-thesi-toy-KKE-sto-nomo-gia-ti-nomiki-anagnorisi-taytotitas-fyloy/
“”Για να μπορέσει το διεμφυλικό άτομο να αντιμετωπίσει αυτή την ασυμβατότητα προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, χρειάζεται να έχει γνώση όλων των παραμέτρων και όλων των συνεπειών που συνοδεύουν την ατομική του απόφαση. Η γνώση αυτή πρέπει και μπορεί να μεταφερθεί μέσα από την επιστημονική γνώση, δεν αρκεί η προσωπική εμπειρία”.
Κοινώς, τα σταλίνια μας λένε πως υπάρχει κάποιος άλλος, πέρα απ’το ίδιο το άτομο, που ξέρει ποιο θάπρεπε νάναι το φύλο του.
Και μάλιστα πως αυτός ο κάποιος είναι οι…επιστήμονες!!!
Αλήθεια, ποιοί επιστήμονες, σταλίνα;;
Οι ψυχίατροι που έως το 1975 θεωρούσαν την ομοφυλοφιλία…ασθένεια;;
Θέσεις της Εκκλησίας για το Σύμφωνο Συμβίωσης Ομόφυλων ζευγαριών
http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/epistoles.asp?id=2015&what_sub=epistoli
Τα σταλίνια, για να κρύψουν το πονηρό κλείσιμο του ματιού προς δεξιούς σωβινιστές νοικοκυραίους αλλά και προς την ίδια την Ιεραρχία, πετάνε μελάνι σαν τη σουπιά.
Την δεξιά Κανέλλη την είχαν μέχρι πρόσφατα στα έδρανα της βουλής για να τσιμπάνε ψήφους απ’τα μεσοστρώματα που φτιάχνονται με εθνικισμό και αντιτουρκικό μίσος.
Ηλία άσε τις προσπάθειες να στηριχτείς στην ιστορία, πχ για το τι έκανε ο… Μικρούτσικος το …89 διότι το βασικό πρόγραμμα είναι τι έκαναν ΚΚΕ, ΕΑΡ και ΣΥΝ το 89. Και πιο πριν στην συζήτηση μου είπες πως είναι χειρότερο να είναι κανείς υπουργός με τον Σημίτη απ ότι με τον Παπανδρέου. Σου είπα πως με τον Παπανδρέου ήταν ο Μικρούτσικος και μετά με είπες … ανδρεικό. Ενώ εσύ είπες να συγκρίνουμε τους πθ του ΠΑΣΟΚ.
Το 89 λοιπόν από το να στήριζε τον ΣΥΝ καλύτερα που στήριξε τον Ανδρέα αν υποθέσουμε πως έπρεπε ένα από τα 2 που βέβαια μπορούσε και κανέναν. Αλλά γιατί να πιάσουμε τώρα την συζήτηση για το 89 ? Τι την θες αυτή την κουβέντα δεν μπορώ να καταλάβω. Αυτή ήταν η θέση της ΟΣΕ τότε ? Πραγματικά δεν το ξέρω και με εντυπωσιάζεις με αυτά που λες. Δεν συνέχονται, δεν καταλαβαίνω. Κολλημένον φλωρακικό μου θυμίζεις σε αυτό το θέμα, για να υπερασπιστείς τον Καμπαγιάννη, που δεν έκανε τίποτα, θυμήθηκες την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου και την στηρίζεις γιατί ? Για να πεις πως το ΚΚΕ συνεργάστηκε με τον Μικρούτσικο αν και το 89 ο Μικρούτσικος δεν ήταν με την παραπομπή άρα δεν πειράζει που ο Καμπαγιάννης στηρίζεται από κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ ?
Ηλία είναι τρικυμία όλα αυτά, δεν στέκουν ,λογικά και ιστορικά, δεν έχουν ειρμό. Ο Καμπαγιάννης και η Εναλλακτική δεν έχουν να απολογηθουν για κάτι, δεν χρειάζονται στην συζήτηση ούτε τον Ανδρέα Παπανδρέου, ούτε τον Μικρούτσικο, ούτε την Κανέλλη. Μακάρι να φαγωθούν οι συριζαίοι μεταξύ τους, μακάρι όλοι οι συριζαίοι και φιλοσυριζαίοι νομικοί να ψηφίσουν Εναλλακτική. Κατάλαβε πως αυτή είναι η γραμμή πολιτικής υπεράσπισης του Καμπαγιάννης και της Εναλλακτικής και όχι παραλλαγές του “ναι αλλά και εσείς τότε..”
