“Μας εμφανίζουν σαν φανατικούς αιρετικούς κάποιας «ιδεολογικής καθαρότητας» και μας χρεώνουν μια δογματική προσκόλληση σένα παλιό-καλό ΚΚΕ, της δεκαετίας του ’30. Λάθος πόρτα χτύπησαν. Εμείς μένουμε πιστοί κυρίως στο μέλλον, σε ένα Κομμουνιστικό Κόμμα στο ύψος των αναγκών της δεκαετίας του ’90. Από την πολυκύμαντη ιστορία τον ΚΚΕ κρατάμε και εμπνεόμαστε από τις καλύτερες εκτινάξεις του που άνοιξαν νέους ορίζοντες στο λαϊκό μας κίνημα στον ελληνικό πολιτισμό, τις νέες γενιές. Αλλά και θέλουμε να συμβάλουμε ώστε να τινάξει το αριστερό κίνημα από πάνω του τη σκόνη που κουβαλάει: τα στοιχεία του συμβιβασμού με τον παλιό κόσμο, τη διάλυση των ταξικών στόχων σε εθνικοενωτικές σούπες, την ατολμία τις στιγμές που παίζονται τα πάντα, τη θεωρητική φτώχεια και τις αντιδημοκρατικές πραχτικές.”
(από την ομιλία του Γιώργου Γράψα στη συγκέντρωση της ΚΝΕ στο Σπόρτινγκ στις 4 Οκτώβρη του 1989, την πρώτη μαζική συγκέντρωση της ΚΝΕ μετά τη διάσπαση)
Συμπληρώνονται σήμερα (12 Γενάρη 2017) δεκαεπτά χρόνια από τότε που έφυγε από κοντά μας ο σύντροφος Γιώργος Γράψας. «Φυσικά και δεν θα υπακούσω!». Η φράση του, στις 21 Σεπτέμβρη 1989 περνάει στην ιστορία της Αριστεράς. Η πολύτιμη συμβολή του, τα θεωρητικά και πολιτικά του βήματα και η στάση ζωής του σημάδεψαν την πορεία της αριστερής διαφωνίας και κριτικής στο συμβιβασμό και την υποταγή.
Ο Γιώργος Γράψας γεννήθηκε το 1953 στο χωριό Εξάνθεια της Λευκάδας, Από τα μαθητικά του χρόνια εντάχθηκε στο αντιδικτατορικό κίνημα. Παιδί φτωχής αγροτικής οικογένειας, δούλευε από μικρός το πρωί στην οικοδομή, ενώ το βράδυ πήγαινε σε νυχτερινό σχολείο. Δραστηριοποιήθηκε στο κίνημα των εργαζόμενων νυχτερινών μαθητών. Ήταν ένα από εκείνα τα στελέχη του αντιδικτατορικού νεολαιίστικου κινήματος που προέρχονταν από τον εργατικό χώρο, συνδυάζοντας την ταξική προέλευση, θέση και αντίληψη με την κριτική σκέψη, την ευρύτητα πνεύματος και την αστείρευτη δίψα για γνώση. Ο Γιώργος Γράψας δίνει τη μάχη για την ανάπτυξη και την οικοδόμηση της ΚΝΕ αμέσως μετά την πτώση της χούντας.
Εκλέγεται γραμματέας της ΚΝΕ Πειραιά και μέλος του γραφείου του Κεντρικού Συμβουλίου.
Γραμματέας του Κ.Σ. της ΚΝΕ αναλαμβάνει το 1986, σε μια δύσκολη εποχή, καθώς το ρεύμα της μεταπολίτευσης λαχανιάζει, και το ΚΚΕ, όπως και όλο το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, αλληθωρίζει ανοιχτά πια προς τα δεξιά. Έχει αποφασιστική συμβολή στην 8η Σύνοδο και στο 4ο Συνέδριο της ΚΝΕ που αναζωογονεί την οργάνωση, την εξοπλίζει με τη γραμμή του Ενιαίου Μετώπου Πάλης της νεολαίας και ενισχύει τα αριστερά ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά της.
