Η ΗΠΕΙΡΟΣ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ
Όταν πολεμάς για την λευτεριά, είσαι κιόλας ελεύθερος. Νίκος Καζαντζάκης
Για μια ακόμη φορά πολιτευτές και κομματάρχες, θα χύσουν τα δάκρυα τους για τον «δύστυχο λαό της περιοχής μας». Αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την σημερινή κατάσταση, με την χρησιμοποίηση της «τοπικής αυτοδιοίκησης» σαν δύναμης κρούσης για την ανατροπή κάθε εργατικού δικαιώματος και την εκποίηση του συνόλου της δημόσιας περιουσίας ζητάνε, στις κάλπες του Μαΐου, έγκριση για να συνεχίσουν το «έργο» τους. Ένα «έργο» κοινωνικού πολέμου σε βάρος του λαού της περιοχής μας. Ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή είναι το διαρκές πραξικόπημα της «χούντας» κυβέρνησης – Ε.Ε. – ΔΝΤ και κεφαλαίου, που φορτώνει τα βάρη της κρίσης του καπιταλισμού στην εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία. Το περίφημο success story του Σαμαρά αποδεικνύεται επικοινωνιακό παραμύθι που μόνο γέλια δεν φέρνει σε μία Ήπειρο με πάνω από 30% ανεργία και με το 62% των νέων χωρίς δουλειά, ύφεση και φτώχεια. Ετοιμάζουν νέο πακέτο μέτρων με εκτόξευση των ορίων συνταξιοδότησης, νέο πετσόκομμα των συντάξεων, αύξηση των φόρων και των χαρατσιών, μείωση των μισθών, απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, κατασχέσεις καταθέσεων και πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας. Η διάλυση της δημόσιας υγείας και παιδείας συνεχίζεται. Ιδιωτικοποιούν την ΔΕΗ τα λιμάνια και τα αεροδρόμια. Βαθαίνουν το καθεστώς «επιτροπείας» της Ελλάδας από την ΕΕ, κάνοντας σιδερένιο νόμο τις οδηγίες των Βρυξελλών. Αυτή η πολιτική περνά με φωτιά και σίδερο. Όσοι αγωνίζονται έρχονται αντιμέτωποι με μια κοινοβουλευτική χούντα. Διώκεται και καταδικάζεται το φρόνημα και η δράση σωματείων και αγωνιστών. Η δεξιά κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, κυβερνά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και με τον εκφασισμό της πολιτικής ζωής. Την ίδια στιγμή ο λαός μας, έρχεται αντιμέτωπος με τους φασίστες και την εγκληματική συμμορία της «Χρυσής Αυγής», που θέλει να χύσει το ρατσιστικό της δηλητήριο στις φτωχογειτονιές και τα χωριά δολοφονώντας νέους ανθρώπους τη στιγμή που προσκυνά τους εφοπλιστές και τους τραπεζίτες.
Οργάνωση του λαού. Αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής ο δικός μας δρόμος
Η κυβέρνηση μοιράζοντας κούφιες υποσχέσεις δείχνει πόσο φοβάται το λαό. Είναι αδύναμοι!! Μπορούν να ανατραπούν από ένα ταξικά ανασυγκροτημένο, πολιτικά επικίνδυνο, εργατικό και λαϊκό κίνημα. Για μας οι μεγάλοι αγώνες, οι πανεργατικές απεργίες, οι αγώνες ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΔΩΔΩΝΗΣ, τα μπλόκα των αγροτών, οι πλατείες, οι απεργίες των καθηγητών, των καθαριστριών και άλλων κλάδων, οι αγώνες της νεολαίας, τα αντιφασιστικά συλλαλητήρια, δείχνουν το δρόμο που πρέπει να βαδίσουμε, πιο αποφασιστικά, πιο μαζικά, πιο οργανωμένα. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να μπει φραγμός στην επίθεση, να διεκδικηθούν ξανά η κάλυψη των αναγκώνκαι τα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας. Σ’ αυτή την κατεύθυνση κλιμακώνουμε τους αγώνες μας και δεν τους χαρίζουμε ούτε μία ψήφο καταδίκης του ολέθριου έργου τους.
Αυτή η πολιτική που απλώνεται και στο τοπικό κράτος, τη δήθεν τοπική αυτοδιοίκηση,δεν παίρνει διορθώσεις. Για αυτό βασικός μας στόχος, είναι ο αγώνας για την ανατροπή της πολιτικής ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου και της δικομματικής κυβέρνησης, όπως και κάθε κυβέρνησης που θα ακολουθήσει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική καθώς και της τοπικής τους εκδοχής στην Ήπειρο. Να γιατί με τους αγώνες και με την ψήφο μας πρέπει και μέσα από τις εκλογές του Μαΐου να πάρουμε θέση για:
- Καταδίκη και ανατροπή του σφαγείου Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Κατάργηση όλων των μνημονίων, των εφαρμοστικών τους νόμων και των δανειακών συμβάσεων.
