Γιατί και πώς πρέπει να γίνουν οι εθνικοποιήσεις;
Παναγιώτης Μαυροειδής
Το κρατικό έγκλημα των Τεμπών, εκτροχίασε μια νυσταλέα προεκλογική εκστρατεία έμπλεη σκανδαλολογίας και τιποτολογίας και επέβαλε συζήτηση για μεγάλα θέματα όπως αυτό των συνεπειών των ιδιωτικοποιήσεων.
Η απομυθοποίηση της «αποτελεσματικότητας» των ιδιωτών
Τα «Τέμπη», ανέδειξαν το τρομερό κοινωνικό κόστος των ιδιωτικοποιήσεων.
Φανέρωσαν το πραγματικό πρόσωπο του λεγόμενου «επιτελικού», επιχειρηματικού αστικού κράτους, που είναι ικανό μόνο στην είσπραξη φόρων, το όργιο της καταστολής και βέβαια στο «τάισμα» του ιδιωτικού τομέα μέσω των λεγόμενων Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).
Αποκάλυψαν την ένοχη «κόκκινη κλωστή» που συνδέει τα αστικά κόμματα και διαδοχικές κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ/ΠΑΣΟΚ/Ακροδεξιάς, ΣΥΡΙΖΑ/ακροδεξιάς και εσχάτως νέας ΝΔ, στο ζήτημα της προώθησης των ιδιωτικοποιήσεων.
Κατέδειξαν το ρόλο της ΕΕ, καθώς είναι αυτή που προωθεί 15 χρόνια τώρα την ιδιωτικοποίηση βασικών κοινωνικών τομέων.
Δεν είναι μόνο τα τρένα.
Ποιος θυμάται το φιάσκο της παγωμένης, χιλιοπληρωμένης και πανάκριβης ιδιωτικής Αττικής Οδού;
Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι τη μάχη κατά της πανδημίας την έδωσαν μόνο τα υποστελεχωμένα και χιλιο-λοιδωρημένα δημόσια νοσοκομεία, όταν τα ιδιωτικά απλά «καβάτζωναν» τις πληρωμές για τα χειρουργεία που εκτρέπονταν σε αυτά;
Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν κοινωνικά αγαθά
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αγωνίζεται ώστε να τεθούν από το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα οι αναγκαίοι άμεσοι πολιτικοί στόχοι.
Διεκδικούμε αποκλειστικά δημόσια κοινωνικά αγαθά με ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων και της επιχειρηματικής λειτουργίας σε υγεία, παιδεία, μεταφορές, ενέργεια, ρεύμα, τηλεπικοινωνίες, νερό.
Αυτό μπορεί να γίνει με εθνικοποίηση όλων των επιχειρήσεων σε αυτούς τους τομείς, χωρίς αποζημίωση στους ιδιώτες και με παράλληλα μέτρα εργατικού και ευρύτερου κοινωνικού ελέγχου στις νέες δημόσιες επιχειρήσεις.
Δε μιλάμε για κάποια επιστροφή στο «χθες», ούτε αόριστα για «δημόσιο έλεγχο», με συνύπαρξη κράτους και ιδιωτών (με οποιοδήποτε, ακόμη και μειοψηφικό ποσοστό). Μιλάμε για το αναγκαίο στο «σήμερα» και «αύριο» σε μια προοπτική δημόσιου κοινωνικού οφέλους, πλήγματος στην καπιταλιστική ιδιοκτησία και συνολικής αντικαπιταλιστικής ανατροπής.
Ο πολιτικός στόχος είναι σαφής: Κατάργηση της «αγοράς» σε αυτούς τους τομείς και λειτουργία όχι για παραγωγή «εμπορευμάτων», αλλά δωρεάν δημόσιων αγαθών.
Αυτό σημαίνει ότι ζητούμενο είναι μοναδικές και αποκλειστικά δημόσιες επιχειρήσεις σε κάθε τομέα. Απορρίπτουμε κάθε μορφή συμμετοχής ιδιωτών στο όνομα των ΣΔΙΤ όπως αντιπροτείνουν ΣΥΡΙΖΑ και ΜέΡΑ25.
Πρόκειται για υπερώριμο, λαϊκά κατανοητό και κοινωνικά αναγκαίο στόχο αγώνα, σε συνδυασμό ωστόσο με συνολικότερες διεκδικήσεις.
Τι σημαίνει εργατικός και κοινωνικός έλεγχος;
Σχηματικά, ο εργατικός και κοινωνικός έλεγχος έχει δύο διαστάσεις.
Πρώτον, έλεγχος από εργαζόμενους της δημόσιας επιχείρησης. Τι γίνονται για παράδειγμα τα έσοδά της; Η σημερινή ιδιωτική ΔΕΗ έγδαρε τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά μέσω των λογαριασμών και μετά αγόρασε την ΕNEL στη Ρουμανία! Μια δημόσια επιχείρηση ενέργειας με βασικά έσοδα από την πώληση ενέργειας βασικά στις ιδιωτικές βιομηχανίες, πού και πώς θα τα διαθέτει; Τι γίνεται με διαγωνισμούς και προμήθειες; Σήμερα γνωρίζουμε πως όλοι σχεδόν είναι «στημένοι» έτσι ώστε οι ιδιώτες να βοηθούν το αστικό κράτος να κλέβει τον εαυτό του και να «κερνάει» αυτούς, αφήνοντας μίζα για διοικούντες και κυβερνητικό κόμμα. Με ποια κριτήρια διαμορφώνονται τα επιχειρησιακά σχέδια;
Για παράδειγμα, μια δημόσια επιχείρηση τηλεπικοινωνιών θα καλύψει όλα τα χωριά και φτωχογειτονιές ή θα πάει με «οικονομίες κλίμακας» όπως για παράδειγμα το κριτήριο της ιδιωτικής Cosmote που σχεδιάζει όπου υπάρχει «πυκνότητα πληθυσμού» και κέρδος; Αντικείμενο αυτού του εργατικού ελέγχου είναι φυσικά και άλλα κορυφαία θέματα, όπως σχέσεις εργασίας, συνθήκες εργασίας, θέματα υγιεινής και ασφάλειας.
Σε κάθε περίπτωση μιλάμε για ζητήματα πάλης, με πολιτική ανεξαρτησία του εργατικού κινήματος, ακόμη και στην περίπτωση των δημόσιων επιχειρήσεων και όχι για «συμμετοχή» ενσωμάτωσης και συναλλαγής ή/και συνδιοίκησης, όπως μας άφησε κληρονομιά το «παλιό καλό ΠΑΣΟΚ» και όχι μόνο.
Δεύτερον, έλεγχος σε πανκοινωνικό επίπεδο από φορείς των εργαζομένων και του ευρύτερου κινήματος. Υπάρχει η συνολική κοινωνική ματιά που δεν ταυτίζεται πάντα με την οπτική των εργαζομένων μιας επιχείρησης.
Για παράδειγμα, η πολιτική δημόσιων πολιτικών υγείας ή παιδείας δεν είναι μόνο θέμα των εργαζομένων σε υγεία ή παιδεία, αλλά όλου του εργατικού κινήματος (από την πρόσβαση έως τα ωράρια λειτουργίας).
Άλλο παράδειγμα: Απαραίτητος είναι ο στόχος για ενιαίο δημόσιο φορέα διαχείρισης απορριμμάτων, αλλά βαρύνουσα πρέπει να είναι και η γνώμη των «τοπικών» κοινωνιών, συνδικάτων και περιβαλλοντικών οργανώσεων σε ό,τι αφορά την χωροθέτηση ή τις τεχνολογίες που θα εφαρμοστούν.
Εθνικοποιήσεις και πλήγμα στην καπιταλιστική ιδιοκτησία
Μια σημαντική διαφορά από άλλα πολιτικά ρεύματα είναι ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δε μιλάει μόνο για «δημόσια αγαθά», αλλά θέτει γενικότερα την ανάγκη των εθνικοποιήσεων σε μια σειρά κρίσιμους τομείς της οικονομίας. Από τομείς της βιομηχανίας έως και τον κρίσιμο για τη ζωή των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων αγροτοδιατροφικό τομέα.
Ισχυριζόμαστε ότι η πάλη για τον κλονισμό της μεγάλης καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και τελικά την απαλλοτρίωσή της, δεν είναι μόνο εύλογη προϋπόθεση για μια νέα επαναστατική στρατηγική για το σοσιαλισμό/κομμουνισμό της εποχής μας. Αποτελεί και ζωτικό όρο για μια αξιοπρεπή ζωή σήμερα.
Αυτά θέλουν αποσαφήνιση.
Πρώτον, οι εθνικοποιήσεις και η δημόσια ιδιοκτησία, αποτελούν απάντηση στο ερώτημα της δουλειάς για όλους/ες, με όλα τα δικαιώματα, ανθρώπινο (ριζικά μειωμένο) χρόνο εργασίας και ικανοποιητικό για αξιοβίωτη ζωή εισόδημα. Αυτό δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς συνολικό ανασχεδιασμό της οικονομίας που έχει μεταξύ των άλλων δύο θεμελιώδεις προϋποθέσεις:
α. Την ενεργοποίηση του συνόλου του παραγωγικού-υφιστάμενου και δυνάμει- δυναμικού σε παλιά και «νέα» βιομηχανική υποδομή και αγροτική παραγωγή. Σήμερα, υπάρχει υπο-αξιοποίηση σε ποσοστό από 30% έως και 70% στους διάφορους τομείς. Ας σκεφτούμε από τα «κουφάρια» των επιχειρήσεων έως τις ακαλλιέργητες γεωργικές εκτάσεις. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο ιδιοκτήτης ιδιώτης καπιταλιστής, κρίνει σκόπιμη τη λειτουργία ή όχι μιας υφιστάμενης υποδομής ή την επένδυση σε νέα, αποκλειστικά με βάση τη λογική κόστους-κέρδους για τον ίδιο και μάλιστα του μέγιστου δυνατού κέρδους, σε σχέση για παράδειγμα με την επένδυση ή συνέχιση της λειτουργίας στο εξωτερικό ή άλλες επιλογές. Αντίθετα, μια κοινωνική και πολιτική πορεία της χώρας που θα στηρίζεται στη δημόσια ιδιοκτησία, έχει λόγο και δυνατότητα για διαφορετική αντιμετώπιση, έχοντας ως κριτήριο την πλήρη απασχόληση.
β. Την εργασιακή παραγωγική απασχόληση για το σύνολο του δυνάμει εργατικού και επιστημονικού δυναμικού στην Ελλάδα. Αυτή τη στιγμή, πέραν μιας καταγεγραμμένης ανεργίας 560.000 ανθρώπων (12%, το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό στην ΕΕ μετά την Ισπανία), καταγράφεται επίσης ένας μεγάλος αριθμός λεγόμενου «άεργου» δυναμικού που ούτε έχει, αλλά θεωρεί και πως δεν έχει πλέον νόημα να ψάξει για δουλειά. Το μέσο ποσοστό συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό, δηλαδή ο λόγος του εργατικού δυναμικού προς τον πληθυσμό, είναι σταθερά στο 60%, από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη. Αυτό δεν οφείλεται στην «τεμπελιά» που είναι η άποψη του συρμού, αλλά στην έλλειψη δουλειών ή ικανοποιητικής αμοιβής για αυτές. Απόδειξη για αυτό είναι ο τεράστιος αριθμός μετανάστευσης για δουλειά στο εξωτερικό ειδικευμένου εργατοτεχνικού δυναμικού και επιστημονικού δυναμικού. Μόνο στην τελευταία δεκαετία έφυγαν από την Ελλάδα 10.000 γιατροί. Εννοείται πως τα προβλήματα αυτά, δεν ενδιαφέρουν και δε θα τα λύσει κανένας ιδιώτης για «φιλανθρωπικούς» λόγους.
Δεύτερον, μόνο η δημόσια ιδιοκτησία μπορεί να αποτελεί το θεμέλιο μιας οικονομίας που δε θα σχεδιάζεται με βάση τα «ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα» μέσω της παραγωγής «διεθνώς εμπορευσίμων, εξαγώγιμων» προϊόντων και υπηρεσιών, αλλά με το κριτήριο πρωτίστως της κάλυψης των εσωτερικών αναγκών (δηλαδή της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας). Μόνο ό,τι «περισσεύει» από αυτό πρέπει να εξάγεται για εξασφάλιση συναλλάγματος (ή συμψηφιστικών πληρωμών τύπου clearing) για κάλυψη αναγκών (εισαγωγών) σε τομείς που δεν υπάρχει αυτάρκεια, ειδικά σε μικρές χώρες όπως η Ελλάδα.
Ας φανταστούμε πόσο κρίσιμο είναι αυτό το ζήτημα για παράδειγμα στον αγροτοδιατροφικό τομέα, όταν όλο και περισσότερο οι επενδύσεις των καπιταλιστών ωθούν προς μια παραγωγή για τυποποίηση και εξαγωγή ή/και παράλληλη κερδοσκοπική αξιοποίηση από 3-4 αλυσίδες μεγάλων supermarkets. Εννοείται πως τα θέματα αυτά, εξ ορισμού δεν αφορούν τους ιδιώτες, θα μπορούσε όμως και θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται με παρουσία δημόσιων (ή συνεταιριστικών, άλλου τύπου από τις σημερινές) επιχειρήσεων στην αγροτική παραγωγή, στην τυποποίηση και διανομή, αλλά και στον έλεγχο ειδικά του εξωτερικού εμπορίου.