Το 1989 θα έρθει σε ανοιχτή ρήξη με την ηγεσία του ΚΚΕ (της Κεντρικής Επιτροπής του οποίου ήταν μέλος) όταν ως γραμματέας της νεολαίας αρνήθηκε να υποταχθεί στη δεξιά, συμβιβαστική πολιτική του. Ιστορική έμεινε η απάντησή του προς την ηγεσία του ΚΚΕ «Δεν θα υπακούσουμε!»
Η «ανταρσία» της ΚΝΕ θα οδηγήσει (μετά και την αποχώρηση στελεχών και μελών του ΚΚΕ) στη δημιουργία, στις αρχές του 1990, του Νέου Αριστερού Ρεύματος-ΝΑΡ. Ο Γ. Γράψας συμμετέχει από την πρώτη στιγμή στον καθοδηγητικό πυρήνα, οργώνει όλη την Ελλάδα και δίνει μάχες για να ανοίξει ο δρόμος για τη νέα προσπάθεια. Αργότερα επιστρέφει στο επάγγελμά του, δουλεύοντας πάλι ως γυψαδόρος.
Τα τελευταία χρόνια έδωσε μια σκληρή και περήφανη μάχη εναντίον της βαριάς αρρώστιας, χωρίς να χάνει το κουράγιο του, την ελπίδα και την πίστη του για το δίκαιο αγώνα για μια νέα κομμουνιστική προσπάθεια. «Έφυγε» στις 12 Ιανουαρίου 2000, νεότατος, πριν κλείσει τα 47 του χρόνια, αντάρτης πάντα και «αρνητής φθοράς».
Δείτε περισσότερα για την συμβολή του Γιώργου Γράψα εδώ
Ηλία, το χάνεις φίλε μου….
α. Βαριέμαι να μιλώ διαλεκτικά και να μην θες να καταλάβεις: Η εξέγερση της Τιεν Αν Μεν το ’89, ήταν μια γνήσια νεολαιϊστικη και λαϊκή εξέγερση εναντίον του Γραφειοκρατικού εκμεταλλευτικού συστήματος της Κίνας. Το οποίο με ….καθηδηγητή το ΚΚ Κίνας, οικοδμεί εδώ κα ιδεκαετίες τον καπιταλισμό. Οπότε πολύ καλά έκανε τότε η ΚΝΕ και υποστήριξε τους φοιτητές του Πεκίνου. Και μετέπειτα το ΝΑΡ και η ΚΝΕ-ΝΑΡ.
β. “Μαύρο” τονέ λές εσύ τον Δεκεμβρη για να πεις πως ήταν χαφιεδίστικος και γιγαντιαία προβοκάτσια: Αυτή άλλωστε είναι και η θέση του ΚΚΕ. Οι αναρχικοί τονε λένε για άλλον λόγο “μαύρο”. Εύκολο είναι: Μην τα θες και όλα στο πιάτο!
γ. “Πορτοκαλί εξεγέρσεις” με καθοδήγηση της CIA και άλλων μυστικών υπηρεσιών, σίγουρα υπήρξαν και υπάρχουν: ΠΟΙΑ είναι η ουσία; ΕΑΝ τα επαναστατικά κόμματα και οργανώσεις ακολουθήσουν 2 καταστροφικές πολιτικές, σίγουρα θα την πατήσουν, όπως την πάτησαν οι αριστεροί/αναρχικοί/κομμουνιστές στην Ουκρανία, στην Συρία κλπ.
1η καταστροφική πολιτική: ΝΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ο,τιδήποτε το λαϊκό αυθόρμητο υπάρχει. Δλδ να είσαι ουσιαστικά, ο πουθενάς στις κινηματικές διεργασίες αυτού του τύπου. Δλδ ό,τι έκανε και κάνει το ΚΚΕ. Ετσι, με αυτή την πολιτική, απλά απέχεις, και αφήνεις συστημικές αντιλήψεις και πολιτικές να παίζουν μπάλα.
ΕΥΤΥΧΩΣ η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει άλλη γραμμή απο το ΚΚΕ και πολύ καλώς για το κίνημα και τον λαό.
2η καταστροφική πολιτική: Να ΤΑΥΤΙΣΤΕΙΣ με τον έναν από τους -ενδεχομενως αρκετούς- συστημικούς πόλους εντός της κοινωνίας, νομίζοντας πως μπορείς να κάνεις κοινή δράση μαζί του (πχ το μεγαλύτερο κομμάτι της αναρχίας στην Ουκρανία υποστηριξε άκριτα το μαϊντάν).