- Παύση πληρωμών και διαγραφή του ληστρικού – τοκογλυφικού χρέους. Για να μπορούμε να έχουμε μισθούς, συντάξεις, σχολεία, νοσοκομεία, βρεφονηπιακούς σταθμούς και συνεταιρισμούς.
- Κρατικοποίηση των Τραπεζών, των μεγάλων επιχειρήσεων και της εκκλησιαστικής περιουσίας χωρίς αποζημίωση, με εργατικό έλεγχο. Για να δοθούν χρήματα για δημόσιες επενδύσεις να δουλέψουν οι άνεργοι χωρίς να περιμένουν τους «επενδυτές» που μόνο ξεζούμισμα και μισθούς πείνας θα φέρουν.
- Έξω από τη φυλακή του ευρώ και της Ε.Ε. που θέλει να μας επιβάλλει μνημόνια για πάντα. Για να έχουμε ψωμί, δουλειά, ελευθερία και λαϊκή κυριαρχία.
- Δημοκρατικούς πρωτοβάθμιους παραγωγικούς συνεταιρισμούς της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Συνεταιρισμοί ενταγμένοι σε μια σχεδιοποιημένη οικονομία «ελεύθερα συνεταιρισμένων παραγωγών», με διεκδίκηση κρατικής ενίσχυσης και ταυτόχρονο μέτωπο ενάντια στη κυρίαρχη πολιτική. Ενιαίο δημόσιο φορέα τροφίμων, ερευνητικών κέντρων, κέντρων σποροπαραγωγής σε συνεργασία με τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς που θα συμβάλλει στην ανασυγκρότηση του παραγωγικού ιστού με εθνικοποίηση-κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση όλων των στρατηγικών αγροτοδιατροφικών επιχειρήσεων και στην ικανοποίηση των άμεσων αναγκών επιβίωσης των αγροτοκτηνοτρόφων για να υπάρχουν όροι παραμονής στην ύπαιθρο.
- Πολιτισμός που δεν θα αφορά τους λίγους –τα ανώτερα στρώματα- μορφωτικά και οικονομικά. Διεκδίκηση της αναγνώρισης του πολιτισμού ως υπόθεσης του συνόλου του λαού και όχι ως μια εμπορευματοποιημένη διαδικασία.
- Τουρισμός ως πολιτισμική διαδικασία γνωριμίας ανάμεσα στους λαούς, πράγμα που αντιπαρατίθεται με τη λογική του κέρδους των κολοσσών της τουριστικής βιομηχανίας, την υποταγή στην ευτέλεια και την εξόντωση των εργαζομένων του κλάδου.
- Πλήρεις, αξιοπρεπείς και δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες. Καμιά ιδιωτικοποίηση. Όχι στον θεσμό των Συμπράξεων Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), που παραδίδει τις κοινωφελείς λειτουργίες στους ιδιώτες.
- Δημόσια, δωρεάν, ποιοτική περίθαλψη και παιδεία για όλους. Να ενισχυθούν τα νοσοκομεία και τα κέντρα υγεία σε όλη την ΉΠΕΙΡΟ
- Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Κανείς ανασφάλιστος. Επίδομα ανεργίας και δωρεάν ασφάλιση για όλους τους άνεργους. Μείωση των ωρών εργασίας και των χρόνων συνταξιοδότησης, δουλειά για όλους. Να πληρώσουν τη κρίση οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι και οι εφοπλιστές. Διαγραφή των χρεών των λαϊκών οικογενειών και των ανέργων. Ρύθμιση των χρεών των αυτοαπασχολούμενων.
- Πάλη για τις ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα της εποχής μας, ενάντια στον κρατικό αυταρχισμό. Ίσα δικαιώματα σε όλους ανεξάρτητα φύλου, θρησκείας ή εθνικότητας. Τα παιδιά των μεταναστών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα να παίρνουν αυτόματα την ελληνική ιθαγένεια.
- Καταδίκη του σάπιου πολιτικού τους συστήματος. Να κάτσουν στο σκαμνί όλοι οι πολιτικοί που κλέβουν και εφαρμόζουν τις πολιτικές που καταστρέφουν τη ζωή των εργαζομένων και της νεολαίας.
Όχι στον «Καλλικράτη» και στο αντιδραστικό τοπικό κράτος.
