Συλλογικό κείμενο*
Οι εκλογές της 20ής Σεπτέμβρη γίνονται πάνω στο ρήγμα που άνοιξε η γενναία απόρριψη των μνημονιακών πολιτικών από τον ελληνικό λαό στο δημοψήφισμα, αλλά και της μνημονιακής μετάλλαξης της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και της υποταγής τους στις απαιτήσεις των δανειστών. Οι εκλογές οι ίδιες είναι αποτέλεσμα της χρεοκοπίας του σχεδίου ΣΥΡΙΖΑ για έναν καλύτερο συσχετισμό μέσα στην ευρωζώνη και την Ε.Ε., για μια καλύτερη διαπραγμάτευση με επίκληση των «δημοκρατικών αρχών της ΕΕ». Η πραγματικότητα διέλυσε αυτή τη στρατηγική: στον πυρήνα της ευρωζώνης και της ΕΕ -πόσο μάλλον μέσα σε αυτή την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση- βρίσκεται βαθιά χαραγμένη η νεοφιλελεύθερη στρατηγική υποτίμησης των μισθών και των ζωών των εργαζομένων, της πλήρους ιδιωτικοποίησης και εκμετάλλευσης των δημόσιων αγαθών.
Η μνημονιακή μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε ένα κλίμα οργής αλλά και αμηχανίας στον εργαζόμενο λαό. Είναι ανοιχτό στοίχημα αυτή η οργή να μη στραφεί στην απογοήτευση αλλά να μετασχηματιστεί σε κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής αυτών των πολιτικών, γύρω από ένα μεταβατικό πρόγραμμα για έξοδο από τη φυλακή του ευρώ και της ΕΕ, για κρατικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό-κοινωνικό έλεγχο, για ριζική αναδιανομή του πλούτου στην κοινωνία, για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με άξονα τις κοινωνικές ανάγκες και όχι το κέρδος, για να ανοίξει ένας άλλος δρόμος με τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα μπροστά. Παρά τις όποιες αδυναμίες της, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αγωνίζεται με συνέπεια όλα τα τελευταία χρόνια σε αυτή την κατεύθυνση.
Στηρίζουμε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ με την προοπτική να οργανωθεί ο λαός για τον εαυτό του, μέσα από διαφορετικές δομές και όχι μέσα από συνεννοήσεις κορυφής. Στηρίζουμε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ γιατί στηρίζουμε, την επομένη των εκλογών, τη συγκρότηση ενός μετώπου των αριστερών και αγωνιστικών δυνάμεων. Ενός μετώπου που θα βάλει πραγματικό φραγμό στην εφαρμογή του Μνημονίου, οικοδομώντας τις δικές του δομές και τις δικές του μορφές οργάνωσης της κοινωνικής πλειοψηφίας: με τοπικές επιτροπές-λαϊκές συνελεύσεις που θα συζητούν και θα διεκδικούν. Που θα οργανώνει την επιβίωση του λαού, οικοδομώντας ένα παράλληλο δίκτυο, ενώ ταυτόχρονα θα διεκδικεί αποφασιστικά το γκρέμισμα των μνημονιακών πολιτικών και την εγκαθίδρυση ξανά δημόσιας παιδείας, υγείας, ασφάλισης, κοινωνικής πρόνοιας για όλους. Που θα στήσει κινήματα σε χώρους εργαζομένων και ανέργων, αλλά και την κοινωνική τους στήριξη. Που θα διεκδικεί τις επιχειρήσεις που κλείνουν να τις πάρουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, που θα αποτρέψει τους πλειστηριασμούς, που θα κάνει καταλήψεις στέγης για να στεγάσει τους άστεγους, ως έμπρακτες μορφές αντίστασης ενός κινήματος που θα διεκδικεί ενεργά να γκρεμίσει τις πολιτικές φτωχοποίησης. Αξιοποιώντας τις καλύτερες εμπειρίες από τις πλατείες του 2011, τα εργατικά σχήματα και σωματεία, τις δομές αλληλεγγύης.
