Γιάννης Ελαφρός
Επάγγελμα έχει κάνει ο Περισσός τη διαστρέβλωση των θέσεων των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και ειδικά του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Χαρακτηριστικό είναι άρθρο στον Ριζοσπάστη της 30ης Απρίλη (Ο ΝΑΤΟικός «πασιφισμός», η σοσιαλδημοκρατία και το οπορτουνιστικό ρεύμα, βάζουμε το link για να μπορεί ο κάθε αγωνιστής/στρια να κρίνει), όπου κατά την προσφιλή πρακτική του ΚΚΕ ανακατεύονται οι θέσεις μια σειρά δυνάμεων (ή αυτό που κατασκευάζει ως θέσεις τους ο «Ρ»), από την αστική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι οργανώσεις της Αριστεράς, με διαφορετικές τοποθετήσεις μεταξύ τους. Από τον «αχταρμά» αυτόν, οι «καλλιτέχνες» της διαστρέβλωσης, μεταξύ αυτών και ο υπεύθυνος της Ιδεολογικής Επιτροπής Λουκάς Αναστασόπουλος, βγάζουν τα προκατασκευασμένα συμπεράσματα για τον «οπορτουνιστικό χώρο».
Ειδικά όσον αφορά το ΝΑΡ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιλέγεται η εν ψυχρώ συκοφάντηση για να αντιμετωπιστεί η αριστερή κριτική στη ρεφορμιστική πολιτική του ΚΚΕ: «Παρά τις όποιες αντικαπιταλιστικές αναφορές, οι αναλύσεις τους καταλήγουν στην αποδοχή ότι μπορεί να υπάρξει μια “πιο ήπια πολιτική” του αστικού κράτους, ένα “μικρότερο κακό” μιας προοδευτικής κυβέρνησης σε αντίθεση με την “ακραία ΝΑΤΟική πολιτική της ΝΔ”. […] Το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμβάλλουν στην ίδια κατεύθυνση, εστιάζοντας πολιτικά στην ανάγκη “να ανατραπεί η αντιλαϊκή, αντιδραστική και φιλοπόλεμη κυβέρνηση της ΝΔ και η πολιτική της”».
Ο υπεύθυνος της Ιδεολογικής Επιτροπής του ΚΚΕ εξαπολύει μια άθλια και συνειδητά συκοφαντική κατηγορία σε βάρος του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ γράφοντας για «στην ουσία στήριξη των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών για το Αιγαίο»! «Χαρακτηριστικές είναι οι θέσεις δυνάμεων όπως το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, που παρουσιάζουν για παράδειγμα τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο ως κάτι που ενυπάρχει στη γεωγραφία του και επομένως πρέπει να λυθεί μέσω μιας “έντιμης συνεννόησης” των αστικών τάξεων της Ελλάδας και της Τουρκίας. Κρύβουν ότι μια νέα ιμπεριαλιστική συμφωνία για τη συνεκμετάλλευση, τη συγκυριαρχία στο Αιγαίο για την αιγιαλίτιδα ζώνη και τον καθορισμό ΑΟΖ έχει ιδιαίτερη σημασία για τη συνοχή της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ…», γράφει.
Οι θέσεις του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απέχουν παρασάγγας από την «παρουσίαση» του Ριζοσπάστη. Για παράδειγμα στην πρόσφατη Απόφαση της Πολιτικής Επιτροπής του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και του Κεντρικού Συμβουλίου της νΚΑ για το θέμα του πολέμου (Μάρτιος 2022, δείτε εδώ) αναφέρονται μεταξύ άλλων:
«Στις νέες συνθήκες βασική επιδίωξη ΗΠΑ/ΝΑΤΟ αποτελεί η συσπείρωση της Νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, η σταθερή επάνοδος της Τουρκίας στο δυτικό στρατόπεδο (ήδη κινείται προς τα εκεί, χωρίς να χάνει την κατακτημένη αυτοτέλειά της). Ειδικός στόχος η αξιοποίηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση των ενεργειακών πόρων της περιοχής, με τον πιο πρόσφορο και οικονομικό τρόπο, υπερβαίνοντας αντιπαραθέσεις. Κίνδυνος να ανοίξουν ξανά οι κακοφορμισμένες πληγές σε Συρία και Λιβύη, με δυτική αντεπίθεση στη ρωσική επιρροή.
Στο πλαίσιο αυτό διαφαίνεται μια πορεία προς ένα μορατόριουμ στην αντιπαράθεση Ελλάδας-Τουρκίας, χωρίς επίλυση των βασικών διαφορών, που μπαίνουν κάτω από το τραπέζι. Το πόσο και πως αυτό θα διαρκέσει μένει να αποδειχθεί, κανείς δεν μπορεί να αυταπατάται για εύκολη επίλυση των διαφορών, παρότι τα ηγεμονικά καπιταλιστικά κράτη πιέζουν για ‘’συνεκμετάλλευση’’.
Ο βασικός στόχος της ελληνικής αστικής τάξης, δηλαδή να χρησιμοποιήσει μια ισχυρή συμμαχία με ΗΠΑ/ΝΑΤΟ και Γαλλία/ΕΕ για την αναβάθμιση της γεωπολιτικής και οικονομικής θέσης στην περιοχή (σε βάρος και των τουρκικών αυξημένων προσπαθειών και φιλοδοξιών), ως πυλώνα για την ενίσχυση της κερδοφορίας της και για την καπιταλιστική ανασυγκρότηση στην Ελλάδα, όχι μόνο δεν αλλάζει, αλλά ενισχύεται, αν και τροποποιημένος με βάση το νέο ‘’κλίμα’’ με Άγκυρα. Η στρατηγική αυτή υποστηρίζεται από όλο το αστικό πολιτικό μπλοκ και τα κόμματα ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, εθνικιστές».
Κι ακόμα όσον αφορά το θέμα της πάλης κατά της κυβέρνησης από τη σκοπιά της συνολικής επαναστατικής πάλης:
«Αγωνιζόμαστε ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ και των άλλων αστικών κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, εθνικιστές κλπ.), πού θεωρούν τη συμμετοχή σε ΝΑΤΟ και ΕΕ «Λυδία λίθο» της πολιτικής τους. Απέναντι στη βαρβαρότητα του σύγχρονου καπιταλισμού η ελπίδα βρίσκεται στον ταξικό και διεθνιστικό αγώνα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της σε όλο τον κόσμο για τις ανάγκες και τα δικαιώματά της, για την ειρήνη των λαών και την ελευθερία, για την ήττα της πολεμικής εκστρατείας του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών κέντρων, για την κοινωνική-κομμουνιστική απελευθέρωση».
