ΟΚΔΕ Σπάρτακος
1. Η τρέχουσα ελληνοτουρκική κρίση στη Μεσόγειο δεν είναι αποτέλεσμα μια υποτιθέμενης μονομερούς επιθετικότητας και προκλητικότητας της Τουρκίας. Δεν είναι ούτε, γενικώς και αορίστως, το αποτέλεσμα της όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών ή των αντίπαλων διεκδικήσεων των αστικών τάξεων της Ελλάδας και της Τουρκίας.
Συγκεκριμένη αφορμή υπήρξε η συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με τον δικτάτορα της Αιγύπτου στο πλαίσιο μιας πολιτικής της ελληνικής αστικής τάξης που έχει ως στόχο τον αποκλεισμό της τουρκικής αστικής τάξης από την πρόσβαση στις – αμφιλεγόμενες ακόμα – πλουτοπαραγωγικές πηγές την ΝΑ Μεσογείου. Η γενικόλογη ειρηνιστική προπαγάνδα, όσο απαραίτητη κι αν είναι, δεν αρκεί σε μια περίοδο επικίνδυνων πολεμικών παιχνιδιών. Πρέπει να αποκαλυφθεί η επικίνδυνη επιθετικότητα του ελληνικού κράτους, που εκθέτει την εργατική τάξη και το λαό στον κίνδυνο ενός καταστροφικού πολέμου για τα συμφέροντα των καπιταλιστών.
2. Βασικό όπλο της Ελλάδας στην προσπάθειά της να αποκλείσει την Τουρκία από τη Μεσόγειο είναι η σχετική εύνοια που απολαμβάνει αυτή τη στιγμή στο εσωτερικό του δυτικού καπιταλιστικού μπλοκ, εκ μέρους των ΗΠΑ και μεγάλων δυνάμεων της ΕΕ (Γαλλία κ.ά), κυρίως λόγω της μερικής διπλωματικής στροφής της Τουρκίας προς τη Ρωσία. Σαφής στόχος της Ελλάδας είναι μια συνεχής ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, που θα συνορεύει με τις ΑΟΖ των συμμάχων της, του Ισραήλ και της Αιγύπτου στα ανατολικά και της Ιταλίας στα δυτικά, σε έναν θαλάσσιο χάρτη στον οποίο η Τουρκία δεν θα έχει καμία θέση.
3. Η ελληνική κυβέρνηση τίναξε στον αέρα τον διάλογο που είχε ξεκινήσει με τη μεσολάβηση της Γερμανίας μετά την κρίση του Ιούλη, ανακοινώνοντας διμερή συμφωνία με την Αίγυπτο για μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ των δύο κρατών, η οποία περιελάμβανε θαλάσσιες εκτάσεις τις οποίες διεκδικούν επίσης η Τουρκία και η Λιβύη. Οι νέες σεισμικές έρευνες της Τουρκίας είναι απάντηση στη μονομερή αυτή ενέργεια της Ελλάδας.
4. Οι σεισμικές έρευνες του Oruç Reis γίνονται σε πολύ μεγάλη απόσταση από τα ελληνικά νησιά (είναι ενδεικτικό ότι αφήνουν άθικτο το 90% της ΑΟΖ που διεκδικεί η Ελλάδα για το Καστελόριζο). Σε αντίθεση με την εθνικιστική κριτική για δήθεν μαλθακότητα του Μητσοτάκη, η ελληνική κυβέρνηση αντιδρά στις τουρκικές έρευνες με επιθετικό και επικίνδυνο τρόπο, όχι μόνο επιδιώκοντας τη διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας, αλλά επίσης δεσμεύοντας τον διεθνή εναέριο χώρο πάνω από την περιοχή των ερευνών για αεροναυτικές ασκήσεις και προετοιμάζοντας κοινή πολεμική άσκηση με την αεροπορία των ΗΠΑ, μετά και την κοινή άσκηση με το πολεμικό ναυτικό της Γαλλίας. Ταυτόχρονα, κάνει επίδειξη αποφασιστικότητας ανακοινώνοντας την επέκταση των χωρικών υδάτων (αιγιαλίτιδας ζώνης) στο Ιόνιο, μια ανακοίνωση που πριν δύο χρόνια είχε κάνει και ο Κοτζιάς ως τότε Υπουργός Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ.
5. Ταυτόχρονα, η ελληνική κυβέρνηση χρησιμοποιεί τους πρόσφυγες με χυδαία εργαλειακό τρόπο. Μόλις η Τουρκία έθεσε θέμα ασφαλούς ναυσιπλοΐας και άρα δικαιωμάτων στη θάλασσα, φρόντισε με θράσος να στήσει το πρόσφατο επικοινωνιακό σόου με την «παρενόχληση» των ελληνικών σκαφών από τουρκικά κατά την επιχείρηση διάσωσης προσφύγων στη Χάλκη, τη στιγμή που μόλις λίγες μέρες πριν η Ελλάδα είχε γίνει βούκινο παγκοσμίως για τις εγκληματικές παράνομες θαλάσσιες επαναπροωθήσεις προσφύγων με βάρκες.