Αυτό το κοινωνικοπολιτικό μέτωπο πρέπει να απευθύνεται σε όλες τις δυνάμεις της αριστεράς και του κινήματος. Σε αυτή την κατεύθυνση, θεωρούμε ότι είναι σημαντική εξέλιξη η αποδέσμευση τόσο οργανωμένων δυνάμεων, όσο και αγωνιστών-τριών από τον ΣΥΡΙΖΑ, που αναζητούν νέους δρόμους πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης. Με αυτό το δυναμικό θέλουμε να βρεθούμε την επόμενη μέρα, στη συγκρότηση του πλατιού κοινωνικοπολιτικού μπλοκ ρήξης που έχει ανάγκη η εποχή μας, μαζί και με τους αγωνιστές και αγωνίστριες της βάσης του ΚΚΕ και όλων των ρευμάτων της αριστεράς, τους ανένταχτους αγωνιστές των κινημάτων. Όμως, το αναγκαίο κοινωνικοπολιτικό μέτωπο, για να υπάρξει και να είναι νικηφόρο, χρειάζεται δυνατή αντικαπιταλιστική αριστερά, χρειάζεται όλη την εμπειρία και τον πλούτο του δυναμικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, χρειάζεται να μπολιαστεί από την ανυποχώρητη στάση του δυναμικού που τη συγκροτεί.
Στηρίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ και παλεύουμε πριν και μετά τις εκλογές για μια άλλη Αριστερά, μετωπική, ενωτική και σε κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής, που θα σηκώσει το γάντι της οργάνωσης του λαού και της πολιτικής εκπροσώπησής του σε αντι-ΕΕ και αντι-ιμπεριαλιστική κατεύθυνση. Η ενδυνάμωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε αυτές τις εκλογές μπορεί να αποτελέσει αφετηρία για μια τέτοια πορεία.
Στις 20 Σεπτέμβρη στηρίζουμε εκλογική συνεργασία ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΕΚ, ανένταχτων αγωνιστών-στριών της αριστεράς.
Ειρήνη Αγαπητού, Αγ. Βαρβάρα
Σπύρος Αλεξίου, Αγ. Παρασκευή
Σπύρος Αντωνογιωργάκης, Ρέθυμνο
Παντελής Βαϊνάς, Αιγάλεω
Παναγιώτης Βασιλάκης, Ηλιούπολη
Γιώργος Βασιλάτος, Πέραμα
Γιάννης Βίγλης, Ρέθυμνο
Βασίλης Γάτσιος, Περιστέρι
Αλέξανδρος Γεωργίου, Δάφνη
Στάθης Γιακουμής, Καλαμάτα
Αντώνης Γόγολος, Ιωάννινα
Πάνος Δαμέλος, Κόρινθος
Φώτης Ζαγουρτζής, Πάτρα
Ελένη Ζιωτοπούλου, Αγ. Παρασκευή
Αργύρης Ζούβελος, Πάτρα
Παναγιώτης Θεοδωρόπουλος, Bradford Αγγλίας
Ηλέκτρα Καλαϊτζοπούλου, Πάτρα
Αργύρης Καλλιανιώτης, Durban Ν. Αφρικής
Κωνσταντίνος Καραμανλής, Γλυφάδα
Νίκος Κακαγιάννης, Λάρισα
Κέλλυ Κατσαούνου, Άνοιξη Αττικής
Νίκος Κατσουλάκος, Δροσιά Αττικής
Δημήτρης Κολοβός, Πάτρα
Μιχάλης Κουτρομάνος, Νέο Ηράκλειο
Δέσποινα Κουτσούμπα, Αθήνα
Ματούλα Κριθάρη, Αγ. Παρασκευή
Κώστας Κωστόπουλος, Ζωγράφου
Βίκτωρας Λεβής, Ζωγράφου
Αποστόλης Μανδέλης, Μαρούσι
Χαρίδημος Μανουσάκης, Αγ. Παρασκευή
Γιάννης Μάντζαρης, Εξάρχεια
Άντζελα Μαργώνη, Ιωάννινα
Βαγγέλης Μαρινάκης, Κόρινθος
Σπύρος Μαρκέτος, Θεσσαλονίκη
Στέλιος Μερμίγκης, Αγρίνιο
Ελένη Μπαρμπαλιά, Ζωγράφου