Κώστας
Κώστα, φοβάμαι πως μ’ έχεις μπερδέψει με κάποιον άλλο εδώ μέσα.
Δε θυμάμαι ποτέ να σε αποκάλεσα “Αντρεικό”, όπως λες.
Δε θυμάμαι να χω αποκαλέσει κανέναν “Αντρεικό”, για να μαι ειλικρινής.
Ένα απλό πράμα λέω, και για κάποιο λόγο κάνεις κ’ εσύ πως δεν καταλαβαίνεις.
Τα σωβινιστικά-ομοφοβικά ρετάλια του Περισσού έχουν τόσο δικαίωμα να εγκαλούν τον οποιοδήποτε μέσα στην Αριστερά όσο έχει κι ο μνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ.
Θα δεχόσουνα ποτέ μαθήματα από τους πρασινο-ροζ δεξιούς;
Ε, άλλο τόσο κ’ εγώ μπορώ να ανεχτώ τους κομπάρσους της καραδεξιάς αρχισωβινίστριας Κανέλλη να μας εγκαλούν για…οπορτουνισμό (!!!).
Νάχεις στα βουλευτικά έδρανα 17 χρόνια την κολλητή του χουντικού Χριστόδουλου, του Πειραιώς Σεραφείμ και του Καλεντερίδη και να ζητάς και …ρέστα, ε, πολύ πάει.
Ακόμα κι η υποκρισία έχει τα όριά της, βρε αδερφέ.
Θα σου σύστηνα νάσαι λιγότερο χαλαρός μαζί τους.
Ε, όχι και να δίνουμε την αίσθηση ότι δεχόμαστε για συνομιλητές μας κλακαδόρους της Κανέλλη.
και κάτι άλλο, για τον φίλο Κώστα. Προφανώς απευθύνεσαι σε κάθε συνδικαλιστική ή άλλη εκλογική διαδικασία και στους οπαδούς των αστικών κομμάτων, ακόμα και σε μέλη τους. Ο Πελετίδης δηλαδή πώς βγήκε, είναι το 70% των Πατρινών κομμουνιστές; Αυτό δεν είναι λάθος πολιτικά, μάλλον είναι αναγκαίο. Άλλωστε απευθύνεσαι με ταξικά και όχι με ιδεολογικά κριτήρια.
Εδώ όμως πρόκειται για κάτι πολύ διαφορετικό και νομίζω το καταλαβαίνεις. Η στήριξη κομματιού οργανωμένων στον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί παρά να προκύπτει οργανωμένα και μέσα από μια πολιτική συμφωνία με τον Καμπαγιάννη. Η πολιτική συμφωνία αυτή εδράζεται σε κοινές θέσεις για τον ΔΣΑ και τον ρόλο του.
Και επειδή, σταλινάκο, πας πάλι να ξεφύγεις με μπαρούφες “Μα είχε κάνει αυτοκριτική ο μακαρίτης…”,
Ας δούμε λίγο τις υπόλοιπες…μεταγραφές του σωβινιστικού-ομοφοβικού παραμάγαζου του Περισσού.
Α) Γαρουφαλιά Κανέλλη
http://www.iospress.gr/ios2008/ios20080504.htm
Όλα τα παρακάτω όπως τα παραθέτει ο “Ιός” της “Ελευθεροτυπίας” αλιευμένα από το περίφημο “Νέμεcιc” της κας Γαρουφαλιάς Κανέλλη.
i) «Το επίτευγμα της ένταξής μας στην (τότε) ΕΟΚ και σημερινή Ε.Ε. (το οποίο οφείλεται, ως γνωστόν, στον θεμελιωτή της σύγχρονης δημοκρατικής Ελλάδας Κωνσταντίνο Καραμανλή) θα πρέπει να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού» (τεύχος Απριλίου 2003).
ii) «Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να κάνει τα αδύνατα δυνατά ώστε το χρηματοδοτούμενο από κονδύλια της Ε.Ε. “Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για τον Ρατσισμό και την Ξενοφοβία”, που εδρεύει στη Βιέννη, να κλείσει αμέσως, λόγω του ότι έχει εξελιχθεί σε ένα από τα κυριότερα κέντρα ανθελληνικής προπαγάνδας διεθνώς!» (τεύχος Απρίλη 2002).