6. Η ελληνική κυβέρνηση, σύσσωμα τα κοινοβουλευτικά κόμματα και τα ΜΜΕ κραυγάζουν ενάντια στο περσινό μνημόνιο Τουρκίας-Λιβύης για οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ των δυο κρατών και καταγγέλλουν τις μονομερείς ενέργειες της κυβέρνησης Ερντογάν. Αποσιωπούν, φυσικά, τις πολύχρονες και συστηματικές επιθετικές ενέργειες των ελληνικών κυβερνήσεων: τις σεισμικές έρευνες που έκανε ήδη το 2008 η Ελλάδα στη διαφιλονικούμενη περιοχή όπου γίνονται οι σημερινές έρευνες της Τουρκίας∙ τις επαφές με την Κύπρο και το Ισραήλ για μια συνεχόμενη ΑΟΖ των 3 κρατών που θα πετούσε έξω την Τουρκία∙ τις διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση Καντάφι για οριοθέτηση με τη Λιβύη, αγνοώντας τις τουρκικές διεκδικήσεις∙ τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη και τις συνομιλίες με τη νέα κυβέρνηση, που ακολούθησε την ανατροπή Καντάφι με τη βοήθεια των ιμπεριαλιστών κ.ά.
7. Όπως συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις, την ώρα που η κυβέρνηση υλοποιεί την επιθετική ατζέντα της αστικής τάξης κάνοντας τους ανάλογους ελιγμούς, η αντιπολίτευση πλειοδοτεί σε εθνικισμό και τσαμπουκά. Αυτό περιλαμβάνει και την κοινοβουλευτική αριστερά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ανερυθρίαστα παίζει το παιχνίδι που έπαιξε ο Μητσοτάκης απέναντί του στην περίπτωση της ιμπεριαλιστικής συμφωνίας των Πρεσπών: υποκρίνεται ότι διαφωνεί με τον πραγματιστικό κυβερνητικό εθνικισμό και προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τα χειρότερα εθνικιστικά αντανακλαστικά στην κοινωνία επικρίνοντας την κυβέρνηση για ενδοτισμό, για αποδοχή μειωμένης υφαλοκρηπίδας των νησιών στη συμφωνία με την Αίγυπτο και για υποτονική επιχειρησιακή αντίδραση στις σεισμικές έρευνες.
Το ΚΚΕ καταγγέλλει εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, δηλητηριάζοντας την εργατική τάξη με εθνικισμό και εχθρότητα εναντίον του τουρκικού λαού, και δείχνει πόσο υποκριτική και κούφια είναι η αριστερή του ρητορική – την κρίσιμη στιγμή, συστρατεύεται με τις επιδιώξεις της αστικής τάξης της Ελλάδας.
Ακόμα και ο Βαρουφάκης ξέχασε τις προεκλογικές του δηλώσεις ότι οι υδρογονάνθρακες θα πρέπει να παραμείνουν στον πάτο της Μεσογείου και ζητά παύση των διμερών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία και, αν χρειαστεί, μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ. Η κοινοβουλευτική αριστερά κάνει κριτική στη δεξιά κυβέρνηση από τα δεξιά.
8. Το ότι το Oruç Reis επιχειρεί στην «ελληνική υφαλοκρηπίδα» είναι χονδροειδής ανακρίβεια. Στην περιοχή δεν υπάρχει ούτε ελληνική, ούτε τουρκική υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, αφού σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις, όταν υπάρχουν αντιτιθέμενα συμφέροντα, η οριοθέτησή τους προϋποθέτει συμφωνία των δύο μερών. Τέτοια συμφωνία δεν υπάρχει. Δεν πρόκειται λοιπόν για ελληνική υφαλοκρηπίδα ή ΑΟΖ, αλλά για θαλάσσια περιοχή την οποία διεκδικούν και οι δύο χώρες. Επομένως και η αναφορά των αξιωματούχων των ΗΠΑ σε «αμφισβητούμενες περιοχές» είναι απλώς ρεαλιστική περιγραφή της κατάστασης και όχι μια υποτιθέμενη κίνηση ενάντια στα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας, όπως πολλοί προσπάθησαν να υποστηρίξουν, αναμασώντας τον βολικό μύθο ότι οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να «μας» ρίξουν, κι ελπίζοντας να περιβάλουν έτσι τις ελληνικής επιδιώξεις με μια κίβδηλη αντιιμπεριαλιστική αίγλη.
9. Το ότι στην αντιδικία αυτή το διεθνές δίκαιο είναι με το μέρος της Ελλάδας είναι επίσης μύθος. Η Ελλάδα διεκδικεί πλήρη υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ 200 ναυτικών μιλίων για όλα τα νησιά της, συμπεριλαμβανομένου όχι μόνο του Καστελόριζου, ενός νησιού λίγων εκατοντάδων κατοίκων που βρίσκεται απέναντι από τουρκικές πόλεις εκατοντάδων χιλιάδων, αλλά και της ακατοίκητης Στρογγύλης (που είναι απαραίτητη για να υπάρξει συνεχής υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ με την Κύπρο).
Οι ελληνικές κυβερνήσεις ισχυρίζονται διαχρονικά ότι η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας (Σύμβαση του Μοντέγκο Μπαίυ) δικαιώνει τις ελληνικές θέσεις, αποσιωπώντας, βέβαια, ότι η Τουρκία δεν έχει υπογράψει τη συγκεκριμένη σύμβαση, και επομένως δεν δεσμεύεται από αυτή (η ίδια συμφωνία είναι που προβλέπει και το περιβόητο δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια). Ακόμα και αν η Τουρκία υποχρεωνόταν να αποδεχτεί ότι τα νησιά έχουν κανονικά υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, όμως, το εύρος των ζωνών αυτών ούτε αυτονόητο είναι, ούτε προκύπτει από τη συνθήκη. Η Ελλάδα απαιτεί οριοθέτηση με βάση την αρχή της «μέσης γραμμής», πράγμα που την ευνοεί συντριπτικά.
