ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΟ 38ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΓΣΕΕ
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΜΕ ΝΕΑ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΉ ΑΠΕΡΓΙΑ
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΘΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ!
ΕΝΙΣΧΥΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΤΑΞΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ
Αγωνιστική Ταξική Ενότητα
Αυτές τις μέρες χιλιάδες νέες και νέοι, εργαζόμενοι/ες βγαίνουν στους δρόμους φωνάζουν «δικά τους τα κέρδη, δικοί μας οι νεκροί». Στις 8 Μάρτη ο λαός και η νεολαία μίλησαν με τις τεράστιες απεργιακές εργατικές–παλλαϊκές συγκεντρώσεις-διαδηλώσεις στην Αθήνα και σε όλη τη χώρα. Η 8η Μάρτη, ημέρα για τη γυναικεία χειραφέτηση, πήρε χαρακτήρα συνολικής αντίθεσης απέναντι στην κυβέρνηση των δολοφόνων, στις ιδιωτικοποιήσεις και στην πολιτική που βάζει το κέρδος πάνω από την ανθρώπινη ζωή.
Οι μεγάλες διαδηλώσεις και τα συλλαλητήρια των εργαζόμενων και της νεολαίας που προηγήθηκαν, παρά την άγρια καταστολή που δέχτηκαν, επέβαλλαν αυτή την συγκλονιστική πανεργατική απεργία. Συνδικάτα, φοιτητικοί σύλλογοι, μαθητικές κοινότητες, πήραν την υπόθεση στα χέρια τους και απέτρεψαν την επιβολή του κυβερνητικού αφηγήματος των ατομικών ευθυνών, του δικομματικού καυγά και της εκτόνωσης της λαϊκής οργής. Αυτός ο πανεργατικός ξεσηκωμός πρέπει να βρει συνέχεια με την προκήρυξη νέας πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας την επόμενη εβδομάδα.
Οι αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζόμενων και της νεολαίας ήταν και ένα ηχηρό χαστούκι στην ηγεσία της ΓΣΕΕ. Στις 8 Μάρτη η ΓΣΕΕ δεν έλειψε από κανέναν. Η εκκωφαντική απουσία της από το ξέσπασμα των εργατικών και λαϊκών κινητοποιήσεων επιβεβαιώνει για ακόμα μια φορά περίτρανα, ότι όχι μόνο δεν μπορεί να εκφράσει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, αλλά και στέκεται απέναντι, στο πλευρό των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου.
Το 38ο συνέδριο της ΓΣΕΕ πραγματοποιείται αυτές τις μέρες στο πολυτελέστατο ξενοδοχείο ΑΠΟΛΛΩΝ ΔΙΒΑΝΙ στο Καβούρι. Εκεί εξάλλου είχε πραγματοποιηθεί και το προηγούμενο «συνέδριο – οπερέτα» της ΓΣΕΕ το 2020, κάτω από τις φτερούγες της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Με ΜΑΤ, αστυνομία και μπράβους για να εποπτεύουν τις δήθεν «διαδικασίες» και την νομιμοποίηση της νοθείας. Η ηγεσία της ΓΣΕΕ, η κυβέρνηση και το κεφάλαιο εξασφάλισαν με αυτό τον τρόπο την συνέχιση της αστική πολιτικής της ΓΣΕΕ.
• Στο προδιαγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη η ΓΣΕΕ απέδειξε ότι ο κατήφορος της δεν έχει πάτο. Δεν προκήρυξε απεργία, δεν κάλεσε σε καμία κινητοποίηση. Συμμετείχε στο 3ημερο πένθος που κήρυξε η κυβέρνηση και ο αστικός πολιτικός κόσμος και προσπάθησε χωρίς επιτυχία να εκτονώσει τις αντιδράσεις
• Στη μάχη της εργατικής τάξης απέναντι στην πανδημία, η ηγεσία της ΓΣΕΕ έδειξε πρωτοφανή ομοψυχία υπέρ της κυβέρνησης και του κεφαλαίου. Κήρυξε συνδικαλιστικό lock down διευκολύνοντας το πέρασμα των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων…
• Την ώρα που οι εργαζόμενοι σε COSCO, e-food, Μαλαματίνα, ΛΑΡΚΟ, στον πολιτισμό και αλλού πάλευαν ενάντια στην κυβέρνηση και στην εργοδοσία, η ΓΣΕΕ τους γύρισε την πλάτη. Ούτε στήριξε ούτε προκήρυξε απεργίες και κινητοποιήσεις. Η απεργιακή δράση των συνδικάτων έφτασε να αποκηρύσσεσαι όταν προκηρύσσονταν πανεργατικές απεργίες που δεν ενέκρινε.
