Με την Αριστερά της ανατροπής
για την επιβίωση του λαού μας
για έναν λαϊκό ξεσηκωμό
ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ
για έναν άλλο δρόμο
χωρίς χρέος, μνημόνια, ευρώ και ΕΕ
Στηρίζουμε – ψηφίζουμε Ανταρσία στο Αιγαίο – Αντικαπιταλιστική Αριστερά
ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΕ ΜΑΥΡΟ ΦΟΝΤΟ
Ανθρωπιστική κρίση – κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός – φασιστική απειλή
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου θα γίνουν σε μια νέα περίοδο έντασης της επίθεσης κυβέρνησης-τρόικας προκειμένου να αντιμετωπίσουν την βαθιά κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Η επίθεση αυτή διαρκώς βαθαίνει και διευρύνεται και επιδεινώνει δραματικά την κατάσταση των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων στην Ελλάδα ώστε σήμερα να μιλάμε για ανθρωπιστική κρίση. Ανεργία, φτώχεια, μετανάστευση, κοινωνικές ανισότητες είναι βασικά στοιχεία της περιόδου· στο εργασιακό τοπίο οι συνθήκες είναι μεσαιωνικές ενώ διαλύονται οι δημόσιες παροχές (παιδεία, υγεία, πρόνοια, συγκοινωνίες κ.λπ.) ή ιδιωτικοποιούνται μαζί με τα βασικά κοινωνικά αγαθά (ενέργεια, νερό, επικοινωνίες κ.λπ.). Συνολικά ο δημόσιος πλούτος έχει εκχωρηθεί στο ΤΑΙΠΕΔ για ξεπούλημα ενώ για το λαό επιφυλάσσονται συνέχεια νέα χαράτσια.
Παράλληλα εξελίσσεται και μια αυταρχική ανασυγκρότηση του κράτους, με την ένταση της κρατικής βίας και καταστολής, με την απαγόρευση και το χτύπημα διαδηλώσεων και κινητοποιήσεων, με επιστρατεύσεις απεργών, με διώξεις και προληπτικές συλλήψεις αγωνιστών κ.λπ.. Μαζί με την επίσημη κρατική βία πάει και η εργοδοτική τρομοκρατία αλλά και η ιδεολογική μιντιακή βία, διαμορφώνοντας μια κατάσταση κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού. Αυτή είναι η πολιτική που εκτρέφει και την άνοδο ρατσιστικών-φασιστικών ιδεών και ενισχύει την εγκληματική δράση των συμμοριών της Χρυσής Αυγής.
Μεγάλο μέρος της πολιτικής αυτής υλοποιείται από το τοπικό κράτος, από τους Δήμους και τις Περιφέρειες, οι οποίοι δεν χαρακτηρίστηκαν άδικα «μακρύ χέρι των μνημονίων» στις τοπικές κοινωνίες. Κεντρική πολιτική επιλογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να βγει το κεφάλαιο από την κρίση του είναι η παράκαμψη των κεντρικών κυβερνήσεων και η υλοποίηση των προγραμμάτων της και των ιδιωτικών επενδύσεων απευθείας μέσω Περιφερειών και Δήμων. Γι’ αυτό και οι τοπικές εκλογές αποκτούν αυτόματα μεγάλη κεντρική πολιτική σημασία.
ΤΟΠΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
Η εμπειρία του «Καλλικράτη»
Στα 3 ½ χρόνια εφαρμογής του ο Καλλικράτης αποδείχτηκε ότι αποτελεί βασικό μοχλό εφαρμογής των πολιτικών των μνημονίων, εξυπηρετώντας τους βασικούς άξονες της κυβερνητικής πολιτικής σε θέματα οικονομίας, εργασίας, εκμετάλλευσης του χώρου και του περιβάλλοντος και αντιδημοκρατικής θωράκισης του πολιτικού συστήματος.