Ωστόσο, η διεθνής πρακτική, αλλά και η ίδια η σύμβαση, προβλέπουν την «αρχή της ευθυδικίας», σύμφωνα με την οποία θα πρέπει να συνυπολογιστεί το τι είναι γενικότερα δίκαιο κατά περίπτωση – είναι δίκαιο ένα ακατοίκητο νησί ή ένα νησί με ελάχιστο πληθυσμό να αποκλείει εκατοντάδες χιλιόμετρα πυκνοκατοικημένων ακτών και ουσιαστικά ένα ολόκληρο κράτος 80 εκατομμυρίων; Η διεθνής εμπειρία, πάντως, δείχνει ότι στις περιπτώσεις όπου μικρά νησιά βρίσκονται κοντά στις ακτές μεγάλων παράκτιων χωρών, κατά κανόνα τους αναγνωρίζεται πολύ μειωμένη υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ (διαμάχη Γαλλίας – Καναδά για τα Νησιά Σαιν-Πιερ και Μικελόν, διαμάχη Γαλλίας Βρετανίας για τα νησιά της Μάγχης, διαμάχη Γερμανίας -Δανίας – Ολλανδίας για τα νησιά της Βόρειας Θάλασσας). Ας το πούμε χωρίς περιστροφές: με βάση τη νομιμότητα των ιμπεριαλιστικών συμβάσεων τις οποίες επικαλείται η Ελλάδα, στα ελληνικά νησιά στην Μεσόγειο θα ήταν «δίκαιο» να αναγνωριστεί εξαιρετικά μειωμένη ΑΟΖ.
10. Αν επιμένουμε στο νομικό σκέλος, δεν είναι επειδή η ουσία είναι αυτή, αλλά για να δείξουμε ότι δεν υπάρχει κάποιο πραγματικό δίκαιο το οποίο η Ελλάδα έχει με το μέρος της. Πρόκειται για μια περιφερειακή ιμπεριαλιστική διαμάχη, και είναι γνωστό ότι σε αυτές τις διαμάχες καθένας χρησιμοποιεί το καπιταλιστικό «δίκαιο» κατά το δοκούν. Στη διαμάχη αυτή, οι αξιώσεις της Ελλάδας δεν είναι «δίκαιες». Είναι εξωφρενικές.
11. Η εργατική τάξη της Ελλάδας (όπως και αυτή της Τουρκίας) δεν έχει τίποτα να κερδίσει από μια ΑΟΖ την οποία θα εκμεταλλευτούν αποκλειστικά και μόνο ντόπιοι καπιταλιστές ή πολυεθνικές. Το ότι τη μερίδα του λέοντος από τις πιθανές γεωτρήσεις υδρογονανθράκων θα την έπαιρνε μάλλον το ξένο κεφάλαιο είναι δευτερεύον, γιατί για τους εργαζόμενους ξένα είναι τα συμφέροντα όλων των καπιταλιστών, ανεξαρτήτως εθνικότητας. Έλληνες και Τούρκοι εργαζόμενοι έχουν, αντιθέτως, να χάσουν τα πάντα από μια ενδεχόμενη πολεμική σύγκρουση. Ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος θα ήταν μια αιματοχυσία των εργαζομένων των δύο χωρών για τα συμφέροντα των αφεντικών τους και μόνο. Αλλά και χωρίς τoν πόλεμο, η αντιπαλότητα των εργατικών τάξεων των δύο χωρών κάνει τις αστικές τους τάξεις και τις κυβερνήσεις τους ισχυρότερες, με τη δύναμη της «εθνικής ενότητας» ενάντια στον υποτιθέμενο κοινό εξωτερικό εχθρό. Είναι γνωστό ότι μπροστά στον «εθνικό κίνδυνο», κάθε διεκδίκηση πρέπει να σταματήσει για το λεγόμενο κοινό καλό.
12. Οι εργατικές τάξεις και των δύο χωρών έχουν μόνο να χάσουν από τη μετατροπή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου σε μια λίμνη εξορύξεων, σε μια λογική απόλυτης προσκόλλησης στην εν πολλοίς ξοφλημένη οικονομία των υδρογονανθράκων, μια προοπτική που θα καταστρέψει ακόμα περισσότερο το ήδη υποβαθμισμένο φυσικό περιβάλλον, θα δηλητηριάσει ακόμα περισσότερο τον αέρα και το νερό.
13. Η εργατική τάξη είναι αναμενόμενο να επηρεάζεται από τους πατριωτικούς μύθους και την εθνικιστική υστερία. Οι εθνικές προκαταλήψεις είναι πάρα πολύ δύσκολο να αποβληθούν. Ωστόσο, πρέπει να μιλήσουμε καθαρά, να πούμε την αλήθεια, ακόμα και αν αυτή θα είναι στην αρχή υποχρεωτικά μειοψηφική. Αν όσα λέμε σήμερα δεν είναι δημοφιλή, η πείρα των εργαζομένων και των φτωχών στρωμάτων θα δείξει σύντομα ότι τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας τα οποία καλούμαστε να υποστηρίξουμε δεν είναι παρά τα συμφέροντα των καπιταλιστών – και η δική μας καταστροφή.
