Η κοινωνία στους δρόμους και στις απεργίες: Αγρότες, φοιτητές, εργάτες, εργαζόμενοι, δικηγόροι, κοινωνικά κινήματα για το πράσινο, τους ελεύθερους χώρους, τα δικαιώματα, το σεξισμό και την 12χρονη, ενάντια στη συγκάλυψη για τα Τέμπη, για την αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό και την καταγγελία της ελληνικής συμμετοχής στον πόλεμο στην Ερυθρά θάλασσα αγωνίζονται επιτέλους χωρίς εκλογικές προσδοκίες και αυταπάτες. Και αυτό καθιστά τον αγώνα τους αυθεντικό, ώριμο και αποφασιστικό. Νέες μεγάλες κινητοποιήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη για το έγκλημα στην Πύλο και τις αποφυλακίσεις των ναζιστών.
Η κυβέρνηση του «41%», που είναι πολύ λιγότερο από 20% αν υπολογισθεί στο σύνολο του πληθυσμού, δηλαδή και εκείνων που ψήφισαν και εκείνων που απείχαν και εκείνων, των μεταναστών, που στερούνται του δικαιώματος να ψηφίζουν, πράγματι δεν έχει αντίπαλο στη Βουλή, ούτε απειλείται στην πρώτη θέση. Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να εγκατασταθεί στο κέντρο του συστήματος και το ΠΑΣΟΚ απλά διαγκωνίζεται μαζί του για τη δεύτερη θέση στο 1/3 της δημοσκοπικής μέτρησης της Ν.Δ. Το σύστημα αδυνατεί να παραγάγει εναλλακτική λύση και αυτό επισφραγίζει την κρίση του. Με την άκρα δεξιά, όχι μόνο στην Ελλάδα, να αξιοποιεί την κρίση της αριστεράς, να αναπτύσσει ρατσιστικές, εθνικιστικές και κατασταλτικές ρητορικές και να διεκδικεί τη θέση της συστημικής αντιπολίτευσης στερεοποιώντας ακόμα περισσότερο τις επιλογές της εξουσίας.
Κρίση παρά την έλλειψη αντιπάλου; Ναι, γιατί ο αντίπαλος δεν βρίσκεται στη Βουλή, αλλά στην κοινωνία, στο δρόμο, στο εργοτάξιο, στις συνελεύσεις, στις διαδηλώσεις, στις απεργίες. Εκεί που τα «41%» γίνονται σκόνη στον αέρα. Οι νόμοι ψηφίζονται στην Βουλή, αλλά καταργούνται στο πεζοδρόμιο.
Και η πολιτική προοπτική αυτών των αγώνων; Θα έρθει μέσα από την κινηματική τους συγκρότηση. Η κοινοβουλευτική αριστερά ούτε θέλει, ούτε είναι σε θέση να την δώσει. Γιατί ούτε η επιστροφή στον παλιό κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ (Νέα Αριστερά), ούτε το – ρητορικά, αλλά όχι και πολιτικά αντισυστημικό – Κ.Κ.Ε. που διεκδικεί τα θετικά, αλλά μάλλον οδηγείται από τα αρνητικά της ιστορίας του, εμπνέουν προοπτική. Ούτε η εξωκοινοβουλευτική αριστερά θα μπορέσει, παρά τη διαχρονική αξιοσημείωτη δυναμική της όσο παραδέρνει στην προσαρμογή σε ρεφορμιστικές αυταπάτες, στο σεχταρισμό και τον κατακερματισμό, την πολυδιάσπαση και τη νοοτροπία της μόνης και απόλυτης αλήθειας. Η ανάγκη της αγωνιζόμενης κοινωνίας να αποκτήσει την πολιτική της έκφραση συμπυκνώνεται στους στόχους: ενότητα, υπέρβαση, συγκρότηση, προοπτική. Αρκετά με τη βυζαντινολογία, τον μικρομεγαλισμό και τις πλατφόρμες.