Κεντρικό χαρακτηριστικό των Ο.Τ.Α., ιδιαίτερα μετά τον Καλλικράτη, είναι η λειτουργία τους με χαρακτηριστικά «υγιούς επιχείρησης» (ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, περικοπές στις κοινωνικές παροχές, που θεωρούνται περιττές, έμφαση στη λογική της ανταποδοτικότητας κ.λπ.) καθώς και η παράδοση στο ιδιωτικό κεφάλαιο κρίσιμων κερδοφόρων τομέων, όπως λ.χ. η αποκομιδή των απορριμμάτων ή η εγκατάσταση και εκμετάλλευση Α.Π.Ε..
Οι Ο.Τ.Α. επίσης πρωτοστάτησαν στην εμπέδωση των νέων εργασιακών σχέσεων και συνέβαλαν στην απαξίωση εργασιακών δικαιωμάτων (συμβασιούχοι πολλαπλών ταχυτήτων, προσλήψεις μέσω ΜΚΟ, γενίκευση της ελαστικής εργασίας κ.λπ.), διατηρώντας όμως ανέπαφο τον πυρήνα του πελατειακού συστήματος. Δήμαρχοι και περιφερειάρχες συνεχίζουν να κρατάνε το ρόλο του Μαυρογιαλούρου της τοπικής πολιτικής σκηνής και να διαφημίζουν μια πολιτική παροχής ασπιρινών προς τα θύματα της πολιτικής του κεφαλαίου και των κομμάτων από τα οποία οι ίδιοι προέρχονται.
Τέλος, δεν μπορεί να κρυφτεί και ο βαθιά αντιδημοκρατικός χαρακτήρας του Καλλικράτη, καθώς οι Ο.Τ.Α. συνδέθηκαν στενότερα με το κεντρικό κράτος και την Ε.Ε., διαμορφώθηκαν όργανα ελέγχου και εποπτείας τους, όπως οι αποκεντρωμένες διοικήσεις, περιορίστηκαν σε διακοσμητικό ρόλο οι όποιοι θεσμοί λαϊκής συμμετοχής προβλέπονταν. Ο Καλλικράτης λοιπόν ολοκλήρωσε το ρόλο των Ο.Τ.Α. ως τοπικό κράτος και τους ενέταξε στους σχεδιασμούς κυβέρνησης και Ε.Ε., περιορίζοντας τα όποια αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά τους.
ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΝΑ’ ΝΑΙ ΚΟΝΤΡΑ…
Αγώνες κι αντιστάσεις
Οι κάτοικοι των νησιών του Β. Αιγαίου, με την ενεργή συμβολή και στήριξη των μελών της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. και της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, έδωσαν μεγάλες μάχες για να υπερασπιστούν τα λαϊκά δικαιώματα και ανάγκες, τον τόπο και το περιβάλλον του, τον δημόσιο πλούτο και τα κοινωνικά αγαθά. Δώσαμε μάχες ενάντια στη λεηλασία του περιβάλλοντος από το κεφάλαιο, όπως ήταν η εγκατάσταση των ανεμογεννητριών της ΡΟΚΑΣ-IBERDROLA σε όλο το Β. Αιγαίο, ενάντια στις απολύσεις στους Δήμους και στο κλείσιμο κοινωνικών υπηρεσιών, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας, ενάντια στα χαράτσια και στην αύξηση των ανταποδοτικών τελών, παλέψαμε ενάντια στις συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων και ενάντια στην υποβάθμιση του πανεπιστημίου Αιγαίου, υπερασπιστήκαμε τις δομές υγείας των νησιών που συρρικνώνονται και απειλούνται με κλείσιμο.
Ως Ανταρσία στο Αιγαίο σταθήκαμε στο πλευρό των φτωχομεσαίων αγροτών που ξεσηκώνονται, συμμετείχαμε στο αντιρατσιστικό-αντιφασιστικό κίνημα που έβαλε φρένο στην ανάπτυξη της Χρυσής Αυγής στα νησιά μας, αναδείξαμε τα προβλήματα στις ακτοπλοϊκές-αεροπορικές συγκοινωνίες, στηρίξαμε λαϊκές πρωτοβουλίες ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, αποκαλύψαμε τον ρόλο των ΜΚΟ και των ΚΟΙΝΣΕΠ στην εμπέδωση των νέων ελαστικών εργασιακών σχέσεων και στην διάλυση δημόσιων κοινωνικών δομών.