14. Τα μισόλογα με τα οποία απαντούν τμήματα της μη κοινοβουλευτικής αριστεράς ή και της αναρχίας δεν προσφέρουν καθόλου καλές υπηρεσίες στην εργατική τάξη και τους καταπιεσμένους. Η πατριωτική αριστερά ή και η «αντιιμπεριαλιστική» αναρχία μιλούν για τουρκική «προκλητικότητα» και αποδέχονται τους εθνικούς μύθους, είτε ευθέως, είτε με πιο εξεζητημένα επιχειρήματα. Για την άμεση ή έμμεση υποστήριξη της ελληνικής πλευράς επιστρατεύονται διάφορα προσχήματα:
· η αυταρχική ή «φασιστική» φύση του καθεστώτος Ερντογάν, λες και οι σύμμαχοι της Ελλάδας (ο δικτάτορας της Αιγύπτου Σίσι, ο σφαγέας των Παλαιστινίων Νετανιάχου ή οι μοναρχίες της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΑΕ) όπως και η ίδια η ελληνική κυβέρνηση εξυπηρετούν συμφέροντα διαφορετικά από αυτά που εξυπηρετεί το καθεστώς Ερντογάν, δηλαδή τα συμφέροντα των καπιταλιστών της πατρίδας τους∙
· η οικονομική ισχύς της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας, σαν να μην ήταν και η Τουρκία εδώ και καιρό σε βαθιά οικονομική κρίση – στην οποία άλλωστε προσπαθεί να απαντήσει ο Ερντογάν με τις υποσχέσεις για κοιτάσματα φυσικού αερίου στη Μαύρη Θάλασσα και προοπτικά στη Μεσόγειο, ως μια φυγή προς τα μπρος απέναντι, εκτός των άλλων, στη δραματική υποτίμηση του εθνικού νομίσματος∙
· ο αναθεωρητικός ρόλος της Τουρκίας, που υποτίθεται πως είναι η μόνη που αμφισβητεί τις συνθήκες και το status quo της περιοχής και απειλεί με επαναχάραξη των συνόρων, λες και δεν ήταν η Ελλάδα, πχ, που πρώτη ιστορικά επεξέτεινε μονομερώς τα χωρικά της ύδατα στα 6 ναυτικά μίλια και τον εναέριο χώρο της στα 10 ναυτικά μίλια ή που εγκατέστησε στρατό στα αποστρατιωτικοποιημένα νησιά∙
· η υποτιθέμενη διαχρονική εύνοια των ιμπεριαλιστών προς την Τουρκία, τη στιγμή που στο πλευρό της Ελλάδας στέκονται οι μεγαλύτερες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, προεξαρχόντων του Τραμπ και της ΕΕ, που ανακοινώνει νέες κυρώσεις στην Τουρκία για χάρη της Ελλάδας και της Κύπρου.
Όλα τα παραπάνω είναι προφάσεις εν αμαρτίαις, αριστερή αργκό για να προσχωρήσουν στον εθνικισμό που σέρνει τους εργαζόμενους πίσω από τα αφεντικά τους.
15. Στις κρίσιμες αυτές καταστάσεις, δεν αρκεί ούτε μια τοποθέτηση γενικής ειρηνιστικής αμφίπλευρης καταδίκης του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού που είναι «αντιδραστικός και από τις δύο πλευρές». Ασφαλώς και είναι, και δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι και ο Ερντογάν είναι πρώτα από όλα εχθρός της εργατικής τάξης και των λαών που ζουν στη δική του πατρίδα. Αυτόν όμως θα τον αντιμετωπίσει το εργατικό κίνημα των λαών της Τουρκίας, και το κάνει ήδη, χωρίς να χρειάζεται τους έλληνες πατριώτες. Το καθήκον της εργατικής τάξης εδώ είναι να αντιμετωπίσει πρώτα και κύρια τους καπιταλιστές αυτής εδώ της χώρας, με τις κυβερνήσεις, το κράτος τους, τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις και τα πολεμικά τους σχέδια. Καμία εμπιστοσύνη δεν μπορεί να υπάρξει στις διαπραγματεύσεις των κυβερνήσεων, τον ιμπεριαλιστικό «διεθνή παράγοντα» και το λεγόμενο διεθνές δίκαιο. Χρειάζεται αντιπολεμικό κίνημα στην πράξη, σήμερα. Για να τα κάνει όλα αυτά η εργατική τάξη πρέπει να απαλλαγεί από το πατριωτικό δηλητήριο. Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται το κύριο καθήκον της αντικαπιταλιστικής αριστεράς: να βοηθήσει σε αυτό αποκαλύπτοντας τους εθνικούς μύθους.
Όχι στην ελληνική επιθετικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο
Όχι στις εξορύξεις στη Μεσόγειο
Ανταρσία ενάντια στα πολεμικά σχέδια – κίνημα μαζικό μέσα κι έξω από το στρατό
Συναδέλφωση Ελλήνων και Τούρκων, ντόπιων, προσφύγων και μεταναστών εργαζομένων
Σέβομαι την συγκεκριμένη οργάνωση γιατι έχει αγωνιστική συνέπεια και όσους απο αυτους έχω συναντησει και συνεργαστει κατα καιρους ,είναι διαβασμένοι και σοβαροι.