Τέσσερα χρόνια μετά την εφαρμογή του «Καλλικράτη» φαίνεται καθαρά ότι αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της αντιλαϊκής πολιτικής. Η «τοπική αυτοδιοίκηση» μόνο αυτοδιοίκηση δεν είναι. Αποτελεί εκτελεστικό βραχίονα των πολιτικών της ΕΕ και των εγχώριων κυβερνήσεων στις κατά τόπους περιφέρειες, ένα τοπικό κράτος το ίδιο αντιλαϊκό όσο και το κεντρικό. Οι περικοπές έχουν τραγικές συνέπειες σε κοινωνικές παροχές και υποδομές .
- Ενισχύονται οι περικοπές στην Υγεία και στην Παιδεία, και στρώνεται ο δρόμος για τα διαρκώς συγχωνευμένα Σχολεία, Πανεπιστήμια και Νοσοκομεία της αγοράς.
- Προωθούνται μαζικές απολύσεις, υπαλλήλων και συμβασιούχων και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, που έχουν ως αποτέλεσμα τη διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών.
- Οι Περιφέρειες υποτάσσονται πλήρως στις κατευθύνσεις της Ε.Ε. Μέσα από τα «κοινοτικά κονδύλια» επιβάλλονται κριτήρια, προτεραιότητες και επιλογές του εθνικού και υπερεθνικού κεφαλαίου ενάντια στις ανάγκες των κατοίκων και των εργαζόμενων. Επιβάλλεται βαθύτερη σύνδεση της περιφέρειας με τις τράπεζες και το κεφάλαιο.
- Ελεύθεροι χώροι, τεχνικές υποδομές (αεροδρόμια, λιμάνια, δρόμοι) και πλουτοπαραγωγικές πηγές ξεπουλιούνται στους υποψήφιους «επενδυτές».
Η κατάργηση του «Καλλικράτη» είναι απαραίτητη για την υπεράσπιση των ελευθεριών των κατακτήσεων και δικαιωμάτων των εργαζόμενων. Σήμερα δεν χωρούν αυταπάτες για «αξιοποίηση των θεσμών της αυτοδιοίκησης» προς όφελος του λαού. Εμείς ζητάμε την ενισχυμένη παρουσία των δυνάμεων της μαχόμενης και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και στο περιφερειακό συμβούλιο για την αποκάλυψη και καταγγελία των αντιλαϊκών μεθοδεύσεων και την προβολή των λαϊκών αιτημάτων.
Πάνω απ’ όλα όμως μόνο η οργάνωση του λαού στα δικά του ανεξάρτητα όργανα, με εκπροσώπους ανακλητούς και με δημόσιο έλεγχο σε μια άλλη πραγματική αυτοδιοίκηση, στην προοπτική της εξουσίας και της δημοκρατίας των εργαζομένων μπορεί να φέρει κατακτήσεις. Με λαϊκές συνελεύσεις στις πόλεις και στα χωριά, που θα αγωνίζονται για να επιβάλλουν τις εργατικές και λαϊκές ανάγκες και ένα ισχυρό κίνημα διεκδίκησης και αλληλεγγύης, μπορούμε να κάνουμε καλύτερη τη ζωή μας και στο επίπεδο της περιφέρειας.
Φτάνει πια με την περιφερειακή αρχή των μνημονίων.
Οι κυβερνητικές επιλογές και τα «Μνημόνια» έχουν βρει τον καλύτερο εκφραστή τους στο πρόσωπα του Καχριμάνη. Από την μια η περιφερειακή αρχή πλασάρεται ως ανεξάρτητη, υπερκομματική και “αντιμνημονιακή”. Παίρνει πρωτοβουλίες κοινωνικής αλληλεγγύης με την συμμετοχή επιχειρηματικών παραγόντων και εφοπλιστών με κύριο σκοπό την επικοινωνιακή εκμετάλλευση. Από την άλλη είναι ο καλύτερος εφαρμοστής της αντεργατικής και αντιλαϊκής πολιτικής στην Ήπειρο. Εκατοντάδες εργαζόμενοι δουλεύουν με τα προγράμματα-κοροϊδία του ΟΑΕΔ, με μισθούς πείνας, χωρίς δικαιώματα και στοιχειώδη ασφάλεια. Πρωταγωνιστούν στο σύγχρονο σκλαβοπάζαρο που στήνει η Κυβέρνηση μαζί με τον ΟΑΕΔ. Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Τα διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα και οι τοπικές κλίκες συμφερόντων που στηρίζονται από τη παράταξη Καχριμάνη, για να μπορέσουν να ξεπεράσουν τη κρίση τους, για να δημιουργήσουν νέους δρόμους και όρους κερδοφορίας αναδιατάσσουν τις δυνάμεις τους, συνεργαζόμενοι με τις τράπεζες, το πολιτικό τους προσωπικό (το οποίο τώρα το παίζει ανεξάρτητο) και τη λεγόμενη Τοπική Αυτοδιοίκηση. Όλοι αυτοί συμμετέχουν στο ιστορικό ξαναμοίρασμα της πίτας σε βάρος των αναγκών μας. Θα βγάλουν τα πάντα στο σφυρί. Άλλοι για να κερδίσουν και άλλοι για να σώσουν το τομάρι τους. Όλοι αυτοί «κόπτονται» για την ανεργία, όταν οι απολύσεις επιδοτούνται μέσω των φαλιρισμένων ιδιωτικών τραπεζών οι οποίες προτείνουν διάφορα επιχειρηματικά σχέδια για να σώσουν επιχειρηματικές ή «συνεταιριστικές» δραστηριότητες με λεφτά που έχουν πάρει από το ξεζούμισμα του ελληνικού λαού μέσω των συνεχιζόμενων ανακεφαλαιοποιήσεων τους. Η παράταξη του Αργύρη συνεταιράκι της κυβέρνησης -που τώρα στηρίζει Ζάψα- όχι μόνο δεν έπαιξε το ρόλο της αντιπολίτευσης στη περιφερειακή αρχή, αλλά λειτούργησε συμπληρωματικά στη διοίκηση Καχριμάνη. Μαζί πούλησαν τη ΔΩΔΩΝΗ και πρέπει να το πληρώσουν.