iii) Μεταξύ άλλων, το Παρατηρητήριο στοχοποιείται επειδή κατάγγειλε την εκδίωξη Τσιγγάνων «από τα μέρη που κατοικούν λόγω των… “έργων που συνδέονται με τους Ολυμπιακούς Αγώνες”» (τεύχος Φλεβάρη 2002)
iv) «Τον τελευταίο καιρό» (τεύχος Μάρτη 2003), «πληθαίνουν οι εστίες αντίστασης και αντίδρασης στο μονοκομματικό κράτος του ΠΑΣΟΚ. Οι Νεμεσίτες ξέρουν τον “Αντιφωνητή” και την “Ενδοχώρα” που εκδίδονται στη Θράκη και υφίστανται τον ανηλεή πόλεμο του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής και των εντύπων που χρηματοδοτεί. Πρόσφατα προστέθηκε στην “παρέα” μας […] και η ψυχωμένη ηλεκτρονική εφημερίδα “Aegean Times”… »
Ο εκδότης της «Ενδοχώρας», τον οποίο υμνεί το “Νέμεσις” είναι μόνιμος αρθρογράφος του «Στόχου», ηγετικό στέλεχος του «Ελληνικού Μετώπου» και του ΛΑΟΣ.
Ο εκδότης του “Αντιφωνητή” ήταν γνωστός ακροδεξιός τουρκοφάγος της Θράκης.
Τι να πρωτοθυμηθούμε, σταλίνα;
Την υπεράσπιση του χασάπη Μιλόσεβιτς στο δικαστήριο της Χάγης;
Την ταύτιση με τον ακροδεξιό Χριστόδουλο στο ζήτημα των ταυτοτήτων;
Τις συνεργασίες με τον φιλοχρυσαυγίτη Πειραιώς Σεραφείμ;
Τα χεροφιλήματα στον έτερο χρυσαυγίτη Σπάρτης Ευστάθιο;
https://roides.wordpress.com/2015/04/04/4apr15/
Τη φιλοξενία άρθρων κραγμένων ακροδεξιών στο “Νέμεcιc”, όπως του Καλεντερίδη;
Ο βόθρος δεν έχει τέλος, σταλίνα.
Β) Κώστας Ζουράρις
Δυστυχώς δε μπόρεσα να βρω το βιντεάκι με το επεισόδιο της εκπομπής “Πατριδογνωσία” απ’το μακρινό 1992 όταν ο…σύντροφος Ζουράρις καλούσε ακροδεξιά καλογέρια απ’το Άγιονορος για να καταραστούν αντάμα τους …”παλιοσκοπιανούς”.
Αυτός, σταλίνα, πότε έκανε …αυτοκριτική;;
Ή μήπως του ξέφυγε αυτουνού;;
Γ) Εν αποστρατεία στρατηγός Αλευρομάγειρος, μεταγραφή του σωβινιστικού-ομοφοβικού παραμάγαζου του Περισσού το 1999.
Μεταξύ άλλων, ο εν λόγω στρατηγός επαιρόταν για τους Τούρκους που είχε σκοτώσει στον πόλεμο του ’74 στην Κύπρο καξ παρουσιαζόταν ως “ήρως της Κύπρου”.
Έκτοτε κάνει καριέρα ως “ανησυχών περί τα εθνικά” και επαγγελματίας Τουρκοφάγος.
Έπεται και συνέχεια…
και μια ακόμα σημείωση, για να υπογραμμίσω κάτι που λέω και στο παραπάνω σχόλιο. Δεν υπονοώ καμία υπόγεια συναλλαγή, συνδιαλλαγή ή κομπρεμί. Όπως και στην περίπτωση του σχολίου μου για τις εκλογές του ΣΜΔ, πάλι πήγατε την συζήτηση εκεί.
Δεν είναι θέμα συναλλαγής, το ζήτημα είναι πολιτικό. Υπάρχει συνδικαλιστική συμπόρευση μεταξύ κομματιού του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ και της λεγόμενης εξωκοινοβουλευτικής. Αυτή εκφράζεται και εδώ, εκφράστηκε και στο ΣΜΔ. Κατά την γνώμη μου αυτό γίνεται γιατί θεωρεί αυτό το κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ ότι μπορεί να επενδύσει σε ένα πιο αγωνιστικό προφίλ που θα ανανεώσει τη δυναμική του κόμματος. Από την άλλη, και η εξωκοινοβουλευτική (δεν μου αρέσει ο όρος, τον λέω για να συνεννοούμαστε) δεν φαίνεται να ξεκόβει αυτές τις κινήσεις αλλά να τις δέχεται. Εδώ θα μπορούσε να γίνει μια ενδιαφέρουσα κουβέντα.