Ο τροτσκισμός όμως έχει την ιδίοτητα ,με διαφορες ιδεοληψίες,να διασυρει αγωνιστές και για αυτο τον θεωρω επικινδυνο κυρίως γιατι συμβαλλει στον αυτοδιασυρμο ειλικρινων και εντίμων αγωνιστών.
Έτσι λοιπον η οκδε σπαρτακος .
-Ειχε ερμαφρόδιτες απόψεις για το Κοσοβο κλπ με εμφανιση και φιλο-uck αρθρογραφιας στο περιοδικό της οργανωσης.
– Ήταν υπερ του σχεδιου αναν μην εχοντας καν την εξυπναδα να παρει ουδετερη θεση ,την στιγμη που οι ευρωατλαντικοι πατρωνες του σχεδιου μιλουσαν για πακτωλο μοιρασμενων ντολαρς για να περασει κλπ.
Μπορω να αναφερω κ αλλες θεσεις της οκδε προβληματικες.Αυτο που μου κανει εντυπωση είναι η απουσια αυτοκριτικής και η επανάληψη των ιδιων κοσμοπολιτικων θεσεων που συνεχώς εκθέτει η ίδια η ζωή.
Τώρα ανακάλυψαν οτι το ( χρεοκωπημενο,ψοφιο) ελληνικο κρατιδιο εχει την ιδια επιθετικοτητα με την ( πανοπλη ,ακμαζουσα δημογραφικα,και με 3 εισβολες ατο ενεργητικο της προσφατα) Τουρκία και προσπαθει να την αποκλεισει απο την μεσογειο.
Τι να πω στεναχωριεμαι γιατι δεν προκειται για την οακκε αλλά για οργανωση καταρτισμενων αγωνιστων που δυστυχως κουβαλαει τόνους ιδεοληψίας
Αγαπητέ κύριε Σαμιωτάκη, σε εσάς τώρα έφταιξε ο Τρότσκισμός; Άσε που είναι και αγενές να παίρνεις θέση σε μια ενδοαριστερη διαμάχη έχοντας δηλώσει μη αριστερός.
Δεν έχεις πρόβλημα με τους κάθε είδους ΣΤΑΛΙΝΙΚΟΥΣ που εξαντλούν το διεθνισμό τους στην υπεράσπιση της ….Σερβίας παλιότερα, της ….Λευκορωσίας τωρα, της Βενεζουέλας ενδιάμεσα, αλλά ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ πεισματικά να αναγνωρίσουν στην χώρα μας το δικαίωμα άμυνας απέναντι στον τουρκικό ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ;;
Κατά τα άλλα πάλι φταίει ο Τρότσκι.
ΣΤ δεν μου φταιει ο τροτσκι γιατι έχει πεθάνει εδω και 80 χρόνια.Εγώ εκρινα μια συγκεκριμενη version του τροτσκισμου που ειναι πλησιεστερα στον αστικο κοσμοπολιτισμο,παρα στον προλεταριακο διεθνιαμό.Το ίδιο θα έκανα για ανάλογες ” σταλινικες” απόψεις Δεν συμμετεχω σε ενδοαριστερη διαμαχη τροτσκι Σταλιν γιατι με αφηνει πια παγερα αδιαφορο.Εχω ασχοληθει πολυ σε πηγαδακια και διαβαζοντας παλαιοτερα που ειχα πιο πολλα και μαυρα μαλλια καθως και ..δύο αυτοανοσα λιγοτερα!
Δεν δηλωνω αριστερος γιατι απο το 2010(καστελοριζο ,μνημονια κλπ) και δώθε δεν πιστευω οτι εχει σημασία τι δηλώνει κάποιος.Δυστυχως τα οσα έχουν δει τα μάτια μου έκτοτε δικαιωνουν την επιλογή αυτη.Τωρα συμμετεχω δια ζωσης στα κοινα ως ανενταχτος.Εχω όμως θητεια ως οργανωμενος και ταμπελοποιημενος που μου επιτρεπει “δια να ομιλώ” εκφραζοντας οχι σωστες( γιατι δεν υπαρχουν τετοιες) αλλα λογικες απόψεις.
Τελος στα της πατριδας κλπ συμφωνω οτι η Ελλαδα είναι αμυνόμενη αφου ειναι ενα ψοφιο απο ολες τις αποψεις κρατος που εχει απεναντι του μια σοβαρη και φιλοδοξη περιφερειακη δύναμηΑυτα προς το παρον συνοπτικα και με προσπαθεια να μην ανοιξω και άλλα θέματα
Υπέροχο, δεν έχω λόγια
Διεθνιστικό παραλήρημα Έλληνα πολιτικού
«Εμείς είμαστε 3 βαθμούς μπροστά από την Ελλάδα. Επίσης, η Γαλλία είναι άχρηστη. Δεν μπορεί να πουλήσει τα προϊόντα της όπως το Ισραήλ. Η Ελλάδα θα αγοράσει 18 πολεμικά αεροσκάφη, αλλά εμείς θα αγοράσουμε 200 αεροσκάφη. Πρέπει να βλέπεις ποιος έχει το χρήμα. Η Ελλάδα πεινάει.