Κι ακόμα:
«Συνολικότερη απάντηση στη σημερινή φάση του καπιταλισμού είναι η ενίσχυση του ταξικού εργατικού κινήματος, της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς και του σύγχρονου κομμουνιστικού κινήματος. Μόνο με την τεράστια κινητοποίηση των εκατομμυρίων, με ένα απειλητικό επαναστατικό κίνημα ηττούνται και ανατρέπονται οι πολεμικές εκστρατείες του κεφαλαίου».
Γιατί το ΚΚΕ βάζει στο στόχαστρο τους άμεσους πολιτικούς στόχους, όπως την έξοδο από το ΝΑΤΟ ή την ανατροπή της κυβέρνησης και κάθε κυβέρνησης με την ίδια πολιτική;
Επειδή τα στελέχη του ΚΚΕ μπορούν να διαβάσουν κι επειδή θεωρούμε πως καταλαβαίνουν τι διαβάζουν δεν μπορούμε να μην αναρωτηθούμε γιατί το ΚΚΕ κλιμακώνει αυτή την τακτική της πολεμικής και της διαστρέβλωσης, ειδικά σε αυτές τις τόσο κρίσιμες στιγμές για το εργατικό λαϊκό κίνημα και την Αριστερά.
Γιατί το ΚΚΕ βάζει στο στόχαστρο τους άμεσους πολιτικούς στόχους, όπως την έξοδο από το ΝΑΤΟ ή την ανατροπή της κυβέρνησης και κάθε κυβέρνησης με την ίδια πολιτική, πάντα στο πλαίσιο ενός αναπτυσσόμενου αντικαπιταλιστικού επαναστατικού αγώνα; Κι ακόμα, γιατί δεν διαχωρίζεται αλλά αναπαράγει την κυρίαρχη αστική «εθνική αφήγηση» για τα «κυριαρχικά δικαιώματα» και τις ΑΟΖ; Αν ο αστικός ανταγωνισμός Ρωσίας-Ουκρανίας/Δύσης είναι άδικος και από τις δύο πλευρές, δεν συμβαίνει το ίδιο και με αυτόν των αστικών τάξεων Ελλάδας-Τουρκίας;
Το διαχρονικό έλλειμμα ανατρεπτικής επαναστατικής πολιτικής, που αναδεικνύεται κυρίως σε κρίσιμες καμπές του κινήματος, δεν κρύβεται με «επαναστατικές» κραυγές.
Πηγή: prin.gr
Γιατί λέτε τα ίδια στα περισσότερα θέματα, πλην ελληνοτουρκικών βασικά, και αυτό μέσα στο ΚΚΕ γίνεται αντιληπτό
Δεν σας έχει όμως εμπιστοσύνη σε διαπροσωπικό-ανθρώπινο επίπεδο και ετσι δεν θέλει να σας πλησιάσει. Επιλέγει λοιπόν να επιτίθεται στο ΝΑΡ για να μην λένε οι εσωκομματικοί του διαφωνούντες πως “λέμε τα ίδια με το ΝΑΡ”
Ελπίζω σας βοήθησα
Κώστας
Δυστυχώς το ΚΚΕ λειτουργει πολλες φορες ως εκλογικος μηχανισμός και ” μαγαζι” και οχι ως δυναμη ανατροπής.Ετσι λοιπον χαλαει φαιά ουσία και ενέργεια πως δεν θα του πάρουν κόσμο ,( νεολαιους ιδιαιτερα) αλλοι.Για αυτο οι επιθεσεις στο ΝΑΡ
δεν ξέρω που ακριβώς βασίζεται η θεώρηση περί κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης. Η αντιπαράθεση κκε-ναρ υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει γιατί υπάρχουν βαθιές στρατηγικές διαφωνίες ακόμα και αν συγκυριακά τα συνθήματα μπορεί να συγκλίνουν. Οι διαφορές που πηγάζουν από ιστορικούς λόγους αλλά και από την πολύ διαφορετική κοινωνικοταξική σύνθεση των δύο αυτών οργανώσεων δεν επιλύονται, κακά τα ψέματα.
Αντιλήψεις που αναλύουν αυτήν την αντιπαράθεση μόνο εκλογικά και χωρίς να βλέπουν το βάθος αυτής της αντιπαράθεσης κατ’εμέ δεν στέκουν. Και είναι φυσιολογικό οι δύο οργανώσεις να καταγγέλλουν η μία την άλλη για κατ’ουσία ταύτιση με την αστική τάξη. Μάλιστα έχει πολύ ενδιαφέρον γιατί ενώ το άρθρο καταγγέλλει διαστρέβλωση των θέσεων του ναρ περί της ειρήνης αμέσως πιο κάτω κάνει διαστρέβλωση των θέσεων του κκε για τα κυριαρχικά δικαιώματα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
Αφού δεν κρύβουν ότι εδώ και τριάντα+ χρόνια ο λόγος ύπαρξής τους είναι η αμφισβήτηση του ΚΚΕ, η, να το πω αλλιώς, η υλοποίηση των πολιτικών στόχων τους προϋποθέτει αυτήν. Καθόλα θεμιτός και δικαίωμά τους ο οιοσδήποτε πολιτικός στόχος τους. Αλλά, έτερον εκάτερον, θα πρέπει να αντιμετωπίσουν και την πολιτική απάντηση του ΚΚΕ, με πολιτικούς όρους. Αλλωστε, οι ίδιοι δεν κόπτονται για “προγραμματικές συμφωνίες”; Γίνοται τέτοιες σε θολά νερά και με μασημένα λόγια;
Εχει καταρρεύσει το κομμουνιστικό όραμα και κίνημα σε διεθνές επίπεδο εδώ και 30 χρόνια. Οπότε το να θεωρείς ότι οι άλλοι υπάρχουν μόνο για να στην λένε, εείναι ολίγον τι ψώνισμα!
Δεν “κατέρρευσε”, απόδειξη ότι έχει και πολλούς αμφισβητίες. Αν πράγματι είχε καταρρεύσει κανείς δε θ’ ασχολιόταν.
Το “καταρρεύσατε” θέλεις να πεις! Θα θέλατε, αλλά δε σας περνάει.
Απόδειξη και η χθεσινή διαδήλωση. Τρεις κι ο κούκος οι “αψώνιστοι”, μιλιούνια οι “ψωνισμένοι”.
