Νίκος Μπογιόπουλος
Ο κ. Πρετεντέρης ανήμερα του δημοψηφίσματος στη Βρετανία συνέγραψε ένα εμβριθές άρθρο στα «Νέα» για να διαδηλώσει την πίστη του στην ανάγκη παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ.
Στα θετικά των εν γένει ελληνοβρετανικών σχέσεων που τον έκαναν ως Έλληνα πατριώτη να επιζητά το Bremain, ο κ. Πρετεντέρης συμπεριέλαβε κι αυτά: «(…) στους Άγγλους – έγραψε – χρωστάμε και μερικές χάρες. Από τον Μπάιρον έως τον Λόιδ Τζορτζ και τον τεράστιο Ουίνστον. Από το Ναυαρίνο και το Ελ Αλαμέιν έως τον Δεκέμβρη του ’44».
Θυμίζουμε ότι τον Δεκέμβρη του ’44, αυτό που έκαναν οι Εγγλέζοι – και για το οποίο τόσο τους θαυμάζει ο Πρετεντέρης – ήταν (σε συνεργασία με τους δοσίλογους, τους ταγματασφαλίτες, τους χίτες και τους πρώην γερμανοτσολιάδες που μετατράπηκαν σε βρετανοτσολιάδες και κατόπιν σε αμερικανοτσολιάδες) να συμπεριφερθούν στην Αθήνα ως δύναμη κατοχής.
Η διαταγή του Τσόρτσιλ στις 5/12/1944 προς τον στρατηγό του, τον Σκόμπυ, ήταν σαφής: «Είσθε υπεύθυνος για την τήρηση της τάξεως στην Αθήνα και πρέπει να εξουδετερώσετε ή να συντρίψετε όλες τις ομάδες του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, που θα πλησιάσουν προς την πόλη. Μη διστάζετε, πάντως, να ενεργείτε σαν να βρίσκεστε σε κατεχόμενη πόλη, όπου έχει ξεσπάσει τοπική εξέγερση» (Γ. Ανδρικόπουλου: «1944 Κρίσιμη Χρονιά», εκδόσεις «Διογένης», τόμος Β`, σελ. 257 – Ριζοσπάστης, Γ.Πετρόπουλος, 1/12/2002).
Τις προηγούμενες μέρες, στις 3 και 4 Δεκέμβρη του ‘44, ήταν οι ντόπιοι φίλοι των Εγγλέζων, τα τσιράκια της εγχώριας πλουτοκρατίας που – με φόντο τα κανόνια του Σκόμπυ – έστρεψαν τα όπλα εναντίον δυο ειρηνικών και άοπλων διαδηλώσεων Ελλήνων πολιτών γεμίζοντας το Σύνταγμα με νεκρούς.
Από τους Εγγλέζους – που τόσο θαυμάζει τα πεπραγμένα τους ο Πρετεντέρης – τον Δεκέμβρη του ’44 «συνολικά στάλθηκαν στην Ελλάδα περίπου 100.000 Βρετανοί στρατιώτες – ακριβώς διπλάσιοι απ’ όσους είχαν έρθει στα 1941 για να βοηθήσουν τη μαχόμενη ενάντια στον Άξονα Ελλάδα. Ταυτόχρονα, οι Βρετανοί, εξόπλισαν και οργάνωσαν στρατιωτικά – ως Εθνοφυλακή – το σύνολο των προερχόμενων από τα Τάγματα Ασφαλείας και τους άλλους δωσιλογικούς σχηματισμούς ανδρών. Στη διάρκεια των μαχών, οι Βρετανοί χρησιμοποίησαν αεροπλάνα (καταδιωκτικά «Σπιτφάιρ», μαχητικά «Μποφάιτερς», αλλά και βομβαρδιστικά «Ουέλιγκτον»!) με ρουκέτες, βόμβες και πολυβόλα ενάντια στις θέσεις του ΕΛΑΣ, αλλά και σε τυφλά χτυπήματα ενάντια στις λαϊκές συνοικίες. Το ίδιο έπραξαν και τα πυροβόλα των πολεμικών πλοίων στον Πειραιά ή στο Φάληρο , ενώ ισχυρό πυροβολικό εγκατεστημένο στην Ψυττάλεια, στο Φάληρο και στο Χαρβάτι πραγματοποιούσε ισχυρούς βομβαρδισμούς στην πόλη» (Γιώργος Μαργαρίτης, Ριζοσπάστης, 16/12/2009).
Ήταν τότε, το Δεκέμβρη του ’44, που οι Εγγλέζοι κατέλαβαν ακόμα και τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, χτυπώντας με όλμους και πολυβόλα τον ΕΛΑΣ από τον Παρθενώνα…
Είναι πρόδηλο ότι ο αντικομμουνισμός του κυρίου Πρετεντέρη έχει προσαρμόσει τον πατριωτισμό του σε τέτοιο βαθμό, ώστε όχι μόνο να αντέχει και να αποδέχεται αλλά και να επικροτεί την παρουσία ξένου στρατού κατοχής το 1944 στην πατρίδα μας.
Άραγε, μετά τον πατριωτισμό του, θα μπορέσει να προσαρμόσει και τον φιλοευρωπαϊσμό του, στα αντίθετα με τις επιθυμίες του δεδομένα που προκάλεσε το βρετανικό δημοψήφισμα;
Το πιθανότερο είναι να το καταφέρει. Ιδίως αν ισχύει εκείνο που διαβάσαμε στον «Ριζοσπάστη» (http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3766995) πως έγραψε γι’ αυτόν κάποτε ο μακαρίτης Βασίλης Ραφαηλίδης. Ότι, δηλαδή, «ο Ι. Κ. Πρετεντέρης έχει μια απίθανη προσαρμοστικότητα. Προσαρμόζεται ακόμα και μέσα στα σκατά»…
ο πρετεντέρης και κάθε λογής λαμόγιο της αντικειμενικής δημοσιογραφίας δεν μπορούν να χωρέσουν στις ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας είναι πιστά σκυλιά των αφεντικών τους, εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους, πιστοί υπηρέτες του καπιταλιστικού συστήματος, της ελεύθερης αγοράς. Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τους ξεσκεπάζουμε….και να τραβάμε εμείς το δρόμο μας αγνοώντας τους…