• Το 38ο συνέδριο της ΓΣΕΕ έχει εξαγγελθεί ότι θα πραγματοποιηθεί με την πλήρη εφαρμογή των ηλεκτρονικών διαδικασιών του ν. Χατζηδάκη. Θέλουν ένα συνέδριο «οδηγό» στον εκφυλισμό των διαδικασιών των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Εξάλλου η ΓΣΕΕ με την στάση της συνέβαλε και πρόσφερε άλλοθι στην ψήφιση του ν. Χατζηδάκη, ενώ υποστήριζε μια σειρά από διατάξεις του, όπως η ηλεκτρονική κάρτα, οι ηλεκτρονικές διαδικασίες κ.ά.
• Η επιχειρηματική λειτουργία της «ΓΣΕΕ Α.Ε.» συνεχίζεται απρόσκοπτα. Μέσω του πακτωλού χρημάτων που διαχειρίζεται το ΙΝΕ – ΚΕΚ / ΓΣΕΕ και το ΚΑΝΕΠ (κρατικό χρήμα, κονδύλια της ΕΕ και ΕΣΠΑ) η ΓΣΕΕ πρωτοστατεί σε προγράμματα επιμόρφωσης ανέργων, όπου διαμεσολαβεί για παροχή μαθητείας και φθηνής εργασίας σε επιχειρήσεις. Πολλές από τις μπίζνες αυτές υλοποιούνται μαζί με τους «κοινωνικούς» εταίρους, την ΓΣΕΒΕ, την ΕΣΕΕ, τον ΣΕΤΕ, τον ΣΕΒ.
• Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος η πρόταση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας κινήθηκε στην γραμμή των «αντοχών της καπιταλιστικής οικονομίας». Κριτήριο για τις όποιες αυξήσεις είναι η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και των μεγάλων επιχειρήσεων.
Δικά τους τα κέρδη – Δικοί μας οι νεκροί
Η ασύλληπτη τραγωδία των Τεμπών έχει όνομα και ιστορία. Είναι το ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΜΕΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ της άθλιας κυβέρνησης της ΝΔ. Μία “μνημονιακή υποχρέωση” που προώθησαν διαδοχικά όλες οι κυβερνήσεις, από την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μέχρι τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που τεμάχισαν, ξεπούλησαν και διέλυσαν τον ΟΣΕ, αδιαφορώντας προκλητικά για τις συνέπειες. Το μόνο που τους ένοιαζε ήταν η ιδιωτικοποίησή του, προτάσσοντας τους ισολογισμούς απέναντι στις ανθρώπινες ζωές, τα κέρδη απέναντι στην ασφάλεια και τις υπηρεσίες στον λαό. Είναι αδιανόητο ότι στην Ελλάδα της καταστολής και του Predator, που παντού υπάρχουν κάμερες και όλα παρακολουθούνται, οι μηχανοδηγοί των τρένων να οδηγούν στα «τυφλά».
Η εγκληματική πολιτική που οδήγησε στο έγκλημα των Τεμπών, η «απελευθέρωση της αγοράς των μεταφορών», είναι άρρηκτα δεμένη με την πολιτική της «απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας» που οδηγεί στην μέγιστη κερδοφορία αλλά και στη μέγιστη ενεργειακή φτώχεια. Είναι η ίδια πολιτική και οι ένοχοι που ιδιωτικοποιούν την παιδεία, τα βουνά, τις θάλασσες, τα πάντα!! Είναι η ίδια πολιτική που στην πανδημία οδήγησε σε 40.000 νεκρούς, χωρίς ΜΕΘ και πρωτοβάθμια περίθαλψη. Μάλιστα αυτές τις μέρες η κυβέρνηση της ΝΔ ανοίγει δρόμο για ιδιωτικοποίηση του νερού.