Ούτε τρεις κι ο κούκος οι μεν, ούτε μιλιούνια οι δε. Μάθε να μετράς καλύτερα και μην σε τυφλώνει ο κομματοσκυλισμός σου. Ο οποίος συν τοις άλλοις, είναι και αντικομμουνιστικός.
Τρέξατε χτες να ..απομακρυνθείτε(!) από την πλατεία, μόλις είδατε να μπουκάρουν τα ψωνισμένα μιλιούνια, που τελειωμό δεν είχαν μπροστά στα ~15 πανώ σας, με τα δέκα-είκοσι άτομα το καθένα.
Κακός ο κομματοσκυλισμός, ακόμη κακότερος ο αντι-κομματοσκυλισμός.
Και “κακό χωργιό τα λίγα σπίτια”.
Βρε ανώνυμε ΚΚΕ, ούτε να μετράς ξέρεις, ούτε με την έννοια του χρόνου και της κίνησης στον χώρο έχεις κάποια σχέση! Γιατί; Διότι είτε είσαι μέλος του ΚΚΕ, είτε όχι, διαπαιδαγωγήθηκες με τη νοοτροπία του χουλιγκανου
θρησκευτικού οπαδού με μια εσανς μαρξικης ορολογίας έτσι για το ξεκαρφωμα!
Βρε συ, ισα-ισα, αν είχε μιλιουνια το ΚΚΕ σε αυτή την διαδήλωση όπως γράφεις, τότε είναι πιο χρρωκοπημενο και από την τελευταία κομμουνιστική μικρή ομάδα! Γιατί; Διότι αν η τελευταία μικρούλα κομμουνιστική ομάδα δεν κατάφερε να συστήσει την καπιταλιστική επέλαση πάνω στα κορμιά της εργατικής τάξης και του λαού αυτής της χώρας, είναι γιατί δεν έχει κόσμο!
Αν το ΚΚΕ όμως, που κατεβάζει μιλιουνια κόσμου όπως γράφεις στον δρόμο ούτε και αυτό κατάφερε να ανατρέψει έστω και μια κεντρική πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης, δεν είναι γιατί δεν έχει κόσμο, είναι γιατί δεν θέλει! Και τρέχει για αντιστάθμισμα σε κάθε ραχούλα που δόθηκε μάχη του ΕΛΑΣ ή του ΔΣΕ να βάλει αναμνηστική πλακέτα, για να συντηρεί το συναίσθημα κ του παραπάνω ουσιαστικά!
Οπότε φίλε ΚΚΕ, αυτός που είναι τρεις και ο κούκος ενώ θέλει δεν μπορεί λόγω μεγέθους να ανατρέψει την καπιταλιστική επίθεση στην εργατική τάξη και τον λαό, ενώ ο άλλος που κατεβάζει μιλιουνια στον δρόμο, ενώ μπορεί, δεν θέλει να ανατρέψει την καπιταλιστική επίθεση. Γιατί; Διότι ψαξτο εσύ.
Ε, μα, έλεος πια με αυτή την οπαδικη νοοτροπία των πάρα πολλών ΚΚΕδων που αρέσκονται στο να παρουσιάζουν ως….μιλιουνια, τις 5.000 κόσμο που συμμετέχουν στις συγκεντρώσεις του ΚΚΕ και των ΕΕΔΥΕ, ΠΑΜΕ κλπ, έναντι των 1000-1500 που κατεβαίνουν συνήθως στις αντίστοιχες συγκεντρώσεις πολιτικών δυνάμεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς (με εξαίρεση τις απεργιακές συγκεντρώσεις των πρωτοβάθμιων όπου συμμετέχουν πολύ περισσότεροι και των συγκεντρώσεων της Πρωτομαγιάς και του Πολυτεχνείου που συμμετέχουν και εκεί περισσότεροι).
Το θέμα φίλοι του ΚΚΕ, είναι ότι, είτε μιλάμε για τις δράσεις μικρών πολιτικών δυνάμεων όπως πχ του ΝΑΡ και όλων των υπόλοιπων αριστερών κομμουνιστικών εξωκοινοβουλευτικών δυνάμεων, είτε μιλάμε για τις δράσεις του πολύ μεγαλυτερου οργανωτικά ΚΚΕ, όλες αυτές οι δράσεις, από οποία δύναμη κ αν προέρχονται, στάθηκαν ανίκανες να ανασχέσουν την υπερδεκαετή πια, λυσαλεα επίθεση του καπιταλισμου στην εργατική τάξη κ τον υπόλοιπο λαο. Με αποτέλεσμα, η εργατική τάξη κ ο λαός, να απωλέσουν προς όφελος του κεφαλαίου, όλες τις εργατικές κατακτήσεις του 20ου αιώνα.
Οπότε φίλε του ΚΚΕ, ακόμα χειρότερα αναποτελεσματικο για εργατική τάξη κ λαό, είναι το ΚΚΕ. Τουλάχιστον οι υπόλοιποι μπορούν να επικαλούνται την μικρή πολιτική εμβελεια του ο καθένας. Το ΚΚΕ όμως, όχι. Άρα, μάλλον πρέπει να προβλη
“κακό χωργιό τα λίγα σπίτια”!
Χωριό από θέμα σπιτιών το ΝΑΡ, μικρή κωμόπολη το ΚΚΕ, μητρόπολη των δεκάδων εκατομμυρίων τα καπιταλιστικά κόμματα και το καπιταλιστικό σύστημα. Εσύ φίλε ΚΚΕ, παρηγορήσου ως γνήσιος θρησκευτικός οπαδός, με τις παραπάνω χαμοκελες που είχε, έχει κ μάλλον θα εξακολουθήσει να έχει για κάποια χρόνια ακόμα το ΚΚΕ.
Εμ, εμείς πια με τα….μιλιουνια των 5.000 κόσμου που στάνταρντ συμμετέχουν στις συγκεντρώσεις του ΚΚΕ και των ΕΕΔΥΕ, ΠΑΜΕ κλπ, έναντι των 1.000. – 1500 που συμμετέχουν στις αντίστοιχες συγκεντρώσεις των εξωκοινοβουλευτικών κομμουνιστικών πολιτικών δυνάμεων (με εξαίρεση απεργιακές συγκεντρώσεις, Πολυτεχνείο κ Πρωτομαγιά που συμμετέχουν περισσότεροι).
