Κάποτε, για να προσληφθεί ένα μεγαλοστέλεχος σε κάποια εταιρία, έπρεπε αν μη τι άλλο να αποδείξει την προϋπηρεσία και τις ικανότητές του. Τώρα, αρκεί να δηλώνει δημοσίως και να είναι στην πράξη το πιο πιστό σκυλάκι του αφεντικού του, που δε θα φέρνει καμία αντίρρηση, σε οτιδήποτε.
Κάποτε, για να γίνει κανείς στέλεχος ή, πολύ περισσότερο, διευθυντής σε μια εφημερίδα ή όμιλο ΜΜΕ, θα έπρεπε να έχει “ματώσει τη φανέλα” της δημοσιογραφίας. Τώρα, αρκεί να είναι πρόθυμος να κάνει μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες απολύσεις και να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του εκάστοτε εκδότη ή καναλάρχη και των πολιτικών του “φίλων”, της κυβέρνησης και των τροικανών.
Κάποτε, τα Μέσα διαφήμιζαν τις αποκαλύψεις, τα ρεπορτάζ και τις δημοσιογραφικές τους επιτυχίες. Εδώ και χρόνια, έχουν γίνει περιτύλιγμα προσφορών (συχνά κακόγουστων) και διαφημίζουν στις τράπεζες τις λίστες των απολυμένων για να πάρουν νέα δάνεια και να μείνουν γεμάτες οι τσέπες των golden boys.
Κάπως έτσι, εκεί στον ΔΟΛ του Ψυχάρη, του Χιώτη, του Πρετεντέρη και των άλλων “καλόπαιδων” της πιάτσας, αποφάσισαν ότι αφού νόμος είναι το δίκιο των αφεντικών, θα πάρουν εκδίκηση για τους αχάριστους πρώην εργαζόμενους που είχαν απολυθεί μαζικά και τόλμησαν να προσφύγουν στα δικαστήρια. Και ότι θα γράψουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους όλους εκείνους τους “πουλημένους” δικαστές οι οποίοι τόλμησαν και τους δικαίωσαν.
Για να ξεπλύνουν λοιπόν τη ντροπή, “αποκεφάλισαν” με συνοπτικές διαδικασίες δύο συναδέλφους μας, με έντονη συνδικαλιστική παρουσία. Και θα ακολουθήσουν και άλλοι, μέχρι να φτάσει παντού το μήνυμα ότι κανείς δεν παίζει με τον ΔΟΛ χωρίς συνέπειες – ούτε φυσικά με τον Μπόμπολα, τον Αλαφούζο ή τους άλλους “ξεφτισμένους” μεγιστάνες των ΜΜΕ, που έχουν αναλάβει εργολαβία να μετατρέψουν την Ελλάδα σε κολαστήριο.
Arbeit macht Frei.
Η ώρα της πληρωμής θα έρθει, όμως.
Αργά ή γρήγορα.
Πρωτοβουλία για την Ανατροπή
(Financial Crimes, Αριστερό Ριζοσπαστικό
ΜΜΕτωπο, Σπάρτακος, ανένταχτοι)