Με την αριστερά της ανατροπής και όχι της διαχείρισης και της ήττας
Η συνδιαχειριστική λογική του ΣΥΡΙΖΑ και επομένως η παράταξη της Όλγας Γεροβασίλη αδυνατεί να συγκροτήσει οποιαδήποτε ταξική και αγωνιστική απάντηση των εργαζόμενων σ’ αυτή την πολιτική. Αντί να συμβάλλει στην αναγκαία οργάνωση του λαού μπροστά στις αναπόφευκτες συγκρούσεις για το σύγχρονο «ψωμί – παιδεία – ελευθερία», παραμυθιάζει τον κόσμο για «αριστερούς περιφερειάρχες» που θα μας σώσουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ επωμίζεται πλέον βαρύτατες ευθύνες απέναντι στο λαό γιατί καλλιεργεί την αυταπάτη ότι υπάρχει έξοδος από τα μνημόνια και τη κρίση χωρίς σύγκρουση με το κεφάλαιο και τους μηχανισμούς του, χωρίς έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ.
Στο αναγκαίο σημερινό κίνημα ανατροπής δεν συμβάλει ούτε το ΚΚΕ . Από την μια ρητορεία για τη «λαϊκή εξουσία» και από την άλλη περιφρόνηση της ταξικής και αγωνιστικής ενότητας των εργαζομένων για τους κάθε φορά ώριμους και αναγκαίους πολιτικούς στόχους και η ηττοπάθεια ότι τίποτα δεν μπορεί σήμερα να γίνει και η κομματική περιχαράκωσηπου συστηματικά εφαρμόζει η περιφερειακή του παράταξη, ενθαρρύνουν τις αντιλαϊκές επιθέσεις.
Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στην ΗΠΕΙΡΟ, με τη δική της πάντοτε αυτοτελή λειτουργία στηρίζεται από την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, από ανένταχτους αγωνιστές, κομμάτι του ανερχόμενου αντικαπιταλιστικού ρεύματος και εκφράζει λαϊκούς αγωνιστές και δυνάμεις της ευρύτερης μαχόμενης και ανατρεπτικής Αριστεράς.
Στηρίξαμε πάντα – παρά τις αδυναμίες μας – τους αγώνες των εργαζόμενων, των φτωχομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων και της νεολαίας. Από τις κινητοποιήσεις ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΔΩΔΩΝΗΣ, τις συγχωνεύσεις των σχολείων, το κλείσιμο κέντρων υγείας, την υποβάθμιση του νοσοκομείου Πρέβεζας, την οικολογική καταστροφή (ελεύθεροι- δημόσιοι χώροι. λίμνη Παμβώτιδα, Αμβρακικός, αγωγός φυσικού αερίου), μέχρι τις απεργίες των εργαζόμενων, τη μάχη ενάντια την ανεργία και την απλήρωτη εργασία. Προτάξαμε, σε κάθε φάση, την αναγκαία κοινή δράση των μαχόμενων δυνάμεων του λαού για την ανατροπή της επίθεσης. Φέραμε στο περιφερειακό συμβούλιο τη φωνή και τα αιτήματα των κινημάτων της περιοχής μας.
Παρόντες και στη μάχη των εκλογών ζητάμε την αγωνιστική συσπείρωση και τη ψήφο για να συνεχίσουμε να ενώνουμε την φωνή μας για την Ήπειρο των αναγκών μας, ενάντια στην ντόπια άρχουσα τάξη και όσους τη στηρίζουν! Αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής σε μια Ήπειρο που μας ανήκει, για μια ζωή που μας αξίζει με το κεφάλαιο να χάνει εξουσία, ιδιοκτησία και πλούτο.