Ηλιάνα-Μαρίσσα Μπέτσου, Ζωγράφου
Μανταλένα Μπόρα, Πάτρα
Δονάτος Νίκου, Καλαμάτα
Χρυσούλα Παπαγεωργίου, Αθήνα
Γιώργος Παπαλεξίου, Αθήνα
Δημήτρης Πολυχρονιάδης, Μαρούσι
Νίκος Πυρουνάκης, Γλυφάδα
Νίκος Ρόμπος, Αγ. Παρασκευή
Αθηνά Σακελλαροπούλου, Αθήνα
Ελίνα Σαουσοπούλου, Αθήνα
Χριστίνα Σβανά, Αθήνα
Άννα Σκούρα, Αθήνα
Γιάννης Σμύρης, Ζωγράφου
Έλενα Σπέντζα, Πάτρα
Κωνσταντίνος Στάγκος, Θεσσαλονίκη
Βασίλης Τουμπέλης, Ν. Φιλαδέλφεια
Ελίνα Τσαλίκη, Ιωάννινα
Γιάννης-Φειδίας Τσίκολης, Γκύζη
Μπέττυ Φραγκαλιώτη, Πάτρα
Φύτρος Γιάννης, Πάτρα
Γιώργος Χούλης, Νέο Ηράκλειο
Σταυρούλα Χριστοδουλάκου, Αγ. Βαρβάρα
Σύντροφοι μου αγαπημένοι μιας ζωής και για μια ζωή, δεν τα συζητάει το ΝΑΡ αυτά τα πράγματα, και είναι δικαίωμα του. Δεν συζητάει κανένα άλλο μέτωπο από το αντικαπιταλιστικό επαναστατικό, τι σας συμβαίνει ακριβώς ? Η επιμονή στην πολιτική ενότητα αλληλοαποκλειόμενων στρατηγικών (το 100% της διαχρονικής γραμμής της ΑΡΑΝ μας λένε οι σύντροφοι) και του σχεδίου του ΝΑΡ είναι ο ορισμός μιας κοινοβουλευτικού τύπου παρέκλισης μέσα στην επαναστατική αριστερά. Να τα ενώσουμε με το στανιό, δεν ενώνονται, έτσι ούτε αυτό που λέει το κείμενο παίζεται, ούτε αυτό που λέει το ΝΑΡ.
“κάποιος σύντροφος”
«Κάποιε σύντροφε». Η αναγκαιότητα ενός κοινωνικοπολιτικού μετώπου για το οποίο παλεύει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παραμένει και το μέτωπο αυτό πολύ μακρά απέχει από αρχηγικά κόμματα τύπου Λαφαζάνη και λοιπών. Η ΛΑΕ δίνει ήδη δείγματα γραφής και καθόλου δεν βγάζει στίγμα μετώπου στην κοινωνία. Έτσι το μόνο μετωπικό εγχείρημα που υπάρχει σήμερα στην αριστερά είναι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Για αυτό και η στήριξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι υπέρ της συγκρότησης κοινωνικοπολιτικού μετώπου.
δεν είπα γιατί δεν είναι ΛΑΕ, είπα γιατί είναι ΑΝΤΑΡΣΥΑ και περιγράφουν το ακριβώς αντίθετο πράγμα.
ξέρεις, μπορεί να είναι και τα 2 λάθος, δεν πάει ή ΛΑΕ ή ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Όταν λοιπόν κάνεις μια ανάλυση και στο τέλος πετάς και μια άσχετη ψήφο στο αντιθετο σχέδιο, θα δεχτείς κριτική.
εκτός και αν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συζητήσει για ευρύτερο μέτωπο που αποκλείεται.
πρέπει λοιπόν οι σύντροφοι να αλλάξουν ανάλυση ή ψήφο, δεν είναι σοβαρό αυτό που γράφουν.
και το λέω γιατί τους ξέρω έναν έναν και τους αγαπάω, οι σύντροφοι δεν θέλουν ντάντεμα. Δεν μπορείς να λες ευρύτερο μέτωπο και ΑΝΤΑΡΣΥΑ που αποκλείει κάθε συζήτηση για αυτό.
“κάποιος σύντροφος”
Για να καταλάβουμε και εμείς. Αφού προφανώς δεν υπάρχει δυνατότητα για μέτωπο με αρχηγικά κόμματα τύπου ΛΑ.ΕΝ. Από πολιτικές δυνάμεις εννούμε ΟΚΔΕ και τα μλ ΚΚΕ?
