Ν.Ξ.
Συμπληρώνονται τρία χρόνια. Ήταν ξημερώματα Δευτέρας 28 Νοέμβρη, 2016. Ένας πολύτιμος σύντροφος, ακριβός φίλος και διαμάντι άνθρωπος, πολύπλευρο διαμάντι, μας άφησε για πάντα. Πρόλαβε όμως, στη σύντομη ζωή του, να αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα της διαδρομής του.
Να σφραγίσει όσους τον γνώρισαν. Οικογένεια, φίλους, σχέσεις, συντρόφους, συναγωνιστές, πολιτικούς “αντιπάλους”.
Λείπει ο Τάκης, λείπει σε όλους μας. Από την ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, από το Νέο Αριστερό Ρεύμα για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, μέλος του Γραφείου της Π.Ε. του οποίου ήταν. Από τις παρέες, από τις ταβέρνες και τα κουτούκια. Από τα αδέλφια του και τις οικογένειές τους και, πάνω απ’ όλα, από τη μάνα του Σία.
Πάλεψε γερά, σε όλη τη ζωή του, σε όλα τα επίπεδα. Όρθιος μέχρι το τέλος.
Όμως δεν τον ξεχνάμε. Ούτε αυτόν, ούτε τη φωνή του…
Θυμόμαστε τις πορείες που συμπορευτήκαμε μαζί του -ακόμα και όταν είχε μείνει ο μισός από τη μάχη που συνέχεια έδινε.
Θυμόμαστε τα γλέντια, τα αξέχαστα γλέντια που διοργάνωνε.
Θυμόμαστε το τραγούδι του.
Δείτε στη συνέχεια ένα βίντεο που ετοίμασαν οι σύντροφοι του ΝΑΡ, αφιερωμένο στη διαδρομή της ζωής του Τάκη Τσίτσου. Παρουσιάστηκε στην Πολιτική εκδήλωση μνήμης που διοργάνωσε η Οργάνωση Αττικής, η Πολιτική Επιτροπή του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και η νΚΑ στο ΙΛΙΟΝ PLUS, στις 4 Δεκέμβρη 2016:
Δείτε ακόμη άλλες σχετικές αναρτήσεις:
Πολιτική εκδήλωση μνήμης Τάκη Τσίτσου (Βίντεο)
Ανακοίνωση της Π.Ε. του ΝΑΡ για το θάνατο του συντρόφου Τάκη Τσίτσου
Η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το θάνατο του Τάκη Τσίτσου -Ανακοινώσεις
Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης η κηδεία του σ. Τάκη Τσίτσου στον Πύργο
Πύργος: Βίντεο από την εκδήλωση μνήμης του σ. Τάκη Τσίτσου
Για τον Τάκη Τσίτσο στη δικηγορία
Δείτε τέλος ένα βίντεο με κάποια αποσπάσματα από το τελευταίο γλέντι…
Το γλέντι που διοργάνωσε ο ίδιος στην Πετρούπολη στις 12 Οκτώβρη 2016, λίγο πριν το επερχόμενο τέλος, για να αποχαιρετήσει φίλους, φίλες, συντρόφισσες και συντρόφους. (Τάκη, είχες πιο πολλή ψυχή από εμάς… Τραγούδησες ακόμη και το “Μες στης Πεντέλης τα βουνά”…)
Τραγουδάει ο ίδιος και τον συνοδεύουν οι φίλοι του, οι μουσικοί Κώστας Φραντζής στο μπουζούκι και Τάκης Γεωργούδης στην κιθάρα:
Διαμάντι άνθρωπος, σύντροφος, φίλος κι αδελφός!
Οι άνθρωποι μπορεί να ξεχάσουν τι ακριβώς έκανες και είπες , αλλά πάντα θα θυμούνται πώς τους έκανες να αισθάνονται! Ακόμα κι αυτοί που σε γνώρισαν ελάχιστα.Έφυγες , μα είσαι εδώ, μες την ψυχή μας βαθιά ,Πιο βαθιά κι από την πληγή!!!
ΤΟΥ ΤΑΚΗ
Κι ας μην τον ήξερα, κι ας μη συμφωνούσαμε σε πολλά, κι ας μη βρεθήκαμε ποτέ αγκαζέ στο ίδιο «μπλοκ». Μόνο, να: γιατί ήτανε «δικός μας»· και για την υπεράνθρωπη γενναιότητά του να τραγουδήσει το τέλος του, βγάζοντας γλώσσα στο θάνατο.
___________________________________________________________
Σηκώνομαι πολλά πρωί τρείς ώρες πριν να φέξει
παίρνω νερό και νίβομαι και ζώνω τ’ άρματά μου
και παίρνω δίπλα τα βουνά, δίπλα τα κορφοβούνια.
Βρίσκω λημέρι αντάρτικο πολλά χορταριασμένο,
βρίσκω τον Τάκη αρχηγό βαριά τραυματισμένο.
Για σήκω απάνω Τάκη μου, σήκω βρε καπετάνιο
γιατί μας πιάσαν ζωντανούς οι παλιομπουραντάδες.
Βοηθάτε με να σηκωθώ και βάλτε με να κάτσω
και δώστε μου τ’ αυτόματο να το γλυκολαλήσω,
να κάνω μάνες δίχως γιους, γυναίκες δίχως άντρες
να κάνω τα βουνά να κλαίν…
https://www.youtube.com/watch?v=fp5N2Mq0Soc
Δεν τον ήξερα ούτε προσωπικά ούτε έτυχε να έχω ακούσει γι αυτόν όσο ζούσε αλλά είναι φοβερή φιγούρα, πεντακάθαρο βλέμμα “δικού μας”, τον κάνω αμέσως εικόνα σε διαδικασίες, σε αμφιθέατρα και σε πορείες.
Κώστας
ούτε κι εγώ τον ήξερα προσωπικά, αλλά κι εμένα μου “βγάζει'” την εικόνα που προαναφέρθηκε, ειδικά από τον Κώστα. Κάθισα και (ξανα)είδα τα 2 videos αυτής της ανάρτησης 9τα παλιότερα από τις παραπομπές τα είδα στην αντίστοιχη περσινή, ενώ ήμουν και στα 2 του μνημόσυνα -“κανονικό’ και πολιτικό-) και πραγματικά (ξανα)διαπίστωσα ότι θα πρέπει να ήταν σπάνιος άνθρωπος με πολύ ανεπτυμένο επιστημονικό και πολιτικό μυαλό. Προφανώς, ήταν μεγάλη απώλια για την παράταξή του, αλλά και για όλο κίνημα. Βλέποντας επίσης τα 2 σημερινά videos, ‘”έπιασα” και λίγο Πύργο, καθότι ευρισκόμενος πολύ μακριά και με έχειπιάσει λίγο νόστος…
Αιωνία σου η μνήμη Τάκη!