Είμαι στο Νταλαμάν και συνέχεια προσγειώνονται και απογειώνονται αεροπλάνα. Έχει παντού τουρίστες. Κανείς δεν ταξιδεύει στην Ελλάδα. Δεν υπάρχουν τουρίστες. Ούτε οι Τούρκοι δεν πηγαίνουν εκεί για ψάρια και ρακί. Η Ελλάδα πεθαίνει από την πείνα. Τους λυπάμαι τους Έλληνες. Οι Έλληνες στρατιώτες στο Καστελόριζο θα πεθάνουν από την πείνα αν δεν φτάσουν σύντομα προμήθειες. Κι αυτό γιατί το Καστελόριζο προμηθεύεται τρόφιμα από την Τουρκία.
Η Ελλάδα τα ξέρει όλα αυτά. Παρακολουθώ τα ελληνικά ΜΜΕ που μεταδίδουν ότι η Τουρκία ενισχύει το Πολεμικό Ναυτικό της. Ναι. η Τουρκία θα φτιάξει αεροπλανοφόρο και ελικοπτεροφόρο. Μάλιστα χθες ο Πρόεδρος Ερντογάν μας είπε τα ευχάριστα νέα ότι η Τουρκία θα πάει στο Διάστημα. Έτσι, εκτός από την ξηρά και την θάλασσα οι δυνάμεις μας θα κατακτήσουν και το Διάστημα. Με το καταρτισμένο εργατικό δυναμικό της η Τουρκία θα μπει στις 10 ισχυρότερες οικονομίες στον κόσμο στα επόμενα 15 χρόνια».
Και επανήλθε λέγοντας: «Η Τουρκία δέχεται απειλές και της απαγορεύουν να έχει πρόσβαση σε λιμάνια. Η Τουρκία όμως εξακολουθεί να κάνει εξαγωγές στην Ευρώπη μέσω Ιταλίας και Αλβανίας».
Το παραλήρημα κορυφώθηκε ως εξής: «Η Ελλάδα λέει ότι έχει ένα νησί (την Λιλιπούτ) για νάνους. Σε αυτό το νησί των νάνων, ισχυρίζεται ότι θα νικήσει τον γίγαντα Γκιούλιβερ με τους μικρούληδες κατοίκους της Λιλιπούτ. Ο Γκιούλιβερ είναι η Τουρκία και λέω στους Έλληνες: Είστε νάνοι! Έλληνες να πάτε να ψαρέψετε Κυπρίνους».
https://www.e-radio.gr/post/155925/ellines-eiste-nanoi-oi-stratiwtes-sas-tha-pethanoun-sta-nisia-apo-tin-peina-video?utm_source=eradio_player&utm_medium=eradio_player_191&utm_campaign=eradio_ref&utm_term=03
Η στήριξη μιας χώρας, μιας πατρίδας, ενός λαού, που δέχεται ιμπεριαλιστική επίθεση,( και η πατρίδα μας δέχεται ιμπεριαλιστική επίθεση) πρέπει να είναι άνευ όρων και η αριστερά να βγει αυτή μπροστά, κόντρα στο ρεύμα.
Θα υπάρξει καιρός για να αναδειχθούν οι διαφορές μας με την κυβέρνηση και τον αστικό κόσμο. Θα έχουμε χρόνο να κουβεντιάσουμε ”εφ’ όλης της ύλης ” όταν αυτή η ιμπεριαλιστική επέμβαση αποκρουστεί επιτυχώς ή όταν οι λαοί της επιτιθεμενης χώρας κινηθούν ενάντια στην κυβέρνηση τους…λέμε τώρα.
Τα παραπάνω ονομάζονται διεθνισμός.
ΣΤ ή να βγει η αριστερά μπροστά ή να μην κουβεντιάσουμε εφ όλης της ύλης. Άλλο θέμα η μοιραια και αυτονόητη αποδοχή του αμυντικού ρόλου του στρατού αν δεχτούμε επίθεση.
Κώστας
Κώστα πρώτα η πατρίδα και μετά η συζήτηση. Πατριωτισμός με προαπαιτούμενα δεν νοείται στο μυαλό μου. Είμαι αφελής, δεν γνωρίζω.
ΣΤ το ΕΑΜ και το ΚΚΕ συζητούσανε με τους πάντες με όρο να φύγουν οι Γερμανοί. Αν σε ακούγανε θα εφαρμόζανε πιο πλατιά γραμμή συμμαχιών δεν στέκει, το καταλαβαίνεις. Πρώτα έγινε η επίθεση, μετά έγραψε το γράμμα ο Ζαχαριάδης, το φαντάζεσαι να το έγραφε προκαταβολικά ?
Κώστας
Κώστα το γράμμα Ζαχαριάδη ήταν προσαρμογή του πούρου διεθνισμού και τριτοπεριοδισμου στην πραγματικότητα που έλεγε ότι η άμυνα στον ιταλικό φασισμό ήταν παλλαϊκή απαίτηση. Ο Ζαχαριάδης και μπράβο του το έπιασε αμέσως ενώ πχ ο Πλουμπίδης (άξιος και αυτός)είχε την παλιά γραμμή :δεν πολεμάμε για τους πλουτοκράτες, δεν ανακατευομαστε στα πολεμικά σχέδια του ιμπεριαλισμου όπως δηλαδή αυτή η γραμμή είχε διαμορφωθεί είκοσι χρόνια πίσω, πάλι από ανάγκη προσαρμογής στην τότε πραγματικότητα που έλεγε ηττήθηκε λόγω των ιμπεριαλιστών που μας προδοσαν στην Μικρασία. Δεν πολεμάμε για αυτούς …σωστή γραμμή τον1922, λάθος το 1940.