Τρίτον, μόνο η δημόσια ιδιοκτησία με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο μπορεί να διασφαλίσει ότι η επιβίωση αυτής ή της άλλης παραγωγικής ή εμπορικής δραστηριότητας, δε θα εξασφαλιστεί με συμπίεση των εργατικών μισθών ή/και επικίνδυνης εντατικοποίησης της εργασίας. Μια ιδιωτική επιχείρηση που δρα εξ αντικειμένου με προσπάθεια για την πιο «ανταγωνιστική» τιμή, θα μεταφέρει τη «ζημιά» στους εργαζόμενους. Μια δημόσια επιχείρηση υπό τον ουσιαστικό έλεγχο των εργαζομένων, ακόμη και όταν συναλλάσσεται στην ευρύτερη διεθνή καπιταλιστική αγορά, οφείλει να δραστηριοποιείται και με μικρότερο θετικό αποτέλεσμα ή/και με κάλυψη των ελλειμμάτων της μέσω της συνολικής αξιοποίησης του όποιου πλεονάσματος σε συνολικό κοινωνικό επίπεδο.
Τέταρτον, μόνο με δημόσια ιδιοκτησία και παραγωγή, όχι το μέγιστο ιδιωτικό καπιταλιστικό κέρδος, υπάρχει η ικανή συνθήκη για σεβασμό και όχι βιασμό του περιβάλλοντος (με παράλληλες βλαπτικές συνθήκες και στις λαϊκές οικογένειες). Ο παράγοντας αυτός είναι εξαιρετικά κρίσιμος σε συνθήκες περιβαλλοντικής κρίσης με τεράστιες συνέπειες στις συνθήκες ζωής αλλά και στο μέλλον της βιόσφαιρας.
Μα, «θα μας αφήσουν»;
Έρχεται αναπόφευκτα το λογικό ερώτημα: «Θα μας αφήσει το ιδιωτικό κεφάλαιο να τα κάνουμε όλα αυτά;»
Εννοείται ότι το κεφάλαιο, όχι μόνο δε θα τα «ευλογήσει» όλα αυτά, αλλά θα τα «πολεμήσει» με κάθε τρόπο, με επιστράτευση όχι μόνο των εκάστοτε αστικών κυβερνήσεων, αλλά και του ίδιου του αστικού κράτους που είναι πρωτίστως ταγμένο στην υπηρεσία της μεγάλης καπιταλιστικής ιδιοκτησίας.
Μα αυτό είναι και το νόημα αυτών των στόχων για την αντικαπιταλιστική αριστερά και το εργατικό κίνημα: Πρόκειται για στόχους ρήξης με το σημερινό σύστημα και τους πυλώνες που το στηρίζουν.
Η προβολή και ανάπτυξη κοινωνικής και πολιτικής δράσης για αυτούς τους στόχους, είναι αφενός το πεδίο για κατακτήσεις (και τέτοιες έχει κερδίσει πολλές η εργατική τάξη ιστορικά) και αφετέρου το πεδίο αλλαγής πολιτικής συνείδησης και ταξικών συσχετισμών σε όφελος της τάσης για συνολική και επαναστατική κοινωνική αλλαγή με ανατροπή της καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων. Ό,τι πρέπει να κάνει η επαναστατική κομμουνιστική αριστερά με άλλα λόγια. Η άλλη «λύση» είναι να λες αφηρημένα «τι δημόσιο, τι ιδιωτικό δεν έχει σημασία, διότι έτσι και αλλιώς καπιταλισμό έχουμε», όπως κάνει το ΚΚΕ…
Και «η ΕΕ θα μας αφήσει;»
Φυσικά και δε θα θέλει να μας «αφήσει». Το ερώτημα είναι αν εμείς θα την «αφήσουμε» να ορίζει τη ζωή μας, προστατεύοντας τις ευρωπαϊκές και ελληνικές επιχειρήσεις ή θα δράσουμε εναντίον της και με στόχο την έξοδο από αυτή. Αυτό όμως αξίζει να συζητηθεί και χωριστά.
“Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αγωνίζεται ώστε να τεθούν από το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα οι αναγκαίοι άμεσοι πολιτικοί στόχοι.
Διεκδικούμε αποκλειστικά δημόσια κοινωνικά αγαθά με ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων και της επιχειρηματικής λειτουργίας σε υγεία, παιδεία, μεταφορές, ενέργεια, ρεύμα, τηλεπικοινωνίες, νερό.
Αυτό μπορεί να γίνει με εθνικοποίηση όλων των επιχειρήσεων σε αυτούς τους τομείς, χωρίς αποζημίωση στους ιδιώτες και με παράλληλα μέτρα εργατικού και ευρύτερου κοινωνικού ελέγχου στις νέες δημόσιες επιχειρήσεις.”
Το άμεσο σημαίνει δύο πράγματα. Πρώτον ότι είμαστε ένα βήμα από την κατάληψη της εξουσίας από τον λαό και προ των πυλών μίας λαϊκής εξουσίας ή δεύτερον ότι αυτό το “άμεσο” θα το υλοποιήσουν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ ή όποιος άλλος γίνει κυβέρνηση. Ποιο από τα δύο εννοεί ο Μαυροειδής; Γιατί αν εννοεί το πρώτο τότε πρέπει να μας τεκμηριώσει που ακριβώς βλέπει…επανάσταση και συνθήκες ανατροπής του αστικού καθεστώτος.
Επίσης αν εννοεί ότι τις “εθνικοποιήσεις” αυτές θα τις εφαρμόσει μία “αντικαπιταλιστική” κυβέρνηση τότε πρέπει να μας εξηγήσει τι κάνουμε ΤΩΡΑ. Τώρα που η ΤΡΑΙΝΟΣΕ ανήκει σε Ιταλούς και ο ΟΣΕ ανήκει στο ΑΣΤΙΚΟ κράτος. Τι πρέπει να διεκδικήσουμε ΤΩΡΑ που δεν μπορούμε σαν λαός να εθνικοποιήσουμε τα τρένα; Μήπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μας προτείνει να μην απαιτούμε ΑΣΦΑΛΕΙΣ και ΦΘΗΝΕΣ συγκοινωνίες για τον λαό, να μην παλέψουμε για αυτά και να μην τα απαιτήσουμε από το κράτος και τους επιχειρηματίες με την ΠΑΛΗ μας αλλά να προσπαθούμε να πείσουμε την κοινωνία για το…αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα; Και μέχρι τότε; Το κράτος, το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο θα αλωνίζουν; Θα συνεχίσουμε να θρηνούμε νεκρούς; Γιατί αυτό βγαίνει από τα συμφραζόμενα του Μαυροειδή.
Αν η πρότασή είναι να “εθνικοποιηθούν” τώρα τα τρένα από την….ΝΔ ή τον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να μας τεκμηριώσει γιατί αυτό είναι καλό αφού είναι αυτό το κράτος που τα ΔΙΕΛΥΣΕ και τα παρέδωσε στους Ιταλούς, τα κατέστησε ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ για τους πολίτες. Αν μας λέει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ότι αυτό θα το κάνει μία…αντικαπιταλιστική κυβέρνηση τότε πρέπει να μας εξηγήσει αυτό που ανέφερα πιο πάνω δηλαδή ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ μέχρι να μπορέσουμε να τα εθνικοποιήσουμε;
Εγώ πάλι λέω ότι σαν λαός, σαν εργαζόμενοι και εργατική τάξη να παλέψουμε ώστε να αναγκάσουμε κράτος, ντόπιο και ξένο κεφάλαιο ΤΩΡΑ, ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ που τα τρένα και οι σιδηρόδρομοι ΔΕΝ είναι κοινωνική ιδιοκτησία, να πάρουν όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να ταξιδεύουμε με ΑΣΦΑΛΕΙΑ και φυσικά ο λαός να μπορεί να έχει πρόσβαση στις μεταφορές δηλαδή να είναι ΦΘΗΝΕΣ για τον φτωχό, για τα εργατικά-λαϊκά στρώματα. Ένα τέτοιο κίνημα χρειαζόμαστε σήμερα. Και φυσικά η έννοια ασφάλεια περιλαμβάνει και την πάλη ενάντια στην ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ και τον ΠΑΡΑΣΙΤΙΣΜΟ του αστικού κράτους γιατί ασφάλεια δεν θα υπάρξει ποτέ όταν κάποιοι βολεύουν ανίκανους σε ζωτικής σημασίας θέσεις που κρατάνε την ζωή μας στα χέρια τους, ασφάλεια δεν θα υπάρξει όταν κάποια στελέχη, golden boys, διεφθαρμένοι κρατικοί υπάλληλοι κάνουν πλιάτσικο στο δημόσιο χρήμα. Εννοείται ότι πρέπει να παλέψουμε ώστε να ανατρέψουμε αυτήν την σαπίλα.
Αυτά γιατί δεν τα προτείνει ΚΑΝΕΝΑΣ “αντικαπιταλιστής” άραγε; Τα μόνα που ακούμε είναι…κοινωνικοποιήσεις, εθνικοποιήσεις, λαϊκές εξουσίες, αντικαπιταλιστικές κυβερνήσεις και πράσινα άλογα.
Οι κομμουνιστές παλεύουν για την κατάργηση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας που στην μεταβατική περίοδο μετα την επανάσταση σημαίνει ότι θα έχουμε κοινωνική ιδιοκτησία/κοινωνικοποίηση. Στο έδαφος του καπιταλισμού η χρήση του όρου εθνικοποίηση είναι επιεικώς αδόκιμη διότι γίνεται χρήση με υπερταξικό τρόπο της έννοιας του έθνους. Ο όρος «εθνικοποίηση» χρησιμοποιήθηκε και σωστά από τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα για την συντριβή της αποικιοκρατίας άρα είναι εντελώς αταίριαστος για τα δεδομένα του καπιταλιστικού σχηματισμού στην χώρα μας.
Κατάργηση των ιδιωτικοποιήσεων και κρατικοποιηση όλων των κοινωνικών αγαθών, χωρίς ιδιωτικοοικονομικα κριτήρια λειτουργίας και με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο. Αυτό λένε οι κομμουνιστές του ΝΑΡ και έχουν δίκιο.
Κοινωνικοποίηση δεν μπορεί να υπάρξει πάρα μόνο στον κομμουνισμό, διότι η κοινωνικοποίηση ασκείται απευθείας από τις εργατικές και λαϊκές συνελεύσεις, χωρίς την διαμεσολαβηση κρατικού μηχανισμού. Αυτή όμως πρέπει να εινσι η κατεύθυνση.
Ούτε ιδιωτικά τα κοινωνικά αγαθά, ούτε και πετάω την μπάλα στην εξέδρα όπως κάνει το ΚΚΕ.
Η μεσολάβηση κράτους είναι απαραίτητη γιατί οι εργάτες πρέπει “να συνηθίσουν να σκέπτονται σαν κοινωνικά όντα” και όχι όπως έχουν μάθει από τον Καπιταλισμό. Οχι το απόγευμα επαναστάτες και το πρωϊ καπιταλιστές. Το στήσιμο των νέων σχέσεων παραγωγής είναι συναρτημένο με την ολοκληρωμένη και εκ βάθρων αναβάθμιση του υποκειμενικού παράγοντα. Κι αυτή η πορεία κοινωνικοποίησης δεν μπορεί να γίνει υπό την εποπτεία της εξουσίας των μονοπωλίων, όπως ονειρεύονται τα “μεταβατικά προγράμματα”, που σέρνονται στον βούρκο του αμφιταλαντευομένου μικροαστισμού.
Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ του ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ είναι ένα αναπόφευκτο ΜΕΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ιστορικό στάδιο, που θα σβήσει (“μαραθεί”) ομαλά γιατί το ποιοτικό άλμα, η κατάληψη της Εξουσίας από την ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ ΤΗΣ εργατική τάξη θα έχει ήδη πραγματοποιηθεί.
Είναι ζητήματα λυμένα από τους Μαρξ-Ενγκελς-Λένιν-Στάλιν.
Αν ήταν υμένα φίλε του ΚΚΕ, θα είχαμε φτιάξει ήδη σοσιαλισμό, δεν θα περιμέναμε εσένα
Η απορρόφηση των κομμουνιστικων κομμάτων από το κράτος, οδήγησε στην ανάδυση της κρατικής /κομματικής γραφειοκρατίας ως την νέα άρχουσα τάξη των χωρών του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού
Ή ανάγκη οδήγησε στην κρατική συγκρότηση των χωρών αυτών.. Μα και η κρατική συγκρότηση, λειτούργησε ως ένας κρίσιμος παράγοντας ανάσχεση της κομμουνιστικης προοπτικής.