Τουλάχιστον οι πολιτικές εξωκοινοβουλευτικες αριστερές δυνάμεις, μπορούν να επικαλούνται την μικρή πολιτική εμβελεια που έχει η καθεμία όσον αφορά την ανικανότητα τους να συμβάλλουν στην ανάσχεση της λυσσαλέας καπιταλιστικής επίθεσης σε βάρος λαού/εργατικής τάξης. Το ΚΚΕ όμως, δεν μπορεί να το επικαλεστεί αυτό, διότι έχει πολύ μεγαλύτερη οργανωτική κ πολιτική εμβελεια. Συνεπώς, το ΚΚΕ χρεώνεται πολύ μεγαλύτερη ανικανότητα ή/και απροθυμία να συμβάλει στην ανάσχεση της καπιταλιστικής αυτής επίθεσης που μετρά πάνω από δέκα χρόνια πια, και έχει οδηγήσει στην κατάργηση των εργατικών/λαϊκών κατακτήσεων του 20ου αιώνα.
Οπότε φίλε του ΚΚΕ καλό είναι να προβληματιστείς για αυτή την ανικανότητα του ΚΚΕ και να μην προσφεύγεις πάντα στο οπαδιλικι!
Για δες την πραγματική κυκλοφορία του Ριζοσπάστη και θα δεις τι επιρροή έχει ο Περισσός στα ίδια του τα μέλη….
Ο καθημερινός Ριζοσπάστης, πουλάει 1600 me 1.700 φύλλα, ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ. Ο Κυριακάτικος Ριζοσπάστης, πουλάει 3.000 φύλλα, ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ. Το ΠΡΙΝ πουλάει 600 φύλλα πανελλαδικά. Προφανώς, το διαδίκτυο άρα και οι ιστοσελίδες των εφημερίδων, έχουν κλέψει αναγνώστες από την υλική μορφή της εφημερίδας. Ομως, είναι μία τάξη μεγέθους που καλό είναι να την γνωρίζουμε και έτσι να απαντάμε σε κάτι απίθανους οπαδούς, που ανακαλύπτουν…. μιλιούνια, εκεί που είναι 5 με 6 χιλιάδες το πολύ…..
Τα παραπάνω που έγραψα καθόλου ικανοποιητικα δεν είναι. ΜΑΝΏΛΗΣ
Ο ΡΙΖΟΣΠΆΣΤΗΣ στα αφιερώματα ξεπερνά κατά πολύ τις 40.000.
Ο Κυριακάτικος δεν θυμάμαι τα στοιχεία του Πρακτορείου, έχει περίπου τις 2.000 από τους συνδρομητές συν ένα αριθμό από 10 με 15.000 από τις οργανώσεις
Συνολικά ο καθημερινός πρέπει ναχει Συνολικά περίπου 4000 (2.000 συνδρομητές συν 2000με το Πρακτορείο.)
Η ΚΟΜΕΠ έχει μεγαλύτερη κυκλοφορία από τον καθημερινό Ριζοσπάστη.
Ο ΡΙΖΟΣΠΆΣΤΗΣ νομίζω ότι είναι η μοναδική εφημερίδα, που ο καθένας χωρίς συνδρομή μπορεί να την διαβάζει όλη και άνετα από τις 8 το πρωί. Έτσι την διαβάζω και γω, γιαυτό δίνω έχτρα ενίσχυση.
Τα στοιχεία του πρακτορείου είναι τα μόνα έγκυρα αν θέλουμε να μιλάμε σοβαρά. Άντε μαζί με τους συνδρομητές που όμως δεν μπορεί να ελεγχθεί αν είναι αληθές το νούμερο αυτό. Αυτό με τα 40.000 φύλλα, συγνώμη κιόλας δεν τεκμαίρεται από πουθενά, για αυτό και το απορρίπτω.
Δεν έχει τεράστια σημασία η κατάθεση αυτών των αριθμών, απλά δείχνει τα όρια όλων των πολιτικών δυνάμεων και προσγειώνει τα….μιλιουνια στον δρόμο σε μερικές 5? ,6?, 7? χιλιάδες.
Παρ όλο που είναι μίζερο να κρατάμε την μεζούρα, η ανταπόκριση του ΚΚΕμλ στις antigeitonies για την προχθεσινή συγκέντρωση των περίπου 20 οργανώσεων αναφέρει
“λίγες εκατοντάδες “, τόσους υπολόγισα και γω.
Το ΣΕΚ δεν είδα το ΣΕΚ στην Σταδίου-Κλαυθμωνος.
Στο Σύνταγμα είχαν ένα πανό, ένα τραπεζάκι με καμία 15ρια άτομα, που έμειναν μέχρι που διαλύθηκε η συγκέντρωση των συνδικάτων.
Ξέρει κανείς τίποτα? ΜΑΝΩΛΗΣ.
Δεν είναι μίζερο να κρατάμε τη μεζούρα, αν είναι να μας προσγειώνει από τα σύννεφα των αυταπατών. Πράγματι, ακόμη και τα “μιλιούνια” του ΠΑΜΕ είναι πολύ λίγα μέσα στα 5 εκατ. του Λεκανοπεδίου για να επιβάλουν φιλολαϊκές λύσεις στην α/τ σήμερα. Περισσότερο σαν εν δυνάμει απειλή στέκονται.
Αλλά η εξωκοινοβουλευτική αριστερά έχει μεγάλο πρόβλημα και πρέπει να πάψει να αυτοπροσδιορίζεται αρνητικά σαν “αμφισβήτηση του ΚΚΕ”, όπως έμμεσα παραδέχεται και ο Ανώνυμος 14/05/2022 at 19:22, αν θέλει να πάψει, συνακόλουθα, να λειτουργεί και σαν …παιδική χαρά(!) των “αριστερών” κομμάτων εξουσίας, που ξεμένει από …”παιδιά” κάθε, που πλησιάζουν βουλευτικές εκλογές.
Μπα, το ΝΑΡ τουλάχιστον δεν έχει κάποιο γκαιλέ να ετεροπροσδιορίζεται από το ΚΚΕ. Κριτική κάνει, βάσει γεγονότων.
κακά τα ψέματα, το ναρ πάντα θα ετεροπροσδιορίζεται από το κκε. Και όχι μόνο γιατί είναι μια ιστορική διάσπαση του κκε αλλά κυρίως γιατί η πρώτη οργάνωση που κάποιος συναντάει στην πρώτη προσέγγισή του με το κομμουνιστικό κίνημα στην Ελλάδα είναι το κκε. Άρα για να έχει ελπίδα στρατολόγησης μια οργάνωση που αυτοπροσδιορίζεται ως κομμουνιστική με πολύ μικρότερη δύναμη και παρουσία (και ξαναλέω, με μικροαστική κατά βάση κοινωνικοταξική σύνθεση) πρέπει πρώτα από όλα να απαντήσει στον υποψήφιο σύντροφο “γιατί όχι με το κκε”. Ενώ το αντίθετο δεν συμβαίνει το ίδιο συχνά, δεν χρειάζεται συχνά το κκε να απαντήσει “γιατί όχι με το ναρ”. Αυτό δεν θα αλλάξει και το ξέρουν όλοι.
