Κίμων Ρηγόπουλος
Η είδηση: 130 ένστολοι με βαρύ οπλισμό περιπολούν στις αποβάθρες και τα εκδοτήρια του μετρό. Έτσι υλοποιείται η κοινή υπουργική απόφαση του Δεκεμβρίου 2018, που παρέχει δωρεάν το δίκτυο στους αστυνομικούς της ΕΛ.ΑΣ με αντάλλαγμα τη φύλαξη των σταθμών.
Κατά τον Καραμανλή- γιος, ξάδελφος και ανηψιός και μάνα κι αδελφή κι αγάπη εσύ- όποιος δεν έχει εισιτήριο στο μετρό δεν είναι μόνο απόβρασμα, αλλά πρέπει να νιώθει και απόβρασμα. Κατά τον Παπαδημούλη-γεννημένος ευρωβουλευτής και σταθερός θαμώνας των πάνελ της εμετικής σοβαροφάνειας- αρκεί ο χαρακτηρισμός τζαμπατζήδες γι’ αυτή την κατηγορία των μιασμάτων. Τι γίνεται εδώ ρε; Ένας ελαύνων εσμός παλαιοφιλελέδων, νεοφιλελέδων και γενικώς λελέδων ακυρώνουν ζωές ανθρώπων που δεν έχουν εισιτήριο να ακυρώσουν; Κτυπούν τα τύμπανα της βαρβαρότητας κι εμείς παριστάνουμε ότι ακούμε μουσική δωματίου στον καναπέ μας; Κανοναρχούν τον κοινωνικό αυτοματισμό κι εμείς ψάχνουμε στις τσέπες μας κάποιες δεκάρες για εισιτήριο; «Αχ τι ντροπή, τέτοια ντροπή, μάνα μου και πώς βγαίνει;» Να ξεκινήσω για το Μπραχάμι με τα πόδια και με 40 βαθμούς Κελσίου ή να τους πάρει και να τους σηκώσει; Αυτό είναι το δίλημμα, το μοναδικό δίλημμα. Όλα τα άλλα είναι υπεκφυγές που εμπεδώνουν το αφύσικο. Όλα τα άλλα μου θυμίζουν έναν κολλητό μου που όταν του είχε κατεβάσει τη μούρη με κροσέ οπαδός αντίπαλης ομάδας, ο φίλος μου μαζεύοντας τα εναπομείναντα δόντια του, του είπε: «Αυτό να μην το ξανακάνεις»
Να ξεκινήσεις για το Μπραχάμι με τα πόδια, να γίνεις στυλάκι.
ολοι στα μέσα χωρις εισιτήριο, τους το έχουμε πληρώσει