Είναι η ίδια πολιτική που οδηγεί στην συμμετοχή της χώρας στον πόλεμο στην Ουκρανία, με τη στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας και στηρίζει στα επιθετικά σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και ΕΕ στην ανατολική Ευρώπη. Είναι η κυβέρνηση της ΝΔ τώρα (καθώς και του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ παλιότερα) που εμφανίζονται ως ο «καλός στρατιώτης» του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Θέλει να εξασφαλίσει την στήριξή τους, στην επικείμενη μοιρασιά των ΑΟΖ και των ενεργειακών πόρων και δρόμων στην περιοχή και προωθεί νέους δυσβάσταχτους εξοπλισμούς και οξύνει το κλίμα εθνικισμού και ρατσισμού
Η κυβέρνηση της ΝΔ, διαμορφώνει συστηματικά ένα νέο κύκλο τεράστιας αναδιανομής πλούτου από τα φτωχά στρώματα προς το κεφάλαιο. Μέσω της φορολόγησης και της ακρίβειας φουσκώνει τις τσέπες των μεγάλων επιχειρήσεων, ενώ υιοθετεί την πολιτική των επιδομάτων-φιλοδωρημάτων απέναντι στην φτώχεια. Ο αντεργατικός ν. Χατζηδάκη αποτελεί τομή και εναρμονίζεται με τις απαιτήσεις της ΕΕ και του κεφαλαίου για «ευελιξία». Παράλληλα η κυβέρνηση και η Ε.Ε. προετοιμάζουν νέο κύκλο «δημοσιονομικής πειθαρχίας», ουσιαστικά ένα μνημόνιο διαρκείας.
Όμως η κυβέρνηση και η άρχουσα τάξη συνάντησαν την σθεναρή αντίσταση του κινήματος, που έβαλε φραγμούς στο ολοκληρωτικό πλαίσιο που θέλησαν να επιβάλουν. Με τον ν. Χατζηδάκη επεδίωξαν να καταργήσουν τις απεργίες. Όμως καμία σημαντική απεργία δεν κατάφεραν να σταματήσουν και οι ελάχιστες φορές που αυτό έγινε εφικτό, ήταν µε τη συνδρομή της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Με τους νόμους Κεραµέως, Χρυσοχοΐδη, θέλησαν να βάλουν την αστυνομία στα πανεπιστήμια, όµως το φοιτητικό κίνηµα µπλόκαρε την εφαρµογή της, ενώ ούτε το τερατούργηµα για τις διαδηλώσεις κατάφεραν να εφαρµόσουν.
Η κυβέρνηση της Ν∆ έχει χρεοκοπήσει πολιτικά, για αυτό χρησιμοποιεί τα ΜΑΤ και τα χημικά για να καταστείλει τις εξεγερτικές διαθέσεις του λαού και της νεολαίας.
Ταυτόχρονα αξιοποιεί την συναίνεση των ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ και τον απεργοσπαστικό μηχανισμό της ΓΣΕΕ για να ελέγξει τις αντιδράσεις.
Ο κυβερνητικός & εργοδοτικός συνδικαλισμός στηρίζει τις κυβερνήσεις και το κεφάλαιο
Οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ) που κυριαρχούν στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, φρόντισαν ώστε η ΓΣΕΕ να συνεχίσει απρόσκοπτα να εκπροσωπεί τα συμφέροντα των εργοδοτών μέσα στην εργατική τάξη.
Η σύνδεση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας με την εργοδοσία, το κράτος και την ΕΕ, με τις διαδικασίες του κοινωνικού διαλόγου, με συμμετοχή σε επιτροπές του κράτους, χρηματοδότηση, με ανοιχτή προώθηση της πολιτικής τους οδηγεί σε ακόμα πιο βαθιά απόσπαση από τα εργατικά συμφέροντα. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της ταξικής συνδιαλλαγής, που σφράγισε για πολλές δεκαετίες το συνδικαλιστικό κίνημα.