Ας δούμε ποιοι ήταν και πώς ανταμοιφθηκαν οι ηγέτες της “εξέγερσης” της Τιεν Αν Μεν το 89. Της πρωτης ουσιαστικά απόπειρας των ΗΠΑ να ανατρέψουν το ΚΚΚινας.
Για την ιστορία προφανώς δε θεωρώ σοσιαλισμο αυτό που έχει η Κίνα , αμφιβάλλω αν υπήρξε και πότε εκεί σοσιαλισμος αλλά έχω βαρεθεί από ντουρους “αντικαπιταλιστές” να βαφτίζεται επανάσταση και εξέγερση κάθε κεκαλυμμένη επέμβαση των Αμερικανών ιμπεριαλιστών όπου γης.
ΤΣΑΪ ΛΙΝΓΚ: Την εποχή των γεγονότων ήταν τελειόφοιτη ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Πεκίνου. Κατόπιν, διέφυγε στη Γαλλία και αργότερα πήγε στις ΗΠΑ όπου ζει μέχρι σήμερα. Εκανε διδακτορικό στο Χάρβαρντ και το 2009 έγινε Χριστιανή. Το 2012 έγραψε σε δημόσια επιστολή ότι συγχωρεί εκείνους που έδωσαν εντολή για τη σφαγή, γεγονός που προκάλεσε την οργή πολλών άλλων πρώην ηγετικών μορφών της φοιτητικής εξέγερσης.
ΓΟΥΑΝΓΚ ΝΤΑΝ: Ηταν από εκείνους που άρχισαν την απεργία πείνας των φοιτητών. Το 1989 συνελήφθη και πέρασε τέσσερα χρόνια στη φυλακή. Τον συνέλαβαν ξανά το 1996 με την κατηγορία ότι επιχειρούσε την ανατροπή του καθεστώτος. Δυο χρόνια μετά αφέθηκε ελεύθερος και πήγε στις ΗΠΑ όπου έκανε διδακτορικό στην ιστορία στο Χάρβαρντ. Είναι λέκτορας σε πανεπιστήμιο της Ταϊβάν και πριν από δυο χρόνια δημοσίευσε τα απομνημονεύματά του.
ΣΕΝ ΤΟΝΓΚ: Ηταν πρωτοετής στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου όταν εξελίχθηκε σε μια από τις ηγετικές φιγούρες της εξέγερσης. Στη συνέχεια, κατέφυγε και αυτός στις ΗΠΑ, όπου εξακολουθεί να διαμένει. Εργάστηκε ως freelancer αρθογράφος, ίδρυσε δική του εταιρία πληροφορικής και σήμερα διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Φαίνεται ότι δεν ξέχασε το επαναστατικό του παρελθόν, καθώς το 2011 συμμετείχε στο κίνημα «Occupy Wall Street».
ΧΟΥ ΝΤΕΖΙΑΝ: Ο 58χρονος μουσικός από την Ταϊβάν πήγε το 1989 στην Κίνα για να ενισχύσει το κίνημα και ήταν από εκείνους που βοήθησαν στις διαπραγματεύσεις με το στρατό για την ασφαλή απομάκρυνση αρκετών φοιτητών. Εν συνεχεία, απελάθηκε πίσω στην Ταϊβάν. Σήμερα εξακολουθεί να συνθέτει, ενώ έχει ανοίξει και τον δικό του μουσικό χώρο στην Κίνα.
ΛΙ ΛΟΥ: Ο 48χρονος άντρας διέφυγε στις ΗΠΑ μετά τα γεγονότα στην Τιεν Αν Μεν. Εκεί, έκανε τρία διδακτορικά πάνω στις νομικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Σήμερα είναι ένας επιτυχημένος χρηματιστής.
ΖΟΥ ΦΕΝΓΚΣΟΥΟ: Το 1989 ήταν τελειόφοιτος Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου. Συνελήφθη και καταδικάστηκε σε φυλάκιση. Ειπώθηκε ότι τον κατέδωσε στις αρχές η αδερφή του, κάτι που ο ίδιος αρνείται. Το 1995 μετακόμισε στις ΗΠΑ όπου δουλεύει σήμερα ως χρηματιστής.