Μην κάνεις το ίδιο λάθος μην περιμένεις μια ήττα για να αρθρώσεις λόγο αμυντικό.
Πρέπει να είσαι έτοιμος από πριν για να ανέβεις στο κυμα. Αλλοιως θα πνιγεις. Πρέπει τώρα να επιτεθείς (σε επίπεδο συνθήματα) να προετοιμάζεις το λαό για ΟΛΑ τα ενδεχόμενα, και κυρίως να προειδοποιείς ενάντια στον τουρκικό ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ. Ο οποίος ανεξάρτητα της τωρινής συγκυριας, έχει έλθει για να μείνει…
Επίσης Κώστα δεν θέλω να είμαι μονόπλευρος. Φυσικά η αριστερά να προειδοποιεί (και αυτό βέβαια το κάνει σταθερά) ενάντια στον τυχοδιωκτισμό που είναι πάγιο χαρακτηριστικό του καπιταλισμού και έχει προκαλέσει ήττες και καταστροφές που έβλαψαν μόνο το λαό μας όχι τον αστισμό, (πραξικόπημα Σαμψών, =εισβολή Τουρκίας, και ένταξη στα ιμπεριαλιστικά σχέδια αγγλων και γερμανων-= μικρασιατική καταστροφή) και φυσικά ενάντια στο δικό μας εθνικισμο, αλλά αυτό ειπα το κάνει ήδη και δεν είναι λάθος να το κάνει. Με όσους δεν τα καταδικάζουν αυτά δεν έχει νόημα ο διάλογος.
ΣΤ γιατί δεν καταλαβαίνεις ? Προτείνεις να μην κάνουμε ότι ο Ζαχαριάδης αλλά προληπτικά, όσα χρόνια και να περάσουνε μέχρι την τούρκικη επίθεση, αν γίνει, εμείς να έχουμε πει πως … στηρίζουμε την κυβέρνηση. Την ίδια, μάλιστα, κυβέρνηση και αστική τάξη που παραχωρεί τα κυριαρχικά δικαιώματα.
Ο Ζαχαριάδης δεν στήριζε τον Μεταξά πριν τον πόλεμο μήπως και γίνει πόλεμος
Κώστας
https://prin.gr/2020/08/σαντάκ/
Εκτιμάτε πως υπάρχει πραγματική απειλή πολέμου μεταξύ των δύο χωρών;
Ο πόλεμος είναι αναπόφευκτος. Το ζήτημα είναι πού και πότε θα εκδηλωθεί. Στην Αρμενία, στο Αζερμπαϊτζάν, στη Συρία, στο Αιγαίο; Θα εκδηλωθεί εκεί που θα εμφανιστεί η αφορμή. Τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία τα καθεστώτα είναι ολιγαρχικά. Αμφότερα εμπνέονται από τον πόλεμο, θρέφονται από τον πόλεμο και επενδύουν τα πάντα στον πόλεμο, τον φανατισμό, τον ρατσισμό και όλα όσα είναι αντίθετα στη φιλία των λαών. Μέσα σε δύο μέρες, με τα όσα είδαμε, κατέστη φανερό πως ο Ερντογάν δεν έχει τη δύναμη να ελέγξει την κατάσταση. (τι εννοεί;)
Εκτός από τους Κούρδους, το καθεστώς Ερντογάν τους έχει φανατίσει σχεδόν όλους είτε με τον ισλαμισμό είτε με τον εθνικισμό (παντουρκισμό). Προσπαθεί να φανατίσει και την αντιπολίτευση και έχει δημιουργήσει μια καινούργια αντιπολίτευση που είναι πια δική του. Το δε θρησκευτικό κομμάτι είναι τόσο ισχυρό που μπορεί να παρασύρει τον λαό στον γκρεμό. Για την Αγιά Σοφιά που έγινε τζαμί, υπήρχε ένα μεγάλο κομμάτι –οι κεμαλιστές– που ήταν κατά, αλλά στην ουσία κανείς δεν τόλμησε να αντιδράσει ή να δηλώσει δημοσίως την αντίδρασή του, πέραν από τους Κούρδους. Αυτό, λοιπόν, το κομμάτι των ανθρώπων που έχει μία άλλη αντίληψη για το κράτος, τελικά πήγαν και προσευχήθηκαν, οι βουλευτές τους πήγαν και προσκύνησαν. Κι αυτό γιατί όποιος εκφράζει αντιρρήσεις κατηγορείται ως γκιουλενιστής και φυλακίζεται και έτσι όλοι, είτε συμφωνούν είτε όχι, δηλώνουν υπέρ του Ερντογάν.
Κώστα Πιθανόν να υπήρχε μυστική απόφαση του KKΕ σε περίπτωση πολέμου να συνταχθεί με το Μεταξά. Δεν ξέρω αλλά δεν το βλέπω πιθανό να μπορούσε μόνος του από τη φυλακή να πάρει τέτοια απόφαση. Υπήρχε και το σύμφωνο Σοφούλη σκλάβαινα υπήρχαν κάποια στοιχεία που προετοίμαζαν για αυτή την απόφαση, δεν ήτανε κάτι ξαφνικό. Υπήρχε μία συνέχεια αυτό που εσύ δεν μπορείς να καταλάβεις.