Αυτός ο συνδικαλισμός είναι ενταγμένος βαθιά και πολύπλευρα στη λογική της ταξικής συνεργασίας και της (χαρακτηριστικό στιγμιότυπο υπήρξε η «κοινωνική συμμαχία).
Γι’ αυτό επιδιώκει την κινηματική απραξία. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πλήρους υποταγής του υποταγμένου συνδικαλισμού στα κυρίαρχα δόγματα για «ανταγωνιστικότητα» και «ανάπτυξη».
Η ΔΑΣ (ΠΑΜΕ), παρά την αγωνιστική στάση, τα τελευταία χρόνια δεν συνέβαλε σε ένα διαφορετικό αγωνιστικό πανεργατικό σχέδιο. Σε αρκετές περιπτώσεις ακολούθησε τον απεργιακό σχεδιασμό της ηγεσίας της ΓΣΕΕ και δεν πήρε πρωτοβουλίες για την γενίκευση και το συντονισμό των κλαδικών αγώνων. Σε πολλά συνδικάτα όπου έχει την πλειοψηφία, ενισχύει τη γραφειοκρατική λειτουργία, με κλειστές διαδικασίες, ενώ συμμετέχει σε προεδρεία μαζί με τον υποταγμένο συνδικαλισμό. Δεν προωθεί την κοινή δράση των ταξικών αγωνιστικών δυνάμεων αλλά κυρίως τη συσπείρωση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ. Με την συναίνεση της ΔΑΣ, στο συνέδριο του ΕΚΑ νομιμοποιήθηκαν και αναγνωρίστηκαν οι σύνεδροι που είχαν προκύψει από τις ηλεκτρονικές εκλογές του ν. Χατζηδάκη. Παράλληλα, μένει σε συνθήματα διαμαρτυρίας και γενικής καταγγελίας και δεν θέτει μια σειρά από πολιτικούς στόχους άμεσης σύγκρουσης με την κυβέρνηση και τους πυλώνες του συστήματος.
Συνδικάτα ταξικά και αγώνες στα χέρια των εργαζόμενων
Οι ταξικές και αγωνιστικές δυνάμεις, οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες που κατανοούν την κατάντια του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού πρέπει επειγόντως να ενεργοποιηθούν στην κατεύθυνση της ταξικής ανασυγκρότησης του κινήματος και των συνδικάτων, σε περιεχόμενο, στόχους, μορφές οργάνωσης και αγώνα.
• Με συνδικάτα ως μορφές συλλογικής οργάνωσης, με ανεξαρτησία και πολιτική-οικονομική αυτοτέλεια από το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το κράτος, μακριά από λογικές «κοινωνικής ειρήνης» ή ακόμα χειρότερα «κοινωνικού εταίρου».
• Με οργάνωση των εργαζόμενων στη συνδικαλιστική έρημο του ιδιωτικού τομέα, τους νέους και τις νέες των σύγχρονων σκλαβοπάζαρων, τους ελαστικά εργαζόμενους, τις γυναίκες, τους άνεργους, τις μετανάστριες και τους μετανάστες.
• Με μαζικά και δημοκρατικά σωματεία που να στηρίζουν τα μέλη τους και αλλά και να στηρίζονται στη δύναμη των μελών του.
• Με συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων και επιτροπών αγώνα, ώστε να αναδεικνύεται ένα διαφορετικό κέντρο μάχης, για να ξεπερνιούνται τα εμπόδια που βάζει η ΓΣΕΕ και ο υποταγμένος συνδικαλισμός. Με σχέδιο και ανυποχώρητο αγώνα ώστε να υπάρξουν κατακτήσεις. Με αγώνες στα χέρια των γενικών συνελεύσεων, με κίνημα βάσης και ταξικής αλληλεγγύης.
• Με αιτήματα που να ανταποκρίνονται στα ζωτικά συμφέροντα και τις ανάγκες της εργατικής τάξης, κόντρα στις λογικές που αυτοπεριορίζονται στο «εφικτό». Αλλά και με πολιτικούς ανατρεπτικούς στόχους για να δικαιωθούν συνολικά οι διεκδικήσεις μας.