Σφοι δεν έχω καταλάβει. Αφού με την αρχηγική ΛΑ.ΕΝ δεν θα συνεργαστούμε όπως λέει και ο από πάνω και συμφωνούμε όλοι σε αυτό. Άρα μιλάμε για τουσ σφους από την ΟΚΔΕ και τα μλ. Ε νομίζω ότι οι σφοι πρέπει να το σκεφτούν και να έρθουν στην Ανταρσύα. Την λογική των μετώπων την είδαμε.
Φίλε Κώστα («κάποιος σύντροφος») καλοδεχούμενη κάθε κριτική, αλλά νομίζω πως δεν μας παρακολουθείς. Η συγκρότηση κοινωνικοπολιτικού μετώπου αποτελεί στόχο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, πχ οι επιτροπές του «ΟΧΙ» που στήθηκαν σε πολλές γειτονιές καθώς και η μεγάλη κοινωνικοπολιτική πρωτοβουλία «ΟΧΙ μέχρι τέλους» που συγκροτήθηκε στην ΑΣΟΕ σε αυτό θέλουν να βοηθήσουν. Θα περιμένω να δω και μετά τις εκλογές πόσα απίδια πιάνει ο σάκος, ποιος δηλαδή θα ανταποκριθεί στην κοινή δράση και στις κοινές πρωτοβουλίες.
Άγγελε νομίζω δεν κατάλαβες καλά και επίσης τα ΜΛ δεν συμφωνούν καθόλου με το πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, χορτάσαμε από την λάσπη που μας έριξαν. Και τα ΜΛ και η ΟΚΔΕ θέλουν να είναι ο καθένας μόνος του, εγώ προσωπικά δεν τους υπολογίζω
δεν “σας παρακολουθώ” γιατί έχω περάσει 6,5 χρόνια μέσα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και κάνω εκτίμηση βάση αυτών που λέει το ΝΑΡ ότι δεν συζητάει για πολιτικό μέτωπο με ρεφορμιστικές τάσεις. Ή βρες εσύ μια απόφαση του που να λέει για αριστερό μέτωπο.
“κάποιος σύντροφος”
Ούτε το ΝΑΡ “παρακολουθείς” απ΄ότι φαίνεται
δυστυχώς το παρακολουθώ
http://www.narnet.gr/articles/%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%87%CE%B5%CE%AF%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7-%CE%AE-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BC%CE%AD%CF%84%CF%89%CF%80%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B1
“κάποιος σύντροφος”
Φίλε ανώνυμε εγώ συμφωνώ ότι το μέτωπο είναι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η λογική των πολιτικών μετώπων είδαμε που μας πήγε. Οι σφοι του κειμένου όμως να πουν τι εννοούν.
Είναι αστείο πολιτικοί χώροι που 25 χρόνια δεν κατάφεραν ποτέ τίποτα ουσιαστικό στην ελληνική κοινωνία, πέρα από επιμέρους μικρές μάχες, να κατηγορούν τη “λογική των μετώπων” ότι “είδαμε που μας πήγε”… Πόσω μάλλον που αν έφτασε μια φορά ο λαός μας κοντά στην εξουσία, και μάλιστα την είχε κατακτήσει σε μεγάλο βαθμό, ήταν με το ΕΑΜ, ένα Λαϊκό Μέτωπο…
Όσο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν ξεκαθαρίζει εντός της:
α. με δημοκρατικό αλλά κομμουνιστικό τρόπο (ότι αποφασίζουμε το εφαρμόζουμε όλοι και το εννοούμε κι όχι όπως το ΣΕΚ με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ τον Ιανουάριο…)
β. αν θέλει να συμμετάσχει εντός άλλου μετώπου ΜΗ αντικαπιταλιστικού (πχ αντιμονοπωλιακού, αντιιμπεριαλιστικού, δημοκρατικού, λαϊκού, πατριωτικού, διεθνιστικού, αντιμνημονιακού, αντιΕΕ, αντιΕυρώ, αντιΝΑΤΟ κοκ, ας μας πει επιτέλους…),
γ. εάν αντιμετωπίζει το μεταβατικό πρόγραμμα, πόσω μάλλον το μετωπικό στο οποίο εμπλέκονται και άλλες δυνάμεις, ως πρόγραμμα το οποίο προσπαθούμε να επεξεργαστούμε επιστημονικά και μετά να το εφαρμόσουμε, κι όχι απλά ως ένα σύνολο συνθημάτων για προπαγάνδα,
δ. για το σε ποιές κοινωνικές δυνάμεις απευθυνόμαστε πέρα από την εργατική τάξη,