Ανώνυμε ευχαριστώ που μου απευθύνεσαι αλλά δεν βγαίνει κάποιο νόημα από τα λεγόμενα σου. Είπα εγώ πως ήταν ξαφνικό ? Είπα εγώ πως δεν υπήρχε συνέχεια ? Το μόνο που είπα είναι πως το ΚΚΕ δεν είχε πει εν λευκώ “αν γίνει ποτέ πόλεμος θα αναγνωρίσουμε πως η κυβέρνηση Μεταξά τον διευθύνει”.
Αυτό ειπώθηκε, σε αυτό απάντησα. Καμία συναίνεση, καμία υποταγή στην αστική κυβέρνηση, ειδικά αν μιλάμε για αντιδραστικές κυβερνήσεις, ποτέ, ούτε επί δίκαιου εθνικοαπελευθερωτικού πολέμου. Αλλά αυτή η κυβέρνηση έχει τον στρατό ο οποίος έχει και ένα αμιγώς φιλολαικό κομμάτι στην ύπαρξη του, δηλ την άμυνα σε περίπτωση δίκαιου πολέμου. Αυτή είναι η ουσία του γράμματος του Ζαχαριάδη, που ούτε μετά την κήρυξη του πολέμου δεν είπε “τώρα εθνικό, όλα τα άλλα μετά”. Σε 10 γραμμές περιγράφει την ελληνική λαική δημοκρατία και τον σοσιαλισμό, καμία συναίνεση, καμιά υποταγή.
Κώστας
Και η λογοκρισία προσθέτω, δεν είναι διεθνισμός ούτε πολιτισμός, δεν τον χαρακτηρίσω αλλοιως αν και θα έπρεπε.
Αγαπητέ, θεωρήσατε ότι θα αφήναμε να υβρίζονται χυδαία αγωνιστές της αριστεράς απόψεις των οποίων φιλοξενούνται στην Παντιέρα; Και, με την ευκαιρία, επιτρέψτε μου το ερώτημα: Είστε σίγουρα τροτσκιστής;
Εγώ ο πιο ανάξιος από ολους στον χώρο, χωρίς να κουβαλάω πίσω μου καμμία οργάνωση, καταφέρνω να προκαλώ τις λογικές ενός κουφιού διεθνισμού, ενός διεθνισμού εκτός τόπου και χρόνου, εντάξει αυτό μόνο σαν κολακεία μπορώ να το εκλαβω…..
Το ότι δεν κουβαλάς, όπως λες, πίσω σου καμιά οργάνωση, δε σου δίνει το δικαίωμα να αποκαλείς πχ πράκτορες αγωνιστές της αριστεράς. Προσπάθησε να το κατανοήσεις και μην μεταθέτεις τη συζήτηση.
Επίσης, αγαπητοτατε, post author, δεν χαρακτήρισα αλλοιωτικα από τους δικούς σας και του χώρου κατηγοριες σας χρόνια και δεκαετίες πίσω, από την εποχή Ζαχαριάδη, εναντίον των πιο παλιών τροτσκιστων. Γιατί δύο μέτρα και δύο σταθμά;
Θα διατυπώσω αλλοιως το σχόλιο και ελπίζω αυτή τη φορά να περάσει.
Τα ρεύματα της αριστεράς ιστορικά είχαν δύο επιλογές σε περίπτωση πολέμου.
1)Να συνταχθούν πίσω από τις κυβερνήσεις των χωρών τους η κάθε μία ψηφίζοντας τους εξοπλισμούς, στηρίζοντας την εθνική άμυνα, ακόμα και αν αυτή όπως ξέρουμε ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΜΥΝΑ(περίπτωση Γερμανίας στον πρωτο’ π.πολεμο.)
2)Να βάλουν ως κεντρικό ζήτημα και προπαγάνδα ενάντια στην Κυρήνη πολέμου, υπέρ της ειρήνης.
Απ’ ότι φαίνεται η χώρα μου έχει το προνόμιο να ανοίγει νέους δρόμους στην αριστερή σκέψη.
Μιλάω γενικά τώρα για να μην παρεξηγηθεί.
Υπάρχει μια αριστερή σκέψη,( το αριστερή δεν το βάζω σε εισαγωγικά) η οποία στην προσπάθεια της να υπερασπιστεί μια δικιά της γραμμή, όχι εθνικιστική, αλλά ούτε και φιλοειρηνικη/αντιπολεμική, την οποία ονομάζει ατυχώς για εμένα διεθνισμό, υιοθετεί όλες τις θέσεις του τουρκικού κράτους, ακόμα και αυτές που κατάφωρα παραβιάζουν την λογική και την πραγματικότητα.
Παράδειγμα, εμφανίζει την Ελλάδα ως επιθετική και αναθεωρητικη. Αυτό πρέπει να πληροφορήσω αυτούς που δεν γνωρίζουν, είναι η βασική γραμμή άμυνας του τουρκικού κράτους, όταν στριμώχνεται από την δικιά της επιθετική και αδιέξοδη πολιτική. (Πρέπει να το πούμε, δεν είναι η χώρα μας αυτή που σπρώχνει τα πράγματα σε μια μοναδική διέξοδο. Αυτό το κάνει συστηματικά η Τουρκία και με μεγαλυτερη ένταση κάθε μέρα.)
Φυσικά υπάρχουν πλήθος παραδείγματα, αν χρειαστεί θα επεκταθω.