Διότι πάντα πρέπει κανείς να επιδιώκει απόσπαση δυνάμεων -πόσω μάλλον συνδικαλιστών- από άλλες πολιτικές αντίπαλες δυνάμεις. Σε όλους τους χώρους υπάρχουν τίμιοι άνθρωποι που θέλουν να παλέψουν. Αν πιστεύετε ότι αυτό γίνεται εδώ, έχει καλώς. Εγώ πάλι θεωρώ ότι δεν είναι τόσο απλό και δείχνει μια προοπτική και θέληση μόνιμης συμπόρευσης στο εργατικό κίνημα. Θα φανεί αν θα γίνει αυτό, εδώ είμαστε. Σε κάθε περίπτωση καλώ σε υπερψήφιση της ΑΣΔ.
Αρκετές οι αντιφάσεις στις οποίες πέφτεις φίλε Φάνη.
Της συνδικαλιστικής συμπόρευσης, η οποία λες πως υπάρχει, προηγείται συνδιαλλαγή και κομπρεμί, κλειστές επαφές πες το έτσι. Πολιτική συμφωνία. Και μετά γίνεται δημόσια. Με έναν και μόνο τρόπο. Οργανωτικές αποκρυσταλλώσεις, δηλ κοινά ψηφοδέλτια, σχήματα, συλλογικότητες.
Δεν υπάρχει αυτό το πράγμα. Υπάρχει ένα κείμενο υπογραφών, μια τάση του ΣΥΡΙΖΑ και οι πληροφορίες για τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ. Δηλ τάση του ΣΥΡΙΖΑ και μέλη του δικηγόροι θεωρούν πως διατηρούν σχέσεις με την Αριστερά, ως άτομα, τάση ή κόμμα και σχέσεις με την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων με το να ψηφίσουν την Εναλλακτική. Κάπου εκεί μπλέχτηκε και το θέμα με τους πασόκους εντός ΣΥΡΙΖΑ, προσπάθεια “κοντέματος” τους και έτσι εξηγείται αυτό που λέγεται πως το στήριξε και ο Τζανακόπουλος. Αλλά το θέμα είναι πως όλα αυτά δεν αφορούν την Εναλλακτική και τον Καμπαγιάννη, μακάρι να φαγωθούν μεταξύ τους, μακάρι όλοι οι νομικοί που είναι κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίσουν Εναλλακτική και μακάρι μέλη του νομικοί να κάνουν και βήματα εκτός ΣΥΡΙΖΑ
Δυστυχώς ζητάς αυτό ακριβώς που λες πως δεν ζητάς. Να βγουν ο Καμπαγιάννης και η Εναλλακτική και να πουν “μην μας ψηφίζετε”. Το ζητάς όταν λες η εξωκοινοβουλευτική να διαχωριστεί από μια συνδικαλιστική συμπόρευση υπέρ της ύπαρξης της οποίας όμως δεν φέρνεις καμία απόδειξη
Κώστας
Δεν μπορώ να ξέρω αν υπήρχαν κλειστές επαφές και δεν με νοιάζει. Κρίνω αυτό που είναι στην δημόσια σφαίρα, ό,τι έχει δημοσιοποιηθεί δηλαδή. Υπάρχει ένα κείμενο μελών του ΣΥΡΙΖΑ, που μάλλον εκπροσωπούν και στελέχη του, που στηρίζει μια υποψηφιότητα ενός άλλου πολιτικού χώρου στον μεγαλύτερο επιστημονικό σύλλογο της χώρας. Το έχετε δει αυτό να συμβαίνει συχνά;
Δεν λέω να βγει το σχήμα και να πει “μη μας ψηφίζετε”. Λέω να βγει και να διαχωρίσει σαφώς τη θέση του από την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ έως τώρα και τα κυβερνητικά του σχέδια για το μέλλον.