Για το ΝΑΡ: Άλλο ορισμένα σπάνια άρθρα μελών του και άλλο ποια είναι η κεντρική τοποθέτησή του όπου πουθενά δεν μιλά για κρατικοποίηση όσο μάλιστα υπάρχει ο καπιταλισμός. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να γραφτεί κάτι τέτοιο αφού βασικός στόχος της επανάστασης είναι η κατάκτηση της εργατικής εξουσίας με την κατάργηση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και την συντριβή του αστικού κρατους. Ακριβώς επειδή θα έχουμε εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της η ιδιωτική ιδιοκτησία που καταργείται θα είναι κοινωνική και όχι δημόσια. Καλό θα είναι για σας, να μελετηθεί σε βάθος η ανάλυση του ΝΑΡ για την μετεπαναστατική μεταβατική περίοδο προς τον κομμουνισμό και την πρώτη του βαθμίδα την σοσιαλιστική
Για την «εθνικοποίηση»: Όσο παλεύουμε σε καπιταλιστικές συνθήκες ο όρος είναι λάθος γιατί αγνοεί το γεγονός του διπλού ταξικού χαρακτήρα του «έθνους». Μπορούμε να πούμε: Κατάργηση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας χωρίς αποζημίωση των αφεντικών π.χ. στην υγεία και πλήρες πέρασμά της σε ένα λαϊκά ελεγχόμενο, δημόσιο σύστημα, δημοκρατικής λειτουργίας, από το οποίο θα παρέχεται δωρεάν σε όλους, μακριά από κάθε λογική κέρδους. Το ίδιο, κατ’ αναλογία, θα λέγαμε μιλώντας για ένα δημόσιο σύστημα ενέργειας, νερού, σιδηροδρόμων κ.λ.π. Το ΚΚΕ μιλά νέτα σκέτα για αγώνα «κατά των ιδιωτικοποιήσεων» αγνοώντας τα υπόλοιπα και άρα αντικειμενικά αδυνατίζει και υπονομεύει αυτόν τον αγώνα.
Το ΝΑΡ μιλά για “κατάργηση των ιδιωτικοποιήσεων, κατάργηση των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων λειτουργίας και δημόσια κτήση σε όλα τα κοινωνικά αγαθά, με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο”. ΑΥΤΉ είναι η θέση του ΝΑΡ και νομίζω ότι σε σχέση με τις υπόλοιπες κομμουνιστικες δυνάμεις, είναι η πλέον σωστή
Ο Λενιν χρησισμοποιησε τον ορο κρατικος καπιταλισμος για αυτο που λες. Κοινωνικοποίηση -τι ειναι αυτο; Επιστρέψατε στον Ενγκελς;
Ομως:
Το κρατος κρατικοποιει δεν κοινωνικοποιει.!!!
Αμαν πια. Γιατι δεν λετε ευθεως οτι γουσταρετε τα γκουλαγκ!!
Κοινωνικοποίηση των γκουλαγκ…
Τα γκουλάγκ επέβαλλαν τη σοσιαλιστική νομιμότητα σε απείθαρχους αντικοινωνικούς αντεπαναστάτες. Κοινωνική αναμόρφωση και σωφρονισμό έκαναν σε πορωμένους ατομιστές αντιδραστικούς, που συνήθως ήταν και εγκληματίες. Επρεπε να λένε κι ευχαριστώ, που δεν τους στήνανε κατευθείαν στα έξι μέτρα.
Αχού, και μας παρλαπιπιάζεις ότι θες να φτιάξεις και έναν ταξικά χειραφδτημενο κόσμο; Για φεουδσρχια βουρ δε βλέπω.
Λες: “Τα γκουλάγκ επέβαλλαν τη σοσιαλιστική νομιμότητα σε απείθαρχους αντικοινωνικούς αντεπαναστάτες. ”
Η εύκολη απάντηση ειναι:
Αυτοι οι πορωμενοι αντεπαναστατες, μαλλον την γλιτωσαν.Αν οχι οι ιδιοι τότε σίγουρα τα παιδιά τους, οι οποιοι και γεμισαν κυριολεκτικά τα ανωτερα αλλα και τα ΑΝΩΤΑΤΑ κλιμακια του κομματος και του κρατους και οι οποιοι καθοδηγησαν ενορχηστρωσαν και διευθυναν την αντεπανασταση 1989-1991.!!!
Πιστευω να συμφωνειτε σε αυτη την εκτιμηση.
Παρακατω, ακολουθωντας αυτη την γραμμη συλλογισμων, θα μπορούσαμε να πουμε οτι για να αποφευχθεί η αντεπανασταση, θα έπρεπε να. ειχαμε πιο αποτελεσματική καταστολη, δηλαδη περισσοτερα γκουλαγκ!!!
Ειναι ομως σωστο αυτο;
Είναι αυτη η απαντηση του μαρξισμου στην επιβιωση αστικών καταλοιπων;
Ειναι αυτη η απαντηση ενος λογικα σκεπτομενου ανθρωπου; Ενος κομμουνιστη;
Μερικοί προτιμούν τον Μελιγαλά. Αλλά η Πηγάδα ήταν μια λύση ανάγκης σε καιρό πολέμου. Ποιά “Φεουδαρχία”. Μπρρρρρ ….”βαρβαρότητα” για τους μικροαστούς Φιλισταίους μας.
Μάλλον αυτοί που μοκηξαν στα γκουλάγκ ήταν οι σωστοί και αυτοί που τιυς έβαλαν, ήταν τα καθαρματα.Διοτι αλλιώς δεν εξηγείται πως λίγο μετά κατέρρευσαν τον λεγόμενο υπαρκτό και άρπαξαν τα μέσα παραγωγής γινόμενο από στελέχη του κομμουνιστικου κόμματος και του κράτους, καπιταλιστές.
Ανώνυμε 08/04/2023 at 19:16, τα γκουλάγκ ήταν ένα μέτρο και όπλο της ταξικής πάλης, όπως ήταν και η NKVD, η δική μας ΟΠΛΑ κλπ. Τη δική τους δουλειά την κάνανε αρκετά καλά και η καλύτερη συνηγορία, αν όχι και απόδειξη γι αυτό, είναι το μίσος της αστικής τάξης. Ασφαλώς η ταξική πάλη δεν εξαντλείται στον σωφρονισμό και στην επαναστατική αντιβία, παρόλο, που και αυτά είναι αναπόφευκτα, όπως έχουν δείξει όλες η μεγάλες Επαναστάσεις της Ιστορίας.
Αλλά η ήττα του Σοσιαλισμού δεν καλύπτεται από γεωργαλάδικες και οργουελιανές “ερμηνείες”. Καλή προσπάθεια έκανε το ΚΚΕ στο 18ο Συνέδριο του 2009. Και λέω καλή, γιατί σίγουρα δεν μπορούσε να εξαντλήσει το θέμα ένα τόσο μικρό κόμμα, όταν οι ίδιοι οι κομμουνιστές της πρώην ΕΣΣΔ ακόμη δεν μπορούν να συνέλθουν και να εντοπίσουν τελεσίδικα “τι έφταιξε”, παρόλο, που ήταν παρόντες στην υποτιθέμενη “καρδιά του προβλήματος”. Αυτό για μένα περισσότερο δείχνει ότι μάλλον δεν ήταν η ΕΣΣΔ, δεν εντοπιζόταν εκεί το πρόβλημα. Εκεί φάνηκαν οι συνέπειες, γιατί απλά ήταν η αιχμή του δόρατος της Επανάστασης, που αντιμετώπισε όλη την πίεση του ιμπεριαλισμού. Την αντιμετώπισε στο στρατιωτικό σκέλος της με τίμημα 20 εκατ. νεκρούς και καταστροφές, που ισοδυναμούσαν με 10 πεντάχρονα πλάνα, πενήντα χρόνια πίσω δηλαδή, που σαφώς και δεν μπορούσαν να καλυφθούν μέσα σε πέντε ή δέκα. Αλλά υπήρχαν κι άλλες συνέπειες, στο ιδεολογικό και πολιτικό εποικοδόμημα, πρωτογενείς και δευτερογενείς (=οι ιδεολογικοπολιτικές συνέπειες των οικονομικών) που φάνηκαν αργότερα και που δεν αφορούσαν μόνο την ΕΣΣΔ και το ΚΚΣΕ. Τα κομμ. κόμματα της ανεπτυγμένης Δύσης γιατί εξατμίστηκαν, παρόλο, που πολύ νωρίς διαχώρισαν τη θέση τους από το ΚΚΣΕ, καληώρα σαν κι εσάς εδώ;!
Δυστυχώς οι Προλετάριοι όλης της Γης δεν ενώθηκαν απέναντι στο Τέρας και επόμενο ήταν να την φάνε. Τώρα γιατί δεν έγιναν μια γροθιά απέναντι στα παράσιτα της Γης, με αποτέλεσμα να τους πάρουν οι τελευταίοι παραμάζωμα ας κάτσουν να το βρούν όλοι τους. Το μόνο σίγουρο είναι πως σκόρπιοι δεν ήταν δυνατόν να νικήσουν. Και η ενότητα είναι μόνο προϋπόθεση, αναγκαία αλλά όχι και ικανή συνθήκη της νίκης. Χρειάζονται κι άλλα. Εκείνο, που πολλοί πια βλέπουμε είναι πως όσο περνάει ο καιρός και κατακάθεται ο κουρνιαχτός και η θολούρα, τόσο περισσότερο βγαίνουν στην επιφάνεια οι κρυμμένες αλήθειες, που οι σίγουρα λίγοι εναπομείναντες στις επάλξεις αποκάλυπταν, έστω και γενικόλογα η και με όχι ιδιαίτερα πειστικό τρόπο.
Ανώνυμος
09/04/2023 at 00:18
Βεβαίως τα γκουλάγκ ήταν ένα μέτρο κ κριτήριο της ταξικής παλης, αλλά από την ανάποδη από αυτό που πιστεύεις.
Ή εργατική εξουσία φυσικά και προστατεύει τον εαυτό της. Από αυτή την σωστή αλλά γενική διατύπωση με το ΠΩΣ συγκεκριμένα θα υλοποιηθεί, υπάρχει τεράστια απόσταση. Διότι μπορεί να υλοποιηθεί πριστατευοντας όντως την εργατική εξουσία, μπορεί όμως κάλλιστα να υλοποιηθεί στο όνομα προστασίας της εργατικής εξουσίας, υπονομευοντας τη. Στην ΕΣΣΔ με τα γκουλάγκ, συνέβη το δεύτερο. Διάβασε ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο, τις θέσεις του ΝΑΡ για το θέμα που συζηταμε:
https://narnet.gr/articles/%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7-%cf%86%cf%8d%cf%83%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%cf%87%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%ae%cf%81%ce%b1-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%87%cf%89%cf%81%cf%8e%ce%bd-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%85%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ba%cf%84%ce%bf%cf%8d-%cf%83%ce%bf%cf%83%ce%b9%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%8d
Τα γκουλαγκ, εκτος απο αντικομμουνιστικα και απανθρωπα ηταν και ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ!!
Και αυο γιατι οι αιτιες της επιβίωσης και γιγαντωσης των αστικων καταλοιπων ηταν ΔΙΑΡΚΕΙΣ, ΕΝΙΑΙΕΣ, ΔΟΜΙΚΕΣ,ΥΠΑΚΟΥΟΝΤΑΣ ΣΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΒΑΣΗΣ -ΕΠΙΚΟΚΔΟΜΗΜΑΤΟΣ.
Με αλλα λογια ο σταλινισμος στην αντιμετώπιση της αντεπαναστασης κυνηγουσε την ουρα του και στην τελικη εκανε μια τρυπα στο νερο.
Ναι, μια τρύπα, που φτάνει σήμερα στο 70% του ….νερού! Οσο και το ποσοστό δημοτικότητας του νεκρού εδώ και 70 χρόνια “Κομπά” η Στάλιν. Και παρά τους καταρράχτες παραπληροφόρησης, που χύνετε η ενιαία και συντονισμένη Αντίδραση για να την βουλώσετε!
Ντερζινσκι από τα λιδλ, αν μετρας την διαδικασία ταξικής και κοινωνικής χειραφέτησης με την δημοτικότητα των πεθαμενων και όχι με το τι έκαναν όταν ζούσαν, δεν υπάρχει περίπτωση να συμβάλλεις θετικά σε αυτή την διαδικασία.
Τα πεπραγμένα και του Στάλιν ήταν αυτά που συνέβαλλαν εκτός των θετικών και στην παγιωση της εξουσίας της κρατικης/κομματικής γραφειοκρατίας σε βάρος εργατικής τάξης και λαού. Διάβασε πχ τις θέσεις του ΝΑΡ για το θέμα, θα σε βοηθησουν να τα ξεκαθαρίσεις στο μυαλό σου.
Πρέπει κάποτε στο ΚΚΕ να αντικρύσετε την αντίφαση ανάμεσα στο ότι θεωρείτε την ιστορία και την Πρόοδο αρκετά ευθύγραμμη και μονοδρομημένη, αφενός, και αφεταίρου στο ότι πανηγυρίζετε για την νοσταλγία ως ιδεολογική στάση.
Επίσης η θετική στάση για τον Στάλιν στην Ρωσία δεν πια νοσταλγία, με στοιχεία και αντίστασης εκτός απο αταβισμού, είναι η επίσημη κρατική γραμμή, και αυτό πρέπει να το δείτε. Διότι τώρα πια το να έχεις μια γενικά θετική αποτιμηση του Στάλιν είναι το πολιτικό mainstream ενός καθεστώτος του οποίου αρνήστε κάθε πιθανότητα να έχει κάτι θετικό είτε για τον ρώσικο λαό είτε για την Ειρήνη και τις Διεθνείς Σχέσεις.