ε. για την ιδιαιτερότητα της Ελλάδας ως σχεδόν νεο-αποικίας, και πάντα εξαρτημένης οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά,
στ. και για το ότι μπορεί η ίδια να μη θέλει να διεκδικήσει καν την κυβέρνηση αλλά κάποιους από τους συμμάχους της δε θα μας πείραζε και τόσο αν τα έφερνε έτσι η ζωή…
…το “Μέτωπο” θα αποτελεί μόνο ένα ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ πυροτέχνημα πάντα…
25 χρόνια κι αυτός ο χώρος δεν έχει φτιάξει ούτε Κόμμα, ούτε Μέτωπο…
Κερδίζει από το σεχταρισμό και την αλλαγή της θέσης για την ΕΕ και το Μέτωπο που έκανε το ΚΚΕ, καλύπτοντας μερικώς το κενό, αλλά τίποτα παραπάνω…
Επιπλέον, πάει πολύ να γίνεται κριτική στην αριστερή πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ για ποιό λόγο δε διασπούσε το ΣΥΡΙΖΑ νωρίτερα, όταν βλέπουμε παρόμοιες συμπεριφορές (κατά αναλογία) στη “δεξιά πλατφόρμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ” ή στο ΣΕΚ, κατά περίπτωση…
Ας μην αγχώνονται οι σύντροφοι να κατοχυρώσουν το ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν θα συνεργαστεί με κανέναν – τόσο όσοι βιάστηκαν να μεταπηδήσουν στη ΛΑΕΝ, όσο και όσοι θέλουν μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ με σεχταριστική-αποχωρητική γραμμή. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ φυσικά και έχει μετωπική πολιτική με απεύθυνση και στον ρεφορμισμό, είναι η απόφαση της τελευταίας της συνδιάσκεψης. Μην ξεχνάμε ότι έκανε πρόταση συνεργασίας και στη ΛΑΕΝ μόλις συγκροτήθηκε – πρόταση την οποία η ΛΑΕΝ απέρριψε. Εμείς θα συνεχίσουμε και θα επιμείνουμε μέχρι να συγκροτηθεί το αναγκαίο κοινωνικοπολιτικό μέτωπο που θα μπορέσει να εκφράσει και να πάει το ΟΧΙ μέχρι το τέλος, και το οποίο πρέπει να συγκροτηθεί δημοκρατικά, με προωθητικό πολιτικό πλαίσιο και όχι ως ουρά κάποιας προσωπικότητας.
Αγαπητέ συναγωνιστή, “μέτωπο με το ρεφορμισμό” δεν υπάρχει.
Υπάρχουν κοινωνικές δυνάμεις, πολιτικές δυνάμεις και μετωπικό πρόγραμμα.
Ξεκαθαρίστε τα και τότε η πρότασή σας προς τη ΛΑΕ ή οποιοδήποτε άλλον θα έχει κάποια αξιοπιστία.
Εγώ δεν είμαι στη ΛΑΕ. Αναγνωρίζω όλες τις αδυναμίες, αντιφάσεις, κοκ της ΛΑΕ. Αλλά επίσης δεν περίμενα μέσα σε 1 μήνα πολιτικές δυνάμεις κατά βάση του μικροαστικού ριζοσπαστισμού να κάνουν ούτε στροφή στην πολιτική τους και να υιοθετήσουν την άμεση έξοδο από την ΕΕ, ούτε στον τρόπο που πολιτεύονται και οργανώνονται. Εσείς, το περιμένατε; Αν όχι προς τί η συγκεκριμένη πρόταση που τους απευθύνατε; Προσχηματικά; Γιατί προτείνατε κάτι που ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΔΕΧΤΟΥΝ μέσα σε 1 μήνα;
Αν θέλατε να το πάρουμε σοβαρά έπρεπε:
α. οι συζητήσεις να έχουν δημοσιότητα, και εκεί να εξηγηθούν τα όρια και ο σκοπός του όποιου συμβιβασμού, δηλ. που συμφωνούμε, που διαφωνούμε και που συμβιβαζόμαστε με τη ΛΑΕ και γιατί,
β. η πρόταση έπρεπε να είναι μόνο για εκλογική συνεργασία (το μόνο που προλάβαινε να γίνει) με προγραμματικούς συμβιβασμούς και δημόσιες δεσμεύσεις για τη συμπεριφορά της κοινοβουλευτικής ομάδας και το πώς θα οργανώνονταν ο σχηματισμός πολιτικού μετώπου μετά τις εκλογές (πολιτική αυτοτέλεια, δημοκρατία από τα κάτω κοκ).