ΖΑΝΓΚ ΜΠΟΛΙ: Μετά την καταστολή στην Τιεν Αν Μεν, επιχείρησε να πάει στη Σοβιετική Ενωση. Δεν του έδωσαν όμως άσυλο. Ετσι, επέστρεψε στην Κίνα από όπου έφυγε το 1991 για τις ΗΠΑ. Σήμερα ο 57χρονος άντρας είναι πάστορας στην Κινεζική Χριστιανική Εκκλησία στο Φέρφαξ της Βιρτζίνια.
Αυτοί ηγήθηκαν της “λαϊκής” “νεολαιστικης” “εξέγερσης” εναντίον του γραφειοκρατικού εκμεταλλευτικού συστήματος….
Ανόητα μέλη του κκε ως που θα φτάσει η αγνοία κ η ασχετοσύνη σας;
Αν επαρκεί η καπιταλιστική ενσωμάτωση ορισμένων κ όχι καν όλων των ηγετών της μεγαλειώδους λαϊκής εξέγερσης εναντίον του καπιταλισμού της κινας για να χαρακτηριστεί αυτη η εξέγερση ως αντικομμουνιστικη, γιατί να μην επαρκεί η καπιταλιστική ενσωμάτωση του μαρκου βαφειαδη κ πολλών αγωνιστών εαμ κ δσε στο πασοκ για να ονοματισουμε την εαμικη επανάσταση κ τον αγώνα του δσε ως αντικομμουνιστικες ενέργειες;
Και γιατί να μην πούμε το ίδιο κ για την λαϊκή εξέγερση του πολυτεχνείου αφού μια σειρά ηγέτες του (δαμανακη, ανδρουλακης-κκε, λαλιωτης κλπ), ενσωματώθηκαν και αυτοι καπιταλιστικα;
Ανόητε “εξεγερσάκια”, οι λαϊκές εξεγέρσεις γράφουν Ιστορία, με χιλιάδες νεκρούς, χιλιάδες ήρωες, χιλιάδες διηγήσεις, μια ολόκληρη κουλτούρα τις ακολουθεί, έχουν κόμματα, μαζικές οργανώσεις κάθε είδους, δεν καταστέλλονται εύκολα, και αν κατασταλούν προσωρινά επανέρχονται με χιλιάδες μορφές ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΝΙΚΗ.
ΚΑΜΙΑ από τις made-in-USA “εξεγέρσεις”, που …συνεπήραν(!) τους ανόητους “εξεγερσάκηδες” δεν είχε αυτά τα χαρακτηριστικά. Κι αυτό συμπεριλαβαίνει και τους περίφημους “διαφωνούντες” (τι άλλο να επικαλεστούν;….ουκ αν λάβοις” ) της ΕΣΣΔ, των σοσιαλιστικών χωρών και της Κούβας.
Υπάλληλοι είναι οι άνθρωποι, αγγαρεία κάνουν προσβλέποντας σε άμεσα οφέλη. Δεν “έσπασαν”, γιατί δεν πίστευαν σε κάτι, που να ξεπερνάει τον εαυτό τους! Απλά απέτυχε η “δουλειά” τους, και τακτοποιήθηκαν αλλιώς από το σύστημα.
Οι αληθινές ΛΑΪΚΕΣ εξεγέρσεις εκφράζουν ιστορικές νομοτέλειες.
Η Τιεν-αν-μεν ήταν ένα αντιδραστικό πραξικόπημα για ένα δρόμο προς τον Καπιταλισμό, δηλαδή προς τα πίσω, διαφορετικό από αυτόν, που ακολουθούσε η επίσημη και εξ ίσου αντιδραστική κυβέρνηση της χώρας toyw.
Ενδοαστικές διαμάχες είναι όλα αυτά.
Συμβαίνουν και στις καλύτερες αστικές οικογένειες.
