του Γιώργου Δελαστίκ
Παταγώδης είναι η πολιτική αποτυχία της κεντροαριστερής Ελιάς ευθύς από τη γέννησή της. Ούτε καν τα κορυφαία στελέχη του δραματικά αποδυναμωθέντος ΠΑΣΟΚ δεν κατάφερε να συσπειρώσει! Ο Γιώργος Παπανδρέου αρνήθηκε απαξιωτικά να παραστεί στην ιδρυτική συνδιάσκεψη και ο Βαγγέλης Βενιζέλος κήρυξε τον πόλεμο «παπανδρεϊκών» – «βενιζελικών». Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης προτίμησε να γράψει ένα βιτριολικό άρθρο στα «Νέα» αντί να κάνει τον κόπο να κατηφορίσει κατά τον χώρο της συνδιάσκεψης. «Το ΠΑΣΟΚ αυτοκαταδικάζεται. Δεν έχει καταφέρει να υπερβεί τις στρεβλώσεις του παρελθόντος του. Αμετανόητα αρχηγικό, αυτάρεσκα διδακτικό, στην πράξη άτολμο, ηττημένο πριν καν αρχίσει ο πόλεμος. Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε υπαρξιακή απόγνωση» γράφει μεταξύ άλλων στο άρθρο του ο υπουργός Μεταφορών.
Τον Θεόδωρο Πάγκαλο δεν τον κάλεσαν καν στην ιδρυτική συνδιάσκεψη της Ελιάς και βεβαίως το πλήρωσαν ακριβά. «Θέλω να επισημάνω πόσο ηλίθιοι είναι αυτοί που δεν με κάλεσαν» δήλωσε ο βετεράνος του ΠΑΣΟΚ. Αμέσως άδραξε την ευκαιρία η… ΝΔ! Ο υπουργός Αμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος -τον οποίον ο εκρηκτικός Θ. Πάγκαλος τον είχε αποκαλέσει «κύριο Τίποτα (!)» όταν ήταν αντίπαλοι υποψήφιοι για τον Δήμο Αθηναίων- κάλεσε αμέσως στο Πεντάγωνο τον Θ. Πάγκαλο μετά τη δήλωσή του περί των «ηλιθίων» του Βενιζέλου και του πρότεινε να εκπροσωπήσει την ελληνική προεδρία στη Στρατιωτική Επιτροπή της ΕΕ που θα συνεδριάσει σήμερα στις Βρυξέλλες. Περιττό να τονιστεί ότι ο Θ. Πάγκαλος αποδέχθηκε με «μεγάλη χαρά», όπως δήλωσε, την πρόταση του Δ. Αβραμόπουλου. Πρόθεσή μας δεν είναι να καταγράψουμε τα δηλητηριώδη σχόλια που ανταλλάσσονται τις τελευταίες μέρες μεταξύ στελεχών του ΠΑΣΟΚ και τα οποία είναι άφθονα.
Εμάς μας ενδιαφέρει η πολιτική ουσία αυτής της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί στο ΠΑΣΟΚ. Υποτίθεται ότι στόχος των «58» αρχικά και της Ελιάς στη συνέχεια ήταν να καλλιεργηθεί το έδαφος προκειμένου να συσπειρωθούν και να κατεβούν σε κοινό ψηφοδέλτιο το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, προσελκύοντας μάλιστα και διάφορες ανεξάρτητες ή αποστασιοποιημένες προσωπικότητες της Κεντροαριστεράς. Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ όμως ξέκοψε κατηγορηματικά προχτές κάθε προοπτική συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, κατά την επίσημη εκδήλωση του «τρίτου πόλου» της ΔΗΜΑΡ και των συνεργαζόμενων με αυτή. «Είναι σήμερα η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ που έκανε τις επιλογές της. Επιλογές που την απομακρύνουν από τον προοδευτικό χώρο και την προσδένουν στο άρμα των συντηρητικών πολιτικών. Είναι η πολιτική της στρατηγικής σύμπλευσης με τη ΝΔ που έκανε το ΠΑΣΟΚ» υπογράμμισε ο Φώτης Κουβέλης. Εχουμε υπογραμμίσει πολλές φορές ότι η αιτία της αποχώρησης της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου είναι η προετοιμασία συμμετοχής του κόμματος αυτού στην κυβέρνηση με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ, που φαίνεται όλο και πιο πιθανό να αναδειχθεί μετά τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές που δεν θα αργήσουν ενδεχομένως.
Ματαιοπονεί το ΠΑΣΟΚ αν νομίζει ότι μπορεί να προσελκύσει καθ’ οιονδήποτε τρόπο τη ΔΗΜΑΡ, η οποία έχει επενδύσει πολιτικά στο κυβερνητικό μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ και όχι στο κυβερνητικό παρελθόν του ΠΑΣΟΚ. Χωρίς τη ΔΗΜΑΡ όμως και με ένα σοβαρό τμήμα του ΠΑΣΟΚ να αρνείται ακόμη και την τυπική συμμετοχή στην Ελιά, τη στιγμή που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν όλες μονοψήφιο ποσοστό για τις ευρωεκλογές, η κατάσταση δεν προοιωνίζεται τίποτα καλό για το εκλογικό του αποτέλεσμα. Οταν από τους 27 βουλευτές που έχουν απομείνει στο ΠΑΣΟΚ οι 13 δεν πέρασαν ούτε συμβολικά από τον χώρο της ιδρυτικής συνδιάσκεψης της Ελιάς, είναι προφανές ότι έχει αρχίσει μια διαδικασία πολιτικής αποσύνθεσης από τώρα μέσα ακόμη και στην κοινοβουλευτική του ομάδα.
Οι φυγόκεντρες τάσεις όμως δεν αποκλείεται καθόλου να ενισχυθούν υπέρμετρα, αν το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών του ΠΑΣΟΚ κυμανθεί όντως γύρω στο 5%. Η κυβέρνηση έχει μόλις 153 βουλευτές. Αν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ πάψουν σε ικανό ποσοστό να στηρίζουν την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου προκειμένου να διασωθούν προσωπικά από πολιτική σκοπιά, η κυβέρνηση πιθανότατα θα καταρρεύσει ταχύτατα. Σε συνθήκες καταποντισμού μιας κυβέρνησης καθίσταται εξαιρετικά δύσκολη και η εξαγορά βουλευτών της αντιπολίτευσης, με αποτέλεσμα να εξουδετερώνεται σχεδόν ολοκληρωτικά και αυτό το όπλο που ανέκαθεν αποτελούσε την έσχατη καταφυγή κάθε εξουσίας. Ακόμη και οι δυνατότητες εκβιασμού βουλευτών που ενέχονται σε σκοτεινές υποθέσεις οικονομικής πρωτίστως ή και προσωπικής φύσης περιορίζονται δραστικά ως προς την αποτελεσματικότητά τους. Ολα δείχνουν πάντως ότι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα αποτελέσει καταλύτη ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων.
Δημοσιεύθηκε στο ΕΘΝΟΣ, 12.3.2014