Ο στόχος της ενιαίας συγκρότησης της μαχόμενης αντικαπιταλιστικής αριστεράς, της ριζοσπαστικής οικολογίας και των κινημάτων αντίστασης, απόλυτα αναγκαίος για να αλλάξει ο κόσμος, δεν είναι ανέφικτος. Και το πρόσφατο παράδειγμα της «Ανατρεπτικής Συμμαχίας για την Αθήνα» δείχνει ότι όπου εκπέμπεται το μήνυμα και συνδέεται με σωστές επιλογές έρχονται και τα καλά εκλογικά αποτελέσματα, ακόμα και απροσδόκητα μετά τις πολλαπλές «στάχτες» του καλοκαιριού 2023. Αυτό είναι που με οδήγησε στην επιλογή, αν και ιδρυτικό μέλος της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α., που δεν έλειψα ποτέ από καμία διαδικασία και εκλογική της μάχη, να είμαι απών από το ευρωψηφοδέλτιο 2024. Θεώρησα ότι η ενεργή ιδιότητα του Δημοτικού Συμβούλου Αθήνας με ένα συνδυασμό που με τίμησε επιλέγοντάς με ως υποψήφιο δήμαρχο και τουλάχιστον εκλογικά υπηρέτησε επιτυχημένα τον παραπάνω στόχο και εκφράζει και άλλες πολιτικές δυνάμεις πέραν της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, μου επιβάλλει αυξημένη ευθύνη για την περιφρούρηση του κεκτημένου της ενότητας και τη διαφύλαξη της προοπτικής της. Το αν αυτό, που θεωρώ πολιτική και δεοντολογική μου υποχρέωση, είναι απλά μια άσκοπη ευγένεια θα αποδειχθεί σύντομα.
Γεγονός είναι πάντως ότι οι ευρωεκλογές δεν ήταν πρόσφορο πεδίο ευρύτερης εκλογικής συνεργασίας. Η τοποθέτηση απέναντι στην Ε.Ε, από την οποία εκπορεύονται όσα ορίζουν καθημερινά τη ζωή μας οικονομικά και πολιτικά αποτελεί κυρίαρχο ζήτημα που δεν ξεπερνιέται με υπεκφυγές, αυταπάτες και αοριστίες. Και για αυτό ήταν αναμενόμενη η αποτυχία της σχετικής προσπάθειας. Ίσως και να πρέπει να ξεκαθαριστούν οι παλιοί συσχετισμοί δυνάμεων για να έρθει το «νέο».
Και τώρα τι κάνουμε; ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α., τι άλλο; Είναι η μόνη δύναμη που μιλάει για αποδέσμευση από την Ε.Ε., θέτει ζητήματα ρήξης με αυτήν και διατυπώνει αλλά και υπηρετεί έστω και με όσα προβλήματα εδώ και 15 χρόνια την ανάγκη πλατιάς ενότητας της ανατρεπτικής αριστεράς. Και τέλος, χωρίς να υποτιμώ κανέναν και καμία από τους λοιπούς υποψήφιους, θα πρότεινα τη Σάουα Σάλμα, που αξίζει μια υποδειγματική έστω και συμβολική πρωτιά. Γιατί μαζί με την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. πρέπει να νικήσει και η Παλαιστινιακή αντίσταση.