Ενας, ανόητε σαχλαμαράκια, συνεχίζεις το ντελίριο ΑΝΟΗΣΙΑΣ και ιστορικής άγνοιας; Από πότε βρε κουτεντέ οι λαϊκές εξεγέρσεις έχουν ως ΜΟΝΑΔΙΚΟ γνώρισμα το “χιλιάδες νεκρούς, χιλιάδες ήρωες, χιλιάδες διηγήσεις, μια ολόκληρη κουλτούρα τις ακολουθεί, έχουν κόμματα, μαζικές οργανώσεις κάθε είδους, δεν καταστέλλονται εύκολα, και αν κατασταλούν προσωρινά επανέρχονται με χιλιάδες μορφές ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΝΙΚΗ”.;;
Η εξέγερση του ΠΟλυτεχνείου είχε χιλιάδες νεκρούς; Ή μήπως δεν καταστάλθηκε εύκολα; Πανεύκολα καταστάλθηκε! Ή μήπως παρόλο που καταστάλθηκε “επανήλθε μιε χιλιάδες μορφές ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΝΙΚΗ” και δεν το ξέρουμε;
Εκτός και αν τελική νίκη θεωρείς την ανάπηρη κοινοβουλευτική δημοκρατία που διαδέχθηκε την χούντα. Αν ναι, τότε πάω πάσο!
Δεν μου λές βρε κουτεντέ, ο Μάης του ’68 στην Γαλλία που ήταν μια μεγάλη λαϊκή και νεολαιίστικη εξέγερση είχε χιλιάδες νεκρούς; Ή μήπως παρόλο που καταστάλθηκε και εκεί σχετικά εύκολα “επανήλθε μιε χιλιάδες μορφές ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΝΙΚΗ” και ΕΠΙΣΗΣ δεν το ξέρουμε; Μάλλον έτσι θα έγινε και ξεχασες να ενημερώσεις την εργατική τάξη και τον λαό, σε Ελλάδα και Γαλλία… Α ρε κάτι κουτεντέδες που θέλετε και να αυτοονομάζεστε “πρωτοπορία” στην σκέψη και την δράση…
Αμ το άλλο; Ξέρεις ΑΝ και κατά πόσο υπάρχει στην Κίνα μια λαϊκή κουλτούρα που να στήριξε την εξέγερση της Τιεν ΑνΜεν και να συνεχισε να υπάρχει; Εχεις στοιχεία και μιλάς, ή μήπως αυτοντοπάρεστε παρέα και μπαίνετε εδώ και γράφετε ανοησίες; Γιατί αν έχεις στοιχεία για την πολιτική διαπάλη στην Κϊνα, παρακαλώ, ανάρτησέ τα να τα μελετήσουμε και μείς.
Α, επίσης: Η αντίληψη της καπιταλιστικής λαϊκής εξέγερσης το ’89 εναντίον του κυβερνώντος κομμ. κόμματος που ΗΔΗ απο το ’70 πηγαίνει με σαφήνεια την Κίνα προς τον καπιταλισμό (ντοιιινγκ), μαλλον έχει ως βάση μια σαχλαμαρούλα συνομοσιολογία και ίσως, αν δύνασαι θα πρέπει να την ξανασκεφτείς.
Αποσαφηνίσεις:
Α. Η Κϊνα ήδη απο το ’70, με σιδερένια πειθαρχία και υπό την ηγεμονία του ΚΚ Κίνας, πηγαίνει προς τον καπιταλισμό. Αλλά ο φίλος μας ανόητος ΕΝΑΣ, ανακάλυψε ότι η λαϊκή εξέγερση του ’89, ήθελε ΕΠΙΣΗΣ καπιταλισμό! Δλδ, ο λαός ήθελε καπιταλισμό και εξεγέρθηκε για να έρθει ο καπιταλισμός, τον οποίο ΗΔΗ από το ’70 εισάγει στην χώρα, το εκεί ΚΚ.
Μύλος το μυαλό του ΕΝΑΣ.