Που μπορεί καλώς να το αρνείστε, απλά δεν γίνονται όλα Γενικά ο κόσμος εκεί γουστάρει Στάλιν, Πούτιν και Μεγάλο Πέτρο, δεν μπορούμε να το πετσοκόβουμε και να κρατάμε ότι μας βολεύει
Κώστας
Περι ….δημοτικοτητας του νεκρού Σταλιν…..σιγουρα μεγαλυτερη απο αυτη του ….ζωντανου….
Τσούζει ο Μουστάκιας ακόμη και νεκρός! Και μετά από τους καταρράχτες της “αποσταλινοποίησης” στην ΕΣΣΔ και της “Σταλινολογίας” στο εξωτερικό.
Και δεν μπορείτε να φανταστείτε την δημοτικότητά του όσο ζούσε. Ρωτείστε κανά παληότερο, ελάχιστοι πια ζουν, να σας πεί. Στα εκτελεστικά αποσπάσματα οι εκτελούμενοι πέφταν φωνάζοντας “Ζήτω ο Στάλιν”. Που να καταλάβετε, ανθρωπάκια…
Δημοτικότητα βρε προσωπολατρη αρχιερέα της μεταφυσικής, έχει και ο πάπας. Γιατί δεν οργανώνεσαι στην καθολική εκκλησία να γίνεις κανονικός παπάς και να μας απαλλάξεις από την παρουσία σου εδώ μέσα;
Ούτως ή άλλως θρησκόληπτος είσαι και τώρα, δεν θα νιώσεις καμία μεγάλη αλλαγή!
Ναι, ξέρουμε!
Και η βασίλισσα Ελισσάβετ είχε, και η λέϊντι Ντι και ο Τραμπ, και όλοι οι ..ινφλουένσερ!
Μόνο, που γι αυτούς κανείς δε θα πάει να σκοτωθεί. Οταν θα γίνει το μπαμ θα κρυφτούν σαν τα ποντίκια κάτω από τα κρεββάτια, καθώς και οι ταγματασφαλήτες στο Μελιγαλά όταν μπήκε ο ΕΛΑΣ.
Κιμά σας έχουν κάνει το μυαλό ο χαφιές Οργουελ και όλος ο εσμός, που μισθοδοτείται σαν κι αυτόν.
Φίλε ΚΚΕ, κιμάς έχει γίνει το δικό σου μυαλό, από την θρησκόληπτη μανία που σε χαρακτηρίζει. Δεν φύτρωσε έτσι ξαφνικά ένα πρωινό, η κρατική/κομματική γραφειοκρατία επί Χρουτσώφ! Είχε ΗΔΗ από τις αρχές της δεκαετίας του ’30 παγιώσει την εξουσία της και την βοήθησε πολύ σε αυτό, η ηγετική ομάδα με τον Στάλιν Γραμματέα!
Η σημερινή δημοφιλία που έχει ο Στάλιν στην Ρωσία, αφορά το ότι επί Στάλιν η ΕΣΣΔ έγινε παγκόσμια δύναμη. Δεν το αρνείται κανείς αυτό! Ούτε ότι πάλι υπό την ηγεσία του Στάλιν συνετρίβη ο ναζισμός και ο φασισμός! Ταυτόχρονα όμως με αυτά, πάλι επί Στάλιν, εξαφανίστηκε η κομμουνιστική προοπτική της ΕΣΣΔ αλλά και των μεταπολεμικών λαικών δημοκρατιών της Ευρώπης. Διότι παγιώθηκε η εξουσία της κρατικής/κομματικής γραφειοκρατίας ως άρχουσας τάξης αυτών των χωρών. Διάβασε ρε συ τις θέσεις του ΝΑΡ για το θέμα, θα σε βοηθήσουν πολύ, να τα ξεκαθαρίσεις στο μυαλό σου!
Τζαμπ μαγκιες οι επανανστατες του πληκτρολογίου, ονειρεβονται τούς Μελιγαλαδες και τα γκουλαγκ αλλα σην πρωτη ντουφεκια θα τρεχουν να κρυφτουν στα λαγουμια. Και στα αποσπασματα αυτοι θα φορανε τις κουκούλες.
Ανώνυμε, 10/04/2023 at 11:26, αν έχεις κάποιο επιχείρημα, πες το και μην παραπέμπεις στο Ταλμούδ. Η, τέλοσπάντων, παράθεσε κάποιο επιχείρημα από το Ταλμούδ για να υποστηρίξεις τη θέση σου περί της “ενιαίας και διαχρονικής γραφειοκρατίας”. Οι δογματισμοί σας δεν πείθουν ούτε εσάς.
Ντερζινσκι από τα λιδλ, σου παραθέτω τον σύνδεσμο με τις θέσεις του ΝΑΡ για την φύση και τον χαρακτήρα των χωρών του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού:
https://narnet.gr/articles/%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7-%cf%86%cf%8d%cf%83%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%cf%87%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%ae%cf%81%ce%b1-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%87%cf%89%cf%81%cf%8e%ce%bd-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%85%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ba%cf%84%ce%bf%cf%8d-%cf%83%ce%bf%cf%83%ce%b9%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%8d
Διάβασε τες, και μπορούμε να συζητήσουμε σε ένα ουσιαστικό επίπεδο
Ανώνυμε 11/04/2023 at 02:34, κι εσύ και ο 09/04/2023 at 10:18 (αν δεν είσαι ο ίδιος) πάσχετε από το σύνδρομο του κακού μαθητή, που μπορεί μόνο να παπαγαλίζει. Ευχαριστώ και τους δυό σας για την παραπομπή, μόνο, που την ήξερα και την είχα διαβάσει. Δεν απαντά στα θέματα, που επιγραμματικά έθεσα στο 09/04/2023 at 00:18. Αλλωστε, γι αυτό και τα έθεσα. Αν μπορείς εσύ με δικά σου λόγια (και επιγραμματικά, δεν έχω πρόβλημα) να απαντήσεις στηριζόμενος είτε στο κείμενο της 6/7/08 του ΝΑΡ είτε όπου αλλού θέλεις, έχει καλώς, να συζητήσουμε. Αλλιώς μένουμε στην διαπίστωσή σου (σας) ότι “ο Σοσιαλισμός κατέρρευσε γιατί δεν ήταν Σοσιαλισμός, και αυτό αποδεικνύεται από το ότι κατέρρευσε”. Βάζουμε και ένα ολοστρόγγυλο μηδενικό στην Μπολσεβίκικη Επανάσταση αφού γέννησε κάτι θνησιγενές, που “κατέρρευσε” και πάμε γι άλλα.
Φέλιξ από τα λιδλ, οι θέσεις του ΝΑΡ που σου παρέθεσα, παρέχουν μια υλιστική, διαλεκτική κσι συνεκτική βάση για περαιτέρω μελέτη. Τα ερωτήματα που έθεσες, ειναι ανόητα. Μόνο και μόνο που φέρνεις και φέρνετε όλοι εσείς οι παπάδες επιχείρημα όπως “είναι υψηλή η δημοτικότητα του Στάλιν σήμερα, άρα έχετε λάθος” από αυτό αποδεικνυετε πόσο λάθος είστε. Γιατί έχει δημοτικότητα;Γιατί έκανε την ΕΣΣΔ υπερδύναμη, όπως και ο μεγάλος Πέτρος εκσυγχρονισε την Ρωσία και για αυτό χαίρει και αυτός μεγάλης εκτίμησης εκεί.
Ποιος αρνείται το γεγονός ότι ο ναζισμός συνετρίβη κσι η ΕΣΣΔ έγινε υπερδύναμη κατά την διάρκεια της ηγεσίας Στάλιν; Κανένας, και αυτά αποτελούν τα θετικά του. Ποιος αρνείται το γεγονός ότι επίσης κατά την διάρκεια της ηγεσίας Στάλιν μπήκε φραγή στην κομμουνιστικη κατεύθυνση της ΕΣΣΔ και των λοιπών λαϊκών δημοκρατιων; μόνο οι παπάδες σαν και του λόγου σας!
Στο ότι είχε σοσιαλισμό η ΕΣΣΔ, σε αυτό συμφωνείτε και το ΚΚΕ, και ο σκαι, και τα καπιταλιστικά κόμματα. Το μεν ΚΚΕ γιατί σοσιαλισμός είναι “Ο σοσιαλισμός που γνωρίσαμε”, διότι αυτό το πολιτικό κ κοινωνικό σύστημα θέλει και τα καπιταλιστικά ΜΜΕ και κόμματα, διότι έτσι ταυτίζεται ο σοσιαλισμός/κομμουνισμός με την κρατική καταστολή και τα γκουλάγκ, οπότε, παπαλα για τον σοσιαλισμό/κομμουνισμό.
Δεχόμαστε την αναγκαιότητα και το αναπόφευκτο της κρατικής οργάνωσης της μελλοντικής επαναστατημένης χώρας. Και ταυτόχρονα δεχόμαστε ότι, εάν δεν υπάρχουν κοινωνικά, πολιτικά αντίβαρα σε αυτήν την κρατική οργάνωση, τότε μοιραία το σύνολο των ανθρώπων που στελεχώνουν τους μηχανισμούς ελέγχου, εποπτείας και διοίκησης αυτής της χώρας (που αυτό ειναι το κράτος), θα κατανοήσουν τα ιδιαίτερα και ιδιοτελη συμφέροντα τους, με ταξική οπτική κσι θα αναδυθεί μια νέα άρχουσα τάξη σε βάρος της τότε εργατικής τάξης και του λαού.
Το παραπάνω ειναι που συνέβη την ΕΣΣΔ ήδη από τις αρχές του ’30 και μετά κ στις υπόλοιπες λαϊκές δημοκρατίες. Αυτά τα αναλύει πολύ καλά το ΝΑΡ στις θέσεις που παρέθεσα.
ΔΕΝ είναι λυμένα φίλε. Αν ήταν λυμένα, δεν θα είχαμε ούτε τον γραφειοκρατικό εκφυλισμό, ούτε την κατάρρευση του λεγόμενου υπαρκτού, από τα ίδια τα Κ. Κ.! Ούτε θα είχαμε την καπιταλιστική άρχουσα τάξη αυτών των χωρών να προκύπτει μέσα από την κρατική και κομματική γραφειοκρατία, με τις ευλογίες του κράτους αυτών των χωρών, που είχε συνέχεια!
Το κράτος είτε φεουδαρχικο, είτε καπιταλιστικό, είτε…. “εργατικό”, παραμένει πρώτα και κύρια ΚΡΑΤΟΣ. Και επειδή είναι αυταπάτη να νομίζει κάποιος ότι δεν θα υπάρχει ανάγκη κρατικής οργάνωσης μιας επαναστατημενης κοινωνίας, το θέμα είναι ταυτόχρονα και παράλληλα με την κρατική οργάνωση, να αναδύονται και μορφές λαικης/εργατικής αυτοοργάνωσης, πέραν από τον οργανωτικό έλεγχο κομμάτων και “εργατικού” κράτους.
Το κράτος ως τρόπος οργάνωσης μιας κοινωνίας και σε οποιαδήποτε μορφή του, πάντα θα τείνει να αναπαράγει νέες ταξικές διαιρέσεις όταν οι παλιές εκλείψουν και νέα άρχουσα τάξη, όταν η παλιά εκλείψει.
Όσο αναγκαίο είναι το κράτος κατά τον αγώνα των επαναστατημένων χωρών εναντίον του καπιταλισμού, άλλο τόσο αποτελεί οριο/φρένο στην κομμουνιστικη μετεξέλιξη των κοινωνιών.
Μπλέξαμε με την αναρχία, την πίσω αυλή, (ή παιδική χαρά), του αστικού κράτους του κεφαλαίου. Η, ο υλισμός με το κεφάλι κάτω (και βαθειά στην άμμο) και τα πόδια ψηλά. Είχε φάει ξύλο ο Μπακούνιν από τον Μαρξ… Κυριολεκτικά, …φάπες!
Φάπες τρως εσύ ΚΚΕ μου, τόσο από τον Μαρξ, όσο και σπο τον Μπακούνιν
Μπα σε καλό σου γελάσαμε και πάλι ΚΚΕδίνο μας.
Εμ τα έκανε ροιοδο το κομμουνιστικο κίνημα εκεί όπου κυβερνησε, εμ μας πουλάς μαγκιά και φύκια εσύ εδώ μέσα! Τα στελεχη του κομματικού μηχανισμού των κυβερνητικών Κ. Κ.,όπως τα μέλη των Π. Γ.,των Κ. Ε., διευθυντές επιχειρήσεων, όλοι αυτοί στην μεγάλη τους πλειοψηφία, βρέθηκαν από ηγετικά στελέχη κράτους και κόμματος, καπιταλιστές…
Αυτό για κάποιο λόγο έγινε ε;
Αδερφέ μου του ΚΚΕ, την αναρχία βρίζετε για πίσω αυλή του καπιταλιστικου κράτους, όμως το κομμουνιστικο κόμμα έφερε τον καπιταλισμό στο πρώην ανατολικό μπλοκ. Τα στελεχη του πιο σωστά. Αλλά και στην Δύση, μάλλον κομαιγζοι του κεφαλαιοη κατάντησαν τα Κ. Κ. σε πολλές χώρες
Οι μηχανισμοί των κομμουνιστικών κομμάτων έφεραν τον καπιταλισμό στις χώρες του ονομαζόμενου υπαρκτού, και σταθεροποίησαν τον καπιταλισμό στην Δύση, τους αναρχικούς κατηγορείτε εκεί στο ΚΚΕ; Μιλάμε για απαύγασμα αντιδιαλεκτικής σκέψης η σκέψη σας.