Φάνη, το “γιατί όχι με το ΚΚΕ”, ξέρεις πολύ καλά ότι απαντιέται και ΧΩΡΙΣ ετεροπροσδιορισμό ε;
Να σου πω λοιπόν Φάνη με παράδειγμα το πώς μπορείς κάλλιστα να μην ετεροπροσδιορίζεσαι:
– Εσύ μου λες να οργανωθω στο ΝΑΡ. Γιατί να μην πάω στο ΚΚΕ που είναι και εκατό χρόνια κόμμα κ έχει κ ένα 5% σε αντίθεση με το 0,7% που παίρνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ;
– Σου προτείνω να οργανωθείτε στο ΝΑΡ, διότι εάν σε ενδιαφέρει πράγματι η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και η κομμουνιστική κατάργηση του καπιταλισμού, πρέπει να σε προβληματίσει τι διάολο πήγε στραβά και μας τελείωσαν το 1990 οι χώρες του λεγόμενου υπαρκτού.
Γιατί πήγε στραβά η πρώτη διεθνής και τιτάνια απόπειρα υπέρβασης του καπιταλισμού; Γιατί οι εκεί εργατικές τάξεις και λαοί όχι μόνο δεν υπερασπίστηκαν τα συστήματα αυτά, αλλά τα πολέμησαν κιόλας;
Εγώ ως ΝΑΡ δίνω αυτές τις απαντήσεις. Το ΚΚΕ δίνει τις άλλες απαντήσεις. Θεωρώ ότι η θέση του ΝΑΡ είναι πολύ πιο υλιστική και διαλεκτική άρα και πιο ορθή από την αντίστοιχη θέση του ΚΚΕ, διότι το ΚΚΕ βλέπει στα συνέδρια του ΚΚΣΕ όπως πχ στο 20ο, βλέπει στα ηγετικά πρόσωπα όπως πχ στον θάνατο του…σταλιν και στο πέρασμα των …μηχανοτρακτερικων σταθμών στα κολχόζ, τις αιτίες εκφυλισμού.
Αντιθέτως το ΝΑΡ βλέπει τις κοινωνικές/ταξικές σχέσεις που διαπερνούν και το σοβιετικό κράτος και το ΚΚΣΕ ως κρατικό κυβερνητικό κόμμα, και πως αυτές συνέβαλλαν αποφασιστικά στην ανάδυση μιας νέας αρχουσας τάξης μέσα από το κομμουνιστικό κόμμα και το σοβιετικό κράτος, με ηγετικές μορφές τον Στάλιν, τον χρουτσωφ, τον Μπρέζνιεφ, τον Γκορμπατσόφ. Με εκμεταλλευόμενη τάξη, πάλι την εργατική τάξη.
Έλα λοιπόν φίλε και σύντροφε μαζί στο ΝΑΡ, για να αγωνιστούμε για το καθημερινό ψωμί, για το μεροκάματο και ταυτόχρονα να προβληματιζόμαστε για τα στρατηγικά ζητήματα της απελευθέρωσης της εργατικης τάξης και του λαού από τον καπιταλισμό, χωρίς να υιοθετούμε ρηχές θέσεις που δεν εξηγούν τελικά τίποτα.
Είδες Φάνη; Ούτε ετεροκαθορισμός, ούτε τπτ.
Βρε αθεόφοβε 16/05/2022 at 20:47, μα ….όλο σου το σχόλιο ήταν μια τρανταχτή διάψευση του …κλεισίματός του!
Αυτό ακριβώς σου λέει! Πως δεν μπορείς να αναπτύξεις αυτόνομο πολιτικό σκεπτικό χωρίς να αναφερθείς στο …ΚΚΕ!
Δεύτερο παράδειγμα του ΠΩΣ μπορείς κάλλιστα να οργανωθείς στο ΝΑΡ, χωρίς να ετεροπροσδιοριστείς ούτε στιγμή από το ΚΚΕ ή κάποιον άλλον.
– Γιατί να οργανωθώ στο ΝΑΡ και να μην οργανωθώ στο ΚΚΕ που είναι και 100 χρονών και παίρνει και 5% σε αντίθεση με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ που παίρνει 0,7%; Και που μάλιστα το ΚΚΕ έχει και πολύ μεγαλύτερες δυνάμεις από το ΝΑΡ στην εργατική τάξη;
– Και βέβαια το ΚΚΕ έχει πολύ μεγαλύτερες δυνάμεις στην εργατική τάξη από αυτές που έχει το ΝΑΡ. Για να δούμε όμως, ΤΙ λέει το ΝΑΡ για την κατάντια και τις αιτίες αυτής της αποσάρθρωσης, ενσωμάτωσης και τελικά παρακμής του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος; (βλ ΘΕΣΕΙΣ: https://narnet.gr/articles/%CE%BF%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%B6%CE%B7%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B3%CF%8D%CF%81%CF%89-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82
Θα ξεχωρίσουμε ορισμένες βασικές αιτίες αυτής της ιστορικού και όχι πρόσκαιρου χαρακτήρα ενσωμάτωσης και παρακμής:
“…Σημαντικό ρόλο στην ενσωμάτωση του εργατικού κινήματος στον αναπτυγμένο καπιταλισμό έπαιξε η ανάπτυξη του «κράτους πρόνοιας» μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στην Ευρώπη αλλά και το «New Deal» του Ρούζβελτ στις ΗΠΑ προπολεμικά. Το λεγόμενο «κοινωνικό συμβόλαιο» που επιβλήθηκε στην εργατική τάξη για είκοσι περίπου χρόνια, με την άμεση συνεργασία της ηγεσίας της Aριστεράς και των συνδικάτων, εξομάλυνε και έλεγξε τις ταξικές αναμετρήσεις. Η βάση του στηρίχτηκε και σε αντικειμενικές δυνατότητες της καπιταλιστικής παραγωγής. Η δυναμική ανάπτυξη της κερδοφορίας πάνω στα ερείπια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, πάνω στην ανάπτυξη της σχετικής υπεραξίας και πάνω στη νεοαποικιοκρατία ολοκλήρου πια του πλανήτη, μαζί με την πίεση και τον ανταγωνισμό του συστήματος της Ανατολικής Ευρώπης, διαμόρφωσε το μεταπολεμικό «κράτος δικαίου». Η εργατική τάξη, αν και της αποσπούσαν πολύ μεγαλύτερο ποσοστό υπεραξίας, είχε την εντύπωση πως η θέση της βελτιωνόταν. Ταυτόχρονα, μέσα σε συνθήκες πλήρους απασχόλησης ένιωθε ο κάθε εργαζόμενος μια πρωτοφανή ασφάλεια στον καπιταλισμό. Η σύντομη όμως αυτή ιστορική περίοδος έχει δώσει ήδη τη θέση της στον ολοκληρωτικό καπιταλισμό, στο νέο στάδιο που οξύνει τις αντιθέσεις σε όλα τα επίπεδα….”
“….Mετά το κύμα των πρώτων μεγάλων εργατικών επαναστάσεων του αιώνα μας, αλλά και πιο πριν -με την εμφάνιση του οργανωμένου πολιτικά ανεξάρτητου εργατικού κινήματος- η αστική τάξη και οι πολιτικοί διαχειριστές της επεξεργάστηκαν πολύ καλά την τακτική του μαστίγιου και του καρότου. Δηλαδή, τη δυνατότητα να παραχωρούν ορισμένα ζητήματα προς τους εργαζόμενους αρκεί να διατηρούν το όλο. Ο Βίσμαρκ παρεχώρησε ορισμένα κοινωνικά μέτρα προς τους εργάτες, αλλά θέσπισε και τον πρώτο αντισοσιαλιστικό νόμο. Ο Βενιζέλος το ίδιο με το ιδιώνυμο. Ο φασισμός και ο ναζισμός κατάργησαν τα κόμματα και τα συνδικάτα της εργατικής τάξης, δημιούργησαν συνθήκες απογείωσης της εκμετάλλευσης, την ίδια ώρα που παραχωρούσαν ορισμένα δικαιώματα. Ο Μεταξάς στην Ελλάδα δημιούργησε το ΙΚΑ. Η διπλή αυτή τακτική πολλές φορές επέδρασε αρνητικά στην εξέλιξη της ταξικής συνείδησης, όσο η Αριστερά και το ΚΚ παγιδευόταν συχνά σε μια αδυναμία να κατανοήσουν το κύριο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η στάση τους απέναντι στο θέμα της αστικής δημοκρατίας. Η αστική κυριαρχία συχνά εκφραζόταν με διαφορετικές μορφές διακυβέρνησης (χούντα, σιδερένια δημοκρατία, πιο φιλελεύθερη δημοκρατία, ολοκληρωτικός κοινοβουλευτισμός). Η Αριστερά και το Κομμουνιστικό Κίνημα περιόριζαν τις περισσότερες φορές την κριτική τους στην επιφάνεια των μορφών της πολιτικής διαχείρισης. Υπήρχαν βέβαια και οι περιπτώσεις που η βέργα γύρισε από την ανάποδη, (σοσιαλφασισμός, κ.λπ.).
Αν όμως το «αντικειμενικό» επιδρά στο «υποκειμενικό», το ίδιο γίνεται και από την ανάποδη. Η Οκτωβριανή Eπανάσταση, για παράδειγμα, όχι μόνο δημιούργησε όρους για την εμφάνιση σε όλο τον κόσμο με πολιτική αυτοτέλεια της εργατικής τάξης, αλλά επίσπευσε και το πέρασμα του καπιταλισμού στο κρατικομονοπωλιακό του επίπεδο. Επίσης, στην εξέλιξη της πάλης, το υποκειμενικό γίνεται στοιχείο των αντικειμενικών δεδομένων που συναντά η εργατική τάξη στην προσπάθεια για τη χειραφέτησή της. Για παράδειγμα, τα σημερινά υποταγμένα εργατικά κόμματα και συνδικάτα. Ή η κυριαρχία του σοβιετικού μοντέλου πριν και μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Για όλους αυτούς τους λόγους, χρειάζεται μια καλύτερη επεξεργασία της σχέσης αντικειμενικού-υποκειμενικού. Εμείς παρακάτω θα επικεντρώσουμε την προσοχή μας και την κριτική μας στις υποκειμενικές συνθήκες και στις πολιτικές επιλογές….”.
Και το κείμενο των θέσεων του ΝΑΡ συνεχίζει με ομολογουμένως πολύ ενδιαφέρουσες διαπιστώσεις και συμπεράσματα.
Αρα: Σύντροφε σε καλούμε να οργανωθείς στο ΝΑΡ για να παλέψουμε ΜΑΖΙ έτσι ώστε στο διάβα των χρόνων ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ πως ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ μέσα στην εργατική τάξη και τον λαό, οι τάσεις ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗΣ, έναντι των τάσεων ΥΠΟΤΑΓΗΣ. Διότι το ΕΙΝΑΙ της εργατικής τάξης διέπεται από ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΑΙΑ αντίφαση: Από την μια η θέση της εργατικής τάξης ως αυτή που παράγει τον πλούτο της κοινωνίας και την κρατά όρθια ΤΗΝ ΚΑΘΙΣΤΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ, την ίδια στιγμή όμως, η υπαγωγή της εργασίας στο κεφάλαιο και η πραγματικη διαπίστωση του εργάτη ότι αποτελεί τον ασθενή πόλο στην σχέση κεφάλαιο/εργασία και ότι η άμεση επιβίωσή του εξαρτάται από το κεφάλαιο και τον εργοδότη του, γεννούν και καθιστούν ηγεμονικές τις τάσεις υποταγής του εργάτη και της εργατικής τάξης. Αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει! Ελα λοιπόν μαζί μας στο ΝΑΡ διότι δεν τάζουμε λαγούς με πετραχήλια για μια δευτέρα παρουσία του σοσιαλισμού που θα έρθει άμα “δώσεις δύναμη, δηλαδή ψήφο στο ΚΚΕ”, ούτε λοιδωρούμε την εργατικη τάξη που είμαστε και κομμάτι της, λέγοντάς της “να βγάλει συμπεράσματα” λές και δεν έχει βγάλει και δεν βγάζει ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ συμπεράσματα….
Ούτε και εδώ ετεροκαθορισμός. Αυτά λέμε ως ΝΑΡ, αυτά λέει το ΚΚΕ, αυτά λένε οι υπόλοιποι.