Β. Η ανόητη προσέγγιση του ΕΝΑΣ που την κοτσάρει στην αρχή του σχολίου του, “….οι λαϊκές εξεγέρσεις γράφουν Ιστορία, με χιλιάδες νεκρούς, χιλιάδες ήρωες, χιλιάδες διηγήσεις, μια ολόκληρη κουλτούρα τις ακολουθεί, έχουν κόμματα, μαζικές οργανώσεις κάθε είδους, δεν καταστέλλονται εύκολα, και αν κατασταλούν προσωρινά επανέρχονται με χιλιάδες μορφές ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΝΙΚΗ…”, φυσικά και με ιστορικούς όρους δεν ευσταθεί. Διότι υπήρξαν ΚΑΙ εξεγέρσεις με χιλιάδες νεκρούς, χιλιάδες ήρωες, αλλά υπήρξαν και εξεγέρσεις με ελάχιστους νεκρούς και ελάχιστους ορατούς ήρωες Ενώ σε αντίθεση με τις ανοησίες που κοτσάρει ο ΕΝΑΣ, ελάχιστες ήταν οι λαϊκές εξεγέρσεις που “…επανήλθαν με χιλιάδες μορφές μέχρι την τελική νίκη”, βασικά, μετρημένες στα δάχτυλα ας πούμε και των δύο χεριών.
Για την Κϊνα, δεν γνωρίζουμε ποιά λαϊκή κουλτούρα στήριξε την λαϊκή εξέγερση του ’89 και αν αυτή συνέχισε και πως, να υπάρχει και μετά. Προφανώς, μια δομική αιτία για την άγνοια μας αυτή, είναι και η κυβερνητική πολιτική που ακολούθησαν τα περισσότερα ΚΚ που κυβέρνησαν στα πλαίσια του λεγόμενου υπαρκτού και που αφορούσε (και για το ΚΚ Κίνας αφορά ακόμα) την καταστολή στην καταγροαφή των γεγονότων και στην άρνηση ανοίγματος των όποιων αρχείων.
Μπα από πότε το ΚΚΕ πιστεύει ότι η ηγεσία του ΚΚ Κίνας το 89 ακολουθούσε καπιταλιστικό δρόμο; Έφτιαξε οβα στο Πεκίνο; Το 89 δεν είχε και δεν ήξερε. Ούτε ρώταγε να μάθει.
Ελα ΝΤΕ! Αλλωστε δεν είχε ΚΟΒα για να μάθει. Και φυσικά δεν αρώτηξε για να μάθει. Ε ρε κάτι άσχετοι που θέλουν και να καθοδηγήσουν τον λαό…..
Ρε, αν δεν μπορείτε να σκεφτείτε υλιστικά και διαλεκτικά, ΜΗΝ ξεφτιλίζετε τουλάχιστον την υλιστική/διαλεκτική μεθοδολογία ανάλυσης και παρέμβασης στην ιστορία και την πραγματικότητα. Είναι κρίμα και για τον κομμουνισμό που αρκετά έχει δυσφημιστεί πια, ενώ αποτελεί την μοναδική διεξοδο στην σημερινη συνολική βαρβαρότητα.
Το λιγότερο που ωφίλουμε στις χιλιάδες αγωνιστές που με ανιδιοτέλεια και θάρρος ,έδωσαν το είναι τους(ένας και ο Γ.Γράψας)ακόμα και την Ζωή τους στον
Αγώνα για κομουνισμό και ελευθερία,είναι σεβασμός,και μνημόνευση.
Αμέτρητες οι εξεγέρσεις ,που δεν βρήκαν δικαίωση(Σικάγο,Παρίσι,Βερολίνο,Βαρκελώνη,Βουδαπέστη,Πράγα,Βαρσοβία,Ελλάδα,Πεκίνο,και Ρωσία!!)
Είναι λυπηρό,και χυδαίο,κάποιοι επαναστάτες της πικετοφορίας να ρίχνουν λάσπη,και να βεβηλώνουν την μνήμη τους.
Δεν διδάχτηκαν τίποτα στο ΚΚΕ απο τις περιπτώσεις του Αρη, του Πλουμπίδη,την Τασκένδη,πάνω απ’όλα η τραγωδία του Ζαχαριάδη;ακόμα η κουλτούρα της ρετσινιάς κυριαρχεί;.