Οι αγώνες αυτοί πρέπει να συνεχιστούν, να ενταθούν, να πολλαπλασιαστούν… Ζητούμενο είναι αυτοί οι αγώνες να πολιτικοποιηθούν, να θέσουν στόχους ανατροπής αντιλαϊκών κυβερνήσεων και πολιτικών, να βάλουν ερωτήματα για την ίδια την ανθεκτικότητα του καπιταλιστικού συστήματος. Και κυρίως να μην υποχωρήσουν μπροστά στις εκλογές, μπροστά σε λογικές ανάθεσης ή στη λογική ανοχής του μικρότερου κακού.
«ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ» ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΚΑΙ ΕΠΙΔΟΞΟΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ
Ασπιρίνες για τον καρκίνο;
Στις φετινές αυτοδιοικητικές εκλογές εμφανίζονται υποψήφιοι δήθεν «ανεξάρτητοι» του παλιού δικομματισμού που τάζουν «ανάπτυξη» σε μια κοινωνία που καταρρέει, επίδοξοι σωτήρες που υπόσχονται καλύτερη διαχείριση και «προϋπολογισμούς των κοινωνικών αναγκών» που θα διαφύγουν του Παρατηρητηρίου, «οικολόγοι» που απέχουν από όλες τις μεγάλες μάχες για το περιβάλλον και που δεν λένε κουβέντα για τους υπεύθυνους της περιβαλλοντικής καταστροφής, φασίστες, φανεροί και κρυφοί, που αποτελούν το μακρύ χέρι του κεφαλαίου…
Καμία εμπιστοσύνη σε αυτούς που χρόνια τώρα εφαρμόζουν τα μνημόνια στους δήμους και στην περιφέρεια, καμία ανάθεση σε επίδοξους διαχειριστές και light αντιμνημονιακούς, μαύρο στους φασίστες και τους ρατσιστές! Για την Ανταρσία στο Αιγαίο είναι σαφές ότι περιθώρια φιλολαϊκής διαχείρισης μέσα στα πλαίσια του Καλλικράτη, των μνημονιακών δεσμεύσεων και της επιτήρησης, μέσα στα πλαίσια του ευρώ, της Ε.Ε. και του συστήματος, δεν υπάρχουν. Ακόμα και αν δούμε καλόπιστα μια δυνατότητα αριστερής, αντιμνημονιακής εκλογικής πλειοψηφίας, θεωρούμε πως αυτή έχει κοντά ποδάρια χωρίς ένα ισχυρό ανασυγκροτημένο ταξικό εργατικό κίνημα και ένα αναβαθμισμένο πολιτικά λαϊκό κίνημα στις γειτονιές που να παλεύουν για τη συνολική ρήξη και ανατροπή.
ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ Η ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Ή τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι
Μέσα λοιπόν στο πλαίσιο του Καλλικράτη ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος της Ανταρσίας στο Αιγαίο; Ένα ακόμη αριστερό ή αντιμνημονιακό ψηφοδέλτιο; Μια ανέξοδη διαμαρτυρία; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: γιατί κάποιος πρέπει να πει τα πράγματα με όνομά τους. Να κατονομάσει τους ενόχους για την κοινωνική γενοκτονία που συντελείται (κεφάλαιο, Ε.Ε., κυβέρνηση). Να πει ότι το ζήτημα δεν είναι απλά το δίπολο μνημόνιο – αντιμνημόνιο αλλά πως το κρίσιμο ζήτημα της περιόδου, η αναγκαία προϋπόθεση για την επιβίωση των εργαζομένων, της φτωχομεσαίας αγροτιάς και της νεολαίας είναι η έξοδος από ευρώ – ΕΕ. Να στηρίξει και στην εκλογική μάχη την πεποίθηση πως η μάχη της επιβίωσης και της λαϊκής αντεπίθεσης δεν είναι ούτε ζήτημα «όρων και προϋποθέσεων» ούτε μια «προσευχή» για την έλευση της «δευτέρας παρουσίας» της λαϊκής εξουσίας αλλά αναγκαία συνθήκη εδώ και τώρα για να μπορέσουν οι εργαζόμενοι να πετύχουν νίκες τους ενάντια στο μαύρο μέτωπο κυβέρνησης – ΕΕ – κεφαλαίου. Να διατυπώσει ένα μεταβατικό πρόγραμμα ρήξης και ανατροπής, όπλο στα χέρια του εργατικού κινήματος, σε πλήρη αντίθεση με τις κυβερνητικές και διαχειριστικές ψευδαισθήσεις που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ και την περιχαράκωση και τον αναχωρητισμό του ΚΚΕ, μεταβατικό πρόγραμμα που δεν θα είναι δουλειά κανενός δημοτικού ή περιφερειακού συμβουλίου, καμιάς κυβέρνησης να το εφαρμόσει, αλλά υπόθεση του ίδιου του κινήματος, των συνδικάτων και των σωματείων, των λαϊκών συνελεύσεων να το επιβάλουν.