αγαπητέ ανωνυμε ΚΚΕ, ένα παράδειγμα έφερα στα συγκεκριμένα σχόλια του Φάνη περί ….ετεροπροσδιορισμού! Επίσης μπορεί να τεθεί το ερώτημα “γιατί στο ΝΑΡ και όχι στα μουλού, ή τους τροτσκιστές κλπ”. ΔΕΝ είανι ετεροπροσδιορισμός αυτό! Παρομοίως, ο κόσμος που είναι οργανωμένος στις υπόλοιπες αριστερές και κομμουνιστικές πολιτικές δυνάμεις, μπορεί κάποτε να έθεσε ερώτημα σε ΚΚΕδες “γιατί στο ΚΚΕ και όχι στο ΝΑΡ, το ΕΕΚ, τα μουλού κλπ”. Ε; Θα πείς ότι το ΚΚΕ ετεροκαθορίστηκε επειδή απάντησε σε αυτό το ερώτημα και δεν τους έπεισε;
Παιδιά ξεκαθαριστε ότι ετεροπροσδιορισμος=η αδυναμία κάποιου να έχει δική του άποψη κ θέση, σε σχέση με κάποιον άλλον.
Το ΝΑΡ, το ΚΚΕ κλπ έχουν θέσεις και δεν ετεροπροσδιοριζονται ο ένας από τον άλλον.
Κάντε κριτική στις θέσεις τους ναι, αλλά μην υπογειωνετε την συζήτηση μιλώντας για ετεροπροσδιορισμούς και πράσινα άλογα, κρίμα είναι.
Το ΝΑΡ, έχει χοντρό πρόβλημα, από τότε, που το ΚΚΕ διόρθωσε το Πρόγραμμα και τη γραμμή του, σύμφωνα με τις νεότερες εξελίξεις της Γενική Κρίσης του Καπιταλισμού, και τις εμπειρίες από το προηγούμενα λάθη του κομμ. κινήματος (στρατηγικοποίηση των Μετώπων, θεωρίες μεταβατικών σταδίων κλπ.).
Αντιμετωπίζει το πρόβλημα της υιοθέτησης μιας επαναστατικής στάσης, χωρίς όμως να ταυτίζεται με το ΚΚΕ! Το γιατί δε θέλει να ταυτίζεται με το ΚΚΕ εξηγείται μόνο με την ταξική φύση του σαν πολιτική έκφραση της μικροαστικής διανόησης.
Ετσι, ενώ τελευταία παρατηρώ, πως σε μερικά ζητήματα της επικαιρότητας παίρνει θέσεις παρεμφερείς με του ΚΚΕ, εν τούτοις πρέπει να τονίζει και την διαφοροποίησή του γιατί ταξικά “πρέπει να είναι κάτι άλλο”. Το “τι άλλο” θεωρώ πως ερμηνεύεται με την προηγουμένη φράση/παράγραφό μου.
Αφού λοιπόν, είναι υποχρεωμένο να τονίζει την διαφορετικότητά του για να μην ενσωματωθεί στο ΚΚΕ, αναγκάζεται να επιστρατεύει όλον αυτό τον αμυντικό ετεροπροσδιορισμό, που βασικά το εκθέτει σε ασυνέπειες και στρεψοδικίες καθώς καταφεύγει σε θεωρητικές κατασκευές, φτιαγμένες γι αυτή την οχύρωση, όπως η φύση του σημερινού Καπιταλισμού, η και σε απλή επίκληση αστικών/σοσιαλδημοκρατικών και τροτσκιστικών απόψεων για τον Υπαρκτό και τις αιτίες της Ανατροπής του.
Ο θετικός και ο παράλληλος αρνητικός ετεροπροσδιορισμός του ΝΑΡ από το ΚΚΕ, είναι υπαρξιακή του ανάγκη και ταυτόχρονα τα δυο μάγουλα της μέγγενης, που το συνθλίβουν.
Μόλις απαντήθηκε αγαπητέ ΚΚΕ, το ΤΙ λέει το ΝΑΡ για πολύ βασικά ζητήματα. Ο κάθε αναγνώστης και αναγνώστρια της ΠΑΝΤΙΕΡΑΣ, μπορεί να διαπιστώσει τόσο τις πτυχές των θέσεων ΝΑΡ και ΚΚΕ που συμπίπτουν, όσο και τις πτυχές των θέσεων που έρχονται σε αντίθεση. Λόγου χάρη, και το ΝΑΡ και το ΚΚΕ, όπως και το σύνολο των κομμουνιστικών πολιτικών δυνάμεων της χώρας όπως τα μ-λ, το ΕΕΚ, το ΣΕΚ κλπ, θέλουν σοσιαλισμό και κομμουνισμό. Εδώ μάλιστα, συμφωνούμε! Η κριτική αποτίμηση όμως των χωρών του λεγόμενου υπαρκτού, διαφέρει σημαντικά, με πιο τεκμηριωμένες διαλεκτικά τις θέσεις του ΝΑΡ, εξήγησα παραπάνω το γιατί. Παρομοίως και για την εργατική τάξη. Και από αυτά συνάγονται και άλλα συμπεράσματα, εδώ θα είμαστε να τα συζητάμε αγωνιζόμενοι.
Σκκέφτηκες ποτέ ότι το ΝΑΡ έχει άλλη αντίληψη για ορισμένα κομβικά θέματα, και άρα εκφράζει άλλες θέσεις από το ΚΚΕ γιατί μπορεί και τεκμηριώνει την ορθότητα αυτών των θέσεων;
Μόνο ετεροπροσδιορισμό μπορεί να παράξει το ΝΑΡ. Και για ιστορικούς λόγους, και για ταυτοτικούς, και για πολύ πρακτικούς: από τη στιγμή που είναι ανίκανο να παράξει εργατικό κίνημα με τη δική του ταυτότητα, η μόνη του “δράση” είναι να κριτικάρει το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ για το τι δεν κάνει που το ΝΑΡ θεωρεί ότι θα έπρεπε να κάνει.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά δέκα χρόνια πριν που η μόνιμη επωδός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν “γιατί το ΠΑΜΕ δεν καλεί σε απεργία διαρκείας”, το οποίο ποτέ μα ποτέ δεν είχε απάντηση στο “αν θεωρείς ότι είναι ώριμες οι συνθήκες, γιατί δεν καλείς εσύ, για να ξεμπροστιάσεις το ΠΑΜΕ στα μάτια της εργατικής τάξης κιολας;”.