Φίλε Κώστα, στο σχόλιό σου το παρουσιάζεις σαν μόνο οι συριζέοι να πιέζονται και να κάνουν βήματα προσέγγισης. Εγώ με βάση τέσσερα στοιχεία 1) ότι η εναλλακτική δεν στήριζε υποψηφιότητα προέδρου μέχρι τις φετινές εκλογές και φέτος άλλαξε θέση σε αυτό το θέμα 2) το γεγονός ότι στην “πρωτιβουλία νομικών” θα βρεις μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, αυτούς δηλαδή που στηρίζουν και την υποψηφιότητα 3) τα ίδια τα κείμενα της εναλλακτικής που επενδύουν στο “αντιδεξιό” και στο “αντινεοφιλελεύθερο” και κάνουν επικλήσεις στο κράτος δικαίου και 4) την προσέγγιση του ίδιου του υποψηφίου σε θέματα που έχει σηκώσει επικοινωνιακά ο ΣΥΡΙΖΑ (βλέπε ανάληψη υπόθεσης Τσίπρα, φωτογραφία με την ολλανδέζα δημοσιογράφο): λέω ότι η προσέγγιση είναι αμφιμερής και όχι μονομερής. Και πιστεύω ότι θα υπάρξει συνέχεια. Για αυτό θεωρώ κρίσιμη την ενίσχυση της ΑΣΔ.
Αντιλαμβάνομαι την αλλεργία σου, στις λέξεις “αντιδεξιό” και “αντινεοφιλελεύθερο”, σταλίνα.
Ως γνωστόν με τη Δεξιά μια χαρά τα πάει, δεκαετίες τώρα, το σωβινιστικό-ομοφοβικό παραμάγαζο του Περισσού.
Γι’ αυτό άλλωστε είχε βουλευτίνα 17 χρόνια την Κανέλλη.
Και κατέβαζε και Ζουράριδες και άλλα κωθώνια της ακροδεξιάς.
Γι’ αυτό καταψήφιζε ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ τα νομοσχέδια για Σύμφωνο Ομόφυλων και Διόρθωση Φύλου των Διεμφυλικών, σταλίνα.
Για να ψαρέψουμε και τίποτις απ’τα φασιστικά κατακάθια, σταλινάκο.
Δεν ξέρω τι είναι πολιτικά αυτοί που υπογράφουν υπέρ Καμπαγιάννη Απο 3-4 ανθρωπους που ξέρω προσωπικα είναι ανενταχτοι αριστεροι που κατα καιρους εχουν στηριξει Συριζα Δεν ξερω αν οι υπολοιποι ειναι νυν κομματικοι.Αφήνω αυτό και λέω οτι ενω ο Καμπαγιάννης πολιτεύεται με συνέπεια υπάρχει ένα φλερτ του Συριζα προς την πλευρα του.Αυτο βασιζεται οτι πετυχημενοι άνθρωποι κ δημοσια πρόσωπα στο τελος αφηνουν τα μικρα ” μαγαζια” και λογω φιλοδοξιων πάνε στα μεγάλα.Ελπιζω να διαψευστουν.Βαζω ένα πολιτικο θεμα στην στηριξη συριζαιων στον Καμπαγιάννη λέγοντας οτι ο Συριζα είναι ένα απο τα κόμματα που έχουν βάλει την χώρα σε ένα ανώμαλο ( ακομα κ για την αστικη λογικη) καθεστώς που η νομιμοτητα του αμφισβητειται.Τι θα γίνει αν αυριο πολιτες αμφισβητησουν το καθεστως αυτό; Τι θα απαντησει ο Καμπαγιάννης ή τι θα γινει αν εκλεγει καποιος βουλευτης που ( επιτελους) θεσει θεμα νομιμοτητας/ συνταγματικοτητας
όσων εχουν συμβει από το 2010; Αν απευθυνθει στο ΔΣΑ τι θα απαντησει ο Καμπαγιαννης που θα εχει στηριχθει απο αυτους που επέβαλλαν το καθεστώς ;
Φάνη δεν είναι δουλειά της Εναλλακτικής να βγαίνει να λέει πως δεν είναι ελέφαντας επειδή η ΑΣΔ και το ΚΚΕ κάνουν πολιτική ψιθυρισμού και διαδικτυακού τρολαρίσματος, προφανώς προτείνω να μην βγει να απαντήσει, ισχύει πάντα το dont feed the troll
Μου αρκεί που στο κατηγορητήριο έβαλες και την φωτό με την ολλανδέζα δημοσιογράφο. Πέρνα και συ στους εθνικά προσβεβλημένους, τι να σου πω. Για λίγο καιρό που θα φύγει από την χώρα να ηρεμήσεις, δεν θα σας λερώνει. Προφανώς τα χρεώνεται το ΚΚΕ αυτά που λες που δεν νομίζω να κατήγγειλε τον Μητσοτάκη όταν έγινε το περιστατικό. Στήριξε δηλ τον Μητσοτάκη στις παράνομες επαναπροωθήσεις. Μάλλον μεγαλύτερο αδίκημα από την “υπόθεση Τσίπρα”, που δεν ξέρω και τι είναι
Χωρίς μισό επιχείρημα στήνεις ένα παραμύθι και το λες ξανά και ξανά
Κώστας
Ουπς!!