Mα οι αναρχικοί, κι εσείς, πανηγυρίζατε τότε! Και μόνο η κουβέντα “μηχανισμοί” φτάνει για να σας ξεσκεπάσει. Οργουελ κλπ. δημοκρατικές δυνάμεις.
“Εφεραν τον Καπιταλισμό”!
Μα εσείς λέτε ότι “δεν ήταν Σοσιαλισμός”, …άρα; Εφεραν τον Καπιταλισμό ….που υπήρχε;!
Ολα τουρλού στο μυαλουδάκι, όπως το διαμορφώνει η αστική προπαγάνδα!
Κανένας “μηχανισμός” δεν παλινόρθωσε τον Καπιταλισμό.
Απλά στην ταξική πάλη οι κομμουνιστές ηττήθηκαν ΚΑΙ στην ΕΣΣΔ. Οπως και σε όλο τον κόσμο. Και ξέρουμε ποιοί ήταν απέναντι….., ε;
Αλλά η ταξική πάλη συνεχίζεται από αυτούς, που “δεν παραδέχτηκαν την ήττα”…..
Όχι μωρέ ΚΚΕ μου, κανένας κομματικός μηχανισμός των Κ. Κ. δεν παλινορθωσε τον καπιταλισμό σε αυτές τις χώρες. Μόνη της έγινε η παλινορθωση, και τυχαία βρέθηκαν τα κρατικά και κομματικά στελέχη με εταιρείες και περιουσία δικά τους. Τυχαία.
Οχι, βέβαια, σαφώς και δεν γίνεται τίποτα “μόνο του” στον κόσμο! Ολα έχουν αλληλουχίες και αιτίες. Αλλά το ότι βρεθήκανε πολλοί μασκαράδες, που το παίζαν “κομμουνιστές” και “αριστεροί” ΚΑΙ στην ΕΣΣΔ δε σημαίνει ότι υποβαθμίστηκε η ταξική πάλη. Η πάλη και με αυτούς ήταν μια πλευρά της ταξική πάλης, ακριβώς όπως κι εδώ, με όλους τους “αριστερούς”, “κομμουνιστές”, “αναρχικούς” και “αντικαπιταλιστές”. Που πανηγυρίζατε το ’89-’93. Γιατί θέλει ….να κρυφτεί, κι η χαρά δεν την αφήνει….
Αλλά σιγά-σιγά οι ταξικοί αντίπαλοι, οι “γνήσιοι” αρχίζουν και μολογάνε, έστω και όπως τους βολεύει, με δικά τους λόγια, το πως ακριβώς παλινορθώθηκε ο Καπιταλισμός στην ΕΣΣΔ:
“Αν ψάχνεις ενόχους για το ποιός έφτιαξε τους Ρώσους ολιγάρχες, θα βρεις σίγουρα στο Χάρβαρντ”.
Σιγά-σιγά θα φανεί και ποιοί ήταν οι “συνεργάτες” του …”Χάρβαρντ”! Και μέσα στη Ρωσσία, κι έξω απ’ αυτήν. Ολος ο “μηχανισμός”!
Τελικά πιστεύω ότι οι ΚΚΕδες είναι είτε άσχετοι, είτε κοροϊδεύουν.
Τι λες ωρέ; “μασκαράδες” κομμουνιστές ορμηξανε κσι γίνανε ολόκληρες κεντρικές επιτροπές, πολιτικά γραφεία, γραμματείς Κ. Κ. και διευθυντές εργοστασίων έτσι; Μοναχοί τους ; Ποιες διαδικασίες ανέδειξαν την κρατική και κομματική γραφειοκρατία σε άρχουσα τάξη; Πως αυτή η άρχουσα τάξη μέσω της κατάρρευσης άρπαξε τα μέσα παραγωγής και τα οικειοποιηθηκε σε ατομική βάση; Μήπως τελικά το ΝΑΡ έχει δίκιο;
Και η εργατική τάξη; ο λαός; Σε καπιταλιστικές χώρες γίνονται απεργίες, άλλοι αγώνες σπο σωματεία κ πολιτικές δυναμεις. Εκεί; που είχε κατα πως λέει το ΚΚΕ και… Σοσιαλισμό; Γιατί δεν αντέδρασαν; μήπως γιατί τα σωματεία ήταν κρατικά κσι κομματικά; μήπως γιατί η εργατική δημοκρατία είχε ψοφήσει σχεδόν από την αρχή;
Μήπως τελικά το ΝΑΡ έχει δίκιο;
Από ποιούς τα άρπαξε;
Μάλλον από τον …εαυτό της;!
Οταν ο δράκος του παραμυθιού είναι ο ίδιος ο αφηγητής..
Ρωτάω κάτι πολύ συγκεκριμένο και απλό. ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ που δεν έχουμε ούτε σοσιαλισμό, ούτε ζούμε σε κομμουνιστική κοινωνία πρέπει να παλέψουμε για ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ; Πρέπει να παλέψουμε για να μπορούν τα εργατικά-λαϊκά στρώματα να τις χρησιμοποιούν; Πρέπει να τα απαιτήσουμε από το ΑΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ και τους καπιταλιστές ΝΑΙ ή ΌΧΙ; Πρέπει να τους τα επιβάλλουμε με τους αγώνες μας; Και το ίδιο ισχύει και για άλλες ανάγκες και δικαιώματα ενέργεια, υγεία, παιδεία κλπ.
Απλά ερωτήματα. Και όταν λες Ανώνυμε (06/04/2023 at 02:19) για κρατικοποιήσεις χωρίς…ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια αυτό ρωτάω από ποιον τις απαιτείς; Από τον…Μητσοτάκη και τον Τσίπρα; Γιατί είναι το δικό τους κράτος που τεμάχισε τον ΟΣΕ, τον πούλησε αφού προηγουμένως τον απαξίωσε. Αυτό το κράτος που έχουμε σήμερα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και μάλιστα με του χειρότερου είδους δεδομένο ότι μιλάμε και για ένα αστικό κράτος ΦΟΥΛ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟ, ΠΑΡΑΣΙΤΙΚΟ, ΚΟΜΠΡΑΔΟΡΙΚΟ κλπ. Εάν απαιτείς κρατικοποιήσεις από αυτό το κράτος σήμερα το ελάχιστο που έχεις να κάνεις είναι να παλέψεις ώστε το κράτος αυτό να εκδημοκρατιστεί και να εκσυγχρονιστεί και εκεί μπαίνουν όλα αυτά που λέμε για το ΤΣΑΚΙΣΜΑ της διαφθοράς, του παρασιτισμού κλπ.
Το λες για ένα άλλο κράτος “αντικαπιταλιστικό”; Μα τότε μιλάς για άλλου είδους εξουσία άρα παραπέμπεις το ζήτημα των λαϊκών αναγκών στο μακρύ, πολύ μακρύ μέλλον όπως και ο Περισσός.
Οπότε για το ΤΩΡΑ δεν έχεις πρόταση είναι πολύ απλό που σημαίνει σε ελεύθερη μετάφραση αφήστε το κεφάλαιο να ξεφαντώνει γιατί είτε σαν συλλογικός καπιταλιστής (κράτος) είτε σαν ιδιώτης κατέχει επιχειρήσεις και υποδομές και αυτό ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ παρά μόνο με επανάσταση κάτι που δεν φαίνεται στον ορίζοντα σήμερα.
Μην ανησυχεις τις ιδιες μπαρουφες λέτε, απλα οι ναριτες βάζουν και την κατάλληλη καθε φορα αντικαπιταλιστικη σαλτσα να κρυψουν το συμβιβασμό τους. ΚΚΕ μεχρι να σβήσει ο ηλιος γιατι εκτός των αλλων θα μας καψετε και τον εγκέφαλο εσείς ολοι σας.
Να το κάνω ακόμα πιο συγκεκριμένο. Η ΔΕΗ είναι πλέον ιδιωτικοποιημένη. Ερώτηση το να γίνονται κινητοποιήσεις ώστε να επανασυνδέεται το ρεύμα σε φτωχές οικογένειες που πραγματικά δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στα ακριβά τιμολόγια είναι…ρεφορμισμός; Διότι αυτοί που κινητοποιούνται απαιτούν από μία επιχείρηση πλέον ΙΔΙΩΤΙΚΗ να εξασφαλίζει το ρεύμα στον λαό. Φαντάζομαι ότι είστε υπέρ του να διεκδικούμε και να απαιτούμε τα αυτονόητα από την ΔΕΗ είτε αυτή είναι κρατική είτε ιδιωτική έτσι δεν είναι; Δεν νομίζω ότι για να επανασυνδεθεί το ρεύμα ΤΩΡΑ σε ένα φτωχό συμπολίτη μας βάζετε σαν απαραίτητη προϋπόθεση την…εθνικοποίηση της ΔΕΗ έτσι δεν είναι; Εκτός και αν πρέπει ο πολίτης που του κόβεται το ρεύμα να περιμένει πότε θα…εθνικοποιηθεί η ΔΕΗ με…εργατικό-λαϊκό έλεγχο για να έχει ρεύμα.
Για ποιο λόγο λοιπόν δεν κάνετε το ίδιο και για τα τρένα;
Ανακοίνωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το έγκλημα στα Τέμπη:
“Απαιτούμε:
Κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση, με εργατικό και λαϊκό έλεγχο όλων των σιδηροδρομικών εταιρειών. Έξω τώρα η Hellenic Railway. Ενιαίος δημόσιος οργανισμός συγκοινωνιών ενάντια στην ιδιωτικοποίηση που προωθεί η ΕΕ. Δημόσιες, ασφαλείς, φτηνές, σύγχρονες συγκοινωνίες για τον λαό. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
Να πληρώσουν οι ένοχοι: Οι κυβερνήσεις που διέλυσαν τις σιδηροδρομικές συγκοινωνίες της χώρας, το ιταλικό μονοπώλιο-ιδιοκτήτης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
Έξω η επιχειρηματική λογική του κέρδους. Οι συγκοινωνίες, οι μεταφορές, την υγεία, η παιδεία, το ρεύμα, το νερό είναι δημόσια αγαθά και ανήκουν σε όλους, δεν είναι ατομική ιδιοκτησία κανενός.”
https://antarsya.gr/node/6287
“Στον αντίποδα βρίσκεται η πρόταση του ΚΚΕ. Ο σιδηρόδρομος μπορεί να αποτελέσει ένα σύγχρονο, γρήγορο, ασφαλές και φτηνό μέσο μετακίνησης του λαού και μεταφοράς προϊόντων σε όλη τη χώρα. Αυτό προϋποθέτει όμως “απελευθέρωση” από τις ράγες του κέρδους, προϋποθέτει μεταφορές και υποδομές με κριτήριο την ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών, μέσα από έναν ενιαίο κρατικό φορέα, αξιοποιώντας όλα τα σύγχρονα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας, ενταγμένες στον κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό της οικονομίας, την κοινωνική ιδιοκτησία και τον εργατικό έλεγχο.”
https://www.902.gr/eidisi/politiki/323217/anakoinosi-toy-politikoy-grafeioy-tis-ke-toy-kke-gia-sidirodromiko-egklima
“Να απαιτήσουμε: Παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων (εταιρίας και πολιτικής εξουσίας), αποζημίωση των συγγενών των θυμάτων. Σταμάτημα των Ιδιωτικοποιήσεων. Δημόσιες Δωρεάν Συγκοινωνίες για όλους. Εθνικοποίηση των σιδηροδρόμων ΤΩΡΑ, κάτω από εργατικό έλεγχο – και όλων των δημόσιων δομών / αγαθών που ξεπουλήθηκαν. Να διώξουμε τη δολοφονική κυβέρνηση Μητσοτάκη με αγώνες στον δρόμο, ώστε να κάνουμε τη ζωή δύσκολη σε όποια επόμενη κυβέρνηση κι αν μαγειρευτεί στις εκλογές.”
https://www.okde.gr/archives/18754
“ΝΑ ΑΠΟΔΟΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΕΊΜΜΑΤΑ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΤΎΟΥ
KΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ – ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΕΝΙΑΙΟΣ ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΟΣ ΟΣΕ”
https://laiki-enotita.gr/2023/03/03/i-kyvernitiki-sygkalypsi-gia-tis-ousiastikes-aities-tou-tragikou-dystychimatos-den-einai-mono-proklitiki-einai-kyrios-epikindyni/
“Το Μ-Λ ΚΚΕ καταγγέλλει την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και του ξεπουλήματος του ΟΣΕ που υπηρετούν με θέρμη τόσο η τωρινή κυβέρνηση της ΝΔ όσο και οι προηγούμενες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ. Καλεί το λαό να μετατρέψει την οργή και την οδύνη του σε μαζικό αγώνα για να ανατραπεί η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων.”
https://www.m-lkke.gr/featured/%ce%b4%ce%b5%ce%bb%cf%84%ce%af%ce%bf-%cf%84%cf%8d%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%bc-%ce%bb-%ce%ba%ce%ba%ce%b5-%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%ce%b5%ce%af%cf%80%cf%89%cf%84%ce%b7-%cf%84%cf%81%ce%b1%ce%b3%cf%89%ce%b4%ce%af/
“Να αναστραφούν οι ιδιωτικοποιήσεις. Να περάσουν οι σιδηρόδρομοι στα χέρια του κράτους χωρίς καμιά αποζημίωση στους καπιταλιστές ιδιοκτήτες.”
https://www.anasyntaxi.gr/index.php/mainmenu-2/128-announcements-koanasyntaxi/1360-2023-03-02-den-einai-lathos-einai-egklima
Συνεχίζεται…
Γιατί παραθέτω όλες αυτές τις ανακοινώσεις; Για να αποδείξω ότι λίγο πολύ όλοι λέτε τα ίδια. Κανένας ΜΑ ΚΑΝΕΝΑΣ δεν φωνάζει για ασφαλείς συγκοινωνίες στο σήμερα. Εθνικοποιήσεις, ενιαίος και κεντρικός σχεδιασμός, κοινωνικοποιήσεις, δημόσιος χαρακτήρας, όχι στις ιδιωτικοποιήσεις τέλος.
