του Κώστα Καλαμπαλίκη
Ιδιαίτερα σημαντική είναι η κίνηση του Δήμου Πατρέων να πραγματοποιήσει μεγάλη πορεία ενάντια στην ανεργία. Μια πρωτοβουλία που βάζει στο στόχαστρο ένα από τα πιο φλέγοντα ζητήματα της περιόδου, που αφορά το σύνολο του ελληνικού λαού. Η πορεία, που ξεκίνησε στις 3 Απρίλη από την Πάτρα, πέρασε από το Αίγιο, την Ακράτα, το Ξυλόκαστρο, την Κόρινθο, τους Αγίους Θεοδώρους, τα Μέγαρα και την Ελευσίνα. Η τελική κατάληξη της πορείας και η κορύφωση των δράσεων και των εκδηλώσεων που διαδραματίζονται κατά τη διάρκειά της θα γίνει σήμερα Κυριακή 10 Απρίλη, με συλλαλητήριο το απόγευμα στην πλατεία Συντάγματος.
Η πρωτοβουλία βρήκε μεγάλη ανταπόκριση από τον κόσμο των τοπικών κοινωνιών, από πρωτοβάθμια σωματεία, εργατικές συλλογικότητες και οργανώσεις της μαχόμενης Αριστεράς. Γεγονός που δίνει ελπίδα στον κόσμο της εργασίας ότι η κατάσταση μπορεί να πάει αλλιώς. Η στήριξη και η συμμετοχή σε αυτές τις πρωτοβουλίες αποτελούν το αναγκαίο πρόπλασμα ενότητας στη δράση των μαχόμενων δυνάμεων του κινήματος. Ενότητα στη δράση, η οποία, αν σφυρηλατηθεί με το αναγκαίο πολιτικό περιεχόμενο και συντονισμό, μπορεί να αποτελέσει το θεμέλιο στην οικοδόμηση αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής της επίθεσης.
Στοιχείο συγκρότησης της ενότητας στη δράση όμως στοιχειοθετεί και η αναγκαία κριτική μεταξύ των μαχόμενων δυνάμεων του κινήματος∙ κριτική που δεν ταυτίζεται με αυτήν των απέναντι αλλά με τα θέλω των από κάτω, για μια συνολική υπέρβαση των ορίων και των αδυναμιών του καθενός μας.
Στην αναγκαία συμμαχία ωστόσο δεν περιλαμβάνονται αντιδραστικές δημοτικές αρχές, που είναι πλήρως εναρμονισμένες με τις επιδιώξεις του κεφαλαίου (όπως είναι η δημοτική αρχή των Μεγάρων, που κουκούλωσε το εργατικό ατύχημα-δολοφονία του συναδέλφου 5μηνίτη), ούτε ξεπουλημένα εργοδοτικά εργατικά κέντρα, που δεν έχουν πάρει καμία πρωτοβουλία οργάνωσης και αντίστασης ενάντια στην αντιλαϊκή λαίλαπα, αλλά αντίθετα έχουν συμβάλει στην καθυπόταξη και στην ηττοπάθεια.
Το κίνημα και οι οργανώσεις του οφείλουν να έρχονται σε ρήξη και διαχωρισμό με τις παραπάνω δυνάμεις. Όχι στο όνομα της πολιτικής καθαρότητας, αλλά της απαραίτητης ανεξαρτησίας της εργατικής πολιτικής, που θα μπορέσει αυτοτελώς να εκφράσει τα ταξικά ζητήματα και συμφέροντα των εργαζομένων. Δεν υπάρχει περιθώριο συμβιβασμού με τις δυνάμεις που στην κρίση του σύγχρονου καπιταλισμού βρίσκονται απέναντι. Όπως δεν υπάρχει περιθώριο περαιτέρω αυταπατών για φιλολαϊκή διαχείριση δομών του αστικού κράτους και των προεκτάσεών του – του τοπικού κράτους. Χαρακτηριστικό είναι ότι το σύνολο των δήμων, είτε αποτελείται από αντιδραστικές είτε από προοδευτικές δημοτικές αρχές (όπως του Πελετίδη), εντάσσουν στο δυναμικό τους 5μηνίτες, με τους χειρότερους δυνατούς όρους εργασίας.
Η επικίνδυνη εργατική πολιτική στο σήμερα οφείλει να χαρακτηρίζεται από το στοιχείο της συνεχούς κλιμάκωσης ενάντια σε όλους αυτούς που καταδυναστεύουν τη ζωή μας. Κλιμάκωση για να ανατραπεί η βάρβαρη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, για να φύγουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ, για να διαγράψουμε το ληστρικό χρέος. Για να μπορέσουμε να ζήσουμε ελεύθερα.
Η πρωτοβουλία του Δήμου Πατρέων και του ΚΚΕ για τη «Μεγάλη Πορεία Αγώνα» είναι ιδιαίτερα σημαντική κι έχει στοιχεία ελπιδοφόρα. Και ελπίζουμε οι δυνάμεις του ΚΚΕ στο εργατικό και στο ευρύτερα λαϊκό κίνημα να δείξουν τη στήριξή τους σε αντίστοιχες πρωτοβουλίες και να μη συνεχίσουν να απομονώνουν ό,τι κατά τη γνώμη τους δεν μπορούν να ελέγξουν.
Είναι στοίχημα η μαζικότητα του συλλαλητηρίου την Κυριακή. Για να δοθεί ένα σοβαρό μήνυμα στους από πάνω ότι η κατάσταση δεν πάει άλλο. Αλλά το ουσιαστικό στοίχημα είναι από τη Δευτέρα. Στους χώρους δουλειάς, στα πρωτοβάθμια σωματεία, στους φοιτητικούς συλλόγους, στις γειτονιές πρέπει να αξιοποιήσουμε τη δυναμική που ανέπτυξε η πρωτοβουλία αυτή, και να μην τη δούμε σαν πυροτέχνημα. Να αναδείξουμε την ανεργία όχι ως ένα σημείο των καιρών, αλλά ως φαινόμενο ενός συστήματος που βρίσκεται σε κρίση.
Άρα από Δευτέρα οι μαχόμενες δυνάμεις, τα ταξικά και αγωνιστικά συνδικάτα, οι αγωνιστικοί σύλλογοι, όλο εκείνο το ρεύμα που επιμένει με υπομονή να αγωνίζεται και να συγκρούεται από ενδεχομένως διαφορετικές αφετηρίες να συνενωθεί σε ένα πολιτικό κίνημα συνολικής ανατροπής της επίθεσης. Στο παραπάνω σχέδιο πρέπει να υπάρξει δέσμευση όλων των μαχόμενων δυνάμεων. Για να βρει δουλειά ο άνεργος, μόνιμη και σταθερή, για να καταργηθούν τα προγράμματα δουλείας των Voucher. Για να αναπτερωθεί η αυτοπεποίθηση του λαού, ενός λαού που δεν έχει πει την τελευταία λέξη.
Δημοσιεύτηκε στο ΠΡΙΝ στις 10/4/2016