Γι’ αυτό και επιδιώκουμε την οργάνωση το λαού μέσα από δικά του όργανα και θεσμούς λαϊκής επιβολής, ανταγωνιστικούς προς τους δήμους και τις περιφέρειες. Η συμμετοχή της αντικαπιταλιστικής Aριστεράς στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές και η επιδίωξη για εκλογή υποψηφίων της στα συμβούλια έρχεται να υπηρετήσει αυτή την αναγκαιότητα συγκρότησης του κινήματος. Σαν άλλο ένα μέσο συμβολής στη λαϊκή οργάνωση μέσα από την αποκάλυψη αντιλαϊκών πολιτικών και μέτρων, σαν βήμα παρέμβασης των λαϊκών συλλογικοτήτων οργάνωσης και διεκδίκησης. Σαν μέσο αξιοποίησης, χωρίς αυταπάτες, οποιαδήποτε ευκαιρίας παρουσιάζεται μέσα και από τον θεσμικό δρόμο για να καθυστερείς, να παρεμποδίζεις ή να δυσκολεύεις τον αντίπαλο.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΛΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ
Για την επιβίωση του λαού, για έναν άλλο δρόμο χωρίς χρέος, μνημόνια, ευρώ και Ε.Ε.
Το πρόγραμμα της Ανταρσίας στο Αιγαίο δεν είναι πρόγραμμα διαχείρισης της κρίσης ούτε αποτελεί ένα άθροισμα αιτημάτων που απευθύνεται στην κυβέρνηση για υλοποίηση. Απευθύνεται στην κοινωνία, για να το συζητήσει, να το αγκαλιάσει, να το εμπλουτίσει, για να παλέψει για την υλοποίησή του και να το επιβάλει. Το πρόγραμμα της Ανταρσίας στο Αιγαίο είναι κάλεσμα για συμμετοχή και δράση.
Παλεύουμε για:
- κατάργηση του Καλλικράτη, των Μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων
- ρήξη και ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ και του ευρωμονόδρομου των μνημονίων, της λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων που επιβάλλουν,
- παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους των δήμων και του κεντρικού κράτους
- εθνικοποιήσεις τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση και με εργατικό – λαϊκό έλεγχο
- ριζική αναδιανομή του πλούτου προς όφελος των εργαζομένων
- διατήρηση και διεύρυνση των δημόσιων αγαθών και των κοινωνικών υπηρεσιών στο πλαίσιο του δήμου και του κεντρικού κράτους,
- υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών.
Στην κατεύθυνση αυτή διεκδικούμε:
Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους. Αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και επίδομα ανεργίας με κριτήριο την αξιοπρεπή διαβίωση. Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Κατάργηση όλων των χαρατσιών και γενναίες φοροαπαλλαγές στο εργατικό και λαϊκό εισόδημα και τα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Δραστική αύξηση στη φορολογία του κεφαλαίου. Αύξηση του αφορολόγητου.