Με άλλα λόγια “Μητσοτάκη, Τσίπρα και Ιταλοί κάντε ό,τι γουστάρετε με τα τρένα και τον σιδηρόδρομο όλα θα λυθούν όταν…γίνουμε κυβέρνηση ή όταν τα… επανακρατικοποιήσετε.”
Κωμικοτραγική η κατάσταση. Αντί να πάρετε θέση σε σοβαρά ζητήματα το πρόβλημά σας είναι τα…γκούλαγκ και ο Στάλιν. Λες και αυτό απασχολεί τον κόσμο σήμερα. Αποφεύγετε να απαντήσετε σε πολύ απλά ερωτήματα και την πάτε την κουβέντα σε άσχετα. Είναι ανατριχιαστικό δεν υπάρχει επαναστατική εναλλακτική πρόταση απέναντι στο αστικό πολιτικό σύστημα.
ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΔΕΙΓΜΑ!!!
Έχουμε μπλέξει άσχημα!!!
Ό,τι δεν κατάφερε ο ναζιστικός άξονας και οι δυτικοί ιμπεριαλιστές μετά τον πόλεμο τελικά το κατάφερε η αρκουδοδράκαινα. Ποιο; ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΚ.
Πολύ καλά, Ανώνυμε 11/04/2023 at 15:30, τώρα κάτι προσπάθησες.
Πάμε λοιπόν:
Κρατική οργάνωση, χωρίς καταστολή γενικώς, προφανώς δεν είναι οργάνωση επαναστατημένης χώρας αλλά οργάνωση κομμουνιστικής κοινωνίας χωρίς το κράτος, γιατί κράτος σημαίνει, και ετυμολογικά και σημασιολογικά, “δύναμη” και “βία”. Στην επαναστατημένη χώρα υπάρχει ταξική πάλη και άρα βία.
Αυτή την βία βίωσε και η επαναστατημένη χώρα, που θεωρήθηκε και ορθά “Σοσιαλισμός”, γιατί προέκυψε από την Μπολσεβίκικη Επανάσταση.
Ερώτηση, αυτή η «κρατική οργάνωση» είναι ή δεν είναι η «Δικτατορία του Προλεταριάτου»;
Προς τι οι νεολογισμοί και οι «πλάγιοι λόγοι»;
Αν δεν είναι σταματώ εδώ.
Αν είναι, πάμε παρακάτω:
Τι πα να πει «κοινωνικό και πολιτικό αντίβαρο» στην …Δικτατορία του Προλεταριάτου;
Το μοναδικό «αντίβαρο», που μπορώ να φανταστώ, υπάρχει και είναι ο ταξικός εχθρός.
Εκτός αν και η ΔτΠ θα κάνει …διμέτωπον αγώνα!
Από την μια ο ταξικός εχθρός και από την άλλη το …. «κοινωνικό και πολιτικό της αντίβαρο»;
Εκτός αν η ΔτΠ προβλέπεται να πάσχει από διπολισμό.
Και τι πα να πεί «μοιραία θα κατανοήσουν»;
Υπάρχει «μοιραίο» στον Διαλεκτικό Υλισμό;
Αν ναι, πάλι σταματώ.
Αν όχι, τότε οφείλεις (-ετε) να προσδιορίσετε ποια ακριβώς είναι η προέλευση των «ιδιοτελών συμφερόντων» και τους μηχανισμούς ανάδειξης «μιας νέας άρχουσας τάξης» στο εσωτερικό της νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας, που την οδηγεί στην κατάρρευση. Εννοείται να προσδιορίσετε με όρους Ιστορικού Υλισμού: Ποιες οι σχέσεις παραγωγής, που ανέδειξαν την «νέα άρχουσα τάξη».
Για να προλάβω χαμένο χρόνο, καθόλου δεν αμφισβητώ την εκτεταμένη λεγόμενη «διαφθορά» των κρατικών δομών του υπαρκτού Σοσιαλισμού. Για τα αίτια και πού χρεώνεται αυτή θα ήθελα να ακούσω.
Και να δω, πως θα καταφέρετε να το …καρφώσετε «στις αρχές του ‘30» και γιατί όχι και νωρίτερα.
Τις δικές μου απαντήσεις σε αυτά έδωσα επιγραμματικά/συνοπτικά στο 09/04/2023 at 00:18.
———————————————————-
Τα υπόλοιπα περί “φραγής στην κομμουνιστική κατεύθυνση”, “Σκάι κλπ. τα αφήνω, προς το παρόν, γιατί μόνο για καζούρα προσφέρονται.
Φέλιξ από τα λιδλ, σου σοαντω στις σωστές ΓΕΝΙΚΟΥΡΕΣ πλην όμως ΓΕΝΙΚΟΥΡΕΣ, που παραθετεις:
Α. Και βέβαια είναι δυστυχώς αναπόφευκτη η κρατική οργάνωση της επαναστατημενης κοινωνίας. Και βέβαια όμως, την ίδια στιγμή που εινσι αναγκαίο το κράτος, την ήρθα στιγμή αποτελεί ένα σύνολο ολιγαρχικων από την φύση τους μηχανισμών, ελέγχου, εποπτείας και διοίκησης ανθρώπων κσι πραγμάτων. Κσι εινσι ΑΥΤΌ ΤΟ ΔΟΜΙΚΌ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΌ της κάθε μορφής κράτους, που αποτελεί μια εκ των βασικών αιτίων για την διαιώνιση της ταξικής διαίρεσης και της επαναστατημενης κοινωνίας, κ την ανάδυση νέας άρχουσας τάξης.
Β. Βεβαίως κσι η βία είναι δυστυχώς αναγκαία,για την υπεράσπιση της επανάστασης. Λες κσι εδώ μια γενικότερα σωστή, αλλά εντελώς αφηρημένη κ για αυτό λες ανοησίες: πως χαρακτηρίζεται κάποιος αντίπαλος της εργατολαικης εξουσία; μόνο κ μόνο εάν διαφωνεί με πλευρές της; πας καλά; διότι αυτό συνέβη επί ΕΣΣΔ έτσι; Στο ίδιο τσουβάλι λοιπόν ο καπιταλιστής αντποαναστατης με αυτόν ή αυτούς που διαφωνούν με την δτινα ή την τάδε απόφαση; στο ίδιο τσουβάλι για εσένα και το κκε. Έτσι όμως, όχι σοσιαλισμό, ούτε καν φιλολσιξο σύστημα δεν θα φτιαξετε,παρα μόνον μια ακόμα ταξική κοινωνια, με την εφγστιξη τάξη και πάλι καταπιεζόμενη.
Συνεχεια απαντήσεων στα ανερμάτιστο σχόλια του Φέλιξ από τα λιδλ:
Γ. Κάθε μορφή κράτους, άρα και η ας την ονομάσουμε “εργατική” μορφή του, αποτελεί ένα σύνολο μηχανισμών ελέγχου, εποπτείας και διοίκησης ανθρώπων και πραγμάτων, εντός μιας ορισμένης γεωγραφικής περιοχής και των συνόρων αυτής. Οι μηχανισμοί αυτοί αποτελούνται από ανθρώπους που έχουν τα παραπάνω ως επάγγελμα.
Συνεπώς, οι άνθρωποι αυτοί έχουν ως επάγγελμα, το προνόμιο έναντι των υπολοίπων, στο να ασκούν εποπτεία, έλεγχο κσι διοίκηση πάνω στους υπόλοιπους ανθρώπους που αποτελούν την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Από αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό, πηγάζει κ το συμπέρασμα ότι αυτή η ομαδοποίηση των ανθρώπων, μπορεί και να αναπαράγει την ταξική διαίρεση της κοινωνίας προς όφελος της, αλλά κ να συμβάλλει στην ανάδυση μιας νέας άρχουσας εκμεταλλευτρθας τάξης με αυτούς στον πυρήνα της. Οκ; Αυτό κ συνέβη στον ονομαζόμενο υπαρκτό σοσιαλισμό.
Συνεπώς ναι στην κρατική συγκρότηση της επαναστάτημενης κοινωνίας αφού δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, ναι ταυτόχρονα και στην ανάδυση κοινωνικού αντίβαρου στην κρατική αυτή συγκρότηση. Που εινσι η συγκρότηση εργατολαικων θεσμών έξω από τον κρατικό οργανωτικό έλεγχο, η δημοκρατία στην βαφή της κοινωνίας.
Τρίτο σχόλιο απάντηση στον Φέλιξ από τα λιδλ.
Δ. Η συμφυση κράτους και κόμματος στον λεγόμενο υπαρκτό, οδήγησε τελικά στην κρατικοποιηση του Κ. Κ., στην απορρόφηση του κόμματος από το κράτος.
Το κράτος έχει ένα διαχρονικό και δομικό χαρακτηριστικό πέραν του να είναι όργανο καταπίεσης στα χέρια της εκάστοτε άρχουσας τάξης. Ως σύνολο μηχανισμών διοίκησης, ελέγχου, εποπτείας ανθρώπων και πραγμάτων εντός μιας ορισμένη γεωγραφικής επικράτειας, αποτελεί και ένα θερμοκήπιο αναπαραγωγής ταξθκων διαθέσεων και εκκόλαψης νέας άρχουσας τάξης, όταν η παλιά εκλείψει. Αυτό ακριβώς έγινε στην ΕΣΣΔ μετά το 1917 και την ανολοκλήρωτη οκτωβριανη επανάσταση.
Προφανώς λοιπόν το κράτος ως τρόπος οργάνωσης της επαναστατημένης κοινωνίας είναι αναγκαίο και αναπόφευκτο και στην εποχή που διανύουμε, και ακόμα πιο προφανώς, αποτελεί ταυτόχρονα και φραγή προς τον κομμουνισμό.
Γιατι ο κρατικός τρόπος οργάνωσης της εργατολαικης εξουσίας αποτελεί φραγή προς τον κομμουνισμό; Γιατί, το κράτος ως σύνολο μηχανισμών ελέγχου, διοίκησης και εποπτείας, παρέχει στους ανθρώπους που δουλεύουν σε αυτούς τους μηχανισμούς, αυτό ακριβώς το προνόμιο: Το να ασκούν εξουσία πάνω σε ανθρώπους, στην μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία όπως και στους όρους της ζωής αυτής της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας! Ορίστε Φέλιξ από τα λιδλ το έδαφος, η αιτία και το πλαίσιο αναπαραγωγής νέων ταξικων διαθέσεων στον σοσιαλισμό, ορίστε η βάση κ το πλαίσιο ανάδυσης της νέας άρχουσας εκμεταλλεύτριας τάξης!
Όλο το παραπάνω ταξικο, κρατικό έδαφος και πλαίσιο, είναι που, σε συνδυασμό με την όποια ιμπεριαλιστικη περικύκλωση του μέλλοντος και με την αναπαραγωγή παμπαλαιων συνηθειών ανάθεσης κλπ, δεν θα αφήνει καθόλου εύκολα τις κομμουνιστικες σχέσεις να ηγεμονεύσουν στην επαναστατημένη κοινωνία!
Για αυτό κσι χρειάζεται η ανάδυση κοινωνικού αντίβαρου εργατολαικών θεσμών πέραν του κρατικού ελέγχου στην παραπάνω συνθήκη.
Ειπαμε ηδη απο το 1921 ο Λενιν μιλαει για κρατικο καπιταλισμο στην Σ.Ε.
Ο Λενιν τα λεει, οχι ο Τροτσκι.
Η καταστολη στην Σ.Ε. στραφηκε αρχικα στα κομματα που συνασπιστηκαν με τις ξενες δυναμει. επεμβασης. Σιγκεκριμενα οι Μπολσεβικοι με τον Λένιν και τον Τροτσκι απαγορευσαν την λειτουργία των κομματων του Κερενσκι, τους μοναρχικους και τους μενσεβικους δηλαδη το πρωην “αδελφό” κομμα. Πραγματι,ο Κερενσκι το εσκασε για τις ΗΠΑ, οι μοναρχικοι οργανωσαν πραξικόπημα ενω και ο ηγετης των Μενσεβικων Πλεχανωφ καλουσε με αρθρα του σε εφημερίδες του Παρισιού τις. ξενες δυναμεις να επεμβουν εναντια στους Μπολσεβίκους.