γ. στους προγραμματικούς συμβιβασμούς θα έπρεπε αναγκαστικά να συμπεριλαμβάνονταν η άμεση έξοδος από την ΕΕ (έναντι της ρήξης με αυτήν και της μονομερούς απειθαρχίας/παραβίασης κάθε συνθήκης και συμφωνίας που αντιτίθεται στο πρόγραμμα), και η διεκδίκηση της κυβέρνησης από το Μέτωπο. Αυτά είναι 2 σημεία στα οποία φυσιολογικά δε θα συμφωνούσε ποτέ ένα μικροαστικό κόμμα με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε αυτή τη φάση.
Δε λέω ότι η ΛΑΕ θα δεχόταν ή ότι η ΛΑΕ φέρθηκε εντάξει. Αλλά δεν μπορώ πέρα από την υποκρισία των μικροαστών, να υπομένω και την υποκρισία των …κομμουνιστών…
Επίσης, άλλα κριτήρια θα χρησιμοποιώ όταν κάνω κριτική στη ΛΑΕ, και άλλα όταν απευθύνομαι σε κομμουνιστές, ή τέλος πάντως σε κάποιους που θέλουν να είναι κομμουνιστές. Είναι άλλες οι απαιτήσεις που έχουμε από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες από τη ΛΑΕ. Με τη ΛΑΕ θα συνεργαστούμε ως έναν απαραίτητο ωφέλιμο συμβιβασμό. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μιλάει για την κομμουνιστική προοπτική… Εξ’ ου και οι αμφισημίες, οι αντιφάσεις, και οι εσωτερικές συγκρούσεις, όπως και η “κομματική πειθαρχία” σε κάτι που δεν είναι καν κόμμα, δε δικαιολογούνται στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ενώ είναι κατανοητές για την κατά βάση μικροαστική Αριστερή Πλατφόρμα…
Για μένα που προέρχομαι από το ΚΚΕ, που αντιμετωπίζω με σεβασμό κι όχι δογματικά την παράδοση των κοινωνικοπολιτικών λαϊκών μετώπων, η ΛΑΕ αποδεικνύεται πιο συγγενής πολιτκά από τη δογματική ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ακόμη και αν πρόκειται για μικροαστικό σχηματισμό και παρόλο που δεν ξεκαθαρίζει τη θέση της για την ΕΕ. Εν τέλει, είναι υπό διαμόρφωση. Δεν έχει καν όργανα, δεν έχει κάνει συνέδριο, δεν έχει πρόγραμμα…
Αυτοί που τα έχουν (και ταυτόχρονα δεν τα έχουν…) όλα αυτά είναι το ερώτημα τί κάνουν…
Αν σκεφτούμε και το εξής: δηλ. θα μας άρεζε αν η ΛΑΕ υιοθετούσε σε αυτήν τη φάση τις θέσεις μας χωρίς εσωτερικές διαδικασίες; Χωρίς δημοκρατία; Θα το θεωρούσαμε αξιόπιστο; Τώρα που υιοθετεί την έξοδο από το ΝΑΤΟ, το πιστεύετε;
Άρα, πώς απευθυνθήκατε στη ΛΑΕ με το πολιτικό πλαίσιο με το οποίο απευθυνθήκατε;
ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΚΑ…
Μάλιστα, για να δούμε πού οδηγεί την ΑΝΤΑΡΣΥΑ η αντιμετωπική λογική της, πέρα από έναν κοινοβουλευτικό κρετινισμό να φτιάχνει το μέτωπο κάθε φορά πριν τις εκλογές, και από την επόμενη μέρα να μην κάνει τίποτα (πχ από τις 26 Ιανουαρίου 2015…)….