Την ατάκα του σταλινα για τη Μπέουχελ δεν την είχα προσέξει. Μου διέφυγε.
Γκουντ Τζαμπ, Κώστας, που θαλεγε κι η φίλη μας η Μπεουχελ.
Σταλινα, τι παίζει, το σωβινιστικο-ομοφοβικο παραμαγαζο εκ Περισσου επικρινει αντιρατσιστριες ακτιβιστριες;
Μήπως (για μια ακόμη φορά) συντάζεστε με την ακροδεξια του Μητσοτάκη;
Πατριωτισμος και οι άλλοι ας πεθάνουν, ε, σταλινα;
Παραλήρημα!
μείνατε στην ολλανδέζα τώρα, τι να σας πω..
ντάξει συνεχίστε τη ζωή σας παιδιά, ψηφίστε κοινό πρόεδρο ΔΣΑ με τους συριζέους να δούμε που θα πάει αυτό,
δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνετε άλλωστε
το έβαλα ως παράδειγμα σύνταξης πίσω από μια επικοινωνιακή καμπάνια του συριζα (και υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα) και όχι σαν κάποιου είδους επίκριση στην ολλανδέζα, νομίζω ήταν σαφές. Η ανάγκη σας να πιαστείτε από κάπου για να αλλάξετε την κουβέντα είναι παραπάνω από εμφανής.
Επί των υπολοίπων έχετε να πείτε κάτι; Εκτός από τον Ηλία, για τους υπόλοιπους λέω
επίσης, φίλε Ηλία, το να με αποκαλείς σταλίνα μόνο ως έπαινο μπορώ να το πάρω, ακόμα και αν εσύ το λες για βρισιά.
Τα λέμε στους δρόμους και στα σωματεία παιδιά, αρκετά φαγωθήκαμε εδώ
Για την πατριώτισσα Κανέλλη, την κολλητή του χουντο-Χριστόδουλου, γαργάρες πάλι, σταλίνα, έτσι;;
Την κάνεις με ελαφρά, νομίζω;;
Ή μήπως δε σε φτάνει…ο χώρος να μας αναλύσεις τα χαριεντίσματα του σωβινιστικού παραμάγαζου του Περισσού με τον πατριωτικό υπόνομο Κανέλλη-Ζουράρι κλπ, κλπ;;
Για την κόπι-πάστε απ’τους παπάδες “επιχειρηματολογία” πάνω στα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τύπου “όχι γάμους ομόφυλων γιατί μετά θα θένε και παιδιά” θα μας πεις κάτι, σταλίνα;;
Έτσι μπράβο, καλά κάνεις και ξεκουμπίζεσαι από δω μέσα γιατί μου τέλειωνε το ΕΜΕΤΟ-STOP, σταλίνα.
τροτσκιστής είσαι, no problem!
……και μπροστά στην Κανέλλη δεν αξίζετε διάρα όλοι οι ~35 αφιονισμένοι της γκρούπας σας!
και κάτι άλλο.
Λέει στο κείμενο ότι ο καμπαγιάννης “Είναι ο δικηγόρος που συνέβαλε καθοριστικά στην ποινική δίωξη, δίκη και καταδίκη της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή», συνεπαίρνοντας και όλους τους υπόλοιπους συμμετέχοντες στην πολιτική αγωγή.”
Θα έλεγε κανείς ότι αυτό το σχόλιο είναι μιας μορφής καπήλευση του κοινού αγώνα της πολιτικής αγωγής. Δεν επέλεξα να σταθώ σε αυτό αλλά στο πιο ουσιαστικό ζήτημα, το πολιτικό ζήτημα της στήριξης από κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά ναι, το ξέχασα, η Κανέλλη, ο Ζουράρις κτλ