Γράφει ο Γιώργος Μουργής
H Ζωή Κωνσταντοπούλου γνωρίζει, ως έγκριτη νομικός, ότι για να ενεργοποιηθεί η εκτέλεση της δικαστικής απόφασης, αποζημίωσης των συγγενών των θυμάτων του Δίστομου χρειάζεται μια και μοναδική υπογραφή από έναν υπουργό Δικαιοσύνης.
Γιατί δεν διεκδίκησε ως όφειλε από τη θέση της Προέδρου του ελληνικού Κοινοβουλίου, από τον πρώτο υπουργό Δικαιοσύνης Νίκο Παρασκευόπουλο να τηρηθεί η δέσμευσή του, όπως την είχαμε ακούσει με τα αυτιά μας στις προγραμματικές δηλώσεις του μέσα στο Βουλή, από την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, με την οποία θα υπέγραφε, για να ενεργοποιηθεί αυτή η εκτέλεση της δικαστικής απόφασης, αποζημίωσης των συγγενών των θυμάτων του Δίστομου; Γιατί δεν πράττει τα αυτονόητα, δηλαδή, απευθυνόμενη στον σημερινό Υπουργό Δικαιοσύνης, εξακολουθώντας όποτε της δίνεται η ευκαιρία να παριστάνει τον αυτόκλητο τιμωρό, προκαλώντας με τη στάση της, αποδεικνύοντας ταυτόχρονα μέγιστη ασέβεια στο πρόσωπο των συγγενών όλων των θυμάτων του αγώνα της Εθνικής Αντίστασης αλλά και του ίδιου του Μανώλη Γλέζου, ο οποίος σιωπηλός παρακολουθούσε άλλο ένα επικοινωνιακό «muppet show» – παιχνίδι της πριν παρέμβει ο ίδιος ως «από μηχανής θεός» για να τελειώνει η φαρσοκωμωδία;
Αυτή η φαρσοκωμωδία που επέλεξε να πρωταγωνιστήσει η Ζωή Κωνσταντοπούλου με την απαράδεκτη συμπεριφορά της, υποδυόμενη την «καπετάνισσα» της Πλεύσης, επηρεασμένη, προφανώς, από το σημερινό πολιτικό περιβάλλον της, οδηγεί το «πλεούμενό» της στα βράχια του πλέον απολίτικου λαϊκισμού.
Ενός λαϊκισμού που σε μεγάλο βαθμό βασίζεται σε έναν νέου τύπου «αντιγερμανισμό», όχι απέναντι στο γερμανικό κράτος, τους γερμανούς πολιτικούς και την νεοφιλελεύθερη πολιτική τους αλλά καταδικάζοντας συλλήβδην ο,τιδήποτε γερμανικό ως «ναζιστικό», ψαρεύοντας ψήφους ακόμη κι από τα ακροδεξιά. Η ωμή πολιτική εκμετάλλευση των νεκρών του Δίστομου, όπως και κάθε τέτοια που αφορά στην, με κάθε τρόπο, αυτοπροβολή ενός εγωπαθητικού – εγωκεντρικού μορφώματος το οποίο ψαρεύει ψήφους ένθεν κακείθεν, συνιστά αποκλειστικά το αποτέλεσμα της εφαρμοσμένης πράξης από τη πολιτική θεωρία συνωμοσίας που βρίσκεται στα ράφια της γνωστής πολυεθνικής αλυσίδας των Lidl.
Η φυσική κατάληξη μετατροπής του πολιτικού φορέα της Πλεύσης Ελευθερίας σε… καλλιτεχνική στοά (με όλο το σεβασμό σε ολόκληρο τον καλλιτεχνικό κόσμο και κάθε καλλιτεχνική προσπάθεια) είναι το αποτέλεσμα της αποκλειστικής πολιτικής επιλογής της να απομακρυνθεί η ίδια και όσοι την περιβάλλουν μακριά από κάθε έννοια που παραπέμπει ακόμα και στο όνομα της ζωντανής ριζοσπαστικής, αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Αυτής της Αριστεράς, δηλαδή, που βρίσκεται καθημερινά στους δρόμους, στο κίνημα, στους χώρους εργασίας, στον αντιφασιστικό αγώνα, στους πρόσφυγες και μετανάστες, στα σχολειά και τα Πανεπιστήμια, δίπλα στους νέους και τις νέες, δίπλα σε ολόκληρη τη κοινωνία η οποία πλήττεται από την μνημονιακή λαίλαπα.
Είναι αλήθεια ότι επιβεβαιώθηκαν τελικά οι φόβοι και οι επιφυλάξεις πολλών μετά τη ιδρυτική διακήρυξη στο Χυτήριο, ότι η Πλεύση μπορεί να έχει πολλά «δέλτα» (Δημοκρατία, Δικαιοσύνη, Διαφάνεια, Δικαιώματα Διαγραφή, Διεκδίκηση) αλλά κανένα «άλφα» (αυτό της Αριστεράς).
Ίσως μετά τα όσα συνέβησαν στο Δίστομο χρειάζεται να προστεθεί άλλο ένα «δέλτα».
Όχι αυτό της ιστορικής πόλης που επέζησε του Ναζιστικού Ολοκαυτώματος στις 11 Ιούνη του 1944, αλλά αυτό του Δελφινάριου…
Μπράβο “σύντροφοι”!
