Του Παναγιώτη Σωτήρη*
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατεβαίνει στις εκλογές γιατί πρέπει να εκφραστεί η Αριστερά του αγώνα που λέει όχι στον «ευρωπαϊκό δρόμο». Η Αριστερά που δεν θεωρεί καταστροφή την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, αλλά το μόνο δρόμο για αποφύγουμε την τρομακτική ανεργία, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, την «ανάπτυξη» των εργολάβων και των επενδυτών. Η Αριστερά που βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των αγώνων, αντιστάθηκε στις συμμορίες κρατικής αλητείας, συγκρούστηκε με τους φασίστες. Η Αριστερά που θέλει να πάνε στα τσακίδια οι υποτακτικοί των μνημονίων και οι έμποροι της καταστροφής, αλλά και οι παρέες του διαπλεκόμενου κυνισμού όπως το «Ποτάμι».
Ξέρουμε ότι πολλοί αναρωτιούνται, εάν έχει νόημα να υπάρχει άλλη μια φωνή στην Αριστερά. Μήπως δεν πληρώσαμε τόσα χρόνια τους ενδοαριστερούς εμφυλίους; Και εμείς θα θέλαμε μια Αριστερά ενωμένη. Αλλά θα θέλαμε και μια Αριστερά ανατρεπτική. Μια Αριστερά που διεκδικώντας την κυβερνητική εξουσία να μην ξεχνά ότι η δύναμή της είναι ο οργανωμένος λαός, τα συνδικάτα, οι λαϊκές συνελεύσεις, οι καταλήψεις, τα πειράματα αυτοδιαχείρισης. Μια Αριστερά που να μη σκύβει το κεφάλι απέναντι στην ΕΕ.
Μα είναι έτοιμος ο κόσμος για ανατροπές; ρωτούν πολλοί καλόπιστα. Μήπως ο κόσμος απλώς διεκδικεί έναν έντιμο διαχειριστή που να βάλει φραγμό στη λιτότητα; Διαφωνούμε με αυτή την εκτίμηση. Ο συγκλονιστικός ξεσηκωμός από το 2010 και μετά, οι μεγάλες μάχες και οι μικρές αποκοτιές, τα χιλιάδες παραδείγματα αντίστασης, αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας σε όλη την Ελλάδα δείχνουν ότι μεγάλο μέρος της κοινωνίας την έκανε την επανάστασή του και είναι έτοιμο να διαλέξει έναν άλλο δρόμο.δύσκολο αλλά και ελπιδοφόρο: για παραγωγική ανασυγκρότηση έξω από τη φυλακή του ευρώ, του χρέους και της ΕΕ, για εργατικό και λαϊκό έλεγχο, για συλλογική προσπάθεια και δημιουργία των ανθρώπων της εργασίας, της γνώσης και του πολιτισμού, σε τελική ανάλυση για μια σύγχρονη σοσιαλιστική προοπτική.
Γι’ αυτή την Αριστερά του άλλου δρόμου αγωνίζεται η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ξέρουμε ότι σε αυτήν μας την αναζήτηση δεν είμαστε μόνοι. Αγωνίστριες και αγωνιστές από τα κινήματα αλλά και πολλές φωνές μέσα στα άλλα ρεύματα της Αριστεράς, μοιράζονται την αγωνία για μια Αριστερά που δεν θα υποκύψει στον εκβιασμό του ευρώ, στην επιτροπεία της ΕΕ και του εκβιασμούς της εργοδοσίας, που δεν θα είναι «αριστερό διάλειμμα» πριν επανακάμψουν οι δυνάμεις του νεοφιλελεύθερου ολοκληρωτισμού, που δεν θα επενδύει στην ηττοπάθεια όπως κάνει το ΚΚΕ.
Εμείς αρνούμαστε τον εκβιασμό που λέει «όποιος δεν είναι με το ΣΥΡΙΖΑ είναι με την Μέρκελ». Η φιλολογία για τη «χαμένη ψήφο», βγαλμένη από τις χειρότερες παραδόσεις του καθεστωτικού ΠΑΣΟΚ, ταιριάζει μόνο σε όσους φοβούνται να υπάρχουν ισχυρές φωνές στα Αριστερά τους που θα θυμίζουν ότι οι αγώνες των τελευταίων ετών δεν έγιναν ούτε για «διαπραγμάτευση για να σωθεί το ευρώ» ούτε για «λιτότητα με ανθρώπινο πρόσωπο».
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αγωνίζεται για να αλλάξουν τα πράγματα στο κίνημα και την Αριστερά. Για να μην πάει χαμένη η κατάθεση ελπίδας του κόσμου του αγώνα. Για να νικήσουν οι αγώνες και να ανοίξουν δρόμοι ανατροπής. Γι’ αυτό πρέπει να ενισχυθεί, να βρεθεί ισχυρή και μαχητική και στο ευρωκοινοβούλιο.
*Ο Παναγιώτης Σωτήρης είναι πανεπιστημιακός και κατεβαίνει υποψήφιος για την Ευρωβουλή με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ
