Το μοντέλο της Ολυμπιακής, της Αγροτικής Τράπεζας και σειράς άλλων πρώην δημόσιων επιχειρήσεων που ιδιωτικοποιήθηκαν εφαρμόζεται και στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
Τα χρέη της εταιρείας που, μαζί με την έρευνα της Κομισιόν για παράνομες κρατικές ενισχύσεις, αποτέλεσαν τον «πολιορκητικό κριό» για την πώλησή της, διαγράφονται ώστε να παραδοθεί «καθαρή» στους νέους της ιδιοκτήτες.
Όπως αναφέρεται στη σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργών Οικονομικών Ευκλ. Τσακαλώτου και Υποδομών Χρ. Σπίρτζη, που δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ την Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου, «διαγράφονται τα χρέη της ΤΡΑΙΝΟΣΕ προς τον ΟΣΕ, οργανισμοί οι οποίοι βρίσκονται υπό τον κοινό έλεγχο του Ελληνικού Δημοσίου, συνολικού ποσού εξακοσίων ενενήντα δύο εκατομμυρίων εκατόν εξήντα μίας χιλιάδων οκτακοσίων εννέα ευρώ και είκοσι επτά λεπτών (692.161.809,27 €).
»Το ανωτέρω ποσό χρέους που διαγράφεται θα αναγνωριστεί στα λογιστικά βιβλία που τηρεί η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, κατ’ ευθείαν στην καθαρή θέση ως εισφορά από το Ελληνικό Δημόσιο με την ιδιότητά του ως τελικού μετόχου της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και του ΟΣΕ κατά τον χρόνο δημοσίευσης του ν. 3891/2010 και δεδομένου ότι για τα εν λόγω ποσά δεν περιλαμβάνεται όρος για επιστροφή.»
Υπενθυμίζεται ότι στα μέσα Ιουνίου ανακοινώθηκε η απόφαση της Κομισιόν η οποία έκρινε σύμφωνες με την ευρωπαϊκή νομοθεσία τις κρατικές ενισχύσεις προς τον ΟΣΕ και την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, κρίνοντας πως «τα εν λόγω μέτρα έχουν ως θεμιτό στόχο την αποτροπή του κινδύνου σοβαρής διαταραχής της ελληνικής οικονομίας, χωρίς όμως να προκαλούν αδικαιολόγητη στρέβλωση του ανταγωνισμού στην ενιαία αγορά».
Τα τελευταία χρόνια ο κίνδυνος να αναγκαστεί η ΤΡΑΙΝΟΣΕ να επιστρέψει ογκώδεις κρατικές ενισχύσεις στο ελληνικό Δημόσιο αποτέλεσε το βασικό επιχείρημα για το ξεπούλημα της εταιρείας, με τον υπουργό Υποδομών Χρήστο Σπίρτζη να κάνει λόγο για άμεση κίνδυνο «λουκέτου» σε αντίθετη περίπτωση. Όταν ωστόσο η «εμπροσθοφυλακή» των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, η ίδια η Κομισιόν, απεφάνθη ότι οι κρατικές ενισχύσεις ήταν συμβατές με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, η απόφαση έγινε δεκτή ως «πράσινο φώς» για την πώληση της εταιρείας και όχι ως «χαστούκι» στους θιασώτες του ξεπουλήματος.
Γεγονότα που αποδεικνύουν ότι το χρέος των δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών, που συσσωρεύεται λόγω της λειτουργίας τους υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, δεν αποτελεί παρά το πρόσχημα για την ιδιωτικοποίησή τους, που αποτελεί στρατηγική επιδίωξη των αστικών κυβερνήσεων -μπλε, πράσινων και ροζ- και της ΕΕ.
Γιώργος Μ.
Πόσο πιο επίκαιρο το σύνθημα για εθνικοποίηση των μεγάλων παραγωγικών μέσων??
Αθάνατε Ανιέλλι, που είπες το αθάνατο απόφθεγμα:
Η αριστερά μπορεί να κάνει αυτά που δεν μπορεί η δεξιά!!!
Προσκυνώ!!!!