Τέτοιο κείμενο που εγκαλεί τη Ζωή για “λαικισμό”, “αντιγερμανισμό” και θεατρινισμό μόνο ο Ευάγγελος Βενιζέλος ή κάποιος άλλος από τη συμμορία του Ευρώ θα μπορούσε να γράψει…
Και το παίζετε κι “αριστεροί”… αλλά λέτε τα ίδια με κάθε πληρωμένη γραφίδα της γερμανικής πρεσβείας…
Διαμαντή εσύ;
Η Ζωίτσα και ο Λαφαζάνης, μετά τη ξεφτίλα τους που στήριξαν τον Τσίπρα ο οποίος μόλις σταθεροποιήθηκε τους πέταξε κυριολεκτικά στα σκουπίδια, συμπεριφέρονται σαν απατημένες σύζυγοι. Η μοίρα των καιροσκόπων….!
Όσο για τον Γλέζο, έχω αρχίσει και πείθομαι ότι γλυκοκοιτάζει τη προεδρία της Δημοκρατίας……..
Προφανώς η Ζωή έχει δίκιο αλλά λόγω τσογλανικου χαρακτήρα τις εντυπώσεις τις κέρδισε ο Γλέζος.Ένας ήρωας της γενιάς της αντιστασης με τραγική πολιτική παρουσία μεταπολιτευτικά.Δεν θα αναφέρω παλιές αμαρτίες.Θα σταθώ στις συναντήσεις του με Ραιχενπαχ το 2012 , την αθεράπευτη ευρωλιγουριά του και τα πρόσφατα γλυψίματα στην οικογένεια Μητσοτάκη που είναι πταίσμα μπροστά στα υπόλοιπα
θα επιτρέψεις σε έναν άνθρωπο 94 ετών να πάει σε μια κηδεία κάποιου που τον γνώριζε καμιά 65αριά χρόνια χωρίς να βγάλεις πολιτικά συμπεράσματα, όχι ε ?
επίσης, μεγάλε αναλυτή λαθραναγνώστη, ο Γλέζος δεν έχει σχέδιο να γίνει πτδ στα 97.
Κώστας
Η προσπάθεια να δρομολογείς συνειδητά την αγανάκτηση ενός λαού που πλήττεται από μια κρίση που είναι συστεμική, ενάντια σε πρόσωπα και λαούς, συσκοτίζοντας κατ αυτόν τον τρόπο τις πραγματικές αιτίες, είναι καιροσκοπισμός αίσχιστου είδους . Φυσικά, η μεθόδευση αυτή, απορρέει από τον βαθύ ρεφορμισμό της Κωνσταντοπούλου. Ούτε όλοι οι Γερμανοί είναι ναζί, ούτε η Ελλάδα θα υπέφερε λιγότερο, αν την πρωτοβουλία και τη δύναμη στην ευρωζώνη την είχε κάποια άλλη “δημοκρατική” χώρα, πχ η Γαλλία.
Ο σ/φος Μουργής έχει απόλυτο δίκιο, όσον αφορά την ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ: είναι ένα απολυταρχικό, προσωποπαγές “κόμμα” και τπτ παραπάνω.
Η πράξη όμως του να μην δίνουμε δικαίωμα στο γερμανικό κράτος (προσοχή: το ΚΑΘΕ κράτος ΔΕΝ είναι ο εκπρόσωπος του λαού της συγκεκριμένης χώρας. Είναι ο τυπικός εκπρόσωπος της χώρας και ο εκφραστής κυρίως της πολιτικής της κάθε αστικής τάξης), να καταθέτει στεφάνια στους τόπους όπου καταστράφηκαν από τους ναζί/φασίστες, είναι πολιτικά σωστή!
Πάντως, η Ζωίτσα, όταν ήταν πρόεδρος της Βουλής, δεν είχε κανένα πρόβλημα να καταθέτει στεφάνια μαζί με τον Γερμανό πρέσβη. Ο Γλέζος, φροντίζει σήμερα και την ξεμπροστιάζει.
http://www.enikos.gr/society/520603/i-aixmiri-apantisi-tis-kinisis-energon-politon-tou-manoli-glezou-
Ξεκατινιάσματα προσκυνημένων καιροσκόπων, παλαιάς και νέας κοπής.
Ελπίζω να μην εντάσσεις στους “προσκυνημένους καιροσκόπους” και τον Γλέζο.
Καπιταλιστικό κόμμα η ΠΛΕΥΣΗ. Με μπόλικο αυταρχισμό και καθόλου δημοκρατία. Και επικοινωνιακά παιχνίδια που δεν κοστίζουν τίποτα.
Η ενέργεια όμως της προσπάθειας παρεμπόδισης του γερμανού πρέσβη στο να καταθέσει στεφάνι στο Δίστομο, σωστή. Το γερμανικό κράτος δεν εκπροσωπεί κυρίως τον γερμανικό λαό, αλλά τα συμφέροντα της γερμανικής αστικής τάξης. Μόνο, που έχει νόημα να γίνονται από τον κόσμο που εξαθλιώνεται και όχι από την κάθε Κωνσταντοπούλου.
Είναι σα να πάει το ελληνικό κράτος να καταθέσει/πετάξει στεφάνια στην θάλασσα του Αιγαίου όπου πνίγονται μετανάστες. Υποκρισία και επικοινωνιακά παιχνίδια που ο κόσμος πρέπει να παρεμποδίζει.
Το πνεύμα του Άγη Στίνα διέπει το άρθρο από την αρχή ως το τέλος…