Αθήνα, 12.5.2024
Κώστας Παπαδάκης
Ο Παπαδάκης είναι μέλος του ΑΝΤΑΡΣΥΑ: ή συνεργάζεται;
Φο-βε-ρό.Σε μία πρόταση αναφέρονται μαζί ο Συριζα-2 με το ΚΚΕ μόνο ο
Εντάξει ας πληροφορήσει κάποιος τον κύριο πως το ΚΚΕ έσπασε απαγορεύσεις ΚΑΙ στην Γερμανία την μέρα της αντιφασιστικής νίκης των λαών με όχι και τόσο “ρητορικό” τρόπο
Κοινό στεφάνι από το ΚΚΕ και το ΚΚ Τουρκίας στο Treptower Park του Βερολίνου παρά τις απαγορεύσεις (ΦΩΤΟ)
https://www.902.gr/eidisi/politiki/363753/koino-stefani-apo-kke-kai-kk-toyrkias-sto-treptower-park-toy-verolinoy-para
“Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, παρά τις απαγορεύσεις σημαιών και συμβόλων της ΕΣΣΔ, μέλη και φίλοι του ΚΚΕ στο Βερολίνο συναντήθηκαν στο Σοβιετικό Μνημείο του Treptower Park μαζί με μέλη και φίλους του ΚΚ Τουρκίας και κατέθεσαν κοινό στεφάνι στη βάση του μεγαλειώδους αγάλματος του Σοβιετικού Στρατιώτη – Απελευθερωτή.
Τιμώντας την 9η Μάη και τα 79 χρόνια της μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των λαών, μέλη και φίλοι των 2 Κομμάτων, συνταγμένα προχώρησαν με τις σημαίες τους στον χώρο του μνημείου, μην επιτρέποντας στην αστυνομία να τους περιορίσει.
Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσαν στους παραβρισκόμενους τα μπλουζάκια που φόραγαν οι Έλληνες και Τούρκοι κομμουνιστές που απεικόνιζαν τον Σοβιετικό Στρατιώτη με ένα από τα συνθήματα του μνημείου στα γερμανικά: «Αιώνια τιμή στους μαχητές του Κόκκινου Στρατού που έδωσαν τη ζωή τους για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας από τη φασιστική σκλαβιά».
Στον χώρο του Treptower Park είναι ενταφιασμένοι πάνω από 7.000 σοβιετικοί στρατιώτες που έδωσαν τη ζωή τους στις μάχες του Βερολίνου. Τότε που ο Κόκκινος Στρατός κάρφωσε τη σημαία με το Σφυροδρέπανο πάνω στο Ράιχσταγκ, ελευθερώνοντας την ανθρωπότητα και συντρίβοντας τον Ναζισμό.”
Επίσης
ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Απαγόρευση της Κόκκινης Σημαίας και του τραγουδιού «Ιερός Πόλεμος» στην επέτειο της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών
https://www.902.gr/eidisi/kosmos/328709/apagoreysi-tis-kokkinis-simaias-kai-toy-tragoydioy-ieros-polemos-stin-epeteio
Αλλά το ΚΚΕ δεν χαμπαριάζει από Απαγορεύσεις
Πέμπτη 09/05/2024
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ Δ. ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Από το κολαστήριο του Νταχάου απέδωσε φόρο τιμής σε αυτούς που συνέτριψαν το φασιστικό τέρας (VIDEO)
“(..)Έγιναν δεκτοί με χειροκροτήματα και τις σημαίες του ΚΚΕ με το σφυροδρέπανο ανοιχτές, από δεκάδες φίλους του Κόμματος που τον περίμεναν στον χώρο.”
https://www.902.gr/eidisi/politiki/363745/apo-kolastirio-toy-ntahaoy-apedose-foro-timis-se-aytoys-poy-synetripsan
Επίσης
Στο σπίτι του Ένγκελς ο Δ. Κουτσούμπας
https://www.youtube.com/watch?v=hmt7XC86kRQ
Μετά το εξωτερικό άλλο ένα σπάσιμο απαγόρευσης στην Ελλάδα την εποχή της Πανδημείας μέρα του Πολυτεχνείου. Μαλλον “ρητορικό”
Πιο εύγλωτο το luben
Το ΚΚΕ αγνοεί την ΕΛΑΣ, πάει πρεσβεία ΗΠΑ, κερδίζει και «χρόνια πολλά» για τα γενέθλια του
Την ίδια στιγμή, χιλιάδες αστυνομικοί συνωστίζονται στο κέντρο της Αθήνας σαν υγειοαστυνομική βόμβα
https://luben.tv/stream/204494
THE NEWSROOM · 17 Νοεμβρίου 2020