Παρολα αυτα στην Σ.Ε. με τα κόμματα να ειναι τυπικα παρανομα οι εφημερίδες τους εξακολουθούν να εκδιδονται μεσα στο 1918. Οταν καταφεύγουν σε δυναμικες ενεργειες εναντια στην εξουσία των Μπολσεβίκων αυτοι τις απαγορευουν. Το κομμα των σοσιαλεπαναστατων οργανωνει αποπειρα δολοφονίας του Λενιν και διασπαται σε δεξιους και αριστερους. Οι αριστεροι παραμενουν νομιμοι. Οι δεξιοι απαγορεύονται.
ΓΕΝΙΚΗ απαγορευση κομματων δεν υπηρξε ποτε στη Σ.Ε. οσο ζουσε ο Λενιν. Δεν ηταν ποτε θεση αρχης κατι τετοιο.
Η καταστολη επι Στάλιν στρεφεται οχι εναντια σε πολιτικους και πολιτικες οργανωσεις (εξαιρεση αποτελει ο Τροτσκι) αλλα εναντίον στους λεγομενους ΣΑΜΠΟΤΕΡ. Σε αυτους που υποτίθεται οτι συναψαν σχεσεις με την Ιαπωνια Και την ναζιστική Γερμανία με σκοπο την υπονόμευση του κρατους και με στρατιωτικό πραξικοπημα θα εφερναν την Ρωσια υποδουλη στον αξονα ενω οι ιδιοι θα γινονταν οι κυβερνηση του υποδουλου αυτου κρατους.
Με το συνταγμα του 1936 ο Σταλιν καταργει την παλη των ταξεων και ανακυρησσει την ελευση του Κομμουνισμου…..τα κομματα δεν καταργουνται συμφωνα με αυτη την λογικη, απλως παυουν να υπαρχουν αφου δεν εκπροσωπουν καμμια υπαρκτη κοινωνικη ταξη με αντιθετα συμφεροντα…..το κρατος δεν απονεκρωνεται αλλα γινεται …. παλλαϊκό…..η δημοκρατία περριτη….
Οι σχεσεις παραγωγης, ο τρόπος που η εργάτες και οι μηχανές/πρώτες υλες μπαίνουν στην διαδικασία παραγωγης και πως αυτη η διαδικασία αναπαράγει τις σχεσεις αυτές μας δίνουν τον χαρακτήρα του δεδομένου τροπου παραγωγης.
Λενε οι “μετα-τροτσκιστες”: “την εξουσία εχει η γραφειοκρατική ταξη, μια νεα αρχουσα ταξη, αρα το συστημα ειναι εκμεταλλευτικό”.
Η εξουσία πραγματικά ανηκε στην κλικα που ελεγχε κατα περιοδους το κομμα. Αυτη ομως η κλικα, δεν μπορουσε να αλλαξει τον τροπο παραγωγης χωρις να χασει ΤΑΥΤΌΧΡΟΝΑ την εξουσια της, το ρολο της στην διακυβέρνηση και αρα και τα προνομια της. Οπως δηλαδη και εγινε το 89-91. Εφόσον προσδιδουμε ιδιοτητες αρχουσας ταξη στους γραφειοκρατες -οπως κανουν οι μεταλλαγμενοι τροτσκιστές- πρεπει αναπόφευκτα να τους αποδοσουμε την διατήρηση του ιδιου, δοσμενου τροπου παραγωγης απο το 1917 ως το 1991.
Στον καπιταλισμο η γραφειοκρατική μηχανη το κρατος οι θεσμοι και βέβαια οι άνθρωποι που την συναπαρτίζουν, εχουν την εξουσία. Πραγματικά ποιος θα εχεις αντιρρηση σε αυτο;
Ομως κανενας μαρξιστης δεν μπορει να ισχυριστει οτι στον καπιταλισμο η αρχουσα ταξη εινα η…. γραφειοκρατική υπαλληλια η εστω οι εκλεγμενοι εκπροσωποι…..Εξ ορισμού λοιπον την εξουσια δεν εχει η ταξη/υπαλληλικο στρωμα/αιρετη καστα/κτλ που διευθυνει το κρατος αλλα μια αλλη ταξη, η αστικη, η οποια απομυζει την εξουσια της απο την θεση της μεσα στην διαδικασία παραγωγης. Μπαινει ως κατοχος περοιυσιας, η περιουσια γινεται κεφαλαιο, το κεφαλαιο ελκυει εργατικη δυναμη, ΕΚΕΙ ΒΡΊΣΚΕΤΑΙ Η ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΝΑ ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΕΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ την εργατικη δυναμη, η εργατικη δυναμη παραγει υπερεργασια, τα προϊόντα της εργασιας περνανε στον κατοχο του κεφαλαιου,γινονται εμπορεύματα και παλι χρημα αβγαταινοντας την περιουσια της αστικής τάξης.
Η εργατική ταξη δεν μπορει να αποφύγει αυτη την θεση που παιρνει αυτοματα στην διαδικασία παραγωγης,(εκτος φυσικα απο εκτακτες περιπτωσεις που εμφανιζονται πολυ αραια). Η εργατικη ταξη ειναι εξαρτημένη απο το κεφαλαιο για την επιβιωση της.
Ειναι τοσο μεγαλη και τοσο ΕΝΟΠΟΙΗΜΕΝΗ αυτη η εξουσια του κεφαλαίου που μη εχοντας αντίπαλο στο πολιτικο πεδιο, μπορει να ποδηγετει το κρατος οχι ομως αμεσα αλλα μεσω της γραφειοκρατικής-υπαλληλικης ταξης. Αυυτη η ταξη ειναι επισης εξαρτημενη απο το κεφαλαιο, με αλλον βεβαια τροπο απο την εργατικη ταξη, μεσω των προνομιων.
Στην Σοβιετική Ένωση, η εργατική ταξη μπαινει στην παραγωγή ως μοναδικος παραγωγος, και καταναλωτης των αξιων. Η παραγωγη δινει προϊόντα που προορίζονται για καταναλωση απο την ιδια την ταξη. Η εξαρτηση της εργατικης ταξης καταργειται.
Η γραφειοκρατική και κομματικη αριστοκρατια, απολαμβανει βεβαια προνομια αλλα είναι εξαρτημενη απο την παραγωγική διαδικασια και απο την υπαρξη ελεύθερης εργατικης ταξης και απο το σοσιαλιστικό κρατος που εξασφαλίζουν την διατήρηση του σοσιαλιστικού τροπου παραγωγης.
Ανώνυμος
14/04/2023 at 18:42, τόσες λέξεις, για πεις ένα τίποτα!
Α. Στον καπιταλισμό έχει την εξουσία η καπιταλιστική τάξη που ελέγχει τα μέσα παραγωγής, αλλά ΚΑΙ το στρώμα της κρατικής γραφειοκρατίας. Συμφωνούμε απολυτα αν λες αυτό.
Β. Στις χωρες του λεγόμενου υπαρκτού, την εξουσία ΔΕΝ την είχε η εργατική τάξη, διότι Δεν έλεγχε τα μέσα παραγωγής! Ήταν η κρατικη/κομματική γραφειοκρατία που έλεγχε τα μέσα παραγωγής συλλογικά όμως, και όχι στην βάση της ατομικής ιδιοκτησίας! Για αυτον ακριβώς τον λόγο η κρατική/κομματική γραφειοκρατία συνέβαλλε τα μέγιστα έτσι ώστε να λάβει χώρα η κατάρρευση του ’89-’91: για να μπορέσουν τα μέλη της, να αποκτήσουν ΑΤΟΜΙΚΉ ΙΔΙΟΚΤΗΣΊΑ πάνω στα μέσα παραγωγής αυτών των χωρών! Όπερ και εγένετο.
Και ήταν οι εκεί εργατικές τάξεις και λαοί που ύστερα από χροοονια κρατικά και κομματικά προωθούμενης αποπολιτικοποίησης, δεν μπόρεσαν να δουν την φάκα. Και, αντί να πάνε για δεύτερη επανάσταση ξεπερνώντας και την κρατικη/κομματική γραφειοκρατία, βοήθησαν – στην πλειοψηφία τους- την καπιταλιστικη παλινορθωση με όλα τα δεινά που τους έφερε…
Τα παραπάνω ειναι πολύ σωστά και αποτελούν θέσεις του ΝΑΡ τις οποίες σου συνιστώ να τις διαβάσεις, θα σε βοηθησουν να τα ξεκαθαρίσεις με υλιστικό και διαλεκτικο τρόπο. Μακριά από την μεταφυσική παπαδίστικη μεθοδολογία με κόκκινο πουκάμισο που αποτυγχάνει να εξηγήσει κάτι έστω και λίγο σοβαρά.
Ξαναλεω οτι η κρατική υπαλληλια της Σ.Ε. δεν μπορει να εχει την εξουσια γιατι δεν εχει τη δυνατότητα να διαθετει κεφαλαιο και να θετει την εργατική τάξη κατω απο την επικυριαρχια του κεφαλαίου. Μπορουσε να απολυσει τον ατομικο εργατη, ακομα και να να τον εκτελεσει ως σαμποτερ, αλλα την εργατική ταξη συνολικα δεν μπορουσε να την υποταξει. Η μοιρα λαου και γραφειοκρατιας ηταν κοινη. Πολιτικα μπορει να ηταν υποταγμένοι στον σταλινισμο, αλλα οικονομικα ειχαν πετυχει αυτονομια απο το κεφαλαιο. Γιαυτο ειχαν συμφερον την διατήρηση του συστήματος. Δημοκρατία και πρωτοβουλία ελειπαν απο το συστημα, αλλα η εργατική τάξη κυριαρχουσε διαμεσου της γραφειοκρατιας στην ιεραρχηση της παραγωγης. Προνομια υπηρχαν αλλα η λογικη της παραγωγής ηταν η ικανοποίηση των αναγκων του λαου και οχι τα κερδη καποιων μετόχων.
Ανώνυμος
15/04/2023 at 20:15: Ανεξαρτήτως τι λες εσύ κσι η σποκομμενη από την πραγματικότητα by the book ανάλυση σου m, η κρατική /κομματική γραφειοκρατία της ΕΣΣΔ κ των λοιπών λαϊκών δημοκρατιων, μια χαρά είχε ΕΝ ΤΟΙΣ ΠΡΑΓΜΑΣΙ και την εξουσία, άρα και την επιβολή πάνω στην εργατική τάξη αυτών των χωρών.
Για αυτό άλλωστε κσι κουμανταρε από την αρχή ίσαμε το τέλος τις εκάστοτε εξελίξεις που έλαβαν χώρα! Πότε αδερφέ η εργατική τάξη αυτών των χωρών που λες ιδροληπτικώς και εκτός πραγματικότητα ότι είχε την εξουσία, διαμόρφωσε αυτή τις εξελίξεις; ψάξε, δεν θα βρεις…
Ανώνυμε, οι γραφειοκρατες και η εργατική τάξη στην Σ.Ε. ηταν εξαρτημενες απο τον τροπο παραγωγης, για την επιβιωση τους. Δεν επιθυμουσαν την καταργηση του. Επιχειρημα σου οτι εμφανίζεται μια καινούργια κοινωνικη ταξη εκ του μηδενος αστηρικτο. Για την υπαρξη ταξης απαραίτητη η υπααρξη κεφαλαιου. Και για την υπαρξη κεφαλαιου προϋπόθεση η υπαρξη περιουσιας. Η περιουσια στην Σ.Ε. απαλλοτριωθηκε πολλαπλα. Συνεπως μονος τροπος αποκτησης απο το ατομο ηταν η παρανομη εκποιηση κρατικης περιουσιας δηλαδη η παραοικονομία,μαφια κτλ. Η μαφια ομως δεν αποτελεί πρωτοτυπο και ξεχορο τροπο παραγωγής. Ειναι μια χωριστη οικονομια, που κινειται παραλληλα στον κυριαρχο σοσιαλιστικό τροπο παραγωγης. Ειναι μια ατελεια του συστήματος, η οποια αντι να ξεπεραστεί με την διαδικασία του εργατικου ελεγχου και της διαφανειας, αμεση δημοκρατία κτλ κτλ, αφεθηκε να αποκτήσει κυριαρχο ρολο στην διαδικασία της παλινορθωσης. Ειναι αλλο να δεχθεις οτι η δραματική καθυστέρηση ή και οπισθοχώρηση στις σχεσεις παραγωγης υποτιθεται σοσιαλιστικές σχεσεις, ηταν καθοριστικός παράγοντας της καπιταλιστικής παλινορθωσης 89-91, και αλλο να ισχυριζεσαι οτι δημιουργείται ΕΞ ΑΡΧΗΣ μια νεα “πρωτοτυπη” κοινωνικη ταξη απο τις αντιφατικες κοινωνικες σχεσεις. Προφανως για εσενα σοσιαλισμος χωρις αντιφασεις δεν ειναι σοσιαλισμός, τον θες ολοκληρωμενο και αμα τη εμφανιση του πληρωτεο. Αυτο ομως ειναι παρεξήγηση. Δεν υπάρχει ουτε θα υπάρξει ποτέ.