Οποιος έχει τη παραμικρή αμφιβολία για αυτό, ας δει πότε οι συζητήσεις εδώ μέσα φουντώνουν. Μόνο όταν υπάρχει ποστ για το ΚΚΕ.
Αυτό δεν είναι αναγκαστικά κακό. Θα μπορούσε να κάνει μια κριτική προς το ΚΚΕ για να το αναγκάζει να διορθώνει τη γραμμή του. Το θέμα είναι ότι ακόμα και σαν red team το ΝΑΡ άχρηστο είναι, οι θέσεις του είτε είναι δεξιές, τύπου μεταβατικό πρόγραμμα, είτε άχρηστες όπως λχ η ιδεαλιστική, ημιαναρχική. τσατρα-πάτρα κριτική του στην εμπειρία του 20ου αιώνα. Ας δει κάποιος τις θέσεις του ΝΑΡ για τον υπαρκτό που παρέθεσε κάποιος παραπάνω και ας διαβάσει τις αποφάσεις του 18ου συνεδρίου και θα καταλάβει πέρα από όλα τα άλλα και τη διαφορά στο επίπεδο της δουλειάς.
Καταρχάς δεν φουντώνουν οι συζητήσεις εδώ μέσα μόνο όταν υπάρχει ποστ για το ΚΚΕ. Αυτό σου το σχόλιο, δείχνει απλά, ότι δεν παρακολουθείς τις συζητήσεις εδώ μέσα! Τόσο απλά!
Κατά δεύτερον μάθε τι σημαίνει ετεροπροσδιορισμος και ξανασκεψου την δεύτερη ανοησία που έγραψες περί ετεροπροσδιορισμούς.του ΝΑΡ. Υπάρχει σχόλιο στην συζήτηση που κάνουμε, που αποσαφηνίζει τι σημαίνει ετεροπροσδιορισμος. Ούτε αυτό δεν διάβασες;
Έχω διαβάσει τις θέσεις του ΚΚΕ για την αποτίμηση του λεγόμενου υπαρκτού. Πιο μηχανιστική και τεχνοκρατική προσέγγιση δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Το ΚΚΕ αρνείται να δει τις ταξικές σχέσεις που καθορίζουν τελικά την φύση του κράτους και του κρατικού κομμουνιστικού κόμματος στην ΕΣΣΔ:Το κοινωνικό στρώμα που αναδύεται μέσα από την σύμφυση κόμματος και κράτους και την τελική απορρόφηση του κόμματος από το κράτος ως λογική και ως μηχανισμό, είναι η κρατική /κομματική γραφειοκρατία που ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’20 κάνει κουμάντο στην ΕΣΣΔ. Η κρατική /κομματική άρχουσα τάξη είναι αυτή που θα βάλει την σφραγίδα της την δεκαετία του ’30 στην φύση και τον χαρακτήρα της ΕΣΣΔ.
Οι διώξεις που θα εξαπολυθούν το ’37-38 στην ΕΣΣΔ θα έχουν ως θύμα όλη σχεδόν την πρώτη γενιά των μπολσεβίκων, την γενιά που προετοίμασε και συνέβαλλε καθοριστικά στην έφοδο στον ουρανό, στην οκτωβριανή επανάσταση κ στην στρατιωτική της νίκη. Σχεδόν όλοι αυτοί θα εκαθαριστουν από την κρατική/κομματική άρχουσα τάξη και το κράτος της, μέχρι το 1938. Θύμα αυτών των εκαθαρρισεων θα είναι και ο πασίγνωστος Έλληνας κομμουνιστής, ο Μιχάλης Μπεζεντάκος (το τραγούδι “οι αστοί τρομαξανε”, είναι γραμμένο με άξονα την δράση του) και όχι μόνο!
Το 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ θα είναι, μια περαιτέρω δεξιά στροφή της ΕΣΣΔ, μια περαιτέρω απομάκρυνση από την όποια σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική. Δεν θα είναι ούτε η αιτία, ούτε η εκκίνηση της απομάκρυνσης της ΕΣΣΔ από τον σοσιαλισμό. Θα είναι ένας σημαντικός σταθμός μιας διαδικασίας που έχει ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν. Και έτσι θα πορευτεί η ΕΣΣΔ μέχρι το τέλος της.
Αντίστοιχα, το μοντέλο της ΕΣΣΔ θα φορεθεί καπέλο στις υπόλοιπες λαϊκές δημοκρατίες της Ευρώπης, με κάποιες κατά τόπους διαφορές. Όλες οι ευρωπαϊκές χώρες του λεγόμενου υπαρκτού θα καταρρεύσουν τελικά, εν μέσω παγερής αδιαφορίας των εργατικών τους τάξεων και των εκεί λαών, πολλοί δε εργάτες και λαός, ήθελαν αυτή την κατάρρευση του ανύπαρκτου .
Εν κατακλείδι: Στον 20ο αιώνα, είχαμε μια τιτάνια προσπάθεια αποτίναξης και κατάργησης του καπιταλισμού μέσω επαναστάσεων. Η προσπάθεια αυτή απέδωσε το σύστημα του λεγόμενου υπαρκτού, το οποίο πέρα από μια αρχική κατάσταση, δεν κινήθηκε προς τον σοσιαλισμό/κομμουνισμό, αλλά προς μια ταξική κοινωνία με υπό πάλι την εργατική ταξη. Το εκτεταμένο κράτος πρόνοιας των χωρών του λεγόμενου υπαρκτού, ήταν η πιο σημαντική κατάκτηση της ταξικής πάλης στον 20αιωνα η οποία και διήρκεσε για δεκαετίες. Δεν αποτελεί όμως απόδειξη του ότι αυτές οι χώρες υπήρξαν σοσιαλιστικές.
Σοσιαλισμός κ μετάβαση προς τον κομμουνισμό, σημαίνει πριν από όλα, η άσκηση της εξουσίας από την εργατική τάξη και τον λαό μέσω των εργατικών συμβουλίων και των λαϊκών συνελεύσεων. Σημαίνει απονεκρωση κράτους και κομμάτων, μέσω διάχυσης της εξουσίας στην βάση της κοινωνίας. Αυτά δεν υπήρχαν ως κατεύθυνση σε αυτές τις χώρες, ίσα ίσα υπήρχε το αντίθετο. Βεβαίως και υπήρξαν μια σειρά αντικειμενικών και υποκειμενικών αιτιών που πλοκαραν την εξέλιξη όρος τον σοσιαλισμό /κομμουνισμό και αυτές αναλύονται επίσης στις θέσεις του ΝΑΡ για τον υπαρκτό.