• Με την κοινή δράση των ταξικών δυνάμεων και των αγωνιστών και αγωνιστριών, που θέλουν να παλέψουν σε μια διαφορετική κατεύθυνση, με βάση τις ανάγκες του κινήματος.
Καμιά κοινοβουλευτική αναμονή! Αγώνες διαρκείας και κίνημα ανατροπής!
Στα τρία χρόνια που πέρασαν από το προηγούμενο συνέδριο της ΓΣΕΕ, δεν έλειψαν οι εργατικοί αγώνες και οι εξεγέρσεις, σε μια περίοδο που ο καπιταλισμός μέσα στην πολλαπλή ιστορική του κρίση αποκαλύπτει τον καταστροφικό του ρόλο για την ανθρωπότητα.
Στην Γαλλία αυτές τις μέρες αλλά και σε πολλές χώρες της Ε.Ε. η εργατική τάξη με αγώνες και απεργίες σηκώνει το «γάντι» της ταξικής αντιπαράθεσης. Στην Ελλάδα ο οδοστρωτήρας που επιχείρησε να περάσει η κυβέρνηση της ΝΔ οδήγησε σε αποφασιστικούς αγώνες, παρά το σιωπητήριο των συνδικαλιστικών ηγεσιών. Στους καλλιτέχνες, στα νοσοκομεία και η εκπαίδευση, σε δύσκολους χώρους του ιδιωτικού τομέα (COSCO, e-food, Μαλαματίνα, ΛΑΡΚΟ κ.ά.) δόθηκαν επίμονες απεργιακές μάχες που έφεραν αποτελέσματα και μαζικοποίησαν τα σωματεία.
Μετά την συγκλονιστική απεργία στις 8 Μάρτη και τις επίμονες κινητοποιήσεις, τα ταξικά συνδικάτα, οι επιτροπές αγώνα, οι εργατικές συνελεύσεις, οι φοιτητικοί σύλλογοι, το μαθητικό κίνημα και κάθε μαχόμενη ταξική και αγωνιστική δύναμη, πρέπει να πάρουν στα χέρια τους αγώνες. Για να υπάρξει συνέχεια και κλιμάκωση του αγώνα, με διαδηλώσεις, καταλήψεις, νέες απεργίες.
Σήμερα χρειαζόμαστε ένα μαζικό και μαχητικό εργατικό κίνημα ανατροπής. Μέσα από έναν ισότιμο και δημοκρατικό συντονισμό σωματείων-συνελεύσεων και επιτροπών αγώνα, σε ρήξη με τον υποταγμένο συνδικαλισμό και τον πυροσβεστικό σχεδιασμό του. Με κοινή δράση των εργαζομένων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα και αποφασιστικούς αγώνες διαρκείας και σύγκρουσης.
Για να φύγει τώρα η δολοφονική κυβέρνηση της ΝΔ, με μαζικούς και μαχητικούς αγώνες και όχι με αναμονή εκλογικών «λύσεων». Μαζί με την κυβέρνηση να φύγει και η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και της φτώχιας που στηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.
Να χάσουνε τα κέρδη τους να ζήσουμε εμείς!
• Να περάσουν στο δημόσιο, χωρίς αποζημίωση, με εργατικό έλεγχο όλες οι σιδηρόδρομοι. Έξω τώρα η Hellenic Railway. Ενιαίος δημόσιος οργανισμός συγκοινωνιών ενάντια στην ιδιωτικοποίηση που προωθεί η ΕΕ. Δημόσιες, ασφαλείς, φτηνές, σύγχρονες συγκοινωνίες για τον λαό. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
• Να πληρώσουν οι ένοχοι: Οι κυβερνήσεις που διέλυσαν τις σιδηροδρομικές συγκοινωνίες της χώρας (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) , το ιταλικό μονοπώλιο-ιδιοκτήτης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
• Έξω η επιχειρηματική λογική του κέρδους. Οι συγκοινωνίες, οι μεταφορές, την υγεία, η παιδεία, το ρεύμα, το νερό, οι τηλεπικοινωνίες, είναι δημόσια αγαθά και ανήκουν σε όλους, δεν είναι ατομική ιδιοκτησία κανενός.