Ανατροπή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής για να επιβιώσουν οι φτωχομεσαίοι αγρότες και αλιείς. Τιμές ασφαλείας στα αγροτικά προϊόντα που να εξασφαλίζουν το εισόδημα του αγρότη. Όχι στην κατάργηση των αναγκαστικών συνεταιρισμών.
Στήριξη των αυτοαπασχολούμενων και μικρών εμποροβιοτεχνών που αντιμετωπίζουν καθημερινά την προοπτική του λουκέτου και της ανεργίας.
Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν υγεία και παιδεία για όλους. Ενιαίο δωδεκάχρονο υποχρεωτικό σχολείο για όλα τα παιδιά, αύξηση των δαπανών για την παιδεία, μείωση του αριθμού μαθητών ανά τάξη, όχι στο Νέο Σχολείο – εξεταστικό κάτεργο, επαναφορά των τομέων της ΤΕΕ που έκλεισαν και επαναφορά όλων των εκπαιδευτικών που απολύθηκαν. Στήριξη του πανεπιστημίου Αιγαίου, κάλυψη όλων των κενών σε διδακτικό προσωπικό, καμιά κουβέντα για μετακίνηση-διαθεσιμότητα διοικητικών, αναβάθμιση της φοιτητικής μέριμνας. Όχι στη διάλυση του ΕΟΠΥΥ και του Οίκου Ναύτου, όχι στην απαξίωση του ΕΣΥ. Δωρεάν πρόσβαση για όλους στις υπηρεσίες υγείας. Καμία συγχώνευση – κατάργηση υγειονομικής μονάδας, κανένα χαράτσι σε συνταγές και νοσηλεία, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για ανέργους, μετανάστες.
Πλήρεις, αξιοπρεπείς και δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες πρόνοιας. Να αναβαθμιστεί η κοινωνική φροντίδα και προστασία για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού και για όλα τα άτομα που έχουν ανάγκη. Κανένας συμπολίτης μας άστεγος, άρρωστος, πεινασμένος.
Κανένα σπίτι χωρίς φως – νερό – τηλέφωνο. Δραστική μείωση των τιμολογίων. Όχι στην ιδιωτικοποίηση του νερού και του ηλεκτρικού. Κατάργηση των χαρατσιών για την πρώτη κατοικία, καμία κατάσχεση – πλειστηριασμός για μακροχρόνια ανέργους, χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους. Διαγραφή των χρεών τους προς κράτος και τράπεζες.
Έργα υποδομής για τις κοινωνικές ανάγκες και όχι για τα συμφέροντα των μεγαλοεργολάβων. Όχι στα ΣΔΙΤ και τα ευρωπαϊκά προγράμματα. Προστασία της δημόσιας περιουσίας από τα ιδιωτικά συμφέροντα. Να διαλυθεί το ΤΑΙΠΕΔ, όχι στους νόμους φαστ τρακ, μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος και αυστηρός έλεγχος των εργοστασίων.
Απαλλοτρίωση χωρίς αποζημίωση του ακτοπλοϊκού – αεροπορικού στόλου και δημιουργία δημόσιου φορέα ακτοπλοϊκών-αεροπορικών συγκοινωνιών με εργατικό – λαϊκό έλεγχο. Σύγχρονες, φτηνές, ασφαλείς κι όχι ρυπογόνες συγκοινωνίες, με εργαζόμενους που έχουν αξιοπρεπείς αποδοχές και συνθήκες εργασίες.
Κατάργηση της Frontex, και των κέντρων κράτησης μεταναστών, ανθρώπινες συνθήκες φιλοξενίας και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Πολιτικό άσυλο σε όσους το ζητάνε, ταξιδιωτικά έγγραφα σε όλους τους μετανάστες. Ιθαγένεια και πλήρη δικαιώματα σε όσους ζουν και δουλεύουν στην Ελλάδα και τα νησιά. Έξω οι φασίστες από τα νησιά μας.
Να παγώσουν οι εξοπλισμοί, να γίνει δραστική μείωση των εξοπλιστικών δαπανών. Να γυρίσουν όλα τα στρατεύματα από τις ιμπεριαλιστικές αποστολές. Όχι στη ΝΑΤΟποίηση του Αιγαίου.