Ανώνυμος
16/04/2023 at 18:11, ΔΕΝ επιθυμούσε η κρατικη/κομματική άρχουσα τάξη της ΕΣΣΔ την κατάρρευση αυτού του τρόπου παραγωγή; Αμ τότε γιατί έκανε τα πάντα την τριετία ’89-’91 για να καταρρεύσει το σύμπαν εκεί; Από… διπολική διαταραχή;
Aν, ανώνυμε σχολιαστή του 17/04/2023 at 17:30, “επιθυμούσε την κατάρρευση” τότε εναντίον τίνων έβγαλε τα τανκς ο Γιέλτσιν; Εναντίον εκείνων που “επιθυμούσαν την κατάρρευση”;
Και, με την ευκαιρία, όλοι μιλάτε για “κατάρρευση” και την βάζετε και στο στόμα και στην σκέψη ακόμη κι εκείνων, που καθόλου δε θέλανε να κρυφτούν πίσω από το δαχτυλάκι τους, παρά απεργάζονταν (και καθόλου δεν περιορίζονταν να “επιθυμούν”) την κατεδάφιση της δικτατορίας τ. προλεταριάτου της ΕΣΣΔ.
Ανώνυμος
18/04/2023 at 00:59, Τι λες; Μιλάς για το…. 1993 που εξεγεφθηκε ένα κομμάτι του λαού της Μόσχας εναντίον της καπιταλιστικης παλινορθωσης; Τι σχέση είχε αυτός ο λαός με την κρατική κομματική άρχουσα τάξη που έφερε τον καπιταλισμό στην ΕΣΣΔ; Ο Γιέλτσιν ήταν κεντρικότατο στέλεχος του ΚΚΣΕ ανόητε. Δηλαδή στέλεχος αυτής ακριβώς της κρατικής κομματικής άρχουσας τάξης που έφερε τον καπιταλισμό στον υπαρκτό
Μπα, 18/04/2023 at 12:25, τέτοια παραχάραξη της πραγματικότητας; Είδε κανείς το …’93(!) κανένα Λαό στους δρόμους, να υπερασπιζεται τον Σοσιαλισμό; Ολοι θυμόμαστε πως τα τανκς εναντίον του “Κοινοβουλίου” (πρώην Ανώτατο Σοβιέτ), έβαλαν, κι αυτοί από μέσα ήταν, που βγήκαν με τα χέρια ψηλά. Ποιός “Λαός”; Μακάρι να υπήρχε Λαός στις εξελίξεις. Αυτό ήταν το πρόβλημα. Ο Λαός ήταν αντίθετος στις μηχανορραφίες των “αντιφρονούντων”, που είχαν πάρει πια το πάνω χέρι, αλλά παρακολουθούσε παθητικά, ανοργάνωτος, καθώς τον είχαν εξουδετερώσει οι εχθροί του. Η λεγόμενη από σας “γραφειοκρατία” στάθηκε ανάξια της εμπιστοσύνης του κόσμου και της Ιστορίας σίγουρα, αλλά σε κάθε έγκλημα υπάρχουν οι πρωτεργάτες, οι ηθικοί αυτουργοί, οι συνένοχοι διαφόρων βαθμίδων και συνειδητότητας, και τα θύματα. Και είναι πολύ βολικό για την Αντίδραση να δείχνει ενόχους τρίτης διαλογής, όταν πια έχει κάνει τη δουλίτσα της. Εσείς τι ακριβώς ρόλο βαράτε;
Ανώνυμος
18/04/2023 at 15:44, ήταν η κρατική κομματική άρχουσα τάξη που παρήχθη από την συμφυση του κομμουνιστικου κόμματος με το “εργατικό” κράτος και είχε την εξουσία στις χώρες του λεγόμενου υπαρκτού, η οποία και προώθησε την κατάρρευση του υπαρκτού και την καπιταλιστική παλινορθωση εκεί.
Το 1993, δύο-τρία χρόνια αφού είχαν τελειώσει όλα στην πρώην ΕΣΣΔ και είχε παλινορθωθεί ο καπιταλισμός, εξεγερθηκε ένα σημαντικό κομμάτι του λαού της Μόσχας κατά της κυβέρνησης Γιέλτσιν. Η πρώην κρατική κομματική άρχουσα τάξη και νυν καπιταλιστική, συνέτριψε αυτή την εξέγερση.
Είναι η συμφυση κομμουνιστικου κόμματος και “εργατικού” κράτους με τελικό αποτέλεσμα την απορρόφηση του κόμματος από το κράτος, η βασική αιτία ανάδυσης της κρατικής κομματικής γραφειοκρατίας σε άρχουσα τάξη. Ο μονοκομματισμος, η απαγόρευση της ελευθερίας λόγου και έκφρασης, ο καπιταλιστικός περίγυρος, η επιβίωση παμπαλαιων σαπιων ιδεών και πρακτικών όπως η ανάθεση, ο καρριερισμος, η καταστολή κάθε αντίθετης άποψης, αλλά και η ανάγκη διεύθυνσης ανθρώπων και πραγμάτων από μια μικρή σχετικά ομάδα, κλπ αποτελούν επίσης βασικές αιτίες ανάδυσης αυτής της άρχουσας τάξης.
Η κρατικη οργανωση δηλαδη τα σοβιετ, το συνταγμα, οι κομματικές οργανώσεις ειναι μορφες παραγωγικων σχεσεων. Δεν ταυτίζονται με τον τροπο παραγωγης αλλα παρεχουν πληροφορίες για το ποια ταξη εχει την εξουσια. Θα συνεχισω.
Kαλά το πάτε. Θα περιμένω να ολοκληρώσετε….
Ανώνυμος
12/04/2023 at 18:20, κρατική οργάνωση ΔΕΝ πρέπει να είναι τα σοβιετ. Το κομμουνιστικο κόμμα μαζί με τα υπόλοιπα κόμματα που θα υπάρχουν στην μελλοντική εργατολαικη εξιυσθα/δημοκρατία, σε αντιδιαστολή με την μονοκόμματο πρακτική του λεγόμενου υπαρκτού, δυστυχώς, ως κυβερνητικά κόμματα, δεν θα γλιτώσουν πάλι από την συμφυση τους με τους κρατικούς μηχανισμούς.
Οπου, στην φράση “κρατικός μηχανισμός” εντάσσονται ο στρατός, τα σώματα ασφαλείας, τα υπουργεία, οι διάφοροι ελεγκτικοί μηχανισμοί, το δικαστικό σύστημα, η διπλωματία, κλπ.
Οι πολιτικές δυνάμεις λοιπόν στο εκεί και στο τότε της μελλοντικής εργατολαικης εξουσιας/δημοκρατίας, επειδή ακριβώς θα είναι πολιτικές δυνάμεις εξουσίας, δεν θα γλιτώσουν την συμφυση τους με τον κρατικό μηχανισμό.
Το αντίβαρο στην πάγια, διαχρονική και αέναη πρακτική του κρατικού μηχανισμού να αυτονομειται σπο την κοινωνία και να τίθεται πάνω από αυτήν αναπαραγοντας και διαθωνιζοντας πάντα την ταξική διαίρεση της κοινωνίας κ την ανάδυση νέας άρχουσας εκμεταλλευτρθας τάξης, πρέπει να αναζητηθεί στα παρακάτω πεδια:
Α. Στην έμπρακτη αυτοτέλεια των εργατολαικών θεσμών από το τότε κράτος
Β. Στην εκπαίδευση των ανθρώπων που διοικούν στο να απορρίπτουν τις αντιλήψεις και τις πρακτικές που παράγονται από την προνομιακή επαγγελματική τους θέση που είναι η άσκηση εξουσίας.
Γ. Στην εκπαιδευση του λαού στο να απορρίπτει όσο ειναι δυνατόν την ανάθεση, στην έμπρακτη συμμετοχή τους στις διαδικασίες συζήτηση, λήψης και εφαρμογής των αποφάσεων. Δηλαδή στην διερυνομενη διάχυση της εξουσίας στην βάση της κοινωνίας.
Τίποτα σπο τα παραπάνω δεν έκαναν τα κρατικα/κυβερνητικά κομμουνιστικα κόμματα όπου και αν κυβέρνησαν. Με εξαίρεση την Κούβα! Ορίστε ένας βασικός λόγος παρακμής και κατάρρευσης του λεγόμενου υπαρκτού.
Μα και στην Δύση, τα κομμουνιστικα κόμματα ουσιαστικά ενίσχυσαν την ανάθεση σαν αντίληψη εντός της εργατικής τάξης κσι του λαού. Όπως έκανε κ κάνει πχ διαχρονικά το ΚΚΕ. Άλλο τι λέει στα λόγια!
Μαγικές συνταγές κατισχυσης των κομμουνιστικων σχέσεων έναντι του αναπόφευκτου κρατικού τρόπου οργάνωσης κσι της επαναστατημένης κοινωνίας, δεν υπάρχουν. Όμως, η επίγνωση και κατανόηση γενικά του κρατικου τρόπου οργάνωσης πέραν του αναγκαίου και αναπόφευκτου της ύπαρξης του ταυτόχρονα και ως ανασχετικου παράγοντα προς τον κομμουνισμό, είναι ένα απολύτως αναγκαίο, και κρίσιμο βήμα προς τα μπρος!
Ανώνυμε 16/04/2023 at 18:11 πρόσεξε τι μας λες για σοσιαλισμούς για ….εδραιωμένες σχεσεις παραγωγής ,για γραφειοκρατίες και ενα σωρό άλλες έννοιες……1. Με τη μεταρύθμιση Κοσιγκιν ή μεταρρύθμιση της αγοράς δεν μπήκε το κερδος σαν κινητήρια δύναμη τηε οικονομίας?( https://www.komep.gr/m-article/12650701-ff2e-11e9-95d7-3ed1504937da/) 2. Η γραφειοκρατία ειναι ενα χαρακτηριστικό εκμεταλλευτικών κοινωνιών ή ένα υπόλειμμα που καταπολεμάται στη διαδικασία του σοσιαλισμού προς τον κομμουνισμό? 3.Εγινε στο 20ό συνεδριο του ΚΚΣΕ “Δεξια οπορτουνιστική στροφή” οπως παραδέχτηκε και ο Περισσός που τοσα χρόνια την υπεράσπιζε ? Η νεα λοιπόν οπορτουνιστική ηγεσία Σουσλωφ-Χρουτσωφ-Μπρεσνιεφ οικοδομουσε σοσιαλισμό προς τον κομμουνισμο ή τον ΑΠΟΔΟΜΟΥΣΕ προς τον πλήρη καπιταλισμο? Τρεις απλές ερωτήσεις για αρχαριους μαρξιστες.
Η σοσιαλιστική διακυβέρνηση ειναι απο την φυση της μια διαδικασία διαρκους επαναστασης. Αυτο τουλάχιστον λεει η θεωρια. Στην πραγματικότητα σε ολες τις επαναστάσεις εμφανιζονται σημάδια κοπωσης και περιοδοι οπισθοχωρησης. Αρχιζοντας απο την παρισινη κομμουνα, καμμια επανάσταση δεν ξεφυγε. Πρώτο σημαδι για την ρωσική επανάσταση ηταν τα γεγονοτα της Κροστανδης και η απαγόρευση των φραξιων στο κομμα. Η δεκαετια1926-36 αποτελεί την περίοδο της παλινορθωσης (θερμιδωρ). και την αναδειξη μιας ριζικής διασπασης μεσα στην επαναστατικη ταξη αναμμεσα σε διευθυνοντες και διευθυνομενους. Ο θανατος του Σταλιν υπο αδιευκρίνιστες συνθήκες και η αναδειξη του Ν.Χ. στην θεση του γ.γ., σηματοδοτει μια νεα περιοδο επιστροφής στον λενινισμο της ΝΕΠ, μετα την αποτυχια της αναγκαστικής κολλεκτιβοποιησης. Ο Ν.Χ. μεταξυ αλλων απελευθερώνει τους πολίτικους κρατουμενους και δημιουργεί τον φοβο της απωλειας της εξουσιας απο την ηγετικη ομαδα. Η ηγετικη ομαδα γρηγορα παιρνει πισω τις αλλαγες.
Η κρατική/κομματικη γραφειοκρατια, ειχε θετικη σταση στην διαδικασία ανασυγκρότησης του σοσιαλισμού με διαφανεια οπως την εξεγειλε ο Μ.Γγ.. Τα πράγματα ομως πηραν αλλο δρομο με τον Γιελτσιν. Δυο ηταν οι καθοριστικοι παραγοντες στην αλλαγη στασης ενος ηγετικου τμηματος της γραφειοκρατιας ενω η αποτυχια των προηγούμενων μεταρρυθμίσεων εδειχνε οτι χρειαζοταν ριζικοτερες αλλαγες στην σοσιαλιστική οικονομία. α) Η απουσια σχεδιου των “συντηρητικων” οπως λεγονταν τοτε. β) Η κατασταση που διαμορφώθηκε με την συσσώρευση αλλαγών μεσα στην γραφειοκρατια, η οποια μονον τοτε απεκτησε συνειδηση απαλλαγης απο τον σοσιαλιστικό τροπο παραγωγης.