Τί ρόλο θα παίζει σήμερα μια δύναμη που θα συμμετέχει σε επιτροπές του ΟΧΙ μέχρι τέλους μαζί με ΛΑΕ και πρώην ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μετά δε θα προτείνει συγκεκριμένη πολιτική διέξοδο εκτός από την επανάσταση;…
Λοιπόν, ο ρόλος θα είναι ο ίδιος που έπαιξε και με το ΣΥΡΙΖΑ…
Επανάσταση στο δρόμο με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ψήφος στις εκλογές στον ΣΥΡΙΖΑ (ΛΑΕ πλέον)…
Ο κόσμος, πέρα από την καθαρά ιδεολογική ψήφο που είναι πάντα μειοψηφική, ψηφίζει την καλύτερη επιλογή ανάμεσα στις υπάρχουσες, όπου “καλύτερη” είναι αυτή που θα έχει ένα πιο χειροπιαστό και άμεσο αποτέλεσμα…
Σύντροφε Κώστα , συμμερίζομαι την ανησυχία σου αλλά κατά την άποψη μου είναι λάθος να αντιμετωπίζουμε τις πολιτικές οργανώσεις ή τα κόμματα σαν ενιαίο μπλοκ ιδιαίτερα σε μια περίοδο όξυνσης της ταξικής πάλης και βαθιάς οικονομικής και πολίτικης κρίσης . Όντος υπάρχουν δυνάμεις μέσα στο ΝΑΡ ( και σε άλλες οργανώσεις προφανώς ) που θέλουν μονό ένα νέο ΜΕΡΑ ή μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ της ιδεολογικής αυτοαναφορικοτιτας και του απλού κηνιματισμου . Όμως υπάρχουν και διαφορετικές απόψεις που βλέπουν ότι είναι αναγκαίο σήμερα ένα κοινωνικοπολιτικό μέτωπο , το όποιο αναγκαστικά κατά την γνώμη μου θα συσπειρώνετε πανό σε τακτικά επίδικα και δεν θα έχει ληγμένη την στατιστική στο όποιο οι επαναστατική γραμμή θα είναι ηγεμονική ( αν και η πολιτική ηγεμονία είναι ή καλύτερα πρέπει να είναι , το ζητούμενο και όχι το προαπαιτούμενο .) Αυτό σίγουρα είναι κάτι που πρέπει να ξεκάνει και από τα κάτω και να μην είναι σε καμία περίπτωση μια συνάντηση κορυφής με αρχή και λήξη τις εκλογές για να προσπαθήσω να απαντήσω και σε έναν προβληματισμό ενός αλλού συντρόφου . Έτσι το κείμενο αυτό προσπαθεί να συμβάλει σε αυτούς τους προβληματισμούς της επόμενης ημέρας που είναι ενεργοί σε πολλούς συντρόφους εντος και εκτός ΑΝΤΑΡΣΥΑ , οργανωμένους και ανέντακτους . Η επόμενη των εκλογών θα πρέπει να είναι η αρχή για ευρύτερες διεργασίες και αυτό περιλαμβάνει και τη πορεία προς τη συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά και τη στάση τμημάτων του κόσμου του αγώνα που απεγκλωβιστήκαν από το σχέδιο ΣΥΡΙΖΑ ( και δεν πήγαν όλοι αναγκαστικά στη ΛΑΕ ή βρίσκονται εκεί με το βλήμα στην επόμενη μέρα ) αλλά και συντρόφων που βρίσκονται στο ΚΚΕ και δεν τους χωραει η λογική το μοναστήρι να είναι καλά . Η όλη αυτή προσπάθεια για την ανασύνθεση της επαναστατικής / ριζοσπαστικής Αριστεράς προϋποθέτει και η ΑΝΑΤΑΡΣΥΑ να καταγράψει ένα διακριτό ποσοστό στις επικείμενες εκλογές ώστε να μπορέσει να συμβάλει σε κάτι τέτοιο από καλύτερη θέση .
Σύντροφε Γιώργο συμφωνώ σε πολλά, τις ξέρω τις δυνάμεις και τις διεργασίες που λες και στον ίδιο διάλογο προσβλέπω και γω, αν και καταθέτω την απαισιοδοξία μου για την εμπλοκή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε αυτόν, χωρίς να το κάνω από κάποια προβοκατόρικη διάθεση.
“κάποιος σύντροφος”