• Κανένας μισθός και σύνταξη κάτω από 1000 ευρώ. Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και κατάργηση του μνημονιακού νομοθετικού πλαισίου. Επαναφορά όλων των επιδομάτων και τριετιών. Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας παντού με πραγματικές αυξήσεις και κάλυψη των απωλειών από τα Μνημόνια, την ακρίβεια και τον πληθωρισμό.
• Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης. Αφορολόγητο 12000 ευρώ και 4000 ευρώ για κάθε παιδί. Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους χωρίς προϋποθέσεις, ίσο με τον βασικό μισθό.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους/ες με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα. Όχι στις απολύσεις και τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Μετατροπή όλων των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου. Ριζική μείωση του χρόνου εργασίας, άμεσα 30ωρο-5ημερο-6ωρο. Όχι δουλειά την Κυριακή.
• Ρεύμα, πετρέλαιο, βενζίνη, φυσικό αέριο, φτηνά και προσιτά για το λαό. Διατίμηση στα τιμολόγια του ρεύματος και των καυσίμων. Κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης και όλων των φόρων για τους εργαζόμενους. Κατάργηση των χρηματιστηρίων της ενέργειας. Να περάσει σε δημόσια ιδιοκτησία χωρίς αποζημίωση το σύνολο του ενεργειακού τομέα, με εργατικό και λαϊκό έλεγχο. Απειθαρχία στις επιταγές της ΕΕ για την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας. Να φορολογηθεί το κεφάλαιο και ο συσσωρευμένος πλούτος.
• Κατάργηση του ν. Χατζηδάκη και απειθαρχία στην εφαρμογή του, κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ. Καμιά εγγραφή στο ΓΕΜΗΣΟΕ.
Δεν εφαρμόζουμε τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες!
• Όχι στην καταστολή, τις διώξεις, τις απαγορεύσεις συγκεντρώσεων, τις παρακολουθήσεις και την επίθεση στα συνδικαλιστικά δικαιώματα και την απεργία. Διάλυση των ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ΔΡΑΣΗ και όλων των μηχανισμών παρακολούθησης.
• Αγώνας για την ισότητα των φύλων. Προστασία της μητρότητας. Όχι στις διακρίσεις λόγω φύλου, καταγωγής, σεξουαλικού προσανατολισμού.
• Προστασία του δικαιώματος στη στέγη. Κατάργηση των πλειστηριασμών σε βάρος λαϊκών στρωμάτων και των εξώσεων ντόπιων και προσφύγων. Όχι στην εκτόξευση των ενοικίων και την εκδίωξη για τα airbnb, διατίμηση και έλεγχος στα ενοίκια.
• Αντιπαλεύουμε το φασισμό, το ρατσισμό! Άσυλο, στέγη και χαρτιά σε πρόσφυγες και μετανάστες. Πάλη για τη συντριβή των φασιστικών συμμοριών. Να καταδικαστούν οι φασίστες δολοφόνοι της Χ.Α. στο Εφετείο.
• Να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία! Απεμπλοκή της Ελλάδας από τον πόλεμο. Ακύρωση του γιγαντιαίου προγράμματος εξοπλισμών, λεφτά για υγεία, παιδεία, κοινωνικές ανάγκες. Έξω από το ΝΑΤΟ, να κλείσουν οι βάσεις. Όχι στις ΑΟΖ και στις εξορύξεις.
Να ανατραπεί το σύστημα που δολοφονεί
Αυτές τις μέρες οι έννοιες κέρδος, ιδιωτικοποίηση, αγορά, κυβερνήσεις γίνονται κακόφημες, συνώνυμες της εκμετάλλευσης, της κοροϊδίας και του θανάτου. Τώρα είναι η ώρα το εργατικό κίνημα να βαδίσει σε ένα δρόμο ανατροπής!
• Για να βγούμε από τα ευρω-μνημόνια και τα δεσμά του δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότητας. Για διαγραφή του χρέους, ρήξη και έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ.
• Για να ανατραπεί το σύστημα που βασίζεται στο κέρδος και στην εκμετάλλευση.
• Για ένα κόσμο ισότητας, ελευθερίας και χειραφέτησης. Για να περάσει η εξουσία και ο πλούτος στα χέρια των εργαζομένων.