Τάκης
Αφηνω στην ακρη κομμουνισμους διαλεκτικους υλισμους κλπ.Ο Γραψας με την σταση του τοτε διδαξε αξοοπρεπεια.και ισως καποτε κ το κκε να αναγνωρισει οτι του εδωσε μια σημαντικη υπηρεσια: Εδειξε στο κομμα να καταλαβει οτι οι συμβιβασμοι και τα κομπρεμι εχουν και καποιο οριο που αν ξεπεραστει το κομμα θα διαλυθει.Ολοι αυτοι τοτε που εφυγαν ειχαν αξιοπρεπεια κοτσια κ ψυχικη δυναμη να ερθουν σε ρηξη με “το τελος της ιστοριας” που σερβιριζονταν το 89.Αστειο που τα γραφω τωρα απο τον καναπε μου αφου μια απο τις πρωτες μου πολιτικες εμπειρειες ηταν να παιζω ξυλο με την ΚΝΕ ΝΑΡ μπροστα απο το υπουργειο παιδειας σαν ινδιανος καταληψιας μαθητης.Στην τριανταχρονη πορεια του ΝΑΡ με ολα τα λαθη τα κολληματα και τις διαφωνιες ομολογω οτι εχει συμμετοχη τεραστια στους αγωνες
Ηλία, το χάνεις φίλε μου….
α. Βαριέμαι να μιλώ διαλεκτικά και να μην θες να καταλάβεις: Η εξέγερση της Τιεν Αν Μεν το ’89, ήταν μια γνήσια νεολαιίστικη και λαϊκή εξέγερση εναντίον του Γραφειοκρατικού εκμεταλλευτικού συστήματος της Κίνας. Το οποίο με ….καθοδηγητή το ΚΚ Κίνας, οικοδομεί εδώ και δεκαετίες τον καπιταλισμό. Οπότε πολύ καλά έκανε τότε η ΚΝΕ και υποστήριξε τους φοιτητές του Πεκίνου. Και μετέπειτα το ΝΑΡ και η ΚΝΕ-ΝΑΡ.
β. «Μαύρο» τονέ λές εσύ τον Δεκέμβρη για να πεις πως ήταν χαφιεδίστικος και γιγαντιαία προβοκάτσια: Αυτή άλλωστε είναι και η θέση του ΚΚΕ. Οι αναρχικοί τονε λένε για άλλον λόγο «μαύρο». Εύκολο είναι: Μην τα θες και όλα στο πιάτο!
γ. «Πορτοκαλί εξεγέρσεις» με καθοδήγηση της CIA και άλλων μυστικών υπηρεσιών, σίγουρα υπήρξαν και υπάρχουν: ΠΟΙΑ είναι η ουσία; ΕΑΝ τα επαναστατικά κόμματα και οργανώσεις ακολουθήσουν 2 καταστροφικές πολιτικές, σίγουρα θα την πατήσουν, όπως την πάτησαν οι αριστεροί/αναρχικοί/κομμουνιστές στην Ουκρανία, στην Συρία κλπ.
1η καταστροφική πολιτική: ΝΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ο,τιδήποτε το λαϊκό αυθόρμητο υπάρχει. Δλδ να είσαι ουσιαστικά, ο πουθενάς στις κινηματικές διεργασίες αυτού του τύπου. Δλδ ό,τι έκανε και κάνει το ΚΚΕ. Έτσι, με αυτή την πολιτική, απλά απέχεις, και αφήνεις συστημικές αντιλήψεις και πολιτικές να παίζουν μπάλα.
ΕΥΤΥΧΩΣ η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει άλλη γραμμή από το ΚΚΕ και πολύ καλώς για το κίνημα και τον λαό.
2η καταστροφική πολιτική: Να ΤΑΥΤΙΣΤΕΙΣ με τον έναν από τους -ενδεχομένως αρκετούς- συστημικούς πόλους εντός της κοινωνίας, νομίζοντας πως μπορείς να κάνεις κοινή δράση μαζί του (πχ το μεγαλύτερο κομμάτι της αναρχίας στην Ουκρανία υποστήριξε άκριτα το μαϊντάν).
Αντίο Γιώργο. Ελπίζω να έγινα κομμουνιστής σαν κι εσένα.
Τέτοια καλά παιδιά θα λείψουν από τους μελλοντικούς αγώνες της νεολαίας. Μακάρι να υπάρξουν κι άλλοι τέτοιοι!
Ατέρμονες συζητήσεις επί συζητήσεων με κάποιους γενίτσαρους που μας θεωρούν… “οπορτούνες”, ακόμα και… αντικομμουνιστές!! Τραγελαφικό ή τραγικό;