Αναλυτικότερες θέσεις της Ανταρσίας στο Αιγαίο, θεματικές εισηγήσεις και δελτία τύπου για επίκαιρα ζητήματα στα δύο επίσημα blogτης:
http://aegeanantarsia.blogspot.gr
http://antarsiastoaigaio.wordpress.com
ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
Για τη δικαίωση του κόσμου της δουλειάς – για την προοπτική της κοινωνικής απελευθέρωσης
Η Ανταρσία στο Αιγαίο δεν ζητάει ψήφο ανάθεσης για να «υλοποιήσει» το παραπάνω πρόγραμμα. Για να διεκδικηθεί αυτό χρειάζεται να συγκροτηθεί ένα κοινωνικό αγωνιστικό ρεύμα ρήξης και αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης, χρειάζεται η συμβολή στην κοινή δράση στο εργατικό-λαϊκό κίνημα όλων των αγωνιζόμενων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, χρειάζεται να ενισχυθεί και ως στοιχείο του ρεύματος αυτού η αντικαπιταλιστική, επαναστατική, αντιμπεριαλιστική, αντι-ΕΕ Αριστερά και να προχωρήσει η μετωπική συμπόρευση των δυνάμεών της. Γιατί δεν μπορούμε να μιλάμε για μια πολιτική σωτηρίας του λαού, αν δεν μιλήσουμε και για μια άλλη Αριστερά που θα πρωτοστατήσει στον αγώνα αυτό:
μια Αριστερά ελεύθερη από τα δεσμά του ευρωπαϊσμού και της πίστης στο ευρώ, στα οποία είναι υποταγμένος ο ΣΥΡΙΖΑ, μια Αριστερά κινηματική και αντισυνδιαχειριστική, μια Αριστερά που δεν θα είναι πλυντήριο των ρεταλιών του ΠΑΣΟΚ, μια Αριστερά διαζευγμένη με τον κυβερνητισμό, που να συνομιλεί με τους εργαζόμενους και τους απολυμένους και όχι με τον ΣΕΒ και τους τραπεζίτες,
μια Αριστερά με εμπιστοσύνη στη δύναμη των εργαζομένων που δεν θα περιορίζεται, όπως το ΚΚΕ, στη διαμαρτυρία, που δεν θα σπέρνει την απογοήτευση και την ηττοπάθεια, που δεν θα περιχαρακώνεται και δεν θα αρνείται την κοινή δράση, που δεν θα απαξιώνει κάθε ανατρεπτικό πολιτικό στόχο, που θα βλέπει τον σοσιαλισμό όχι στη Δευτέρα Παρουσία αλλά ως άμεσο κοινωνικό διακύβευμα,
μια Αριστερά που θα αμφισβητεί ανοιχτά το γερασμένο καπιταλισμό που είναι πια απειλή για την κοινωνική πλειοψηφία και το περιβάλλον, μια Αριστερά που θα πει ξεκάθαρα πως ο κόσμος της εκμετάλλευσης και τα αδιέξοδά του μπορούν να ξεπεραστούν σε μια νέα κοινωνική πορεία, αντάξια των δικαιωμάτων και της προσφοράς του κόσμου της δουλειάς, μια κοινωνία του σοσιαλισμού και της κομμουνιστικής απελευθέρωσης.
Αυτήν την Αριστερά δοκιμάζει να εκφράσει η ΑΝΤΑΡΣΙΑ στο ΑΙΓΑΙΟ.
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ:
Μπάλλας Ανδρέας, εκπαιδευτικός, γ.γ. της Ε.Λ.Μ.Ε. Λέσβου
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΕΣ:
Λέσβος – Παυλής Στρατής, γιατρός, γ.γ. της Ένωσης Γιατρών Ε.Σ.Υ. Λέσβου
Σάμος – Διαμαντίδης Τάκης, εκπαιδευτικός, πρόεδρος Ε.Λ.Μ.Ε. Σάμου
Χίος – Καλόγερος Παντελής, δημοτικός υπάλληλος, ολυμπιονίκης με αναπηρία
